محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846092520
کسی که اقتصاد مقاومتی را درک نکند انقلاب را نفهمیده/ حرف زدن و عمل نکردن ریشه در نفاق دارد/ مردم چک سفیدامضا نداده اند
واضح آرشیو وب فارسی:عصر دنا: به گزارش « عصر دنا »عماد افروغ تحلیلگر مسائل سیاسی و استاد دانشگاه در گفت و گوی تفصیلی با خبرگزاری تسنیم، با اشاره به موضوع انتخاب شعار سال و ضرورت های آن گفت: در ضرورت سیاست و برنامه کلان هیچ تردیدی نیست، اما به نظر می رسد ما هنوز نقطه تعادل خود را نیافته ایم. احتمالاً در برابر عمل گرایی افراطی سال هایی که آن هم یک ضرورت زمانی و مکانی بوده ما گفتار سند گرایی افراطی، آن هم از نوع فرمالیستی آن و بی توجهی به عمل شده باشیم. به نظر می رسد این توجه به افراط کشیده شده است و ما را از اقدام عملی بازداشته، به گونه ای که امروز حرف، ولو حرف خوب برای عده ای دارای کارکرد شده است. وی افزود: عده ای عادت کرده اند که فقط حرف بزنند و بابت این حرف زدنشان امتیازاتی دریافت کنند. برخلاف سال های اول انقلاب که بیشتر عمل مورد توجه بود و کمتر به تدوین و تنظیم برنامه پرداخته می شد امروزه به نقطه مقابل آن دوران رسیده ایم؛ اینکه فقط سیاست گذاری کنیم، برنامه بنویسیم و منشور منتشر کنیم، حرف بزنیم و از وجه عملی آنها غافل شویم. این استاد دانشگاه تصریح کرد: البته این غفلت از عمل که به فقدان یک فلسفه و نظریه روشن درباره عمل برمی گردد و بنده بر آن تأکید ویژه دارم، خود 2 جنبه دارد، یکی اینکه در سرشت و جوهره نظریه پردازی ها، سیاستگذاری ها و برنامه ریزی هایمان اساساً جایی برای عمل و خاستگاه، ویژگی ها و ملزومات آن در نظر گرفته نمی شود، دیگر آن که وقتی برنامه ای تدوین می شود به عمل و اقدامات عملی آن بی توجهی صورت می گیرد. شاید علت اینکه به عمل توجه نمی شود این باشد که در خمیر مایه برنامه ها وجه عملی لحاظ نشده است و این یک بحث بسیار ظریفی است، یعنی برنامه ای که انتزاعی نوشته می شود توقعی برای اجرای آن نباید داشت. برنامه ای که در نگارشش به زیست جهان، نیازهای واقعی، توانمندی های بالقوه و بالفعل مردم و مشارکت های مردمی توجه نمی کند مسلم است که به عمل نخواهد رسید و یا ابتر و ناکام خواهد ماند. به گفته افروغ کشور در این زمینه مشکل مضاعفی دارد چرا که در برنامه ها به زیست جهان و اقدام عملی بی توجه هستیم و حتی با فرض این که در این برنامه ها نیز به این موارد توجه شده است، که نشده است، هیچ اقدام عملی برای تحقق این برنامه ها لحاظ نمی شود و این یک مشکل نظری و عملی است. یعنی هم در تدوین برنامه ها به عمل توجه نمی شود که مشکل نظری آن را رقم می زند و هم بعد از تدوین یک برنامه ایده آل به دلالت ها و اقدامات عملی کم توجهی صورت می گیرد که مشکل عملی آن را بر ملا می سازد. به عبارت دیگر ما با مشکل رابطه نظر و عمل در عمل مواجهیم. وی در بخش دیگری از گفت و گویش با خبرگزاری تسنیم ، با بیان این که این مشکل به ساختار علمی و نظری و به دانشگاه ها، حوزه های علمیه و بی توجهی به ساز و کار اجرایی و عملیاتی برمی گردد، اظهار داشت: مسئله اقتصاد حیاتی تر از گفتگوهای ژورنالیستی و یا شبیه به آن است، مثالی در این زمینه می زنم قبل از این که سیاست های برنامه ششم تدوین شود در جایی از بنده دعوت شد که نظر بدهم؛ یک سری مسائلی پیش آمد من گفتم بروید به سمت شفاف سازی نظام مالیاتی و حذف یارانه ها برای اقشار بهره مند، گفتند نمی توانیم، داده لازم در اختیار نداریم، گفتم کاری کنید که مسئولان دروغ نگویند، گفتند نمی توانیم، همان جا واکنشی نشان دادم و دیگر در آن جلسات شرکت نکردم. «متاسفانه برخی در این مملکت عادت کرده اند که تنها حرف بزنند و حرف برایشان نان و نوا و منزلت و قدرت داشته باشد و این مسئله ریشه در تظاهر و ریا دارد که توان جولان فوق العاده ای دارد. به نظر بنده بی توجهی به عمل یک مسئله جدی است که نه تنها مقام معظم رهبری بلکه خیلی ها زودتر از ایشان هم این مسئله را مطرح کردند اما آنقدر این مسئله حاد شد که ایشان مصالح معمول را کنار گذاشتند و مدام بر مسئله عمل تاکید می کنند.» وی با بیان این مطلب که باید با مسئله عمل به صورت تئوریک برخورد کنیم، گفت: مسئله اقدام و عمل بسیار ریشه ای است. مسئله ای است که سال ها از کشور رخت بربسته است. در این میان عده ای فقط کارشان حرف زدن و نان خوردن است و باید این روش را بسوزانیم؛ چرا وضع اینگونه شده است؟ این معضل ریشه در نفاق دارد، ریشه در تظاهر دارد، ریشه در مصلحت اندیشی های کاذب دارد. به عبارت دیگر، معیار عملی برای ارزیابی مسئولان جای خود را به حرف داده است. این استاد دانشگاه ادامه داد: عده ای در این سال ها بدون آنکه پشتوانه نظری و عملی ارزش های انقلاب اسلامی از جمله اصل ولایت فقیه را به مثابه اصل رهایی بخشی تحکیم کنند متأسفانه تنها به نام این ارزش ها و این اصل نان خوردند و هر نقد سازنده و بجایی را با انگ ضدیت با ارزش ها و ولایت فقیه مخدوش کردند و تصویری اسارت بخش از این اصل مترقی به دست دادند. به اسم ولایت فقیه و پشت سنگر ولایت فقیه تنها منافع شان را تامین کردند. هم نان خوردند و هم بستر را برای مانور گفتمان ها و سیاست های بیگانه فراهم نمودند. با حرف صرف که نمی توان از این ارزش ها حفاظت کرد. اگر فقط حرف باشد نتیجه عکس می دهد، از قضا سرکنکبین صفرا فزود می شود. این استاد دانشگاه با بیان این که بحث اقتصاد مقاومتی با انقلاب اسلامی گره خورده است و یک رابطه ذاتی با آن دارد، افزود: اگر کسی این مسئله را درک نکند و توسعه درون زا را نفهمد، انقلاب را نفهمیده است. ما توقع داشتیم پس از انقلاب از اقتصاد نفتی خارج شویم، البته بماند که در خود اقتصاد مقاومتی هم هنوز بوی نفت به مشام می رسد و این جای نقد دارد اما به مراتب مترقی تر از وضع جاری کشور است. ما در اوایل انقلاب حرف دیگری می زدیم. می گفتیم خودکفایی اقتصادی، استقلال سیاسی، استقلال فرهنگی و استقلال اقتصادی، اما حقیقتاً به این سمت حرکت نکردیم. در هیچ دوره ای هم حرکت نکردیم و مربوط به این دولت و دولت های گذشته نیست و متاسفانه هیچگاه یک اقتصاد مقاومتی درون زا نداشته ایم. می خواهم این را بگویم که اگر استقلال سیاسی ما به استقلال نسبی اقتصادی گره نخورد، قطعاً آن هم از بین خواهد رفت. افروغ در تشریح دلایل شکل نگرفتن مطالبه و گفتمان اقتصاد مقاومتی در جامعه گفت: جالب است که ما تنها شاهد همنوایی در بحث هستیم، یعنی وقتی که مسئله اقتصاد مقاومتی مطرح شد، همه درباره آن صحبت کردند، همه وسط آمدند و سر و صدا راه انداختند که این بهترین و خوب ترین است، ولی معلوم نیست که چه تقسیم کاری صورت گرفته است. چه کسی ناظر بر اجرای این تقسیم کار است؟ چه نهادی باید نظارت کند و چه نهادی باید از بالا از مسئولیت های قوای جمهوری اسلامی بازخواست کند؟ جای آن نهاد خالی است، باید جایی باشد که به معنای واقعی ستاد فرماندهی باشد. وی اضافه کرد: اگر سیاست های کلی توسط مجمع تشخیص مصلحت تعیین می شود، نظارت کلی بر عهده کیست؟ این یک خلأ است. جایی که نظارت کلان را اعمال کند نداریم، در شورای نگهبان چنین مسئله ای تعریف نشده است، بنابراین ستاد فرماندهی تعیین تقسیم کار و اجرا و عملیاتی کردن اقتصاد مقاومتی را باید مشخص کرد، متاسفانه در همین حد است که عده ای می آیند حرف می زنند شعار می دهند، بیانیه می دهند و تمام. اما جای ستاد فرماندهی کجاست؟ تقسیم کار کجاست؟ این استاد دانشگاه در خصوص تشکیل ستاد فرماندهی اقتصاد مقاومتی در دولت نیز گفت: این مسئله نیازمند جایگاهی بالاتر از رئیس جمهور است، مسئله فقط با قوه مجریه سر و کار ندارد. به قوای مقننه و قضائیه هم بر می گردد. افروغ ادامه داد: سوال این است که اگر قوه مجریه به وظیفه خود عمل نکرد تکلیف چیست؟ آن وقت خود ستاد فرماندهی دولت بر عملکرد خود نظارت می کند؟ امیدواریم که این مسئله به عمل برسد، اما اگر دولت دچار عمل پارادوکسیکال شد تکلیف چیست؟ یعنی این که از یک طرف بحث اقتصاد مقاومتی را طرح و ان شاءالله پیش ببرد، اما از طرف دیگر راه را برای سیاست ها و رفتارهای مغایر با اقتصاد مقاومتی مهیا کند. این تعارض ها را چه کسی باید ببیند، وظیفه کیست، چه کسی باید تذکر بدهد؟ به نظر من باید یک نهاد بالادستی و فرماندهی وجود داشته باشد که اهل تعارف نباشد، این مسئله بسیار مهم است. نباید مماشات کند و باید جدی باشد و از همه مهم تر آلوده نباشد که اگر آلوده باشد و اهل مصلحت و حرف، کاری پیش نمی رود. وی با بیان این مطلب که نهاد ناظر بر اجرای اقتصاد مقاومتی باید فراقوه ای باشد، اظهار داشت: اینکه این نهاد چگونه و در کجا باشد نمی دانم و نمی توانم اظهار نظر کنم، به نظرم باید جدی تر با مسئله ستاد برخورد شود و افرادی هم در آن ستاد نباشند که یک سر داشته باشند و هزار سودا. قطعاً تشکیل یک ستاد فرماندهی و یک ستاد نظارت و کنترل لازم است تا بتواند گزارش تهیه و آن را به رهبری بدهد تا ضعف ها آشکار و متعاقباً و امیدوارانه برطرف شود. این استاد دانشگاه در خصوص احتمال شکل گرفتن یک فشار اجتماعی در جامعه برای عمل به اقتصاد مقاومتی و دلیل شکل نگرفتن یک مطالبه عمومی در بین مردم از دولت در تحقق اقتصاد مقاوتی نیز گفت: این پرسش می تواند دو سوی داشته باشد؛ یکی عدم اعتراض عمومی نسبت به مشکلات اقتصادی و بی عدالتی های رایج و دیگری عدم فشار عمومی و اجتماعی برای تحقق اقتصاد مقاومتی. برای سویه اول می توان به ذات انقلاب اسلامی و حرکت مردمی اشاره کرد، اینکه به تعبیر امام، مردم برای شکم انقلاب نکرده اند، انقلاب مردم یک انقلاب معنوی و اخلاقی بوده است و اگر به اقتصاد توجه می شود از باب توجه به یک هدف ابزاری است نه هدف غایی و نهایی. در واقع هدف بالاتر از اینها بوده است، مردم اقتصاد را به عنوان یک وسیله می خواهند و در قانون اساسی هم به این مسئله اشاره شده که اقتصاد یک وسیله است و هدف چیز دیگری است، اما اگر می خواهیم به آن هدف بالاتر برسیم باید به این وسیله (اقتصاد) توجه شود. افروغ ادامه داد: ما برای رسیدن به اهداف بالاتر باید به اهداف مادی نیز توجه کنیم ولی چون صرفاً مردم در حد یک اخلاق دنیوی، اخلاق و سیاست خود را تعریف نکرده اند واکنش های اجتماعی متناسب با آن نیز نشان نداده اند. اما این از تعالی و نجابت مردم بوده است، اما چه کسی می تواند چک سفید امضا بدهد؟ وقتی مردم ببینند که به اخلاق و معنویت هم توجه نمی شود و این ها تنها ابزار کلاه برداری هستند، طبیعی است که ممکن است به یک باره طغیان کنند. شما نمی توانید به کسی چک سفید امضا بدهید. اگر خود همین اصل ولایت فقیه نبود، بافت و ذات مذهبی جمهوری اسلامی نبود، اگر هویت دینی و تاریخی مردم نبود همه چیز مهیای یک طغیان بود. این عوامل مانع از شکل گیری یک حرکت اجتماعی در راستای حقوق حقه اقتصادی مردم می شوند. «اما سوال این است که تا کی می توانیم ضمانت بدهیم که هیچ وقت این اتفاق رخ ندهد. متاسفانه بهترین فرصت ها را از دست داده ایم، اتفاقاً تحریم بهترین زمینه برای اقتصاد مقاومتی بود اما استفاده نشد. اقتصاد مقاومتی باید به برون رفت از اقتصاد نفتی منجر شود، تا زمانی که وابسته به اقتصاد نفتی هستیم ولو در قالب اقتصاد مقاومتی، سر نخ حیات اقتصادی و حتی سیاسی ما در اختیار قدرت های فیزیکی برتر خواهد بود. آنها هستند که تصمیم می گیرند که بخرند یا نخرند، یعنی تمام بالا و پایین شدن اقتصاد ما در دست این قدرت ها و ابزارهای در اختیار آنها خواهد بود و این به خاطر این است که ما از روز اول به یک توسعه درون زای فرهنگی توجه نظری- عملی و عملی کافی نکردیم. قطعاً با تمرکزگرایی امکان تحقق اقتصاد مقاومتی نبوده و نیست، باید به سمت تمرکز زدایی در تصمیم گیری ها برویم از نیروهای مستعد در تمامی استان ها و مناطق کشور و در ظرف تمرکززدایانه استفاده کنیم.» این استاد دانشگاه ادامه داد: باید به دنبال توسعه جامع و متناسب با فرهنگ و زیست جهان خود باشیم، دنیا دیگر الگوی توسعه پس از جنگ جهانی دوم را نمی پذیرد، دانشگاه ها ذیل سیاست تمرکززدایی باید رشته هایی تاسیس کنند که متناسب با نیازها و پتانسیل منطقه باشد، متاسفانه خیلی دور شده ایم، دانشگاه ها و حوزه ها نسبتی با جامعه ندارند. همه این ها را باید با هم ببینیم، ما متاسفانه مجمع الجزایری کشور را اداره می کنیم و همه هنر ما این است که تند تند سیاست هایی را تنظیم می کنیم که هیچ ربطی با نیازهای روزمره و واقعی مردم ندارد. بنابراین مسئله معاش و نیازهای مادی یک نیاز ضروری است و باید به آن توجه کنیم و اگر واکنش اجتماعی به آن وجود ندارد به خاطر همین عواملی است که عرض کردم. افروغ در پاسخ به این سوال که آیا این فرهنگ در بین مردم وجود دارد که فشار اجتماعی در تحقق اقتصادی مقاومتی را به وجود آورد و یا نیازمند این است که این فرهنگ در بین مردم به وجود آید، اظهار داشت: حتماً نیازمند کار فرهنگی است، باید مردم را آگاه کنیم. باید آگاهی بخشی کنیم و آنها را طالب اقتصاد مقاومتی کنیم، مردم را باید به یک درجه از آگاهی برسانیم که این مسئله را به عنوان یک مطالبه فراگیر مطرح کنند، این باور را در مردم بدمیم که اقتصاد مقاومتی یک حق است. وی با بیان این مطلب که باید خلاءهای اقتصاد مقاومتی، در صورت موجود، پر شود و مردم ببینند که حیثیت اقتصادی، سیاسی، شرف، عزت و بقای آنها در تحقق اقتصاد مقاومتی است، خاطرنشان کرد: باید الگوی اقتصاد مقاومتی برای مردم تبیین شود تا تبدیل به یک خواسته عمومی شود. باید یک فشار اجتماعی و مطالبه عمومی از سوی مردم شکل گیرد و این اساسی ترین اقدامی است که می توان در کوتاه مدت در جهت تحقق اقتصاد مقاومتی پیشنهاد کرد. تا فشار اجتماعی و مطالبه عمومی نباشد مسئولان تکان نخواهند خورد. مسئولان ما حرف زیاد می زنند، اما تجربه نشان داده است که در برابر مطالبه عمومی بسیار هم منفعل هستند و این وظیفه روشنفکران و اصحاب رسانه را دو چندان می کند. این استاد دانشگاه در پایان با بیان این که سال هاست از مقوله عمل در کشور دور شده ایم، گفت: متاسفانه نمی فهمیم عمل یعنی چه، ارزش عمل بسیار بسیار بالاست و بالاتر از تدوین برنامه است، عمل باید در ذات برنامه خود را نشان دهد.
جمعه ، ۶فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر دنا]
[مشاهده در: www.asrdena.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 121]
-
گوناگون
پربازدیدترینها