واضح آرشیو وب فارسی:بویرنیوز: داود خاضعی نسب- گردشگری امروزه در دنیا به عنوان یک صنعت درامدزا و شغل آفرین در توسعه اقتصادی نقش شناخته شده ای را ایفا می کند.به دنبال فرصت ها و بستری که این صنعت فراهم می کند امروزه در دنیا نگاهی متفاوت تر از گذشته و فراتر از حیث اقتصادی به آن دارند از این رو در کنار سرمایه گذاران اقتصادی دستگاه ها و نهادهای فرهنگی ،سیاسی و اجتماعی نیز در این زمینه شروع به فعالیت و بهره برداری کرده اند. در چند دهه اخیر سرمایه گذاری در این زمینه نسبت به گذشته به خصوص در کشورهای پیشرفته و صنعتی رشد چشمگیری داشته است که به موجب آن رقابتی جهانی در جهت رونق این صنعت و جذب گردشگر شکل گرفته است از این رو توسعه و پیشرفت این صنعت جایگاه ویژه ای در میان سیاست های خرد و کلان این کشورها پیدا کرده است. در این کشورها صنعت گردشگری علاوه بر درامد ارزی و رونق اقتصادی که به همراه دارد با ایجاد فرصت هایی که به دنبال حضور گردشگر فراهم می شود و با حضور فعال نیروها و دستگاه های متخصص و عرضه آثار و تاثیرگزاری سیاسی فرهنگی بر گردشگران به عنوان نمایندگان ملت های دیگر چهره ای تاثیر گزار از خود در عرصه های فرهنگی و سیاسی در سطح جهانی نیز به نمایش می گزارند . اما بر خلاف این کشورها در کشورهای جهان سوم و جوامع در حال توسعه همچون ایران این صنعت با سکون و انفعال مواجه می باشد و نه تنها در عرصه های فرهنگی و سیاسی کارکرد موثری ندارد بلکه در عرصه اقتصادی نیز جایگاه حقیقی خود را هنوز پیدا نکرده است. به گونه ای که طبق آمار جهانی منتشر شده کشور ایران که به لحاظ وجود جاذبه ها و زمینه های گردشگری در دنیا در بین پنج تا ده کشور اول دنیا قرار دارد از لحاظ جذب گردشگر و استفاده از این ظرفیت ها و پتانسیل از بین صد و پنجاه کشور در جایگاه هفتاد و پنجم قرار دارد.همچنین آمار جهانی نشان می دهد که گرچه حجم ارز جابجا شده جهانی از راه گردشگری سالیانه حدود پنج و نیم برابر درآمد سالیانه کشورهای عضو اوپک از بابت فروش نفت می باشد اما سهم ایران از این درامد تنها حدود کمتر از یک دهم درصد می باشد در آسیب شناسی این مسئله موانع و دلایل متعددی را در ایران می توان تاثیر گزار دانست موانعی همچون سیاست ها و برنامه ریزی های نادرست و نامناسب و توجه ناکافی سیاستگذاران به این صنعت ،موانع فرهنگی و اجتماعی همچون اعتقادات و تفکرات منفی نسبت به این حوزه،موانع زیرساختی و ساختاری موجود در این صنعت همچون عدم تجهیز پایگاه ها و مراکز گردشگری و عدم تربیت و پروش نیروهای انسانی متخصص در این زمینه و از سوی دیگر موانع سیاسی همچون تفکرات رادیکال و سنتی سیاستگزاران عرصه داخلی و یا کم رنگی ارتباطات بین المللی در چند سال گذاشته و تبلیغات منفی و تحریم های جهانی که بر علیه ایران وجود داشت موجب محرومیت و بازماندن این صنعت از رشد و توسعه شده است. در کنار این عوامل وجود اقتصادی دولتی و عدم توجه به خصوصی سازی و رقابت آفرینی در ایران نیز بر عقب ماندن این صنعت از مسیر پیشرفت و توسعه نیز تاثیر بسزایی داشته است اقتصادی که با تکیه بر پول هنگفت نفت احتیاجی به درامد حاصل از گردشگری در چند دهه گذشته احساس نکرده است و بر همین اساس در اتخاذ سیاست های کلان نیز به آن توجهی نشده است. اما امروزه با آشکار شدن بازدهی این صنعت در ایران ضرورت رونق این صنعت بیش از پیش احساس می شود ضرورتی که از یک سو افت قیمت و جایگاه نفت و رکود جهانی حاکم بر بازارهای اقتصادی دنیا و از سوی دیگر ظرفیت بالای این صنعت در جهت حفظ و عرضه جهانی آداب و فرهنگ بومی و همچنین برخورد و حضور گردشگران کشورهای مختلف دنیا و فرصت تاثیرگزاری سیاسی به دنبال رونق این صنعت ایجاد کرده است. از این رو تلاش و جدیت بیشتری در حل معضلات و موانع موجود در مسیر توسعه این صنعت احساس می شود تا با بهره برداری و استفاده موثر از ظرفیت های این حوزه گام موثری در طی مسیر تحقق توسعه پایدار برداشته شود.
جمعه ، ۶فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بویرنیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]