واضح آرشیو وب فارسی:شهیدنیوز: شهیدخبر(شهیدنیوز): حالا افغانستانی ها در «گمنامی» هم با ما شریکند. از ما جلوتر زده اند و در جوار روح الله آرام گرفته اند. هم او که گفته بود اسلام مرز ندارد و امروز «فاطمیون» در سوریه کیلومترها دورتر از ایران و افغانستان، شعارش را محقق کرده اند.نسیم ابتدای بهار مدیترانه، در منطقه رویایی کناره معروف است. می وزد و از چوب خشک، شکوفه و سبزه می سازد و شهرهای کناره مدیترانه، بیروت، بارسلون، آنتالیا، آتن، ونیز و «لاذقیه» در ابتدای بهار، آن چنان غرق در طراوت و شادابی تغییر فصل می شوند که لقب «بهشت زمین» را بامسما می سازند. در دهه اخیر میزان مسافرت های نوروزی از منطقه ای که بنا به یک سنت غربی خاورمیانه نامیده می شود به این مناطق به شدت افزایش پیدا کرده است.امسال اما مدیترانه خون بارترین سال تاریخ جدیدش را طی کرد. 3هزار و 770 نفر پناهجو در آب های این دریا غرق شدند.به امید دنیای بهتر راهی اروپا شدند و حالا 3 هزار و 770 خانواده به سنت شرقی، سنت برخی از پناهجویان عبور کرده از این منطقه، اولین عید بدون عزیزشان را داغدار می گذرانند و جشن نمی گیرند.فرصتی برای جشن نیست و اگر هم بود حس و حوصله ای نمانده بود.بیشتر این پناهجویان در کشوری به نام سوریه زندگی می کردند.این پنجمین سالی است که کشور سوریه درگیر جنگ است. ارتش سوریه در کنار مستشاران ایران و رزمندگان حزب الله و فاطمیون، 5 سال است که در حال نبرد با گروه های مسلحی هستند که ترجیع بند تهدیدشان نابود کردن حرم مقدسه حضرت زینب(س) است. داستان فجایع انسانی تسلط آنها بر مناطقی از سوریه و عراق در کتاب های افسانه های هم یافت نمی شود و بمب گذاری ها و حملات انتحاری آنها هر یکی دو ماه، کل جهان را بهم می ریزد. *** بزرگترین سنت نوروزی در کشور افغانستان، زیارت زیارت گاه های منسوب به حضرت علی (ع) است. در 2 شهر «کابل» و «مزار شریف» زیارتگاه های با شکوهی منسوب به حضرت علی (ع) وجود دارند که در نخستین روز سال جدید، مراسم عظیمی در این زیارتگاه ها برگزار می شود و صدها هزار افغانستانی در آنجا گردهم می آیند. در این مراسم، علمی که منسوب به حضرت علی (ع) که بر آن اسماء متبرک نوشته شده است به اهتزار در می آید و سپس این علم برای روزهای متوالی در آن مکان افراشته می ماند.مردم افغانستان پس از این مراسم علم متبرک را زیارت می کنند. اما برخی از مهاجرین افغانستانی که سال های سال است به ایران آمده اند و در تهران ساکنند رسم دیگری دارند. این روزها اگر به حرم امام خمینی(ره) در جوار بهشت زهرای تهران بروید، کودکان چشم بادامی افغانستانی را می بینند که فریاد های بازی کودکانه شان، فضای حرم را برداشته است. ** ابتدای نوروز امسال، خبر بهت آوری در شبکه های مجازی پیچید. 8 مدافع حرم افغانستانی که بعد از مدت ها تحقیق و بررسی های ممکن، شناسایی نشده بودند به صورت شهید گمنام در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شدند. قطعه 44 بهشت زهرای تهران، متعلق به شهدای گمنام 8 سال دفاع مقدس ایرانی هاست. شهدایی که به هر دلیلی اطلاعی از نام و رسم آنها به دست نیامده بود و به دور از خانواده هایشان به خاک سپرده شده بودند. روی سنگ قبر گذاشته شده روی مزار، اطلاعات شخصی فرد فوت شده نوشته می شود. اما طبق رسمی دیرین، چون شهدای گمنام ایرانی شناخته نشده به خاک سپرده شدند، روی مزار آنها به جای نام پدر این عبارت حک می شود:« فرزندِ روح الله» و عبارتی بامسماتر از این برای توصیف 8 شهید گمنام «فاطمیون»، شهدای افغانستانی دفاع از آرمان های انسانی در جریان جنگ سوریه، پیدا می شود؟ حالا آنها هم در گمنامی فرزندان خمینی شریک شده اند.«شهید گمنام»، «فرزندِ روح الله»، «متولد افغانستان»، چیزی بیش تر از این سه واژه وجه نمادین حضور مهاجرین افغانستانی در ایران را می تواند فریاد بزند؟ به فرمان «اسلام مرز» نداردِ» روح الله راهی آرمانشهرشان شدند و سال ها در گمنامی و غربت زیستند و دیده نشدند و با بی عدالتی مواجه شدند و هر وقت بحث دفاع از آرمان به میان آمد، اولین هایی بودند که به میدان آمدند. اگر انقلاب سال 57 نبود و اگر سوریه ای نبود و آرمانی به خطر نمی افتاد، این روزها آن ها در مزارشریف یا کابل با قصد ارادت به امیرالمومنین(ع) به زیارت سخی رفته بودند، زیاد هم فرقی نکرده است، حالا بعد از وفاداری به دخترش در کنار فرزندش در بهشت همسرش آرام گرفته اند. ** 20 سال بعد 30 سال کتاب های تاریخ جدید نوشته می شود، حدسش ساده است، بدون بردن نامی از افغانستانی ها. تاریخ ابتر خواهد ماند اما این هم سرنوشت تاریخی افغانستانی هاست. از تاریخ گریزی نیست؟ تسنیم
پنجشنبه ، ۵فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شهیدنیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]