واضح آرشیو وب فارسی:تحلیل ایران: بدین ترتیب می توان گفت؛ مواضع دولتی ها درباره اوضاع اقتصادی کشور در دو نیمه سال 94، کاملا متفاوت بود. در نیمه اول، آنها اوضاع اقتصادی را مثبت جلوه دادند، اما در نیمه دوم بهانه های گوناگونی درباره تشدید رکود معرفی کردند؛ از کاهش قیمت نفت تا سنگ اندازی مخالفان دولت. به گزارش تحلیل ایران سال 94 از نگاه فعالان اقتصادی و مردم، یکی از کسادترین سال های اقتصادی بازارهای کشور بود؛ اما این واقعیت با مواضع متفاوت دولتی ها همراه بود. در حالی که در اواسط سال 93 مسئولان دولتی از خروج از رکود خبر دادند و وعده آغاز رونق اقتصادی برای سال 94 را مطرح کردند، با شروع سال 94 این وعده ها فراموش شد. البته تا اواسط سال 94 مسئولان دولتی تلاش داشتند با سکوت از واقعیت رکود عبور کنند تا افکار عمومی نسبت به عدم تحقق وعده خروج از رکود و آغاز رونق اقتصادی، حساس نشود. در آن مقطع زمانی، مواضع علنی دولتی ها درباره اوضاع اقتصادی کشور با مواضع غیرعلنی آنها کاملا متفاوت بود. در حالی که دولتی ها تا اواسط سال 94 تشدید رکود اقتصادی را انکار میکردند، با رسانه ای شدند نامه انتقادی 4 وزیر به حسن روحانی درباره اوضاع بحرانی اقتصاد کشور، سرانجام مسئولان دولتی مجبور شدند به این واقعیت، اعتراف کنند. پس از آن بود که مواضع دولتی ها 180 درجه تغییر کرد و آنها که تا آن زمان، اقتصاد کشور را تحت تدابیر خود رو به رشد و رونق وانمود می کردند، تغییر موضع دادند. بدین ترتیب می توان گفت؛ مواضع دولتی ها درباره اوضاع اقتصادی کشور در دو نیمه سال 94، کاملا متفاوت بود. در نیمه اول، آنها اوضاع اقتصادی را مثبت جلوه دادند، اما در نیمه دوم بهانه های گوناگونی درباره تشدید رکود معرفی کردند؛ از کاهش قیمت نفت تا سنگ اندازی مخالفان دولت. مسئولان دولتی از جمله رئیس جمهور در نیمه دوم سال 94، بارها کاهش قیمت نفت را عامل تشدید رکود اقتصادی خواندند و در این بین نیز دچار اشتباهات محاسباتی درباره قیمت نفت شد. در حالی که میانگین قیمت نفت در دولت های نهم و دهم حدود 80 دلار بود، مسئولان دولت بارها ادعا کردند که در دولت قبل قیمت نفت 147 دلار بوده است. آنها از سوی دیگر قیمت نفت در دولت خود را کم انگاری کرده و از اداره کشور با نفت 25 دلاری سخن گفتند؛ حال آن که میانگین قیمت نفت در دولت روحانی کمی کمتر از 70 دلار بوده است. وقتی بهانه نفتی برای تشدید رکود اقتصادی مورد پذیرش افکار عمومی قرار نگرفت، مسئولان دولتی همچون رویکردشان با منتقدان مذاکرات هسته ای، به واکنش های تند کلامی روی آوردند. به عنوان مثال، 21 دی 94 به دنبال بالا گرفتن انتقادات از تشدید رکود در اقتصاد کشور برخلاف وعده های دولت، حسن روحانی رئیس جمهور با بیان اینکه برخی ها نیایند از رکود صحبت کنند، گفت:دولت تدبیر و امید کشور را در شرایط نفت ۳۰ دلاری اداره می کند نه نفت ۱۴۷ دلاری، همچنین دولت کشور را در شرایط تحریم اداره می کند نه در شرایط عادی. اظهارات روحانی در حالی بود که میانگین قیمت نفت دولت قبل حدود 80 دلار بود، نه 147 دلار. اقدام دیگر دولت در مواجهه با واقعیت رکود، سانسور آمار رشد اقتصادی بود. در سال 94 بانک مرکزی از انتشار آمار رشد اقتصادی کشور خودداری کرد و مرکز آمار نیز ادعای رشد 7 دهم درصدی در 9 ماهه اول سال 94 را در روزهای پایانی سال منتشر کرد تا فضای رسانه ای برای نقد این آمار عجیب و دور از واقع، مهیا نشود. در مجموع، با تمام تلاش های دولتمردان برای انحراف افکار عمومی از واقعیت رکود اقتصادی، این مسئله را تمامی مردم کشورمان با توجه به تعطیلی بیشتر بنگاه های اقتصادی کوچک و متوسط و افزایش نرخ بیکاری و ....با پوست و گوشت خودشان لمس کرده و تنها راه خروج از رکود نیز توجه به اقتصاد مقاومتی است وگرنه از برجام، آبی برای اقتصاد ایران نخواهد جوشید. منبع:ایسنا
پنجشنبه ، ۵فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تحلیل ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 43]