واضح آرشیو وب فارسی:صما: این روزها مدیریت شهری منتظر تصویب ضوابط بلندمرتبه سازی از سوی شورای عالی شهرسازی و معماری است؛ موضوعی که به گفته کارشناسان حوزه ساخت وساز می تواند از نابهنجاری فعلی این بخش جلوگیری کند.محمدباقر قالیباف، شهردار تهران، پژمان پشمچی زاده، معاون شهرسازی و معماری شهرداری، مهدی چمران و محمد سالاری از شورای شهر تهران و بسیاری از معاونان وزارت راه و شهرسازی همچون حامد مظاهریان، معاون بخش مسکن و محمدرضا حافظی، عضو کمیته مقررات ملی ساختمان این وزارتخانه همگی بر این عقیده اند که باید هرچه سریع تر این ضوابط نهایی شده و ابلاغ شود. به گفته آنها اساسا وجود ضابطه، بهتر از بی ضابطگی است چراکه تا الان هم تأخیر در تصویب ضوابط بلندمرتبه سازی، مشکلات بسیاری را برای کلانشهرهای کشور به وجود آورده است . نکته مهم اینجاست که کارشناسان امر متفق القول بر این نظرند که امروزه و با توجه به جمعیت کلانشهرها، بلندمرتبه سازی امری اجتناب ناپذیر است. اگرچه مسائلی مثل تأثیرگذاری روی جمعیت شهر، تأثیرات زیست محیطی، بحران آب، ترافیک، ایمنی، باد غالب شهر (تونل باد) و حتی حقوق شهروندی و فرهنگ آپارتمان نشینی نیز باید مورد توجه ویژه قرار بگیرد؛ مسائلی که شورای عالی شهرسازی و معماری کشور تاکنون از آنها به عنوان عواملی در تأخیر ضوابط یاد کرده است. به عبارت دیگر این شورا در رابطه با همین مسائل سؤالاتی را از کمیسیون ماده 5شهرداری تهران پرسیده بود که پاسخ آنها اوایل شهریور ماه به دبیرخانه شورای عالی شهرسازی ارسال شد. اگرچه به گفته چمران پاسخ دادن به برخی سؤالات مطرح شده اصلا به کمیسیون ماده 5ارتباط پیدا نمی کرد. به هرحال از آن زمان اما بیش از 6ماه می گذرد و هنوز خبری از تصویب ضوابط نیست . این باعث شده تا شهردار تهران از وزارت راه و شهرسازی بخواهد ضوابط را پیش از پایان سال 94به تصویب برساند؛ اینگونه پهنه بندی و میزان ارتفاعات مجاز برای ساخت بناهای بلند مشخص می شود. قالیباف گفته که: «با تصویب نهایی این طرح ساختمان های بیش از 12طبقه را بلند مرتبه محسوب خواهیم کرد و این ضوابط را به صورت شفاف روی پرتال شهرداری تهران قرار می دهیم تا تمامی شهروندان به این اطلاعات دسترسی داشته باشند . » این اتفاقات در حالی رخ می دهد که نزدیک به یک سال است مجوز جدیدی برای ساخت بناهای بالای 12طبقه در تهران داده نشده است. پیروز حناچی، رئیس شورای عالی شهرسازی این موضوع را تأیید کرده و گفته است: «مجوز بلندمرتبه هایی که اکنون در حال ساخت هستند، قبل از سال 92صادر شده. واقعیت این است که با توقف این ساخت وسازها، شهر قفل می شود و نمی توان به راحتی دست به چنین کاری زد.» چمران نیز اعلام کرده کسانی که از گذشته مجوز بلندمرتبه سازی دارند، امکان ادامه فعالیت را دارند اما در بقیه موارد، تا زمان مشخص نشدن ضوابط، اجازه بلندمرتبه سازی بیش از 12طبقه داده نمی شود . بلندمرتبه هایی که از آلودگی هوا می کاهند در میان مباحث مختلف پیرامون این حوزه یکی از بحث ها به خصوص طی 3ماه اخیر، به جلوگیری از جابه جایی و جریان باد درصورت ساخت بناهای بلند معطوف شده است. به عقیده عده ای، بناهای بلند از وزش باد به نحوی طبیعی جلوگیری می کند و اینگونه باعث تشدید آلودگی هوا می شود. مطالعات جهانی اما چنین نظریه ای را علمی و قابل قبول نمی داند. نتایج حاصله از تحقیقات و پژو هش ها مثل بررسی های مؤسسه دانمارکی XN3 یا مؤسسه بین المللی علوم زیست محیطی و بوم شناسی (IAEES) موید آلودگی کمتر در بلندمرتبه سازی است. طبق بررسی های این مؤسسات ساخت بناهای بلند در عرصه های مجاز، بستر محدودتری از زمین را درگیر ساخت و ساز می کند و به واقع عمده بنا در ارتفاع و به صورت عمودی احداث می شود. البته آنها پیشنهادهایی مثل افزایش تراکم فضای سبز پیرامون بنای مورد احداث و در سقف بنا، پاشیدن پودر آب از ارتفاع در زمان اینورژن (وارونگی دما) را هم ارائه می کنند . مسئله باد از لحاظ حریق مطرح است شاید یکی از مسائلی که باعث شده موضوع وزش باد به گونه ای اشتباه با پدیده آلودگی هوا گره بخورد، مطرح شدن جانمایی درست ساختمان در مسیر باد باشد. طبق مطالعات انجام شده هنگام احداث ساختمان بلندمرتبه باید این نکته مورد توجه قرار گیرد که درصورت بروز حادثه پیش بینی نشده ای همچون آتش سوزی، امکان دفع خطر و اطفای حریق در آن با دشواری حداقلی همراه شود. به عبارتی هنگام آتش سوزی، وزش باد باعث افزایش حریق نشود. آنچه در پیش نویس ضوابط آمده و باید در مقررات ملی ساختمان گنجانده شود، می گوید؛ «بلندمرتبه ها در محل هایی احداث شوند که در معرض توده باد نباشد، زیرا در چنین شرایطی، باد می تواند بر تشدید شعله های آتش اثرگذار واقع شود . » با وجود این برخی از چنین بندی تفسیر دیگری برداشت کرده و بناهای بلند را به تشدید آلودگی هوا، ارتباط داده اند. این در حالی است که طبق طرح جامع و تفصیلی به عنوان اسناد بالادستی و سپس ضوابط بلندمرتبه سازی، عرصه هایی که امکان ساخت بناهای بلند وجود دارد کاملا مشخص شده است . محدودیت های بلندمرتبه سازی طبق طرح جامع شهر تهران اساسا به بلندمرتبه سازی با دید انقباضی نگاه شده است. در این طرح محدوده های مجاز به ساخت بناهای بلند به 5پهنه شامل R263 ، M111 ، S121 ، S125 و S211 محدود می شود که مجموع مساحت آنها بیش از هزار هکتار از مساحت 6هزار و 500هکتاری پایتخت نمی شود. در این طرح اساسی ترین بخش مورد بحث بلندمرتبه سازی به 3پهنه H1 ، H2 و H3 برمی گردد که امکان ساخت وسازهای مرتفع تا 100طبقه در آنجاها وجود دارد. طبق پیش نویس 90قطعه شهر تهران چنین قابلیتی را دارا هستند. در مورد پهنه عمومی H4 حداکثر تراکم مجاز نیز 13طبقه است که این میزان تراکم مجاز بیشترین پهنه های شهر را که مجاز به بلندمرتبه سازی هستند شامل می شود.از سوی دیگر در دفترچه پیش نویس ضوابط بلندمرتبه و طبق طرح تفصیلی که در بهمن 93به تأیید کارگروه فنی کمیسیون ماده 5رسیده بخشی از مناطق یک، 2، 4، 5و 22به عنوان «محدوده های غیرمجاز یا مشروط» ساخت بناهای بلند معرفی شده اند. در این پیش نویس 2مورد مقابل باید مدنظر قرار بگیرند . زیرپهنه هایی که بلندمرتبه سازی در آنها ممنوع است زیرپهنه های مسکونی ارزشمند تاریخی، معاصر زیرپهنه های صنعتی و کارگاهی حوزه های تاریخی و حریم آنها و حصار ناصری حوزه های ارزشمند سبز، روددره ها، باغات و مسکونی سبز زیرپهنه هایی که بلندمرتبه سازی در آنها باید با محدودیت های ویژه ای صورت بگیرد حوزه های خدماتی شهر شامل کاربری های تثبیت شده خدماتی اعم از فضای سبز، پارکینگ، تأسیسات و تجهیزات شهری، آموزشی، تفریحی گردشگری، مذهبی، ورزشی، فرهنگی و ... حوزه های پرخطر و حفاظتی شهری مثل حریم طبیعی و مصنوع اعم از حریم پرواز، حریم مسیل ها و رودخانه ها، حریم قنوات، تأسیسات، حریم گسل ها و محدوده های با خطر فرونشست . حوزه های ویژه شهری مثل شریان های حیاتی شهر، کریدورهای طبیعی هوای شهر و گستره های با نفوذپذیری نامناسب
سه شنبه ، ۳فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: صما]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]