واضح آرشیو وب فارسی:سایت شخصی منوچهر متکی: حکیم مهر - روزنامه همشهری در مطلبی با عنوان «غذای ما در کاسه چه کنم» نوشت: دود موازی کاری سه سازمان غذا و دارو، دامپزشکی و استاندارد همچنان در چشم مردم می رود . چند سالی هست که هر چند وقت یک بار بحرانی در حوزه سلامت و مواد غذایی رسانه ای می شود، برای چند روزی مورد توجه قرار می گیرد، مسئولان و کارشناسان درباره اش اظهارنظر می کنند، اختلاف موافقان و مخالفان اوج می گیرد و البته دیر یا زود فراموش می شود. البته این تنها یک روی سکه است و بخش دیگر این ماجرا افزایش بی اعتمادی مردم نسبت به هشدار ها در حوزه سلامت است. نتیجه اتفاقی که در این سال ها در حال تکرار است، در مرحله اول ترس و در مرحله دوم بی اعتنایی مردم به همه توصیه ها و هشدار ها در حوزه سلامت خواهد بود. این نوشتار قرار است ماجرای امنیت غذایی در ایران را مرور کند . از گذشته ها پرونده پالم اگرچه سال گذشته باز شد اما امسال هم ادامه داشت. حالا اگرچه این پرونده به ظاهر بسته شده اما شاید خیلی ها فراموش کرده باشند که وجود افزودنی های غیرمجاز در شیر حکایتی دست کم چهارساله است. سال1390 و پس از بروز اختلافاتی میان دولت و تولید کنندگان بر سر قیمت نهایی شیر، شایعه وجود وایتکس در شیر مطرح شد. برخی شیرهای شرکتی براساس شایعات منتشر شده میان مردم، حتی پس از گذشت تاریخ مصرف فاسد نشده و به حالت عادی باقی می مانند و برخی دیگر از مردم نیز از تغییر مزه برخی شیرها ابراز نگرانی کردند . حتی مدتی بعد یک کارشناس آزمایشگاهی از احتمال دادن آنتی بیوتیک به گاوها سخن گفت و هشدار داد که می تواند از وایتکس هم خطرناک تر باشد. این موضوع تا نیمه های سال بعد طول کشید؛ و البته عده ای از مقامات دولتی مانند رئیس انستیتو تحقیقات تغذیه و صنایع غذایی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی آن را تلویحا تأیید و عده ای از آنها معاون وقت سازمان غذا دارو هم قویا تکذیب کردند. میان همه این تأیید و تکذیب ها این پرونده مختومه شد . اما باز هم مدتی بعد در مرداد ماه سال ۹۳ تعدادی از مقامات دولتی ازجمله وزیر بهداشت وجود روغن گیاهی در شیر پرچرب برخی از شرکت ها را تأیید کردند . با وجود همه کش و قوس ها درباره این پرونده، وزارت بهداشت هرگز نام شرکت های متخلف را اعلام نکرد . شایعه ضرر پالم در لبنیات مصرفی مردم، خیلی زود دهان به دهان گشت و باعث ترس مردم از مصرف لبنیات شد. این موضوع تا جایی پیش رفت که کارشناسان درباره کاهش و حتی حذف همین مقدار شیر و لبنیات کمی که مردم مصرف می کنند از سفره آنها هشدار دادند. سرنوشت این پرونده هم تفاوتی با نمونه های مشابه نداشت و مدتی بعد اعلام شد مردم نگران نباشند و با خیال راحت شیر پرچرب مصرف کنند . پرونده تب مالت سال 94 هم برای بسیاری از مردم سال سرگردانی در میان اخبار گیج کننده و متناقض حوزه سلامت و مواد غذایی بود. برخی پرونده ها مانند وجود نیترات در آب و سم در برنج و هورمون در مرغ که اگرچه بسته شده به نظر می رسند اما گاهی خبرهایی از آنها منتشر می شود. منهای این موضوعات تقریبا ثابت، سال گذشته دو اتفاق مهم یک بار دیگر نشان داد نظام سلامت ما تا چه اندازه از نداشتن یک متولی واحد رنج می برد . نخستین موضوع مربوط به شیوع دوباره تب مالت در کشور بود. خرداد ماه 94 سازمان دامپزشکی که از سوی نمایندگان مجلس متهم به کم کاری درمورد شیوع تب مالت در کشور شده بود، درباره بروز این تب در کشور هشدار داد و با مسئول دانستن وزارت بهداشت برای نظارت بر لبنیات فله ای عرضه شده در کشور، از مردم خواست این نوع لبنیات را مصرف نکنند. در مقابل وزارت بهداشت هم تأکید کرد که هیچ مجوزی برای فعالیت واحدهای صنفی فروش لبنیات فله صادر نکرده و نمی کند. بدین ترتیب دو دستگاه دولتی بر سر تقسیم کار و شیوه نظارت اختلاف نظر پیدا کردند و توپ این ناهماهنگی همچنان در زمین مردم ماند. چون خود مردم هستند که باید مراقب خودشان باشند. این اختلاف اگرچه تا جایی بالا گرفت که تعدادی از نمایندگان مجلس پیشنهاد دادند سازمان دامپزشکی از وزارت جهادکشاورزی تفکیک و به وزارت بهداشت واگذار شود، اما مثل همه نمونه های قبل بعد از مدتی برای همیشه فراموش شد . داستان آب معدنی هنوز خبرهای تب مالت در کشور داغ بود که در شهریور ماه با اعلام وجود نیترات در برخی آب های معدنی، وزیر بهداشت ضرب الاجل یک ماهه به سازمان غذا و دارو داد تا وضعیت آب های آشامیدنی بطری و بسته بندی شده را بررسی و اعلام کند. مدتی بعد این سازمان اعلام کرد از 37 آب معدنی بررسی شده در بازار، 12 نمونه مشکل داشته اند و از آنها خواست نسبت به اصلاح وضعیت خود اقدام کنند. سرانجام در آخرین روز شهریورماه رئیس سازمان غذا و دارو در اقدامی غیرمنتظره با نام بردن از یک شرکت معروف آب معدنی اعلام کرد: شرکت آب معدنی دماوند به دلیل تخلف پلمب و تحت پیگرد قانونی است؛ و این آغاز ماجرایی بود که شش ماه بعد و در آخرین روزهای سال94 به پایان رسید. 11 اسفند ماه 94 مدیرکل نظارت و ارزیابی فراورده های خوراکی، آرایشی و بهداشتی سازمان غذا و دارو در بازدید از کارخانه آب معدنی دماوند واقع در شهرستان دماوند گفت براساس آزمایش های صورت گرفته، نمونه های تولیدی موجود در انبار شرکت دماوند برای مصرف مطمئن هستند . اما در فاصله انتشار این خبر، آنچه اتفاق افتاد باز هم نشان داد که اختلاف در این حوزه تنها مربوط به وزارت بهداشت و دامپزشکی نمی شود، بلکه پای استاندارد هم در میان است. پس از اعلام نظر صریح وزارت بهداشت درخصوص آلوده بودن آب معدنی دماوند، مسئولان یکی پس از دیگری با رسانه ها گفت وگو کرده و تأکید کردند نه تنها اطلاعات وزارت بهداشت در این زمینه اشتباه است، بلکه آب معدنی دماوند هیچ مشکلی ندارند و از همه آزمایشگاه های این سازمان سربلند بیرون آمده است. این سر آغاز دعوایی دیگر میان استاندارد و وزارت بهداشت بود. این بار هم کار به مجلس کشید و همه نمایندگان تأکید کردند که حوزه های مهمی مانند بهداشت، درمان و سلامت مردم باید متولی واحدی داشته باشد. البته این بار هم هیچ اتفاق تازه ای نیفتاد و این در هنوز بر همان پاشنه می چرخد! هنوز هم مردم نمی دانند برای خرید یک ماده غذایی مانند آب معدنی، سوسیس و کالباس یا گوشت باید به کدام نشان توجه کرد؛ علامت استاندارد، نشان سازمان غذا و دارو یا مهر دامپزشکی؟
دوشنبه ، ۲فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت شخصی منوچهر متکی]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 59]