تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816558935
ظرافت ها و ظرفیت های فرهنگی «نوروز»/ عصاره فرهنگ ایران زمین
واضح آرشیو وب فارسی:دولت بهار: دولت بهار: در هم آمیختگی ملیت ایرانی و معنویت دینی در نوروز از نکاتی است که باعث شده این رویداد تبدیل به عصاره فرهنگ ایران زمین در همه ادوار شود.مهر نوشت: «عید نوروز مبارک به غنی و درویش/ یارِ دلدار! ز بتخانه دری را بگشا.»؛ نوروز، یک فرهنگ اصیل و البته جامع است؛ فرهنگ پاکیزگی، دوستی، آشتی، مهربانی، همنوایی، میانه روی و گردهمایی. نوروز در عین حال فرهنگ وقت شناسی، شُکرگزاری، اندیشه ورزی، اندازه گیری، آینده نگری و تحول محوری هم هست. در حقیقت وقتی در استقبال از نوروز و بهار و در روزهای ابتدایی آن، به چنین مواردی دعوت شده ایم، پس باید اعتراف کنیم که نوروز، فرهنگی جامع و همه جانبه است که باید آن را پاس بداریم. نو شدن در نوروز نوروز را از آن جهت عید می نامیم که بازگشت به خود است و تمرینِ محاسبه نفس. نوروز، فرصت مناسبی برای مرور یک سال گذشته و برنامه ریزی برای یک سال آینده است. نوروز با همه تغییر و تحول و نگاهِ رو به جلو، یادآور گذر ایام نیز هست: «بنشین بر لب جوی و گذر عمر ببین کاین حکایت ز جهان گذران ما را بس.» نوروز، یعنی نو شدن، تازه شدن و روزِ نو: «درخت، غنچه برآورد و بلبلان مستند جهان، جوان شد و یاران به عیش بنشستند.» نوروز، در عین حال که فصل رویش است و به عنوان جشنی فرهنگی با زندگی مردم پیوند دارد، یادآور رستاخیز نیز هست: «کنون که در چمن آمد، گل از عدم به وجود بنفشه در قدمِ او نهاد سر به سجود» و یا «نوبهار آمد و بشکفت به یک بار جهان بر سر افکند زمین هرچه گُهر داشت نهان» و یا «هست بُرهان بر وجود رستخیز این بهارِ نو، ز بعدِ برگ ریز.» نوروز چنان در فرهنگ ایران زمین ماندگار است که در فرهنگ جهانی هم ماندگار شد؛ آنجا که در سال ۲۰۰۹، توسط سازمان علمی فرهنگی ملل متحد (یونسکو) به عنوان میراث غیر ملموس جهانی ثبت شد؛ میراثی که توسط حداقل ۳۰۰ میلیون نفر از ساکنان زمین و طی بیش از ۳ هزار سال در حوزه جغرافیایی خاورمیانه، آسیای مرکزی و برخی نقاط دیگر جهان، گرامی داشته شده و می شود. پس از ثبت یونسکو بود که مجمع عمومی سازمان ملل متحد نیز در سال ۲۰۱۰، روز ۲۱ مارس یا اول فروردین را به عنوان روز بین المللی نوروز در تقویم خود جای داد. نوروز نیازمند آماده سازی برای پاسداشت نوروز، فرهنگ ما بر این قرار گرفته که خود را برای رسیدن بهار، آماده می سازیم؛ به بیان دیگر، بهار و نوروز برای ایرانیان، همیشه نیازمند نوعی آماده سازی بوده که «پیک بهاری» و «نوروزخوانی» در همین زمینه قابل اشاره است. همچنین خانه تکانی در هر دو وجه خانه تکانی ظاهری و خانه تکانی باطنی دل از رذائل، از آداب آماده شدن برای استقبال از نوروز است. تهیه پوشاک نو و نظافت هم نوعی دیگر از آماده شدن برای بهار است. نوروز همچنین، سنت ایرانیان را با ایمان خداباوران در هم می آمیزد. متون دینی در این باره سرشار است از پاسداشت نوروز (با تعبیر روایی نیروز) که به طور مثال می توان به این روایت امام صادق علیه السلام اشاره کرد: «اِذا کان یَوم النّیروز، فَاغتَِسل و اَلبِس اَنظَفَ ثیابَک و تَطَیَّب بِاَطیَبِ طیبِک... هرگاه نوروز بود، پس خود را پاکیزه کن و بهترین لباس ها را بپوش و با بهترین عطرها، خود را معطر گردان...» (وسائل الشیعه، ج۸، ص۱۷۲) روز میثاق خدا با بندگان برای خداپرستی جالب این است که در ادامه همین روایت به استحباب روزه و نماز مستحبی در نوروز اشاره می شود و حتی در روایات دیگر از نوروز به عنوان «روز میثاق خدا با بندگان برای خداپرستی»، «روز به زمین نشستن کشتی نوح»، «روز شکسته شدن بت ها توسط ابراهیم(ع)» و «روز رفتن علی بر دوش پیامبر علیهما السلام برای سرنگون کردن بت های داخل خانه خدا» نام برده شده است. (وسائل الشیعه، ج۸، ص ۱۷۳و۱۷۴) همچنین آن گونه که برخی روایات ما اشاره دارند، روز غدیر خم و انتصاب امیرالمومنین علیه السلام به ولایت نیز، مصادف با نوروز شمسی بوده است. (وسائل الشیعه، ج۸، ص۱۷۳) همایون روز نوروز است، امروز و به فیروزی به اورنگ خلافت کرده شاه لافتی، مأوی. این گونه است که ما برای لحظات تحویل سال، به دعا کردن و حضور در اماکن متبرکه عادت داریم و دعای پرمغز «یا مُقلّب القلوب والابصار»، همگان را به تقلیب و دگرگونی باطنی، تدبیر ایام، تحویل دادن همه بدی ها و تحویل گرفتن همه خوبی ها فرا می خواند: ز کوی یار می آید، نسیم بادِ نوروزی از این باد ار مدد خواهی، چراغِ دل برافروزی. این هفت سین آرمانی در عین حال نمی توان از نوروز دم زد و هفت سین آرمانی مطرح نشود. هفت در میان اعداد، از ارزش خاصی برخوردار است و آن را عددی مقدس می شمارند که تداعی کننده مواردی مانند «هفت آسمان» است. این هفت سین البته در فرهنگ نوروز، نشان دهنده نام هایی است که باید هم پارسی باشد، هم خوراکی باشد، هم ریشه گیاهی داشته باشد و هم اینکه تنها یک کلمه بوده و ترکیبی نباشد. بر این اساس، مواردی مانند سکّه، سفره و سماور هفت سین اصلی نیستند و هفت سین اصیل ایرانی عبارتست از: سبزی؛ نماد زندگی و خوش اخلاقی و شادابی. سیب؛ نماد صحت و سلامتی. سنجد؛ نماد سنجیدگی در امور و خِرَدگرایی و دعوت به عقل. سیر؛ نماد قناعت و عدم تجاوز به حقوق دیگران. سماق؛ نماد تحمل دیگران و صبر و امید و عدالت. سرکه؛ نماد پذیرش ناملایمات زندگی و تسلیم بودن در برابر اراده الهی. سمنو؛ نماد قدرت و مبارزه با ضعف و سستی. این ها در سفره ای چیده می شود که در میان سفره، کتاب آسمانی و در چهار گوشه سفره، شمعی روشن است. همچنین در بالای سفره، آینه قرار می گیرد و ماهی قرمز، نان، گُل، تخم مرغ رنگی و ... هم به این سفره، نشاط می بخشند. سنت دیگر هم قرار دادن کاسه ای آب در سفره است تا روشنایی نیز باشد. بهارا، زنده مانی زندگی بخش به فروردین ما فرخندگی بخش. سه روز نخست بهار به دید و بازدید و حضور در کنار قبور اموات می گذرد تا سنت حسنه صله رحم، پابرجا بماند. همچنین در این دید و بازدیدهاست که چنانچه کینه و کدورتی وجود داشته باشد، دفن شود و سال جدید با آرامش و آشتی همراهی کند. از روز چهارم به بعد، نوبت به سفر، استراحت، تفریح و پاسداشت اوقات فراغت می رسد تا از رهگذار سفر ظاهری، سفر باطنی از بدی ها به خوبی ها هم مرور شود؛ البته سفر ظاهری الزاما به معنای سفر دور و دراز و هزینه کردن آنچنانی نیست و گاهی فایده یک سفر چند ساعته درون شهری برای فردی، بیش از سفری چند روزه به اقصی نقاط است. این گونه است که روز پایانی تعطیلات، یعنی روز سیزدهم فروردین هم به روز طبیعت مشهور است تا توجه به محیط زیست و یاری گرفتن از او و یاری رساندن به او هم در فرهنگ جامع نوروز، قرار داشته باشد. همه در عید به صحرا و گلستان بروند منِ سرمست ز میخانه کنم رو به خدا. عیدی دادن سنتی برای پاسداشت محبت ها سنت عیدی دادن و عیدی گرفتن هم در نوروز، پاسداشتِ محبتِ بزرگترها به کوچکترها و هم احترام کوچکترها به بزرگترهاست. همچنین سنت هدیه دادن و توجه به محرومان و مستمندان هم در همین کار حسنه نهفته است. نوروز برای ما ایرانیان، یادآور پیام های نوروزی حضرت امام (ره)و حضرت آقا هم هست تا در تقلیب قلوب و احوال، پیامی هم از سِرِّ جان، به گوش هموطنان برسد و ره توشه ای برگیرند. البته چند سالی است که سنّتِ حسنه انتخاب شعار سال هم به پیام نوروزی اضافه شده است که از جمله آن شعارها می توان به «سال نهضت خدمتگزاری»، «سال پاسخگویی سه قوه به ملت ایران»، «سال نوآوری و شکوفایی»، «سال اصلاح الگوی مصرف» و «سال ملت و دولت؛ همدلی و همزبانی» اشاره کرد. کوتاه سخن آن که نوروز، عصاره فرهنگ ماست و شاید لازم باشد که در نوروز، هر کس بر این نکته هم تامل کند که آیا می توان کاری کرد که هر روز، نوروز باشد؟ برآمد باد صبح و بوی نوروز به کام دوستان و بخت پیروز مبارک بادت این سال و همه سال همایون بادت این روز و همه روز
یکشنبه ، ۱فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دولت بهار]
[مشاهده در: www.dolatebahar.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]
-
گوناگون
پربازدیدترینها