واضح آرشیو وب فارسی:صدرانیوز: روزنامه شرق در ویژه نامه نوروزی خود با شهین دخت مولاوردی، معاون امور زنان و خانواده ریاست جمهوری، گفتگو کرده است. خانم مولاوردی! در سال 94 معاونت زنان بیش از گذشته جاندار به نظر می رسید. یادم است یک بار که با شما صحت کردم, به شما گفتم احساس می شود معاون امور زنان یک مقام فرمایشی است, اما امسال به نظر می رسد این معاونت از حالت فرمایشی درآمده که نقطه عطفی در فرایند فعالیت معاونت زنان محسوب می شود. خودتان این را حس کردید و اگر حس کردید. دلیلش را چه می دانید؟ تایید این نظر, به این معنا نیست که سال 93 و نیمه 92 که مسوولیت را برعهده گرفتیم, در چارچوب ماموریت هایی که داشتیم, حرکت نمی کردیم. خب این طبیعت شروع فعالیت ما در دوره جدید با رویکرد جدید بود که می طلبید ما حتما زمان معقولی را برای مطالعه و بررسی و شناخت درست وضعیت و مسایل و مشکلات سپری کنیم تا بعد از شناخت درست برسیم به وضعیتی که بتوانیم برنامه ریزی درستی داشته باشیم. آن یک سال و نیم ما به این شکل سپری شد و بعد توانستیم خودمان را پیدا کنکیم. به تعبیر یکی از اعضای دولت در آن زمان, آواربرداری می کردیم و نهایتا رسیدیم به سال 1394 که هنوز هم به نظر من مطلوب نیست تا به نقطه عطف کاری مان برسیم و بتوانیم بیش از این نقش آفرین باشیم. امیدواریم بتوانیم در این دو سال باقی مانده دولت, به آن جایگاه اصلی خودمان برسیم, البته تلاش کردیم از انتظارات و نقش های کلیشه ای که این گونه جایگاه ها چه معاونت و چه دفاتر امور زنان و خانواده در کشور و در استان ها و در دستگاه های اجرایی پیدا کرده اند, فاصله بگیریم, ولی هنوز مطلوب نیست. در یک نگاه اجمالی, سال 1394 برای معاونت زنان چطور گذشت؟ سالی با فراز و نشیب و تقریبا متاثر از وضعیتی که دولت با آن رودرروی بود, سال سختی بود برای ما, چون هرچه ما پیشتر می رویم, حجم و شدت انتقادها و تخریب ها بیشتر خودش را نشان می دهد و قطعا خیلی بیشتر از قبل پاسخ دادن و خنثی کردن این انتقادها و تخریب ها, انرژی و وقت ما را می گیرد. انتقادی که شاید درباره معاونت زنان وجود دارد, این است که این معاونت با وجود این که سر و کارش باید با زنان خانه دار باشد, زنان در بطن خانه ها, زنان عام و داخل جامعه خیلی این معاونت را نمی شناسند و از وجود چنین معاونتی بی اطلاع هستند؛ این مساله مهمی است. شما به این مساله واقف هستید؟ آیا برای این مساله مهم, برنامه ای دارید؟ حقیقتش این طور نیست. ما دست کم به صورت اعلامی مطرح کردیم مخاطب ما همه گروه های زنان در تمامی سنین, اعم از شهری و روستایی و عشایری هستند, اما دو نکته در خور تامل وجود دارد: اولا از یک طرف به این شکل نیست که متولی برای این گروه های زنان نداشته باشیم. ما نباید این برداشت را داشته باشیم که زنان را باید یک طرف بگذاریم و بگوییم که امکانات و تسهیلاتی که دستگاه های اجرایی دارند, متعلق به مردان است و معاونت باید بخش بسیار محدودی از اعتبارات را که در اختیار دارد به کل زنان اختصاص دهد؛ ثانیا این نگاه را بیشتر مسوولان هم دارند کهما سر این نگاه چالش داریم؛ این که می گویند برای ما زن و مرد فرقی نمی کند و این که ما برای زن و مرد در آموزش و پرورش, بهداشت, جهاد کشاورزی و توامان داریم برنامه ریزی می کنیم و برایمان فرقی ندارد. این نگاه را بیشتر در وزارتخانه هایی که هنوز مشاور امور زنان و خانواده را تعیین نکرده اند, مطرح می کنند که ما این استدلال را در پاسخ داریم که به در برنامه ریزی باید به تفاوت ها, فاصله ها و شکاف های جنسیتی که وجود دارد توجه کنیم, ولی حقیقتا به این معنا نیست که ما بگوییم مثلا همه امکانات آموزش و پرورش برای پسران است. ولی ما بیاییم با اعتبارات بسیار محدودی که در اختیارمان است, برای دختران در آموزش و پرورش یا برای بهداشت آنها برای آموزش عالی دختران دانشجو یا زنان روستایی برنامه ریزی کنیم. وظیفه ما شناسایی فاصله ها, خلاها و شکاف هایی است که وجود دارد و عرض کردم شناسایی ظرفیت ها و مدیریت آن ظرفیت ها این کار را از سال 92 شروع کردیم و هر سال با آموزش و پرورش پیش می رویم. مهم ترین چالشی که در سال 94 داشتید چه بوده است؟ چالش ها همان چالش هایی بوده که در سال 93 هم داشته ایم, البته هرچه پیشتر می رویم این چالش ها بیشتر خود را نشان می دهد, ما یکسری چالش های ساختاری داریم که هنوز به قوت خود باقی است, از نظر کارآمد نبودن و اثربخش نبودن رابطه سازمانی مان و خود ساختار و تشکیلات معاونت که در دنیا به آن مکانیسم های نهادین می گویند برای پیشرفت زنان که ماموریت اصلی اش این است که بودجه و برنامه یک کشور را به جنسیت حساس کند, نگرش جنسیتی را در جای جای برنامه ها و در بودجه یک کشور جاری و ساری کند به خاطر این که ما در کشور جایگاه اقتدار و ضمانت اجرایی لازم را نداریم نتوانسته ایم این هدف را محقق کنیم, در یک حکم پیشنهادی که ماده 26 لایحه احکام برنامه ششم است این را پیشنهاد دادیم, انشالله که در پنج سال آینده به ثمر بنشیند, البته در شش ماه بعد از تصویب برنامه قرار است آیین نامه اش نوشته و وارد مرحله اجرایی شود. بعد یکسری چالش های غیرساختاری خارجی و ناشی از موازی کاری ها نیز در حوزه زنان و خانواده وجود دارد و تشکیلات موازی که بعضا رویکردهای متناقضی با معاونت را بالااثر و خنثی کنند که عرض کردم چقدر وقت و انرژی ما را به خودش اختصاص می دهد. از سوی دیگر چالش ها و آسیب های اجتماعی که در حوزه زنان و خانواده خودش را نشان می دهد و بیشتر متاثر از وضعیت کلی جامعه است و ما نمی توانیم حوزه خودمان را بی تاثیر از این وضعیت بدانیم. تاثیری که وضعیت معیشتی و اقتصادی جامعه بر وضعیت زنان و خانواده ها دارد, همه اینها در سال 94 هم بود و ما نمی توانستیم بدون توجه به این واقعیت ها, برنامه های خودمان را پیش ببریم. درباره ماجرای هفته نامه یالثارات هم صحبت کنید. مشکل آنها با شما از کجا نشأت می گیرد؟ در هفته نامه یالثارات یک بخش از ستونی که ظاهرا دنباله دار بود اختصاص داشت به بحث لیبرالیسم و نگرانی هایی که از این نظر وجود دارد. اتفاقا چاپ آن با جریانی که برای تشویق و ترغیب خانم ها برای ثبت نام در انتخابات مجلس و حضور گسترده آنها انجام می شد, هم زمان بود و فراخوانی هم که رئیس جمهور دادند در سخنرانی ای که داشتند و من هم یک فراخوانی داشتم در مراحل پایانی ثبت نام که حتما این فرصت را خانم ها مغتنم بشمارند, البته این فراخوان من پنجشنبه دادم و این هفته نامه چهارشنبه چاپ شده بود. بعضی ها به این نکته توجه نمی کنند و فکر می کنند بعد از آن فراخوانی که من داده بودم این هفته نامه این واکنش را نشان داد و به این شکل خواست دیدگاه خودش را نشان دهد در حالی که روز قبل چاپ شده که بعدا از طریق یکی از سایت ها متوجه شدیم که چنین مطبی کار شده است این نشریه به یکی از مصاحبه های من که در یک سال و نیم گذشته فکر می کنم در اوایل تابستان در نوشهر, در اختتامیه جشنواره ورزشی دختران کارمندان وزارت نفت انجام داده بودم- اشاره کرده بود که از من درباره سیاست های دولت درباره حجاب و عفاف سوال شد. اوایل تابستان همیشه سراغ ما می آیند و می پرسند چه برنامه ای دارید و دولت چه نظری در این باره دارد؟ من آنجا اشاره کرده بود که دولت اعتقادی به برخورد سلبی با بدحجابی ندارد و این را مرحله آخر می داندو بیشتر به سمت این می رود که اقدامات ایجابی داشته باشد و برنامه هایی در این چارچوب تدارک می بینیم. ایرنای آن استان برای این مصاحبه تیتر زده بود که دولت اعتقادی به برخورد با بدحجابی ندارد, سلبی اش را نزده بود. یالثارات آمده بود این جمله من را کار کرده بود با یک جمله ای داخل پرانتز و نوشته بود ولو با عریانی کامل؛ یعنی دولت برخوردی با بدحجابی ولو با عریانی کامل ندارد. قبلش هم اشاره کرده بود که رئیس جمهوری که با دیدگاه های لیبرالی اش آن بحث ها را مطرح می کند درباره امر به معروف و نهی از منکر, این هم معاونش است و اینگونه دارد مطرح می کند که بعد هم توهین ها و هتاکی هایی که واقعا بی سابقه بود در جوابیه ای که من نوشتم گفتم در قبل از انقلاب هم ما چنین ادبیاتی را در مطبوعات مان نداشتیم که به موضوعی بخواهند به این شکل واکنش نشان دهند.
یکشنبه ، ۱فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: صدرانیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 99]