واضح آرشیو وب فارسی:وارث: وارث: سوره فرقان با این آیه آغاز می شود: (سرچشمه خیر و برکت بسیار است کسی که فرقان را بر بنده خود نازل فرمود، تا بیم دهنده جهانیان باشد) در اینجا از قرآن با نام «فرقان» یاد شده است. «فرقان» به معنی فارق و جدا کننده است. قرآن کریم از آنرو «فرقان» نامیده شده که در حقیقت جدا کننده حق از باطل است. کسی که جانش با نور فرقان روشن است، در جهانی که حق و باطل به هم آمیخته است، و باطل را لباس حق پوشانده، به جای حق معرفی می کنند، می تواند آن دو را از هم تشخیص دهد. پس فریب ظواهر و نیرنگ بازان را نمی خورد و در دام شیطان و شیطان صفتان نمی افتد. در این سوره مکی طعنه ها و اعتراضات ناروای کفار به قرآن و پیامبر اکرم(ص) مطرح می شود. مانند آنکه می گفتند: 1- این قرآن را او از خود بافته و به خدا نسبت داده است و دیگرانی او را در این کار کمک کرده اند. 2- این آیات همان افسانه های پیشینیان است که برخی، صبح و شام بر وی می خوانند و او آن را حفظ کرده، به عنوان کلام خدا بر مردم می خواند. 3- این چه پیامبری است که غذا می خورد و در بازار راه می رود! چرا فرشته ای با او نیست تا با هم، مردم را بیم دهند؟ چرا گنجی به او داده نشده و یا باغی ندارد که از آن بخورد؟ او مردی سحر شده است! خداوند به این اتهامات پاسخ داده، آنان را از عواقب این کار پلیدشان آگاه می کند؛ آنان در حالی که به صورت افتاده اند، به سوی جهنم کشیده می شوند. در آیات 22 تا 30 پس از بیان برخی وقایع قیامت، شکوه و شکایت پیامبر اکرم(ص) را بازگو می کند که: (... خدایا، همانا قوم من قرآن را مهجور ]و متروک[ گذاشتند.) «مهجور» به معنی متروک و رها شده است و مراد از قوم آن حضرت: عرب بلکه امت اوست؛ کسانی از امت که قرآن را رها می کنند. در آن روز رسول اکرم(ص) از کسانی که به قرآن بی اعتنایی کننده، در پیشگاه خداوند شکایت می کند. از آنان که: - قرآن را تلاوت نمی کنند و در مجالسی که از معارف قرآن سخن گفته می شود شرکت نمی کنند و به سخنان آنان که از قرآن می گویند، گوش فرا نمی دهند و نسبت به تعلیم و تعلم قرآن بی توجهند. - اگر قرآن می خوانند، تنها به صدای خوش و یا به ثواب آن توجه دارند و از مغز و محتوای قرآن بی بهره اند. در آیات قرآن تدبر و تفکر نمی کنند. از سخنان عبرت آموز آن درس نمی گیرند و با هشدارهای صریح آن بیدار نمی شوند. قرآن می خوانند اما دلهایشان غافل است و تلاوت قرآن هیچ تحولی در فکر و اندیشه آنان ایجاد نمی کند. - قرآن را به کار نمی بندند. آیات قرآن را که پیوسته انسان را به سوی عمل به آنچه سعادت دنیا و آخرت انسان در آنست، فرا می خواند، به گوش می شنوند ام در رفتار آنان تغییری ایجاد نمی شود. جای آنست که از خدا بخواهیم: «خدایا، ما را از آنان که رسول گرامیت از آنان شکایت می کند، قرار مده.» کتاب گلستان سوره ها – ص 144 محمد حسین جعفری /1102001307
یکشنبه ، ۱فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: وارث]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]