واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: شنبه ۲۹ اسفند ۱۳۹۴ - ۱۴:۱۹
از جالبترین جاذبههای گردشگری در هر منطقهای انواع غذاهای آن سرزمین و نحوه طبخ آن است. غذاهای سنتی خراسان جنوبی از مواد در دسترس و متناسب با شرایط آب و هوایی تهیه میشود. به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، منطقه خراسان جنوبی، غذاهای محلی مورد استفاده در این منطقه به فراخور فصل و همچنین طبع افراد (سرد مزاجی یا گرم مزاجی) و اینکه بعضی از غذاهای محلی جنبه درمانی یا پیشگیری از بیماری داشته مورد استفاده مردم قرار میگرفته است. از جمله خوراکیهای استان شامل؛ انواع آش: آش جوشپره، آش محلی، آش لخشک، آش بلغور ترش، قلیه آش، آش بلغورشیر، آش انار، آش اماج، آش گوشواره، آش بورش، آش دوغه، آش قیمه. انواع آبگوشت: آبگوشت بزباش، آبگوشتکشک، آبگوشت گندم و آبگوشت بلغور انواع اشکنه: اشکنه خنجک، اشکنه زرشک، اشکنه تخم مرغی، اشکنهغوروتی، اشکنه اوجیج، اشکنه گوجه، اشکنه سیب زمینی، اشکنه آرد بریون، قلور تروش انواع خوراک: خوراکبامیه، خوراک کدوچه با نان برنجی، خوراک سیب و کدوچه، پوره عدس، دوغ گرم، سوپ ذرت، کباب نارنجکی، قاتقاب، پولانی، کم جوش، اماج، چغندر، دنی، قیسی، جوش و اره، فله، حلیم، ارزه پلو، پلو زیره، رشته فرنگی پلو انواع خورشت: خورشت کنگر، خورشت گوجه فرنگی، خورشت بامیه، خورشت کدو حلوایی انواع نان: نان پتیر، نان خشکی، نان ته تغاری، نان جوین، نان کوله، نان روغن جوش، نان کماچ، نان جان جانی، نان گاورسی، نان سمنو، نان شلغمی، نان تاتران، نان سمبه یکی از این غذاهای محلی مردم این منطقه قروت یا کشک است که با حجم کم خود، یک ماده غذایی معجزه آساست که در بردارنده تمامی خواص شیر و حاوی کلسیم و پروتئین است. قورت یا "کشک دیگ چدنی" یکی از فرآوردههای فرعی شیر است که به روش سنتی از جوشاندن، تغلیظ و یا خشک کردن دوغی که پس از کره گیری باقی میماند و یا از ماست بدون چربی تهیه میشود. کشک دیگ چدنی یا خاکستری در خراسان جنوبی مورد استقبال زیادی قرار دارد که به نام «قورت» نیز مشهور است این نوع کشک خواص بیشتری نسبت به سایر کشکها دارد. برای تهیه کشک دیگ چدنی پس از مالیدن کشک خشک با گردو در ظرفی به نام تقارچههای که از جنس سفال است کم کم به آن آب اضافه میکنند و مایعی بنفش رنگ بدست میآید، مایع کشک ساییده را به روغن پیازی که به نعنای خشک معطر شده میافزاییم و پس از قدری جوش آمدن روی حرارت، اشکنه بسیار خوشمزه و مطبوعی به دست میآید. کشک به عنوان یک غذای نفاخ و همآورنده و سفتکننده روده محسوب میشود؛ به همین علت برای هضم راحت آن از نعنای خشک استفاده میگردد. علاوه بر آن، کلسیم بالا و فسفر موجود در کشک میتواند در پیشگیری از پوکی استخوان موثر باشد. "کشک زرد" نوع دیگری از کشک خراسانیهاست و به صورت پودر زردرنگ خشک است که از روزگاران کهن برجای مانده است. برای تهیه کشک زرد تلفیقی از آرد و ماست یا مقداری شیر و خمیرترش، خمیر تهیه و مقداری زردچوبه یا زعفران نیز به آن اضافه میکنند و میگذارند تا خوب ترش شود سپس آنرا به صورت چانههایی بر روی یک پارچه تمیز خشک میکنند و با یک هاون یا دستاس آسیاب کرده تا به صورت آرد شود و با الک صاف میکنند. به هنگام تهیه غذا مقداری را با آب مخلوط کرده و در پیاز داغ یا سیر داغ میریزند تا بپزد با نان میخورند. گاهی در تهیه آن از گوشت داغ، گوجه خشک و یا گردو نیز استفاده میکنند. با توجه به گرم بودن غذا بیشتر در فصل زمستان برای نهار یا شام مورد استفاده قرار میگیرد. "کاچی" نوعی غذای سنتی است که برای تهیه آن آرد گندم یا گاورس را با آب مخلوط کرده و روی آتش میجوشانند تا غلیظ شود سپس با مقداری شیره انگور یا گوشت داغ یا شلغم میل میکنند. نوجوش ناهاری خوشمزه: نوعی دیگر از غذاهای سنتی خراسان جنوبی نانجوش که در اصطلاح محلی به آن «نوجوش» نیز گفته میشود. ابتدا مقداری سیر داغ تهیه کرده کمی آب به آن میافزایند قبل از اینکه آب به جوش آید مقداری برگ خورد شده پیازچه، زردچوبه یا زعفران، نمک و گاهی چند تخممرغ هم به آن اضافه میکنند و گاهی به عنوان چاشنی از طرب گوجه یا قرهقروت استفاده میکنند وقتی که آب به جوش آمد متناسب با مقدار آب اشکنه نان خشکه به آن میافزایند و خوب هم میزنند تا آب جذب نانها شود این غذا بر حسب تمایل بیشتر برای نهار تهیه میشود. "چکمال" از ریز کردن کماچ داغ به دست میآید که باید با مقداری روغن یا مسکه (کره محلی) آب شده خوب چنگ زده شود تا چربی به خورد کماچ برود و بیشتر در زمان پختن نان تازه تهیه میشود. "کما" یک گیاهی خودرو و بیابانی از دیگر غذاهای سنتی خراسان جنوبی است و بیشتر در فصل بهار و اواخر زمستان درست میکنند برای تهیه آن کماها را خرد میکنند و پس از شستن، در آب میجوشانند تا پخته شود. سپس آب آن را گرفته مقداری سیر داغ تهیه میکنند و کماهای له شده را با مغز گردوی کوبیده و تخم مرغ، نمک، زعفران و گاهی سیب زمینی تفت میدهند و با قروت یا سیر ماست و یا به تنهایی میل میکنند. اشکنه بنه یا قاتق: اشکنه بنه که به آن "قاتق" نیز میگویند و برای تهیه آن ابتدا بنه یا پسته بنهها را در هاون کوبیده تا به روغن بیاید سپس به همراه مقداری گردوی نرم شده در تقار یا تقارچههای سفالی میسایند و در ضمن مالیدن اندک اندک آب به آن میافزایند و این عمل را ادامه میدهند تا به روغن بیاید سپس با دست میفشارند تا روغن آن بیرون بیاید و روغن را در ظرف دیگر نگه میدارند آنگاه کم کم به آن آب میافزایند تا پوستهای شکسته جدا شود و آن را پر آب کرده و صاف میکنند روغن بدست آمده را به آن اضافه میکنند مقداری سیر با نمک نیز مخلوط کرده به آن میافزایند. این غذا به صورت سرد و گرم در تابستان و زمستان مورد استفاده قرار میگیرد خاصیت این غذا در گرم بودن آن است. اشکنه گوجه، قلور شیر، اشکنه گشنیز و اشکنه زردآلو از دیگر غذاهای سنتی در خراسان جنوبی است که با طبخی آسان سفرهای زیبا را برایمان مهیا میکند. در سفر به خراسان جنوبی بعد از دیدار از مکانها، طبیعت و آثار تاریخی باشکوه استان طعم بینظیر غذاهای محلی را از دست ندهید. گزارش از سیده طوبی موسوی خبرنگار ایسنا منطقه خراسان جنوبی انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 37]