واضح آرشیو وب فارسی:کرات آملی: کرات آملی:هفت شین، هفت چین یا هفت سین ایرانی و قرآنی، کدامیک رسم دیرین ایرانیان برای تحویل سال جدید است؟ نزدیک به حال و هوای عید نوروز و سال جدید که می شویم کم کم در تمام خانه ها و بازار وجود سین های «هفت سین» هم الزامی می شود، سیر و سماق و سنجد در کنار ماهی های قرمز در تنگ های آب به طریقی نوید آمدن بهار را می دهند. بنا بر تحقیقاتی که در کتب مختلف صورت گرفته هفت سین رسم کهنی نیست و نویسندگان مختلف در خصوص محتویات سفره هفت سین نظرات متفاوتی دارند. از نگاه برخی در دوران ساسانیان و پیش از اسلام به این سفره به «هفت شین» شهرت داشته و شامل شمع، شراب، شهد، شمشاد، شربت، شقایق بوده است. در آن زمان قالب های زیبا و منقش کائولین (خاک رس) مهمترین کالای بازرگانی چین بود که به ایران وارد می شد. این قالب ها به «چینی» معروف بودند که هفت خوراکی سفره نوروزی را در آنها می نهادند به همین دلیل به خوانچه نوروزی «هفت چین» نیز می گفتند که با گذشت سال ها و ورود اسلام به ایران و رواج زبان عربی، به دلیل نبود «چ» در زبان عربی به «سین» تغییر نام پیدا کرد و شراب به علت حرام بودن با سرکه جایگزین و «هفت شین» یا «هفت چین» به هفت سین مبدل شد. گروهی دیگر هم این گونه استدلال می کنند که ایرانیان باستان در سفره نوروزی از هفت گونه میوه خشک شده یا تر استفاده می کردند که «هفت چین» نام داشت و عبارت بود از «سنجد، سماق، سمنو، سیب، سرکه، سبزی، سیر». ابو ریحان بیرونی این سفره را متعلق به زمان جمشید می داند و می گوید: «چون جمشید بر اهریمن که راه خیر و برکت، بارش باران سبز شدن گیاهان و نعمت های فراوان را بسته بود،پیروز شد و دوباره خیر و برکت،نعمت باران و سبز شدن گیاهان شروع شد،به همین جهت مردم گفتند «روزنو» یعنی روزنوین و دوری تازه.» وی ادامه می دهد: «هفت سین عبارت از هفت صنف از غلات است که سر هفت استوانه در کنار خانه سبز می کردند و از روییدن این غلات خوبی و بدی زراعت و حاصل سالیانه را حدس می زدند، سپس این رسم در ایران پایدار ماند که مردم در هفت ظرف هفت نوع از غلات را سبز کنند. و در نهایت گروهی دیگر هم بر هفت میم معتقدند که شامل میوه، ماهی، مرغ، ماست، مربا، مسقطی و میگو است اما جدای از همه هفت های مشترکی که طی سالیان متمادی در روز عید کنار خانواده های ایرانی بوده، پرداختن به «هفت سین قرآنی» هم خالی از لطف نیست. در صفحه ۸۴ کتاب تحف العقول از امام علی(ع) روایت شده است که اگر کسی هفت آیه که در آنها هفت سین ذکر شده باشد با آب زعفران و گلاب برظرف چینی بنویسد و در ساعت تحویل سال از آن آب بنوشد تا آخر سال دچار مرض و کسالت نمی گردد و بیمه قرآن می شود و آن آیات عبارتند از: ۱٫ سلام قول من رب رحیم(سوره یس، آیه ۵۸) ۲٫ سلام علی نوح فی العالمین(سوره صافات آیه ۷۹) ۳٫ سلام علی ابراهیم (سوره صافات آیه ۱۰۸) ۴٫ سلام علی موسی و هارون (سوره صافات آیه ۱۱۹) ۵٫ سلام علی آل یاسین (سوره صافات آیه ۱۲۹) ۶٫ سلام علیکم طبتم فادخلوها خالدین (سوره زمر آیه ۷۱) ۷٫ سلام هی حتی مطلع فجر (سوره قدر آیه ۶) اما فارغ از اینکه هفت چین رسم کهن ایرانیان بوده است یا هفت سین، پیشینیان ما در خوانچه نوروزی خود به نوعی همه عالم را فرا رویشان قرار می دادند و با جمع کردن اعضای خانواده در کنار هم، همگی در لحظات زیبای تحویل سال با خدای خویش نیایش می کردند. منبع: باشگاه خبرنگاران جوان
شنبه ، ۲۹اسفند۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: کرات آملی]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 42]