تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804719271
جراحی ناشیانه و سیاسی در «هر آنچه حاجی بابایی گفت»
واضح آرشیو وب فارسی:گنابادتایمز: حمیدرضا حاجی بابایی وزیر سابق آموزش و پرورش در گفت وگویی ۵.۵ ساعته با یک سایت، درباره مسائل مختلفی گفت وگو کرد اما این سایت به نفع خود تنها بخشی از این گفت وگو را منتشر کرده است.حمیدرضا حاجی بابایی به گزارش گنابادتایمز و به نقل از خبرگزاری فارس، حمیدرضا حاجی بابایی وزیر سابق آموزش و پرورش چند وقت پیش به درخواست یکی از سایت ها که خود را حامی معلمان اعلام کرده بودند، مصاحبه حدود ۵٫۵ ساعت را انجام داد. این مصاحبه به صورت تدریجی در چند بخش در این سایت منتشر شد اما نکته قابل توجه این بود که بخش های زیادی از مصاحبه به نفع مصاحبه گیرندگان حذف شد تا حدی که وزیر سابق آموزش و پرورش را بر آن داشت تا از سایت مربوطه بخواهد متن کامل گفت وگو را منتشر کنند چرا که با انتشار ناقص گفت وگو، حق مطلب ادا نشده و نقض حقوق مصاحبه شونده نیز مطرح می شود اما سایت مذکور از انجام چنین کاری ممانعت کرد. حاجی بابایی در خصوص این مصاحبه می گوید: «فردی برای اولین بار از سایت مذکور با بنده تماس گرفت و درخواست مصاحبه داد که آن روز سه شنبه بود؛ دفتر بنده روز چهارشنبه با آنها تماس گرفت و برای روز شنبه پیش رو قرار گذاشت که ۵ نفر برای مصاحبه آمدند و آنها گفتند که ما ۵ معلم هستیم و بنده به آنها اعتماد کردم و در گفت وگویی ۵.۵ ساعته شرکت کردم». برای آگاهی علاقه مندان، متن کامل گفت وگوی حمیدرضا حاجی بابایی منتشر می شود. سؤال: از شما به خاطر فرصتی که در اختیار ما به عنوان نماینده بخشی از جامعه فرهنگیان و آموزش و پرورش قرار دادید، ممنون هستم. امیدواریم که امروز نشست خوبی باشد نشستی که منافعش عاید آموزش و پرورش و جامعه معلمین بشود و یکسری از سوالات و نکات مبهم که در این زمینه وجود دارد در خلال این پرسش و پاسخ هایی که وجود دارد بتوانیم به آن برسیم. حاجی بابایی: بسم الله الرحمن الرحیم من هم تشکر می کنم از دوستانی که برای فرهنگیان عزیز کشور زحمت می کشند، ان شاءالله تلاش های شما برای پبشبرد اهداف نظام تعلیم و تربیت در ایران تأثیرگذار باشد. سوال: دوستان ما معلمان گچ به دست هستند، شاید سؤالات ما یک مقدار شفاف و رُک باشد؛ با توجه به تحملی که در شما سراغ داریم، ان شاءالله منجر به جواب های روشن شود. سوال اول من این است که شما تا قبل از رسیدن به وزارت رابطه نزدیکی با تشکل های صنفی معلمان برقرار کرده بودید، برخی می گویند دست شما و همفکران شما در اعتراضات خیابانی دوره اصلاحات بود، اما بعد از رسیدن به وزارت دیگر سراغی از تشکل های معلمان نگرفتید و اجازه فعالیت به آنها ندادید به همین دلیل عده ای می گویند شما از تشکل ها به عنوان نردبانی جهت رسیدن به وزارت و خرید محبوبیت در بین معلمان سوء استفاده ابزاری و سیاسی کردید. «پست سازمانی مشاور وزیر در امور تشکل ها» در زمان آقای حاجی ایجاد شد. اما با آمدن آقای احمدی نژاد، دیگر کسی در این سمت انتخاب نشد. زمان حضرتعالی هم اینگونه بود. چرا شما با تشکل های معلمان ارتباط برقرار نکردید؟ در تجمعات معلمان در بهمن سال ۸۵ جنابعالی در اولین تجمع حاضر شدید و برای معلمان صحبت کردید بنده هم بودم و شما آمدید صحبت کردید. در مورد قانون مدیریت خدمات کشوری بود و به صراحت اعلام کردید، از خواسته قانونی معلمان حمایت می کنید و تا آخر در کنار آنها هستید اما پس از دستگیری فعالان تشکل ها در اسفند سال ۸۵ سکوت کردید و حتی دعوت فعالان تشکل ها را برای ارتباط با شما در مجلس رد کردید. در فاصله سال های وزارت شما، تعدادی از معلمان به دلایلی که عمدتاً صنفی بود در زندان بودند. جنابعالی که دائما از معلمان تعریف کرده و آنها را تا مرحله عرش بالا میبرید برای این معلمان دربند چه کاری انجام دادید؟ آیا اینها معلم نبودند؟ حاجی بابایی : من ا میدوارم این گفت و شنود مانند رابطه میان دانش آموز و معلم صادقانه باشد. یعنی هر چه میگوییم خارج از نگاه حزبی و سیاسی باشد. تصور کنید حاجی بابایی که اینجا نشسته یک معلم است، نه یک رقیب در سیاست، یعنی اگر رفتید نزد آقای نجفی همان سوال را بپرسید که از من پرسیدید. من به این دلیل در خدمت شما هستم که گفتم میخواهم با چند معلم در خصوص مسائل صنفی صحبت بکنم . بنابراین هر قدر شفاف باشد اشکال ندارد. آن روزی که من نماینده شدم، ما شناختی از همدیگر نداشتیم، نه من کانون صنفی را می شناختم و نه کانون صنفی، من را می شناخت. من یک بچه رزمنده بودم که همزمان با خانم دباغ در همدان کاندیدا شدم و رأی آوردیم. پس نماینده شدن من هیچ ارتباطی به کنار تشکل ها بودن و یا پشت آنها بودن ندارد. من اساساً هیچ وقت نخواستم از معلم استفاده ابزاری کنم. خیلی ها به من گفتند و اصرار کردند، یک تعداد معلم را جمع کنم تا آن جمع من را حمایت کنند! و من برای کار سیاسی از آنها استفاده بکنم! و یا با راه اندازی تشکل یا سایتی به نام معلم، کار سیاسی کنم، که رضایت نداشتم. نکته بعد آن است که من هیچ وقت خودم را با طیف یا گروهی خاص، محدود نکردم. در حوزه انتخابیه هم، همین حالت را داشتم. نمونه اش اینکه شما زنگ زدید، راحت نشستیم و با هم صحبت میکنیم. در دوره وزارتم در خمینی شهراصفهان، وقتی از سالن سخنرانی بیرون آمدم، دیدم تعدادی معلم بیرون ایستادند و خیلی ناراحت هستند، گفتند ما از اعضای کانون صنفی هستیم و اجازه ندادند که شما را ببینیم. گفتم هر کسی این کار را کرده است، اشتباه کرده و شما شام مهمان من هستید. آمدند ۳ ساعت در طی شام با هم، گفت وگوی شفافی داشتیم. پس هیچ محدودیتی از جانب من با معلمان وجود نداشته و ندارد. در مجلس هم اگر بپرسید من در بین همه احزاب و گروه ها، رفیق فابریک دارم. در وزارت آموزش و پرورش هم هیچگاه حزبی عمل نکردم . اینکه من مواضعی داشته باشم و مواضع من با نوع عملکرد من و شخصیت من بخواهد هماهنگ شود بحث دیگری است. شخصیت آدم ها که نباید صرفاً مشی سیاسی آنها خلاصه شود. رفتار انسانی ایجاب می کند که با هم دوست باشیم. اینها دغدغه هایی است که همه باید داشته باشند در هر سلیقه سیاسی و یا در حساس ترین موقعیت ها، من هر گروهی که جلوی مجلس آمد، با آنها صحبت کردم. یادم نمی آید گروهی جلوی مجلس آمده باشند و من تعمداً نیامده باشم، حالا یا نبودم و یا نتوانستم. در رابطه با معلم ها هر وقت مشکلی برایشان پیش آمده من اگر نماینده بودم یا وزیر، آنجا که وظیفه داشتم پیگیری کردم، اما رسانه ای نمی کردم. گاهی وقت ها اتفاق می افتاد یک معلمی مریض بود فردی را مأمور می کردم که به مشکلش رسیدگی کند، همین الان که شما با من صحبت می کنید، یک چند شب پیش همکاری زنگ زد تا کمک های لازم در خصوص وی به عمل آید. این نه اینکه شما بدانید من خیلی زحمت می کشم، روحیه من اینطور است. حالا اگر یک زمانی، تشکل ها، دوستان عزیزمان مراجعه نکردند یا نخواستند، بحث دیگری است؛ البته، من هرگاه ببینم جریانی که میخواهم ارتباط داشته باشم و یا با من مرتبط باشد، سمت و سوی سیاسی محض پیدا می کند سعی می کنم اجتناب کنم. نمونه اش من به اتفاق تعدادی از دوستان، یک زمانی رفتیم حزب توسعه و اعتدال تشکیل دادیم، اما وقتی دیدم دارد تند می روند استعفاء کردم. اما از کارهای که چه چپ و چه راست بخواهد با نگاه سیاسی محض حرکت کند، خیلی علاقه ندارم ورود پیدا کنم. این از ویژگی های رفتاری من است و فرقی هم نمی کند کدام طرفی باشد. پس در مجموع آنچه که من در مورد معلمان فکر می کنم، خدمت کردن به معلمان است . به این اعتقاد ندارم و به شدت هم مخالفم که از معلم به عنوان ابزار سیاسی استفاده شود . یعنی بخواهد معلم را ابزار دست خودش بکند، یعنی مثلاً بگویند آی معلم ها بیایید در انتخابات این کار یا آن کار را بکنید و در انتخابات به فلانی رأی بدهید. ما باید برای معلم شعور سیاسی بالایی قائل شویم، به معلم کسی نباید برای انتخابات امر و نهی بکند. معلم تصمیم گرفت انتخاب می کند و هر کسی را هم خواست انتخاب می کند. یعنی معلم آگاه است اینطور نیست که با نام راست و یا چپ، معلم را مجبور کنیم به این رأی بدهد یا به آن رأی بدهد. انصاف نیست کمک های من در مجلس یا دوران وزارت به فرهنگیان عزیز نادیده گرفته شود. اینکه به صد در صد تلاش ها ایراد بگیریم، صحیح نیست. سؤال : شما مشخصاً بفرمایید آن زمان درباره این معلمانی که در زندان بودند چه در کسوت نمایندگی که آن زمان دستگیر شدند و چه زمانی که وزیر بودید و معلمان زندانی بودند، آیا پیگیری هایی انجام دادید که نخواستید رسانه ای شود. آیا نامه نوشتید. فرض کنید ما به آقای فانی هم انتقاد داریم، آقای فانی نامه می نویسد و می گوید من این کارها را کرده ام. ما در جریان این کارها نیستیم، یعنی زمانی که شما پیگیری کردید، پیگیری های شما مشخصاً در زمان این معلم ها چه بوده است؟ به نظر من شما دوست دارید خودتان را وزیر غیرسیاسی جا بزنید ولی شما سیاسی ترین وزیری هستید که بعد از انقلاب، کشور به خودش دیده است. یعنی شما توصیه هایی به آقای احمدی نژاد کردید قبلاً در سایت ها منتشر شد، الان هم موضعگیری های سیاسی شما مشخص است، چرا شما دوست دارید دیگران از موضع غیرسیاسی با شما صحبت کنند ولی خودتان مواضع سیاسی را برای خودتان مجاز می دانید؟ حاجی بابایی: نمیدانم شما در سوالتان دنبال چه چیزی هستید؟ شما به عنوان خبرنگار حضور پیدا کرده اید، و من جواب دادم. سؤال: معلمانی که دستگیر شدند ما رزومه آنها را نگاه میکنیم اکثراً صنفی بودند، حالا بعد برداشت هایی شد دقیقاً معلم ها در هر زمان حتی سال ۴۲ که منجر به نامگذاری روز معلم در ۱۲ اردیبهشت شد، موضعشان معیشت بوده. حاجی بابایی : قطعاً همینطور است. من عرض کردم برای هر معلمی چه آن کسی که دستگیر می شد و یا کسی که شهید می شد ما وظیفه داشتیم کار آنها را پیگیری کنیم. بحث من این بود که شما مثلاً همانطور که در مورد دوستان خود سؤال میکنید که بحق هم است اما ای کاش این سؤال را هم از من می کردید که فلان معلم که در سیستان و بلوچستان شهید شد شما برای او چه کار کردید؟ بالاخره او هم معلم است و درباره او هم باید سؤال بشود. ما یک میلیون، حدود نهصد هزار معلم داریم که مشکلات گوناگون دارند، که از آنها هم باید سراغ گرفت . شما صرفا دنبال چند معلم هستید و حال آنکه در زمان شما خیلی ها دچار بیماری صعب العلاج شدند، آیا شما مشکلشان را حل کردید؟ خیلی ها دچار مشکل مالی و بدهکاری شدند آیا شما کمک شان کردید؟ سؤال: اکثراً به معیشت معلمان برمی گردد؟ حاجی بابایی : بله. اینکه سوال را محدود بکنید به اینکه چرا چند نفر رفتند زندان البته آن هم برای ما ناراحت کننده است، اما نباید صرفاً جنبه سیاسی نگاه کنیم. من دوست دارم سؤال های صنفی هم بپرسید، شما یعنی درباره معلمان بپرسید، آن اموری که به یک میلیون سهم برمی گردد. هر معلمی با هر تفکری، اما ما در مورد یک میلیون معلم صحبت می کنیم نه در مورد یک گروه خاص باشد، این طرفی یا آن طرفی. سؤال : سؤالاتی که میخواستیم بپرسیم در برهه نمایندگی شما بود چون شما کاندیدای نمایندگی مجلس هستید و بحث انتخابات مجلس در پیش است. ما اینجا نماینده معلمان هستیم و سؤالاتی که آنان مطرح کرده اند را خدمت شما میپرسیم. تشکل ها و رسانه ها حلقه واسط بین مسئولان و مردم هستند. مسئولین خودشان را خدمتگزار مردم معرفی می کنند و بحق در جمهوری اسلامی باید چنین باشد. برای اینکه این ارتباط برقرار شود دو روش وجود دارد؛ یک روشی که عامه پسند است، بعضی وقت ها فرصت طلبی هم تلقی می شود. مثلاً من مراجعه کنم و به افرادی که حضور دارند نامه ای بدهم، آن چیزی که تحت عنوان«سفرهای استانی» مطرح می شود. روش دیگری که وجود دارد این است مسائل و مشکلات باید کارشناسی شود. اگر کارشناسی شود و منتقل شود، احتیاج به این است که در تمام دنیا تشکل ها حضور پیدا کنند. سوالی که همکاران ما مطرح میکنند این است که در زمان آقای حاجی یک بخشی از تشکل ها وجود داشت، در زمان آقای فانی، «نماینده وزیر و مشاور وزیر در امور تشکل ها» مشخص است و به هر حال وقتی یک میلیون معلم داریم و این معلم ها می خواهند مسائل و مشکلاتشان را مطرح کنند، دو تا کانال وجود دارد، یکی اینکه مستقیماً با شما در ارتباط باشند و یکی اینکه از طریق رسانه تشکل با شما در ارتباط باشند. استنباط همکاران ما این است که شما کمتر به این شیوه تشکل اعتقاد و باور داشتید؛ اگر چنین است، استنباط همکاران ما درست یا غلط است، توضیح بفرمایید. حاجی بابایی : یکی از دوستان، آقای «کریمیان» که بعدها مدیر کل استان چهارمحال و بختیاری شد به عنوان رابط، مسائل مربوط به تشکل ها را بررسی می کرد. علاوه بر این و آن حس خودم این است که در دوران وزارت، بنده وزیری بودم که بیشترین ملاقات چهره به چهره را با معلمان را داشته ام؛ در شهر تهران بیش ۱۱۰ همایش و جلسه با معلمان داشته ام. در استان ها هم همینطور یعنی کاملاً به معلمان نزدیک بودم که بررسی ها نشان می دهد در دوره مسئولیت توانستم با معلم ارتباط خوبی برقرار کنم و یکی از تلاش هایی که فکر می کنم انجام می پذیرد این است که آن را خدشه دار کند. بنابراین نفس ارتباط با معلمان است حالا این ممکن است از کانال مشاور صورت بگیرد یا از طریق نیرویی که در وزراتخانه است، انجام بپذیرد یا از طرق مختلف دیگر. به مدیر کل استان ها می گفتم شما وظیفه دارید در ماه رمضان خانواده معلمان را دعوت کنید و مدیرکل برود جلوی در بایستد ، معلم که با خانواده اش ورود پیدا می کند، به او احترام کند. من این را می خواهم ، معلم که نیازمند یک غذا نیست که من به او غذا بدهم یا ندهم؛ یا مثلاً اگر معلم در عید نوروز وارد یک استان شد، که ابتدا به او احترام بگذارند و خیرمقدم بگویند و او را درست راهنمایی کنند. دوستان عزیز، من خواهشم این است که یک بار هم که شده اینگونه درباره معلمان فکر کنیم، من قطعاً از صمیم قلب اینطور فکر می کنم، من برای شما فارغ از نگاه سیاسی احترام قائل هستم. شما ممکن است بگویید این رفتارها پوپولیستی است یا فلان است؟ اگر اینطور باشد تمام بزرگان دین ما که می رفتند و می نشستند در بین مردم و با آنها صحبت می کردند باید بگوییم رفتار پوپولیستی داشتند! هیچ کس دیگر این کارها را نکند! من میگویم آقای نجفی، آقای حاجی، آقای علی احمدی، هر کدام وزیر بودند قابل احترام بودند، هر کدام قدم هایی برداشتند، یک بار هم که شده، به عنوان تشکل های معلمان بگوییم وزرای ما زحمت کشیدند، تلاش کردند، یکی این کار مثبت را انجام داده، دیگری آن کار مثبت را انجام داده است. اینکه ما همه دنبال این باشیم که یک وزیر را که بین معلمان محبوبیت دارد به خیال خودمان زیر سوال ببریم، چه چیزی درست می شود و می خواهیم به چه برسیم؟ من فقط در مورد خودم نمی گویم. وقتی از من در مورد وزیری سوال می پرسند مثلاً، میگویم این نکته مثبت را دارد. الان فلان وزیر در این دولت دو تا کار انجام می دهد همه میگویند درود بر او. ولی اگر مربوط به دولت قبل باشد می گویند نه، چنین و چنان. سوال : این که شما با بدنه معلمان ارتباط داشتید نکته مثبت برای شما است، برخلاف آقای فانی که از ارتباط و رو در رو شدن با معلمان فرار می کند و گریز دارد. ارتباط خودش را محدود می کند به دیدار چند مدیر کل و…. این خیلی خوب است. من مشخصاً در مورد تشکل ها صحبت کردم. شما در استیضاح سال ۸۳، بنده خودم در جریان استیضاح در صحن مجلس بودم و داشتم گزارشات را می نوشتم، استیضاح «مرتضی حاجی» شما تشریف بردید پشت تریبون و این سوال را مطرح کردید گفتید »هیچکس از تشکل های صنفی معلمان شما را آقای حاجی قبول ندارند» شما آن زمان موضع قبول تشکل ها و استفاده از سرمایه تشکل ها برای اظهارنظر در مورد عملکرد یک وزیر را داشتید. چرا در زمانی که به وزارت رسیدید این را در نظر نگرفتید، چرا پست مشاور وزیر در امور تشکل ها را حذف کردید و کسی را نگذاشتید. شما میگویید من ارتباط داشتم با واسطه از طریق آقای ایکس، چرا این پست مشاور را حذف کردید و با تشکل ها ارتباط برقرار نکردید؟ شما که برای رأی آوردن از تشکل ها خرج میکردید چرا این را در زمان وزارت خودتان به نمایش نگذاشتید؟ مگر نه اینکه نه همه افکار، بخشی از افکار معلمین چرا این کار را نکردید؟ حاجی بابایی : صحبت های شما باید در راستای سؤال باشد. شما می گویید ارتباط با تشکل ها را حذف کردم؟ من حذف کردم؟ سؤال : تعطیل کردید؟ حاجی بابایی: همانطور که اشاره کردم جناب آقای کریمیان امور مربوط به تشکل ها در قبل از زمان بنده و بعدها هم که مدیر کل شدند ، پیگیر بودند؛ من نگاهم به همه تشکل ها به شما و غیر شما یکی بود. اگر آنرا به زبان هم نگویید به دل قبول دارید. البته اینطور نبود که تشکلی را بیاورم و بگویم این همه کاره من باشد. پس این کار انجام می شده است. حتی یک کار بالاتر از این انجام دادم که از ستاد عبور کرده مستقیما با مدرسه ارتباط گرفتم؛ گفتم وزیر جز این عمل بکند هیچ وقت موفق نمی شود. یعنی یکی از چیزهایی که در زمان من مطرح بود این بود که شما اگر فقط به ستاد برسید به مدرسه نمی رسید. پس این را از من بپذیرید که من نسبت به هیچ کس حتی به تشکل ها، نگاه خاص سیاسی نداشتم. تشکل هایی وجود دارند از شما شاید افراطی تر اما تا امروز یک حرف در این خصوص نزدند. سؤال: ما ربطی به تشکل نداریم. حاجی بابایی : شما کاملا سیاسی هستید. چون شما سازمان معلمان هستید. سؤال: ما شورای نویسندگان، معلمان هستیم و دیدگاه و تفکر انتقادی نسبت به مسائل آموزشی داریم. ما را متهم نکنید به سیاسی بودن. حاجی بابایی : من متهم نمیکنم، بلکه به عنوان یک واقعیت آن را قبول دارم. یکی از دوستان به من گفتند. شما وقتی سخنرانی من را در جمع هزار نفر معلم در کرمان می نویسید از آن تحت عنوان «ادعاهای حاجی بابایی» نام می برید این کار فقط از یک سیاسی کار برمی آید. شما قانوناً، شرعاً، اخلاقاً باید صرفا بنویسید سخنرانی حاجی بابایی در فلان جا بیان کلمه ادعاها عملا توهین است. سؤال: شما حرف هایی زدید؟ حاجی بابایی: بله زدم. شما مگر قاضی هستید، شما معلم هستید، شما می گویید خبرنگار هستید، باید بی طرفانه حرف من را به معلمان برسانید و حرف معلمان را به من برسانید. خودت قضاوت نکنی. شما درباره آقای حاجی تا به حال این جور نوشته اید؟ سؤال: ما درباره آقای فانی بدتر از اینها را نوشته ایم. حاجی بابایی : ایشان دیگر شده است اظهر من الشمس، آنجا دیگر نمیتوانید کاری بکنید. سؤال: روابط عمومی آموزش و پرورش ارتباطش را با ما قطع کرده است و گفته شما مطالب توهین آمیز منتشر میکنید و فانی را زیر سؤال می برید. حاجی بابایی: مجددا میگویم شما تا به حال درباره وزرایی که هم حزب خودتان هستند یک کلمه اینگونه نوشته اید؟ سؤال: ما عضو هیچ حزبی نیستیم. حاجی بابایی: شما درباره آقای دکتر نجفی که دوست من بوده از جمله کسانی بود که در دوره وزارت خودشان به من سر زده و ۴ ساعت، در اردوگاه شهید باهنر با هم صحبت کردیم و گفت شما تنها وزیری هستید که تصمیم گرفتم شخصا با او صحبت کنم و لفظ های دیگری را هم به کار برد که من نمی خواهم بگویم. اما شما مطالب بنده را تحت عنوان ادعا بیان می کنید. حتی اگر حرفش را قبول نداشته باشید. وزیر شما بوده، شما نباید درباره وزیرتان اینگونه بنویسید، درباره فانی هم نباید اینگونه بنویسید. بالاخره وزیر شما است، اینگونه آیا شما وکیل مدافع وزارتخانه هستید! من معتقدم بعد از آنکه ما محکم و مستدل جواب وزیر (فانی) را که عملکرد قبل را زیر سوال می برد دادیم از سوی وزارتخانه این مأموریت را به شما دادند تا به نمایندگی از وزارتخانه از ما نقد کنید. سؤال: این یک اتهام است. حاجی بابایی: پس مطالب شما هم جنبه اتهام داشت؟ شما از اول که شروع کرده اید ۵۰ تا اتهام به ما زده اید. تحلیل مرا که نمی توانید محکوم کنید شما نایب منوب وزارتخانه و حزب حاکم هستید. من به شما اول جلسه گفتم بیایید با هم معلمی صحبت کنیم بسیار زیباست، وارد بحث های اینگونه شوید ما حرف برای گفتن زیاد داریم. شما وقتی اینقدر ورود دارید که دارید تاوان آن استیضاح حاجی را هم از من می گیرید، من را محکوم نکنید. سؤال: من میگویم مواضع شما در زمان نمایندگی با مواضع شما در زمان وزارت فرق می کند. این دلیل تناقض چیست؟ حاجی بابایی: من از آقای نجفی وقتی وزیر بود یک سوال هم نپرسیدم، من آقای مظفر وزیر بود یک سوال از او نپرسیدم، من هیچ وزیری را استیضاح نکردم جز آقای حاجی که آن بعضی از قسمت های استیضاح را قبول داشتم و بعضی ها را قبول نداشتم. پالس هایی از وزارتخانه حس می کردم که باید ورود میکردم اما من می خواهم بگویم فکر کنید رفتید دارید با آقای نجفی صحبت می کنید، آیا اینطور با او صحبت می کردید؟ سؤال: ما با آقای نجفی صحبت نکردیم. حاجی بابایی: چرا نکردید؟ سؤال: چون شما مردمی هستید. برخی دوستان شما که برای شما گزارش می آورند همه را منعکس نمی کنند. این به ظاهر دوستان به گونه ای برخورد میکنند که دارند از شما حمایت می کنند اما بیشترین دشمنی را با شما، آنها می کنند. باور من بر این است که افرادی هستند که به ظاهر دوست شما هستند ولی دارند برخورد متعصبانه می کنند و ضرر به شما می زنند. ما هم اگر اینجا آمدیم سوالات معلم را به عنوان حلقه واسطه منتقل کنیم، اصلاً دیدگاه سیاسی ما مهم نیست. من آقای حاجی بابایی را از نظر سیاسی قبول دارم یا ندارم یا در یک طیف هستیم یا در دو طیف هستیم. بحث این است که شما به عنوان یک وزیر فرمودید که اعتقادم بر این است که مدیرکل بایستد معلم که می آید و می رود تعظیم بکند. ما این را می پذیریم به عنوان یک نکته مثبت ولی سوال من این بود که ارتباط شما با تشکل، شما گفتید من در اعتدال بودم و بعد ترک اعتدال کردم، ۴ نفر بودیم، ترک اعتدال کردید، حقتان بوده و وارد نمی شویم. آمدید جبهه یکتا را درست کردید، یک جبهه سیاسی درست کردید شما سخنگوی اصولگرایان بودید ما وارد این بحث ها نمی شویم. ما می گوییم یک تشکل های مدنی حلقه واسط و رسانه ها به عنوان دو بال برای توسعه، این حرف من نیست، حرف همکاران من است. سوال من نیابت از همکارانم این است که شما برای تشکل ها چه کرده اید؟ پاسخ شما این بود که مدیرکل شما تعظیم بکند برای معلم ها و یکی را هم گذاشته بودید برای ارتباط شما با آنها. ما نکات مثبت را می پذیریم. البته ما میثاق نامه ای را امضا کرده ایم که در انتخابات از هیچ حزبی، از هیچ لیست و فردی حمایت نکنیم. فقط ما اعلام می کنیم طبق گفته همه بزرگان از جمله مقام معظم رهبری که معلمان شرکت کنید حداکثری و از هیچ حزب و گروهی حمایت نمی کنیم. حالا تشکل ها ممکن است خودشان تندروی کرده باشند من وارد بحث آن نمیشوم. شما هم سوال کنید من نمی توانم جواب بدهم چون سوال را از جانب معلمان می پرسم. ما دو نوع ارتباط داریم، یک ارتباط چهره به چهره با یک میلیون معلم مثل سفرهای استانی، اما یک ارتباط دیگری هم وجود دارد که تشکلی است. شما خودتان عضو تشکل بودید و هستید و مفهوم سوال مرا می فهمید. پس شما روی تشکل ها هماهنگی ندارید چه چپ و راست. پس شما ارتباطی با تشکل ها ندارید و باوری به تشکل ها ندارید؟ حاجی بابایی: نخیر. من گفتم افراد، تشکل یا هر کسی که برای معلم قدم بردارد برای من قابل احترام است. نمونه اش، شماها که امروز اینجا حضور پیدا کرده اید یک تشکل می دانم. یعنی حسم این است خط و حزب و گروه دارید و با یک جناح خاص در کشور کار می کنید حالا ممکن است شما بگویید نه اشتباه میکنید. مگر اینکه نظر من را عوض کنید. البته امروز بیشتر مطمئن شدم شاید اگر قبلا فکر می کردم الان دارم به یقین می رسم. در مورد زمان استیضاح آقای حاجی هم من آن زمان حرفهایم همین بود، آن زمان یک بحث هایی بود و عده ای می ریختند در خیابان ها نمی دانم. آن زمان ادعایم این بود که چرا اینطور می شود. البته نمیخواهم حرفم سیاسی بشود. سؤال: شما در همین تجمعات وارد شدید زمانی که نماینده مجلس بودید. الان می گویید من خبر نداشتم و اینها خیابانی بودند. چرا زمان نماینده مجلس اینطور نبودند؟ حاجی بابایی : من هیچ وقت به هیچ کس توصیه ورود به خیابان نکرده و نخواهم کرد. سؤال : شما در زمان نمایندگی همراهی می کردید؟ من آنجا بودم شما برای مردم سخنرانی می کردید. حاجی بابایی: نه. سخنرانی در جمع تشکل ها وجود دارد. الان تشکل هایی هستند معلمی صنفی هستند که از شما خیلی تندتر حرکت می کنند ولی من از آنها انصاف کاری بیشتر می بینم و آنها حداقل به کسی که برای معلمان کار کرده است، اعتماد دارند. وقتی اخبار آنها را می بینیم تقدیر میکنم، موضع سیاسی دارد تند یا کند، اما برایش مهم است چه کسی کار کرده یا نکرده است. میگویند شما وزیر هستی، از طریق این ۵ نفر برو با معلمان ارتباط برقرار کنید، می گویم من وزیر هستم بجای پنج نفر با نهصد هزار نفر ارتباط برقرار می کنم، آیا این اشکال دارد؟ من وقتی ۷ هزار معلم را در اصفهان جمع می کنم از ساعت ۸ صبح تا ۱۲ ظهر با من آنها صحبت می کنم من یک مورد معلم در استان نداشتم که به من نقد تند بکنند، حتی در خیابان. این حرف های شما حرف معلم ها نیست. من الان خودم رانندگی میکنم و یا گاهی خودم پیاده می شوم در خیابان خرید میکنم و به فروشگاه می روم، وزیر هم بودم اینطور بودم. در مراسم عزاداری و سینه زنی روز عاشورا خانم معلمی نزد من آمد و گفت «من ۵ سال است شما را دعا می کنم که فلان مشکل من را حل کردید» او اصلاً نمی داند سایت شما کجاست، حزب یکتا چه حزبیست؟ شما خودتان یکدفعه سر زده بروید در یک مدرسه و خودتان را هم معرفی نکنید، چه میگویند؟ و ببینید معلمان حرفشان چیست؟ کدامشان حرفشان اینهاست که شما می گویید؟ این حرف احزاب است. سؤال: اول از شما تشکر بکنم چون ما هر وزارتخانه ای می رویم اول می گویند سوالتان را برای ما ارسال بکنید. نمیدانم این چه گفت وگویی است. این نکته مثبت شما بود که از ما سوال نخواستید. ما هم مثبت ها را می بینیم و هم منفی ها را با کسی هم تعارف نداریم. فانی اشتباه کند می گوییم فانی اشتباه کرده، حاجی بابایی هم اشتباه کند می گوییم حاجی بابایی اشتباه کرده است. یک سوال دارم شما گفتید لفظ ادعا مترادف با انتقاد به کار بردید. واقعاً در آموزش و پروش و جامعه ما مرز انتقاد و توهین کجاست؟ دوماً شما اگر واقعاً درجه انتقادپذیری تان پایین است که لفظ ادعا را توهین می دانید پس شما زمانی که در قدرت بودید چگونه با منتقدین خودتان برخورد می کردید؟ شما در زمان خودتان در زمان وزارت شما، آقای شیرزاد عبداللهی از شما انتقادی کرد که واحد حقوقی شما از او شکایت کرد. حاجی بابایی : ما شکایت را پس گرفتیم. سؤال: واحد حقوقی شما یا روابط عمومی شما با بازی حراست شما به منتقدین فشارمی آورند که انتقاد نکنید. یا شما رد می کنید یا قبول نمی کنید؟ حاجی بابایی: من در دوران وزارت و حتی زمانی که رئیس آموزش و پرورش بودم و هنوز نماینده نشده بودم یک معلم را توبیخ نکردم. سؤال: توبیخ نکردید؟ حاجی بابایی: نخیر. سوال: شما برای بنده پرونده تشکیل دادید؟ حاجی بابایی: شما مشکلتان بیرون از آموزش و پرورش بود و ربطی به آموزش و پرورش ندارد. سؤال: من هنوز درگیر آن پرونده هستم. حاجی بابایی: موضوع شما مربوط به جای دیگری است ربطی به آموزش و پرورش ندارد. من حرمت نگه داشتم نگفتم. شما کارتان ربطی به آموزش و پرورش نداشت حتی معلمی که یکسال سر کار نمی آمد، و قانونا باید اخراج می شد می گفتم اگر می شود کاری کنید من زیر این حکم اخراج را امضا نکنم. این از روحیه وزیرتان بپذیرید. من نه شما را می شناختم و نه اصلاً شما را قبلا دیده بودم، نه کینه ای از شما دارم. خیلی از قضایا اتفاق می افتد که اصلاً ربطی به آموزش و پرورش ندارد. من سربسته گفتم نمیخواستم وارد این بحث ها شوم. من شورای معاونین وزارتخانه را جمع کردم گفتم آقایان، در این وزارت آموزش و پرورش همان کسی که به ظاهر در پایین ترین رتبه کاریست، آن آدم در خانه پادشاه است که به او میگویند پدر، این آدم را نشکنید. من امکان نداشت یک آدم را بردارم و بشکنم. من هر کسی را میخواستم جابجا کنیم حتی مشکل هم داشت، یک جایی به او میدادم تا شخصیتش حفظ شود. ولی آدم داریم که سه ما حقوقش را نداده اند دیوانه اش کرده اند. یکی را در زمان من اسم بیاورید که من حقوقش را قطع کرده باشم یا یک کسی را بیاورید که من توبیخ کرده باشم. در زمان من در نقد، کولاک میکردید. من از کدام یک از شما شکایت کردم؟ سؤال: واحد حقوقی شما ورود میکرد. حاجی بابایی: واحد حقوقی من اگر ورود می کرد من تا می فهمیدم جلوی آن را می گرفتم. اجازه نمی دادم. من اعتقادم این بود در مجلس ششم بالاجبار فرستادند به کمیسیون اصل نود، یک جلسه تشکیل شد، همه بودند. گفتم من اصلاً اصل نودی نیستم و نمی توانم. من نمی توانم در مورد کسی حکم دهم اصلاً دست من نیست. من نمی توانم نان کسی را ببرم. اسمش را هر چه می خواهید بگذارید من نمیتوانم کسی را محکوم بکنم و کسی را توبیخ بکنم. خدایا شاهد باش من نه رضایت داشتم نه تا حالا کسی را توبیخ کردم و نه به این اعتقاد داشتم. گاهی کسی خیلی تند صحبت می کرد می گفتم اجازه ندارید به او حرفی بزنید. همان فرد می آمد با من ارتباط دوستی برقرار می کرد و می شد دوست من. همان وقت هم که مجلس هم نبودم همینطور بودم یک نفر را من توبیخ نکردم. سؤال: آیا در زمان شما فضای امنیتی در آموزش و پرورش نبوده است؟ حاجی بابایی: نه خیر. اتفاقا الان امنیتی است، الان من اطلاعاتی از استان ها دارم. سؤال: در زمان وزارت شما حراست ها در آموزش و پرورش خدایی می کردند. الان کمتر شده. فرهنگ امنیتی در مدارس کاهش پیدا کرده است. در زمان شما در اوج خودش بود. حاجی بابایی: به حرف شما نیست شما به معلم ها بگویید، اگر قبول کردند؟ من هم قبول می کنم! برای یک نفر حکمی زدند به دلیل دیگری. بعد که دوره اش تمام شده و از تعلیق درآمده، می گوید مربوط به دوره فلانیست. زمان دیگری. مگر شما نمی خواهید به خدا پاسخ بدهید زمان من بوده؟ من این کار را کردم؟ خدایی وجود دارد این را می گویید؟ این کار را نکنید. سؤال: شما می گویید در زمان حاجی بابایی، فضا امنیتی نبوده؟ حاجی بابایی: نخیر، من اعتقاد دارم اخلاقی دارم که از شمشیر برنده تر است نیاز به فضای امنیتی ندارم. ما با اخلاق می توانیم با معلم رفتار کنیم. اما آنچه را که به زمان من نسبت دادید به شدت تکذیب می کنم و هیچ کدام ربطی به زمان من ندارد، بلکه مربوط به قضایای سیاسی قبل و بعد از زمان من است. یک مورد نبوده من شکایت کرده باشم جز اینکه وظیفه معلمی ام بوده که هر موردی پیش آمده رفتم دفاع و پیگیری کردم. الان شما به هر کدام از مسئولان که اعتقاد دارید بگویید با ۵۰۰ تا معلم جلسه بگذارد. من با ۷ هزار تا جلسه می گذاشتم شما با ۱۰۰ تا بگذارید. سؤال: شما این اجازه را به تشکلات یا فعالان سیاسی دادید؟ بله وزیر جلسه می گذارد همه بلند می شوند و می آیند تا خودشان را نشان بدهند، آیا شما این اجازه را به منتقدین دادید که این جلسات را در آموزش و پرورش برگزار کنند؟ حاجی بابایی: بله سؤال: شما بگویید در این منطقه در این شهر و در این استان من این اجازه را به تشکل ها دادم، من یادداشت می کنم. حاجی بابایی: من ۷ هزار تا معلم را جمع کردم بعد شما می گویید هیچ. چند درصد معلمان جزء تشکل ها هستند؟ می شود بگویید؟ یک درصد؟ نیم درصد؟ خیلی از معلم ها با من مرتبط هستند. الان من مرتبط ترین آدم با معلم ها هستم. من در همین هفته قبل که به خراسان شمالی رفتم در سه تا چهار جا کنار جاده آمدند تا همدیگر را ببینیم. فضای بیرون، خبرهای دیگری است. سؤال: شما یادتان است در اردوگاه باهنر دو سال پیش یک نشستی را گذاشتید مدیران زمان خودتان را دعوت کردید و بنده به عنوان خبرنگار آمدم من را از آن جلسه بیرون کردید، دلیلش چیست؟ حاجی بابایی: خدا می داند اگر من مطلع بودم. سؤال: این را هم تکذیب می کنید؟ حاجی بابایی: قطعاً. سؤال: دوستان شما بنده را از آن جلسه بیرون کردند؟ گفتند شما؟ گفتم معلم هستم. گفتند این جلسه داخلی است. داخلی یعنی چه؟ ما به آقای فانی اعتراض کردیم که شما چرا به فعالان مستقل برای جلسه جا نمی دهید ولی به آقای حاجی بابایی می دهید؟ ما به آقای فانی هم انتقاد کردیم. حاجی بابایی: من واقعاً از چنین چیزی اطلاع ندارم. الان از شما می شنوم. مثلا وقتی من رفتم خمینی شهر، بچه های کانون صنفی سه ساعت نشست داشتند با هم شام خوردیم و با هم صحبت کردیم آخرش هم تشکر کردند و رفتند. من با منتقدین ساعت ها صحبت می کنم. یک روز شما بیایید برویم فروشگاه و بچرخیم ببینید چه خبر است! ببینید معلمان با من چطور رفتار می کنند ؟ سؤال: شما از سال ۵۸ نماینده بودید، شما وزیر بودید شما را از من بیشتر می شناسند من یک معلم معمولی هستم. حاجی بابایی: نمی خواهم با شما مقایسه کنم اشتباه نکنید نه. منظورم این نیست که شما نه، می خواهم بگویم ببینید برخوردشان با من چگونه است، نه اینکه با شما مقایسه کنم. مسئول هم داریم از کنارش عبور می کنند به او مَتَلک می اندازند. آن چیزی که در معلمان جستجو می کنید، آن روحیه در من وجود دارد و هر کاری هم بکنید این تغییر نمی کند. یعنی بین معلمان هم این تغییر نمی کند. پس چرا با هم همراهی نکنیم؟ خدا می داند من دوست دارم با شما همراهی بکنم نه اینکه برای شما موضع بگیرم. من امروز به شما گفتم بیایید اینجا برای اینکه با هم گپ بزنیم و دوستانه حرف بزنیم. سؤال: من فکر می کنم سوءتفاهم شده، من شخصاً از جانب خودم خدمت شما عرض می کنم جدای از سایت، به هر حال ما تفکراتی مستقل از معلم برای خودمان داریم، من واقعاً زمانی که در مدرسه معلم بودم و شما وزیر بودید جزء کسانی بودم که کامنت می گذاشتم در «نگاه» و می گفتم نگاه تغییر کرده است واقعاً این را می گفتم، چون می دیدم مثلاً شما یک نامه خالی گذاشته بودید در«نگاه» که مثلاً دانش آموزان و معلمان بنویسند. من به دخترم که آن زمان اول دبیرستان بود می گفتم، از معاونش ناراحت بود، چون به دانش آموزان اهانت می کرد. گفتم الان وزیر عوض شده و وضعیت تغییر کرده و می توانی نامه بنویسی و بفرستی و فرستاد و فکر کنم جوابی هم، داده نشد. این حرف شما که با معلمان تعامل داشتید و برخوردتان با معلمان یک برخورد محترمانه بود بله من این را دیدم. اما این حرف را هم بگویم سایت ما فقط “خبری ” نیست، تحلیلی هم است، یعنی تحلیل هم می کند. اخباری که به دستش می رسد موظف است یک تحلیل هایی هم داشته باشد البته کامنت هایی هم می گوید، کامنت موافق یا مخالف می گوید. حتی افراد را زیر سوال می برند که دارید از فانی دفاع می کنید، گاهی هم برعکس می شود. سؤال: خانمی در همین دولت در منطقه ۱۶ از من شکایت کردند به خاطر مطلبم. چون آقای حاجی بابایی به من می گویند چون شما سیاسی هستید. آقای حاجی بابایی اینطور هم نیست. حاجی بابایی: شما را باید دو سه روزی وزیر کنند بعد ببینیم شما آن موقع چه می کنید؟ سؤال: مرتب می گویند معلم سیاسی است ما با او کاری نداریم چرا؟ معلم زمانی که در جنگ آمد و دستش را از دست داد سیاسی بود، زمانی که در زمان انقلاب آمد و سینه سپرکرد، مبارزه کرد سیاسی بود ولی الان نباید سیاسی باشد، چرا؟ چرا همه باید سیاسی باشند فقط معلم نباید سیاسی باشد؟ ما از اول انقلاب می گوییم سیاست ما عین دیانت ماست و دیانت ما عین سیاست ما، پس چرا وقتی به معلم ها می رسیم همه چوب ها را به سر معلم ها می زنند؟ هیچ اشکالی ندارد معلم ها سیاسی باشند، این تشکل ها که شما می بینید، الان من با ۹۰۰ هزار نفر در ارتباط هستم، اینها تشکل ها از دل معلمان آمدند بیرون. مثلاً ایشان گفتند چند نفر از آنها برایشان مشکلاتی پیش آمده و زندانی شدند در زمان شما پیگیری نشد، آنها هم برای معیشت معلم ها آمده بودند و می توانستند راه خیلی ساده ای را بروند و بنشینند در خانه و نیایند وسط. الان یک نمونه اش ما آقای بداقی را می بینیم که از سال ۸۸، شش سال است در زندان است و مرداد امسال مدت زندانی اش تمام شد ولی او را آزاد نکردند با وجود اینکه بیش از ۲۰ سال سابقه دارد، حقوقش را قطع کرده اند و خانواده اش الان به وسیله معلمان تأمین می شود. اینکه به طور مشخص و سازماندهی شده و ارتباط خیلی دلسوزانه با تشکل ها به خصوص آنهایی که دچار زحمت شدند، نبوده است. شخصاً شما آدمی هستید که دارای خصلت های انسانی هستید، من این را معتقدم. حاجی بابایی: من جملات را کوتاه کنم، شما چه بخواهید چه نخواهید، این اعتقاد من است، من نسبت به هیچکس موضع دفع ندارم و ” نه گفتن” هم برای من به شدت سخت است. زحمت کشیدید و زنگ زدید، من راحت پذیرفتم ، بعضی از خبرگزاری ها ، ۶ ، ۷ ماه، از جمله خود تلویزیون ، مدت ها با من تماس گرفتند ولی به یک طریقی فرار کردم ولی وقتی ایشان با من مطرح کردند، دوست داشتم این جلسه هرچه زودتر برگزار شود. این اعتقاد من است. البته هیچ وقت نمی شود این را کتمان کرد که ما دِینمان را خوب ادا نکردیم، بله می توانستیم بهتر ادا کنیم. سؤال: من خیلی تشکر می کنم که این فرصت را به ما دادید. گره های کور در آموزش و پرورش است. می خواهم بگویم ۵۰ سال، ۱۰۰ سال این گره های کور سیاست زدگی است، و غیره که در آموزش و پرورش وجود دارد. ولی کمی واقع بین باشیم کسی که وزیر می شود چه اقداماتی را می تواند انجام دهد و چه اقداماتی را نمی تواند انجام بدهد. به هر حال در جامعه داریم زندگی می کنیم نمی توانیم بگوییم در شرایطی که وجود دارد وزیر چقدر قدرت دارد، رسانه چقدر قدرت دارد؟ اقدامات شایسته ای شما، انجام دادید بخصوص در معیشت. اما فرمودید که جایی که معلم حرفی می زند بگوییم معلم است و آن منزلت حفظ شود. اما مسئله ای که وجود دارد ضمن اقدامات شایسته ای که در زمان شما انجام شد،و حقوق ها اضافه شد ولی باز آن تبعیضی که بین معلمان و دیگران وجود دارد هنوز وجود دارد و چون ما بعد از آقای نجفی کل معلمان آمده بودند می گفتند شما قهرمان فرهنگیان هستید و شما کارهایی انجام دادید براساس همان بضاعت ملی و بضاعتی که در وزارتخانه بود. ولی آن مشکلات بوده با اینکه اقداماتی انجام شده ولی آن تبعیض بین معلم با کارمند یا جاهای دیگر وجود دارد. من خودم رسانه ای هستم و خیلی جاها نمی گویم معلم هستم. روز اول در کلاس معلم هستم، بعد می شوم مدرس، بعد در کلاس می شوم مبصر و بعد هم می شوم مطرب. یعنی با ۴۰ تا دانش آموز دیگر درس دادن خیلی پیچیده می شود. دو سه تا سوال دارم؛ گره های کور واقعاً کجاست؟ آیا واقعاً حاکمیت می خواهد مشکلات معلمان حل شود یا نه؟ این سوال را خیلی از معلمان می پرسند و من رسانه ای و معلم هم می پرسم که وقتی با ۱+۵ مشکلمان را با دنیا حل می کنیم، مسئله برجام شکل می گیرد، معلمی که یک میلیون حقوق می گیرد، ما زیاده خواه نیستیم، عوام یک نظر دارند، خواص هم یک نظر دارند. عوام می گویند تعداد معلمان زیادی است. حاجی بابایی: عوام نمی گویند خود وزراء می گویند. سؤال: خود وزرا هم می گویند، سیاست زدگی وجود داشته و از همان ابتدا هم وجود داشته است. این سایت برخلاف آن چه که شما گفتید نه از کسی و یا جایی تغذیه می شود و نه بازوی وزارتخانه است. حاجی بابایی: ببینید دوستان عزیز، من ۴ سال در وزارت آموزش و پرورش بودم و قبل از آن ۴ دوره در مجلس بودم، گاهی وقت ها می گوییم آموزش و پرورش چرا پیشرفت نمی کند؟ یکی از دلایلش را می خواهم بگویم. وقتی در مجلس بودم، مشکلم با شرکت نفت و اینها بود. آنها به شدت علیه من موضع داشتند، کار به جایی رسید که یک روز کارمندان وزارت نفت من را دعوت کردند که شما از جان ما چه می خواهید و با ما چه کاری دارید؟ من هم گفتم به خدا من با شما کاری ندارم. من می گویم معلمان هم مانند شما باشند. هنگام بحث ادغام وزارتخانه ، خبرنگاری از من پرسید شما می خواهید با وزارت علوم ادغام شوید؟ گفتم نه فقط با وزارت نفت می خواهم ادغام شویم. یعنی فکر نکنید می خواستم شوخی کنم واقعاً خواستم پیامم را برسانم. نمی دانم چرا با وجود دفاع همه جانبه ام از معلمان، عده ای سعی می کنند تحرک من را بزنند؟ شما چرا نیروی خودتان را می زنید؟ گیرم من مخالف فلان حزب باشم، برای معلمان که دلسوز هستم، چرا من را می زنید؟ شما بدتان می آید معلم یک جایی رأی بیاورد؟ چرا مدام می گویید به فلانی رأی ندهید. معلمان همه اینها را می فهمند. من کلی می گویم. من اعتقادم بر این است که معلمان گرمترین آدمها هستند هر جای کشور هم که بروم؛ معلمان با من ارتباط می گیرند. معلمان می گویند کار ما معلم ها به کجا کشیده است که منِ معلم که در همدان پایتخت تاریخ تمدن دارم زندگی می کنم، فلان کس در فلان جا می گوید به نماینده محبوب خود رأی نده. چی فکر می کنند آنها؟ شما می گویید گره کور کجاهاست؟ گره کور و گیر اینجاست که ما در درون اجازه نمی دهیم یک آدم موفق به موفقیت برسد. ببینید می خواستند وزیر را استیضاح کنند من به رئیس مجلس زنگ زدم، به نائب رئیس زنگ زدم و گفتم الان در حال حاضر ایشان مشکلات خودش را دارد شما بگذارید یک سال جلو برود ، نمی خواهم که کینه ورزی کنم و بگویم فلان و بهمان. ولی من می گویم چرا شماها دنبال این هستید که سوالاتی بکنید و من جواب شما را بدهم؟ شما اجازه بدهید من راحت باشم و جواب همان کسانی که گیر می دهند را بدهم. شما مدام دنبال این هستید که بگویید حاجی بابایی این کار را کرد، فلانی آن کار را کرد. من آمدم یک روز به این جمع بندی در آموزش و پرورش رسیدم که چیزی ته این قانون مدیریت خدمات کشوری نمانده است. آخرین تیرش که باقی مانده بود من در تیرماه شلیک کردم، آن هم بند ۵-۶۸ بود. بنده اجرا کردم و الان مانور می دهند. زمان من همه غوغا کردند الان چیزی نمی گویند. این ۱۵۰۰ امتیاز بوده و من رفتم آن را مصوب کردم، ۱۳۰۰ میلیارد تومان پول نیاز داشت، آن روز با سازمان مدیریت رفتم، نشستم و حتی کار به دعوا کشیده شد. آن زمان ۵ روز حقوق را دیر پرداخت کردم ، چرا؟ برای اینکه دولت زیر بار نمی رفت پول را بدهند گفتم سه ما هم شده حقوق معلمان را نمی دهم تا این را اضافه نکنم، نمی روم. دعوا سر این بود و بعد آنها هم دادند و من هم انجام دادم. آخر هم حرفم را زدم، بعد به من میگویند پوپولیست. من اعتقاد دارم تا هر زمانی بگویند در این کارخانه کارگران دارند زحمت می کشند کار می کنند، معلم کارگر نمونه است، تشکر بکنیم، رئیس جمهور هم تشکر کند، ۱۰۰ تومان به حقوقش اضافه می شود. لذا وقتی نقشه جامع کشور را نوشتند، من پیشنویس نوشتم، وقتی پیشنویس را به شعبه دادم ببینید، و بعد همکه قانون شد ببینید. اصلاً در آن نگاه بکنید ببینید آیا قبلا واژه معلم به کار رفته بود؟ ولی الان که نگاه می کنید در ماده ۶ آن، ۵۶ سیاست، ۲۸ سیاست برای معلم هاست. یکی از آنها این بود ارتقای جایگاه معلمان، در زیر فناوران، استادان. ما آمدیم براساس همان نشستیم و دوستان را هم جمع کردم، از شورای عالی انقلاب فرهنگی دعوت کردم، کمیسیون را به مشهد دعوت کردیم و خودمان سه جانبه، سال ۹۱ نشستیم جمع بندی کنیم تا نظام رتبه بندی را بنویسیم. شما بپرسید از آقای سحرخیز من چه دعواهایی با چه آدمهایی کردم، روی کلمه هیأت علمی حساسیت داشتیم. یعنی میگفتم همه اینها هیأت علمی بشوند ؟ رفتیم نظام رتبه بندی را نوشتیم و گفتم این نظام رتبه بندی یک قلبی دارد و این ۴ تا کلمه است، این را بردارید نظام رتبه بندی را دوباره به مسلخ کارگری می برند. من ساختار را می شناسم و روی ریل حرکتش می دهم تا ببرم سر جای خودش. می بینید یک نفر دوان دوان باقی را میزند خودش میرود جلو، بعد باقی او را یکی یکی میزنند تا می رود سر جای خودش. آمدیم نوشتیم، ،یک طوری هم نوشتیم، حساب و کتاب دارد. سؤال: در بحث رتبه بندی بعدا وارد می شویم. شما اشاره کردید به قانون مدیریت خدمات کشوری، چرا وقتی در کسوت نمایندگی مجلس شورای اسلامی مشغول تصویب قانون، سعی نکردید آموزش و پرورش در ذیل ماده ۸ یعنی مشاغل حاکمیتی قرار دهید، و این دستگاه مهم ذیل ماده ۹ یعنی امور اجتماعی فرهنگی قرار گرفت و بعد وقتی وزیر شدید وانمود میکردید آموزش و پرورش در رده مشاغل حاکمیتی قرار دارد در صورتی که در قانون مدیریت خدمات کشوری در ذیل مشاغل حاکمیتی قرار ندارد. حاجی بابایی: سوال خوبی است. دو تا موضوع باعث شد قانون مدیریت خدمات کشوری طول بکشد که شما فرموده بودید آقای خاتمی گفته، آقای خاتمی لایحه آورد ولی حرفی از بازنشسته ها در آن نبود که ما قبول نکردیم و آن را برگرداندیم. من گفتم قانون مدیریت خدمات کشوری که در آن بازنشسته ها نباشند ما قبول نداریم و آن را برگرداندیم. زمان آقای احمدی نژاد هم شاید حدود ۶ ماه طول کش
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: گنابادتایمز]
[مشاهده در: www.]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]
-
گوناگون
پربازدیدترینها