واضح آرشیو وب فارسی:پارس نیوز: به گزارش پارس نیوز ، برخی از والدین کودک را قربانی خشونت خود می کنند. کودک آزاری با تنبیه متفاوت است. با تنبیه به کودک می فهمانیم که باید رفتار خود را اصلاح کند، اما متأسفانه به علت عدم آگاهی و همچنین نقص قانونی، تعدادی از والدین به بهانه تنبیه، کودک خود را در معرض هرگونه آسیب روحی و روانی قرار می دهند. * اعتیاد موجب سوزاندن روح کودک می شود اعتیاد والدین یکی از نمونه های بارز کودک آزاری است. بی مسئولیتی، پرخاشگری، رفتارهای ناخودآگاهانه و...از جمله خصوصیاتی است، که اعتیاد، در والدین ایجاد می کند و در نهایت موجب می شود که کودکان آن ها بیشتر مورد آزار و سوء استفاده قرار بگیرند. البته همیشه فقط معتادان نیستند که کودکان را مورد آزار و اذیت قرار می دهند، اما اعتیاد از جمله مهمترین علل کودک آزاری به شمار می رود. اغلب پدران معتاد به دلیل مصرف مواد مخدر تعادل روانی خود را از دست می دهند و زن و فرزندان خود را آزار و اذیت می کنند. بیشتر پرونده های کودک آزاری در ایران در مورد کودکانی تشکیل شده که والدین معتاد داشته اند. این دسته از والدین گاهی به دلیل نیاز مالی کودکان را مورد سوء استفاده قرار می دهند و آنها را به تکدی گری، جابه جایی مواد مخدر و... مجبور می کنند. * کودک آزاری عاطفی مخفی مانده است رایج ترین نوع کودک آزاری در جامعه، کودک آزاری عاطفی یا روانی است و متأسفانه به دلیل پنهان بودن و جلوگیری نکردن از آن موجب شده اثرات جبران ناپذیری بر روی کودکان بگذارد. کودکانی که مورد بی مهری عاطفی قرار می گیرند ممکن است گوشه گیر و منزوی شوند. رفتار پرخاشگرانه، کج خلقی، از دست دادن اعتماد به نفس و... از جمله نشانه های کودکانی است که مورد بی مهری عاطفی قرار می گیرند. هومن، پدر دختری 3 ساله، درباره رفتارهای پرخاشگرانه کودک خود می گوید: همسرم به علت اختلافاتی که در زندگی مشترک داریم دائما فرزندم را مورد آزار و اذیت قرار می دهد. فرزندم به علت رفتارهای مادرش پرخاشگر شده و رفتار غیرعادی از خود نشان می دهد. گاهی اوقات آثار کبودی و یا سوختگی روی بدن فرزندم می بینیم و مشاهده این صحنه، موجب ناراحتی شدیدی در من می شود. * علل کودک آزاری در برخی موارد افراد به علت ویژگی خاص روانی که در آنها وجود دارد، کودکان را مورد آزار قرار می دهند. برخی از والدین به علت اینکه در مورد خودشان از روش های تنبیهی استفاده شده است، این عمل را بر روی فرزندان خود نیز انجام می دهند. دسته دیگر از والدین به دلیل احساس عدم رضایت نسبت به موقعیت، زندگی، همسر و... که به اشتباه، کودک را مسبب و یا مظهر آن می دانند، عقده های خود را بر سر کودک بی گناه تخلیه می کنند. در برخی موارد، والدین به اصطلاح "دوستی خاله خرسه" انجام می دهند و تنبیهات غلطی را به عنوان روش تربیتی کودک خود، در نظر می گیرند و از تأثیرات ناخوشایند بعدی این اقدام، غافل هستند. گروهی از والدین نیز فرزندان دشوار یا به اصطلاح "بیش فعال" دارند که برخوردهای این کودکان، والدین را خسته کرده و موجبات تنبیه آن ها را فراهم می کند. دکتر حسین ابراهیمی مقدم، روانشناس، درباره تأثیر منفی تنبیه بر کودکان می گوید: بررسی ها نشان داده است استفاده از تنبیه، تأثیر مثبتی بر تربیت کودکان ندارد و برعکس استفاده از پاداش، منجر به بهتر شدن و تعالی رفتار می شود. برخورد ناخوشایند، رفتارهای نامناسب را کاهش نمی دهد و علت اینکه برخی از خانواده ها، این نوع رفتار ها را برای تربیت می پذیرند این است که وقتی کودک ناآرامی می کند، با تنبیه به طور موقتی ساکت می شود و این سکوت رفتار تنبیه کنندگی را در مادر و یا هر فرد دیگری تقویت می کند اما در دراز مدت بی تأثیر می شود. * پیامدهای کودک آزاری گروهی از بزرگسالانی که در کودکی مورد آزار و اذیت روحی قرار گرفته اند، دچار عقده های روانی می شوند و حتی ممکن است همان آزار و اذیت هایی را که در کودکی تجربه کرده اند برروی کودکان دیگر اعمال کنند و بدین وسیله حس انتقام جویی خود را ارضا کنند. والدینی که فرزندان خود را مورد آزار قرار می دهند می توانند از روش های پاداش استفاده کنند و تأثیر مفید این روش را نسبت به آزار و اذیت کودک مشاهده کنند و همچنین در مواردی که احساس می کنند رفتارهای اشتباه در کنترل آنها نیست می توانند با مراجعه به روانشناسان و مشاورین خانواده نسبت به اصلاح رفتارهای خود اقدام کنند . یادمان باشد که هر گونه رفتار اشتباه و نسنجیده ما، در نقش پدر و مادر، تاثیری عمیق و مستقیم در روند رشد و آینده فرزندانمان خواهد گذاشت. برای دریافت آخرین اخبار در کانال پارس نیوز عضو شوید
پنجشنبه ، ۲۷اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پارس نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 50]