واضح آرشیو وب فارسی:روضه نیوز: پیکر این عالم ربانی پس از اقامه نماز توسط آیت الله فاضل لنکرانى با حضور دیگر اساتید حوزه علمیه از جمله علامه حسن زاده آملی، آیت الله صالحی مازندرانی و آیت الله جوادی آملی به زادگاهش خلیل شهر انتقال یافت و در مدرسه اى که خود بنا نهاده بود، به خاک سپرده شد.به گزارش خبرنگار روضه نیوز ؛ بیست و هفتم اسفند ماه سالروز رحلت آیت الله العظمی حاج شیخ ابوالقاسم رحمانی خلیلی، یکی از علمای مازندران است که در سال 1374 شمسی در سن 72 سالگی دعوت حق را لبیک گفت. گذری بر زندگی آیت الله العظمی حاج شیخ ابوالقاسم رحمانی خلیلی به عنوان مصداق یکی از اجداد این عالم فرزانه مرحوم آیت الله محمدباقر هزارجریبى مازندرانى از توابع شهرستان بهشهر در استان مازنداران بود که در وصف وی در تاریخ زندگی اش چنین نوشته اند: وقتی این حکیم در حوزه علمیه نجف اشرف تدریس می کرد، هم در علم معقول و در علم منقول نظیری نداشت، چنان که تاریخ این گونه بازگو می کند: با مرگ این فقیه، نجف اشرف اعلام عزاداری عمومی کرد و همه در تشییع جنازه این شخصیت کم نظیر شرکت کردند، مرحوم آیت الله ابوالقاسم رحمانی خلیلی از چنین دودمانی پا به عرصه وجود گذاشت. مرحوم رحمانی خلیلی آغاز فعالیت تعطیلات حوزوی اش با حضور در حوزه علمیه کوهستان از توابع بهشهر در محضر مرحوم آیت الله محمد کوهستانی پی گرفت، بعد از پیمودن دوره سطوح حوزه عازم قم شد، مدت اندکی در حوزه علمیه قم به تحصیل اشتغال داشت، بعد از آن عازم نجف اشرف شد و مدت 14 سال دروس خارج را نزد آیات سیدمحمود شاهرودی، میرزا هاشم آملی، خوئی و دیگر مراجع به نام حوزه بهره گرفت، در این مدت تنها یک بار برای دیدن مادر و نزدیکان به محل ولادتش برگشت. وی از بیشتر مراجع وقت اجازه اجتهاد داشت، بعد از اتمام تحصیلات حوزوی به زادگاهش روستای «ملا محله خلیل محله» که الان به نام خلیل شهر نامیده می شود، برگشت و با استقبال بی نظیر مردم منطقه روبرو شد، سپس به تأسیس حوزه علمیه اقدام کرد، چندسالی در تربیت دانش آموزان حوزوی فعال بود، مرحوم رحمانی ارادت خاصی به امام (ره) داشت، بعد از آزادی امام از زندان زمان شاه با عده ای از شخصیت های روحانی منطقه به ملاقات امام (ره) در قم رفت و از امام اجازه خواست که به وظایف دینی، مذهبی و سیاسی بر اساس رهنمود امام (ره) انجام وظیفه کند، منزل وی مأمن و پناهگاهی برای شخصیت های روحانی مبارز منطقه در زمان طاغوت بود. یکی از بستگان مرحوم آیت الله رحمانی درباره فعالیت های انقلابی او می گوید: ایشان به اتفاق یکی از علمای مازندران به نام آیت الله عبدالله نظری که الان در ساری هستند، نامه ای برای دبیرکل سازمان ملل وقت در ارتباط با جایگاه و شخصیت امام (ره) در نظر علما می نویسند، نامه مفصلی که در 16 بند تنظیم شد و نقاط ضعف حکومت پهلوی، شاه و همچنین علاقه مندی علما به امام (ره) در آن بیان شده بود. وی می افزاید: حدود 10 روز آیت الله رحمانی خلیلی در منزلم حضور داشت تا متن این نامه را به اتفاق آقای نظری تهیه کرد، این بزرگواران جزو اولین نفراتی بودند که نامه به دبیرکل سازمان ملل را امضا کردند، چون شاه گفته بود که آقای خمینی (ره) را علمای بلاد قبول ندارند، البته چندین بار ساواک قصد دستگیری وی را داشت، اما مرحوم رحمانی خلیلی در آن ساعت در منزل نبودند. امام جماعت مسجد جاوید تهران بیان می کند: گه گاهی با نامبرده از شمال به تهران می آمدیم، نیم ساعت مانده به اذان صبح در مسیر راه می فرمود: ماشین را پارک کنید که نماز شب بخوانیم و بعد از نماز صبح راهمان را ادامه دهیم، در شرایطی که سرما، برف و یخبندان بیداد می کرد. این گونه بود که مرحوم آیت الله رحمانی خلیلی طبق عادت همیشگی، نیمه شب برای انجام تهجد و نماز صبح از بستر به پا می خیزد و پس از انجام فرائض، در حین خواندن زیارت عاشورا ندای حق را لبیک می گوید و به دیدار حق نائل می شود. پیکر این عالم ربانی پس از اقامه نماز توسط آیت الله فاضل لنکرانى با حضور دیگر اساتید حوزه علمیه از جمله علامه حسن زاده آملی، آیت الله صالحی مازندرانی و آیت الله جوادی آملی به زادگاهش خلیل شهر انتقال یافت و در مدرسه اى که خود بنا نهاده بود، به خاک سپرده شد.
پنجشنبه ، ۲۷اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روضه نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]