واضح آرشیو وب فارسی:آناج: ارگ علیشاه شاهدی بر فرهنگ و تمدن اسلامی تبریز است که سالانه گردشگران زیادی را از سراسر ایران و سایر کشور های جهان به خود جذب می کند.گروه فرهنگی آناج: تاریخ کهن تبریز علاوه بر رخدادهای سیاسی، اقتصادی و غیره در عرصه ی دین و مذهب و معنویت مهد معرفت بوده و به ادعای اسناد موجود همواره بر پیشانی ایران اسلامی می درخشد و آثار باستانی و اماکن مذهبی و گردشگری موجود در آن خبر از واقعیت های دیرین بروز تمدن اسلامی در آذربایجان و تبریز می دهد. ارگ تبریز – مسجد علیشاه از جمله اسناد گویای این مدعاست که در مرکز شهر در ضلع جنوبی تقاطع خیابان امام خمینی و فردوسی قرار دارد؛ ارگ تبریز (علی شاه) باقیمانده مسجدی است که در زمان تاج الدین علیشاه جیلانی از امرای گورکانیان در قرن هشتم هجری ساخته شده است. سبک معماری این بنا به شیوه آذری و معمار آن استاد فلکی تبریزی ذکر شده است. این ارگ یکی از بلندترین دیوارهای تاریخی کشور و نماد شهر تبریز است و امروزه فضای پیرامون آن برای برگزاری نماز جمعه مورد استفاده قرار می گیرد و مصلای بزرگ تبریز در این مکان احداث شده است. مسجد علیشاه، توسط خواجه تاج الدین علی شاه بنا شد و متاسفانه این بنا بر اثر زمین لرزه و گذر زمان تا حدودی تخریب شده است. در محوطهٔ ارگ، آثار تاریخی ارزشمندی همچون «مدرسهٔ نجات» که به عنوان یکی از نخستین مدارس ایران بشمار می رفت و نیز «سالن تئاتر شیر و خورشید» قرار داشت که پس از شروع برنامهٔ تخریب و تبدیل ارگ تبریز به مصلای بزرگ تبریز از سال ۱۳۶۰ و در زمان امامت جمعهٔ آیت الله ملکوتی، بخش اعظمی از ارگ توسط جهاد سازندگی با بولدوزر و مواد منفجره ویران شده است. این مجموعه تاریخی در برگیرنده مدرسه، مسجد و خانقاه بود. در ساخت این بنا از ساروج و مصالح ساختمانی بادوام به کار رفته است. زلزله ویرانگر تبریز در قرن دهم که این شهر را با همه بناهای تاریخی اش ویران کرد، بخش اعظم این مجموعه را نیز فرو ریخت. با این حال بخشی از دیوارهای بلند این مجموعه بر جای ماند تا یادگار پایداری در برابر این پدیده طبیعی مهیب باشد، گرچه شکستگی بزرگی در بدنه ارگ از این زلزله پدیدار شد. این بنا که بیش از 700 سال قدمت دارد، یادگار آسیب های طبیعی و تاریخی دوران گذشته است و محوطهٔ باستانی آن در ۱۵ دی ۱۳۱۰ خورشیدی به شمارهٔ ۱۷۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. مقبره الشعرای تبریز نیز به عنوان یکی از جاذبه های گردشگری این شهر به افتخار شاعر پرآوزه ی ترک زبان، استاد شهریار صاحب نام در سراسر ایران و جهان می باشد که در خیابان ثقه الاسلام و در ضلع شمالی بقعه سید حمزه واقع است. بنای یابود زیبایی با تأسیسات توریستی به نام مقبر الشعرا در این محل ایجاد گردیده که آرامگاه یکی از بزرگترین شاعران معاصر کشورمان (شهریار) در این محل قرار دارد. مقبرة الشعرا (آرامگاه شاعران) یکی از گورستان های تاریخی شهر تبریز است که در محله سرخاب واقع شده است. مقبره الشعرا در گذشته با اسامی حظیره الشعرا، حظیره القضاه، قبرستان سرخاب نیز نامیده می شد اما متاسفانه گذشت روزگاران و مهمتر از آن حوادث طبیعی چون سیل و زلزله، شکل ظاهری آن را از بین برده است. به دلیل متروک شدن مقبره الشعرا، آرامگاه شعرای تبریز پس از زمین لرزه های سال های ۱۱۹۳ و ۱۱۹۴ هجری قمری و به دلیل مدفون شدن بسیاری از شاعران و عارفان بزرگ در این گورستان، در شهریورماه ۱۳۵۰ خورشیدی مسابقه ای برای طرح یک بنای یادبود در مقبرة الشعرا توسط روزنامه های اطلاعات و کیهان و مجله یغما برگزار گردید و پس از چندی پیشنهاد “غلام رضا فرزان مهر” برگزیده شد و عملیات احداث بنای یادبود آغاز گردید. هم اکنون این بنای یادبود نماد مقبرة الشعرا و یکی از نمادهای شهر تبریز محسوب می شود. هم اکنون این مجموعه فرهنگی پذیرای میهمانان و گردشگران می باشد. معروف ترین آرمیدگان مقبره الشعرا تبریز، آرامگاه شعرای تبریز به شرح زیر می باشند: اسدی طوسی، قطران تبریزی، مجیرالدین بیلقانی، خاقانی شیروانی، ظهیرالدین فارابی، شاپور نیشاپوری، شمس الدین سجاسی، ذوالفقار شروانی، همام تبریزی، مانی شیرازی، شکیبی تبریزی و سید محمد حسین شهریار.
پنجشنبه ، ۲۷اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آناج]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]