محبوبترینها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1854908600
ماجرای بازرگانی که روی قبر شیخ انصاری(ره) زار می زد
واضح آرشیو وب فارسی:وارث: نقل شده است که روزی مردی را دیدند که خود را روی قبر مرحوم شیخ مرتضی انصاری انداخته است و گریه می کند. پرسیدند که چرا گریه می کنی؟ و او گفت: من جریانی از شیخ دیدم که نمی توانم، گریه نکنم.وارث: موعظه و نصیحت، کلید سعادت و رستگاری در دنیا و آخرت است. موعظه، دل ها را صفا می بخشد و چشم و جان را به جهان پُر رمز و راز معنویت می گشاید. خداوند متعال در قرآن کریم یکی از مهمترین تکالیف حضرت رسول(ص) را ارشاد مردم از راه پند و اندرز و موعظه معرفی می کند. به همین منظور، فرازهایی از درس اخلاق آیت الله سیدمحمد علوی گرگانی از مراجع تقلید را برای علاقه مندان بازنشر می کنیم: یا اباذر! إنّ العَبدَ لیُعرضَ علیه ذُنُوبهُ یَومَ القیامة فیقول، أمّا إنّی کنت مُشفِقاً، فیَغفِرُلَهُ. ای اباذر! فردای قیامت گناهان هر بنده ای را به او نشان می دهند. پس می گوید: من از بندگانی بودم که از عمل های خودم در وحشت بودم که چه جواب دهم پس خداوند گناهان او را می بخشد. گناهان انسان در روز قیامت عرضه می شود و پرونده و نامه اعمال در قیامت بررسی می شود و انسان تجسم اعمالی را که در دنیا انجام داده، می بیند. به هرحال چون انسان خودش اعتراف می کند و در پیشگاه خداوند تبارک وتعالی خود را مقصر می داند، بخشیده می شود. اعتراف و اظهار تقصیر، سبب مغفرت است که ما باید چنین باشیم. «یا اباذر! ان الرجل لیعمل الحسنة فیتکل علیها و یعمل المحقرات یأتی الله و هو علیه غضبان و ان الرجل لیعمل السیئة فیفرق منها فیأتی الله عزوجل امنا یوم القیامة. ای اباذر! کسی که کار نیک انجام می دهد و آن را تکیه گاه خویش قرار می دهد و گناهان کوچک انجام می دهد، گویا خداوند به او کاری ندارد. خدا بر چنین مردی غضبناک است و کسی که گناه کرده و از گناهان خود پشیمان و ناراحت است، فردای قیامت در امان است.» بعضی از افراد خوبی هایی می کنند و کارهای نیکی انجام می دهند، مثلاً مسجدی یا درمانگاهی یا دارالایتامی تأسیس می کنند و یا نماز می خوانند، روزه می گیرند و این اعمال خود را سبب دلگرمی خود قرار می دهند و می گویند: الحمدلله بنده خوبی هستیم. ولی گاه گاهی گناهان کوچک انجام می دهند و غرور آن ها را می گیرد و پیش خود احساس می کنند که خدا آن ها را عقاب نخواهد کرد و حال آن که پروردگار از چنین افرادی ناراحت است. گاهی اوقات کسی گرفتار گناه صغیره می شود و بر آن هم اصراری ندارد و از گناهان کبیره نیز اجتناب دارد؛ این جا ممکن است خداوند از تفضُلش با چنین بنده ای خوش رفتاری کند و این فرق دارد بااینکه انسان گناهان را انجام دهد به عنوان اینکه آزاد است. لذا حضرت فرمود: اگر بناست کسی کاری را انجام دهد و گناهی بکند به عنوان اینکه آزاد است و به عنوان اینکه خدا بزرگ و کریم است، وقتی به پیشگاه خدا آید بر او غضب می کند. بنابراین در پیشگاه خدا باید خود را شرمنده بدانیم و از نفس خود راضی نباشیم. اگر در نماز و سجده ها و اگر در دعاها دل انسان نمی شکند، علتش این است راضی به نفس است که من برای چه گریه کنم؟ اما آن هایی که دائماً در حال اضطرابند، از لحاظ گناه نیز زود بخشیده می شوند. مرحوم امام خمینی(ره) به آقای مجتهدی که از علمای تهران است، فرمودند: دعا کنید که خدا حال و هوای عوام بودن را از ما نگیرد. یک نفر آدم معمولی به قم می آید، به هر کس می رسد سلام می کند و مؤدب است و روحیه عالی دارد، اما بعضی از آقایان از کنار عالم و فقیه و استاد هم اگر بگذرند، اعتنا نمی کنند. خدا مرحوم آیت الله العظمی آقای سید محسن حکیم را رحمت کند. ایشان به آقای شیخ عبدالحسین واعظ زاده می فرمود: مرا موعظه کن. وقتی شیخ عبدالحسین منبر می رفت، می گفت: آقای سید محسن! حواست را جمع کن که نزدیک شفیر جهنمی. حواست را جمع کن فردای قیامت چه جواب می دهی؟ و مرحوم آقای حکیم گریه می کرد. بعضی از این کار تعجب می کردند. رفقا می گفتند: خود آقا فرموده است که نامشان برده شود. پای موعظه بنشینید که خیلی اثر دارد. بزرگان اگر به مقام والا رسیده اند، این گونه بوده اند. درباره شیخ انصاری(ره) نقل شده که روزی مردی را دیدند که خود را روی قبر شیخ انداخته و گریه می کند. پرسیدند که چرا گریه می کنی؟ و او گفت: من جریانی از شیخ دیدم که نمی توانم، گریه نکنم. گفتند: چه بوده است؟ گفت: عده ای مرا اغفال کردند و به من پول دادند که بروم و شبانه شیخ انصاری را به قتل برسانم. شمشیری گرفتم و آن گاه که همه در خواب بودند، خود را به خانه شیخ رساندم و از دیوار بالا رفتم. دیدم ایشان مشغول نماز است. به داخل خانه رفتم و هیچ تأمل نکردم، همین که شمشیر را بالا بردم که شیخ را بزنم، دستم از رمق افتاد و به همان شکل خشک شد و همین طور ماند تا آقا نمازش تمام شد و من از خجالت آب شدم. دیدم شیخ گفت: خدایا! من چه گناهی کردم که فلانی و فلانی و فلانی در صدد کشتن من برآمدند؟ خدایا! من این ها را بخشیدم. تو هم این ها را ببخش. این سخنان را که از شیخ شنیدم، از عمل خود پشیمان شدم. پس دست شیخ را بوسیدم و گریه کردم و تقاضا کردم مرا ببخشد. آقا فرمود: صدایت را بلند نکن که کسی بفهمد، فردا بیا با تو کاری دارم. فردای آن شب به منزل شیخ رفتم. علما و بزرگان بسیاری مهمان شیخ بودند. خدمت شیخ رسیدم. به من احترام کرد، عزت گذاشت و به من پولی داد و فرمود: من در حقت دعا کردم که خدا به مال و جانت برکت بدهد و بعد از آن با پول شیخ کار کردم و حال از بازرگانان مهم شده ام. من چه طور می توانم شیخ را فراموش کنم؟ هر وقت به سر قبر شیخ می آیم، منقلب می شوم هرگز فراموش نمی کنم احسان و گذشتی که او به من کرد.«عاش سعیدا و مات سعیدا» /1102001307
چهارشنبه ، ۲۶اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: وارث]
[مشاهده در: www.vareth.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]
-
گوناگون
پربازدیدترینها