محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1842273309
پوشش ایرانی - اسلامی فرصت گردشگری ایران است
واضح آرشیو وب فارسی:ذاکرنیوز: یک فعال حوزه گردشگری و مدرس دانشگاه با اشاره به اینکه حجاب محدودیتی برای ورود گردشگران خارجی نخواهد بود، تنوع در پوشش ایرانی - اسلامی را عامل رشد فرهنگ و توسعه گردشکری دانست.به گزارش ذاکرنیوز «پویا»، ناصر امینیان از فعالان و متخصصین حوزه گردشگری و دانشجوی دکتری مدیریت گردشگری دانشکده علوم گردشگری است. قصد داریم با او در این گفت وگو به بررسی ظرفیت های فرهنگی کشورمان در حوزه گردشگری حلال مانند تنوع پوشش ایرانی-اسلامی و تنوع غذاها و نوشیدنی های محلی بپردازیم، با توجه به اینکه همین ظرفیت ها عامل رشد فرهنگی و توسعه گردشگری در ایران است دلیل فقدان بهره برداری کامل از آنها چیست. مصاحبه ناصر امینیان را در ادامه می خوانید. س: فرهنگ گردشگری حلال در دنیا چه جایگاهی دارد و فعالا حوزه فرهنگی و گردشگری چه دیدگاهی نسبت به آن دارند؟ امینیان: گردشگری حلال واژه ای است که متفکرین در کشور مالزی ابداع کردند و آن را ترویج دادند. نوعی از گردشگری است که شامل استانداردهایی در رابطه با بحث غذا، پوشاک و فرهنگ می شود. آن چیز که اهمیت دارد دیدگاهی است که متفکرین مالزی به گردشگری حلال دارند، در واقع نگاهی است مبتنی بر بازار در حوزه گردشگری که از خلا موجود بین غذاهایی که نامشخص است یا با فرهنگ های غذایی متفاوت وجود دارد استفاده می کند، متفکرین در مالزی به این مساله یک نگاه اقتصادی کردند. برای تولید بسته ها یا محصولاتی با نشان حلال که شامل انواع نوشیدنی ها و کنسروها و غذاهای دریایی می شود، همان طور که می دانیم هر گوشت حلالی هم که باشد تا به شیوه اسلامی ذبح نشود برای مسلمانان قابلیت مصرف ندارد و در اغلب کشورهای دنیا این شیوه استفاده نمی شود. نوع نگاهی که متفکرین مالزی دارند راهی برای ایجاد منبع درآمد و استفاده از این خلا است. آداب اسلامی هم می تواند جاذبه گردشگری داشته باشد آنچه که در کشور ما از نظر متفکرین در حال گسترش است نگاه فرهنگی به مساله گردشگری حلال است و عامل اصلی آن یعنی نگاه اقتصادی را فراموش کرده اند. کشور ما دارای شرایطی است که با وجود آن می تواند پذیرای گردشگران زیادی باشد. در بحث تنوع غذایی و فرهنگ غذایی دارای غذاهایی هستیم که در جهان شناخته شده هستند مثل چلو کباب ، قیمه، قرمه.عناصر دیگری هم هستند مثل مسایل فرهنگی، شئونات و رفتار و آداب اسلامی که به نظر من حتی آداب اسلامی هم می تواند جزو گردشگری حلال باشد. حلال یک الگو و یک حداقلی از استانداردها است، اگر کشورهای ایران، ترکیه، مالزی تمایل دارند آن را جهانی کنند باید مجموعه ای از حداقل های استاندارد گردشگری در فرهنگ گردشگری را رعایت کنند ولی متاسفانه ما درگیر واژه ها هستیم و در بطن آن ورود نمی کنیم. پوشش یک فرصت است نه تهدید س: در رابطه با بحث پوشش که به آن اشاره کردید، با این سئوال مواجه هستیم که چرا با وجود استقبال گردشگران خارجی از لباس های محلی، مسولان فرصت را مغتنم نمی شمارند تا از آن در جهت ترویج پوشش ایرانی-اسلامی بهره برداری کنند؟ امینیان: متاسفانه نگاه سیاستگذاران در حوزه گردشگری و وازرت ارشاد یک نگاه یک سویه است. اگر واقعاً اعتقادی برای گسترش و رونق گردشگری وجود دارد، باید بدانیم که گردشگری دارای عناصر مختلفی است، از جمله پوشش، اتفاقاً برای گردشگران خیلی جذاب خواهد بود که لباس های محلی را بپوشند یا برای لحظه ای با آن عکس بگیریند یا به عنوان سوغات به کشورهای خود ببرند. نمونه این مسئله را می توانیم در کشور هندوستان ببینیم که گردشگران لباس ساری بر تن می کنند و یا حتی در خبرها می بینیم که هنرمندان غربی و هالیوودی به کشورهای عربی سفر کردند و پوشش اسلامی و برقع استفاده کردند این یک نوع دیدگاه است. اگر با نگاه اقتصاد محلی و اشتغال زایی به این مساله توجه شود فرهنگ محلی احیا می شود و به اقتصاد مناطق روستایی کمک می کند، دومین مساله مهمی که وجود دارد گسترش فرهنگ ایرانی است. هنگامی که گردشگران خارجی این نوع لباسها را با خود به سوغات می برند، با استقبال دوستان و آشنایان مواجه می شوند، من به نوبه خود دیده ام که حتی گردشگران از این لباس ها برای میهمانی های خود استفاده می کنند. به عنوان مثال روسری ترکمن، لباس ماسوله، لباس عشایر بختیاری، عشایر قشقایی و مانند آن یک مزیت نسبی در ایران محسوب می شود، در این شرایط باید یک نگاه به غذا، پوشش، فرهنگ، نوا و ساز ایرانی نیز داشت تا از آن در جهت گسترش فرهنگ ایرانی-اسلامی در خارج از مرزها بهره برداری کرد. س: با توجه به مباحث مطرح شده، واقعاً پوشش ایرانی ـ اسلامی یک محدودیت است یا یک فرصت؟ امینیان: با توجه به اینکه ما کشوری متشکل از خرده فرهنگ های در کنار یکدیگر هستیم و یک ماهیت ایران - اسلامی را شکل داده ایم. برای حفظ همیت و تمامیت ارضی و گسترش فرهنگ ایرانی - اسلامی نیاز داریم که از خرده فرهنگ ها حمایت کنیم. مناطق مختلف ایران هر کدام پوشش و گویش خاص به خود را دارند. حجاب و پوشش ایرانی-اسلامی محدودیت نیست بلکه به رشد فرهنگ و توسعه گردشگری کمک می کند. مشکل گردشگری حجاب نیست بلکه زیرساخت های گردشگری است س: برخی حجاب را مانع ورود گردشگران خارجی می دانند و علت درآمد بالای حوزه گردشگری در کشورهایی مثل ترکیه و مالزی را همین مساله می دانند. نظر شما در این رابطه چیست؟ امینیان: گردشگران قبل از سفر، کتاب های گردشگری و قوانین کشور مقصد را مطالعه می کنند، اکثر گردشگران خود را با قوانین کشور میزبان تطبیق می دهند، هنگامی که بروشوری را فراهم کنید که کشور ما با این نوع پوشش پذیرای شما هست و به گردشگران عرضه کنید دیگر مشکلی وجود ندارد. حجاب و پوشش ایرانی اسلامی محدودیت نیست حجاب و پوشش ایرانی تحت عنوان ایرانی - اسلامی که توسط وزارت ارشاد اسلامی عرضه می شود خیلی اهمیت دارد. اما اینها در کدام یک از مراکز پوشاک عرضه می شود و اگر هم هست با چه قیمتی عرضه می شود آیا در دسترس است و شما می توانید آن را به آسانی تهیه کنید؟ بحث این جاست که برای زن ایرانی چه کرده ایم؟ چرا ایرانیان از برندهای خارجی استفاده کنند و پوشاک خود را از ترکیه و امارات و آسیای شرقی تهیه کنند؟ چرا محصولات چینی در کشور به فراوانی یافت می شود؟ لازم به ذکر است 50 درصد از گردشگران ایرانی که به امارات و ترکیه سفر می کنند، گردشگران خرید هستند. کشور به جای ایرباس به شبکه حمل و نقل ریلی گسترده، مهانسرا و اقامتگاه های بین راهی مناسب و تمیز احتیاج دارد سیاستگذاری به گونه ای است که سعی دارد نشان دهد که گردشگری در حال رونق است اما با توجه به این مسائل باید گفت که مشکل گردشگری حجاب نیست. مشکل کشور ما زیرساخت های گردشگری است. در ایران خدمات حلقه مفقوده در گردشگری به حساب می آید و حجاب هیچ محدودیتی برای گردشگران خارجی نیست، کشور ما بیش از آن که به ایرباس 380 احتیاج داشته باشد به شبکه حمل و نقل ریلی گسترده و مهانسراها و اقامتگاه های بین راهی مناسب و تمیز احتیاج دارد. ما باید در وهله اول اولویت را به گردشگران داخلی بدهیم نه خارجی. آمار گردشگران داخلی که به خارج از کشور می روند به رقم پنج میلیون نفر می رسد و هر کدام از آنان بیش از هزار دلار ارز از کشور خارج می کنند. مسئولان شرایطی را فراهم کنند که گردشگران داخلی از کشور خارج نشوند. آن وقت خواهید دید در مناطق مختلف ایران خدمات، بهداشت و اشتغال زایی رشد می کند. گردشگری ایران با دیگر کشورها متفاوت است به عنوان مثال در کشوری مثل ترکیه در آمدهای ناسالم از طریق پولشویی به اسم گردشگری تمام می شود. ما نمی توانیم کشور خود را با کشورهای ترکیه و مالزی مقایسه کنیم رویکرد ما در سیاستگذاری گردشگری باید با نگاه بومی و با درایت رهبر معظم انقلاب و نگاه ایشان نسبت به اقتصاد مقاومتی باشد که در آن ذینفعان، شهرها و مناطق مختلف کشور هستند و همین مساله عامل تقویت نهادهای مختلف و مردم در جهت تحقق اهداف اقتصاد مقاومتی خواهد بود. س: چرا اغلب محصولات فرهنگی تولید داخل به گردشگران عرضه نمی شود؟ امینیان: ما در سیاستگذاری ضعف داریم و این باعث می شود که در برنامه ریزی ضعیف عمل کنیم ومدیران ناکارآمد را جذب کنیم. دقیق تر بگویم ما متاسفانه از متخصصین حوزه گردشگری در مدیریت عالی گردشگری استفاده نمی کنیم و این مسئله به سیاستگذاران باز می گردد. آنچه که اهمیت دارد اقتصاد گردشگری است، اگر اقتصاد گردشگری بر پایه ی محصولات گردشگری داخلی باشد می تواند موفق باشد، یک اروپایی احتیاج به این ندارد که با فست فود پذیرایی شود این مسئله برای کشوری است که توانایی پذیرایی از میهمان را ندارد، ما مشکل تنوع غذایی نداریم. با توجه به این مساله در بیشتر رستورانها چند مدل غذای خاص تولید می شود و صرفا به همانها اتکا می شود. سئوال پیش می آید که چرا این گونه است ؟ زیرا ما در داخل کشور بازار نداریم و هموطنان خود را به یک سری غذاها و نوشیدنی ها خاص عادت داده ایم. اما اگر گردشگر تنوع غذایی و نوشیدنی را ببیند جذب می شود، منظور ما نوشیدنی های الکلی نیست بلکه نوشیدنی های خاص محلی مانند انواع عرقیجات و دوغها است. چرا اینها در رستورانها سرو نمی شود؟ متاسفانه نوشابه هایی با مارک های خارجی به فراوانی یافت می شود اما نوشیدنی های داخلی مانند عرقیجات و آنهایی که به سلامتی انسان ها کمک می کنند وجود ندارد. خیلی از مردم جهان به دنبال غذاها و نوشیدنی های سالم، غیر الکلی و بدون گاز هستند ما این ظرفیت را داریم . چرا گسترش پیدا نمی کند ؟ چون دولت حمایت نمی کند. اگر دولت فضایی را که برای نوشیدنی های خاص می گذارد برای نوشیدنی های محلی می گذاشت کاشان، اصفهان و فارس به قطب گردشگری غذایی تبدیل می شدند. غذایی که سالم باشد غذایی است که باید تبلیغ بشود. تنها سازمان گردشگری متولی این امر نیست، 27 ارگان دیگر در این مساله دخیل هستند، صداو سیما باید برای اینها تبلیغ کند، فیلم بسازد و از جهانگردان مطرح دعوت کند یا سفرنامه تولید کند. به عنوان مثال فیلم پایتخت توانست گردشگری در قشم را رونق دهد و این اهمیت تبلیغات در حوزه گردشگری را نشان می دهد. س: افرادی به مانند عباس برزگر به عنوان کارآفرین نمونه گردشگری روستایی با راه اندازی دهکده گردشگری در بوانات فارس توانسته است پوشش ایرانی اسلامی را به نمایش بگذارد و غذاهای متنوعی را به گردشگران ارائه کند. برای اینکه بتوانیم از افرادی مانند وی در جهت گسترش فرهنگ ایرانی- اسلامی استفاده کنیم چه کارهایی لازم است؟ امینیان: دولت باید این افراد را الگو قرار دهد و برای رشد آنان بستر سازی کند همه قرار نیست مثل عباس برزگر باشند او در شرایطی قرار گرفت که توانست بدون حمایت دولت در عرصه گردشگری موفق ظاهر شود، اما بحث این جا است که اگر شخصی بخواهد به عنوان نمونه خانه پدری خود در روستا را احیا کند آیا دولت او را حمایت می کند؟ در حال حاضر ما در بین فعالان حوزه گردشگری به خصوص آژانس های مسافرتی در شهرهای بزرگ معضلی به نام مالیات بر ارزش افزوده را داریم که این مسئله آنان را با مشکلات جدی روبرو کرده است. بنابراین قرار نیست همه عباس برزگر باشند اما مسولان چقدر کمک کرده اند که این الگوها رشد کنند و به عنوان افراد موثر در عرصه گردشگری در سطح بین المللی و داخلی مطرح شوند؟ با شعار نمی توان کاری کرد. دولت باید کارآفرینان گردشگری را شناسایی و از آنان حمایت کند و این افراد موفق را مانند قهرمانان ورزشی به جامعه معرفی کند. پایان پیام/
چهارشنبه ، ۲۶اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ذاکرنیوز]
[مشاهده در: www.zakernews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 109]
-
گوناگون
پربازدیدترینها