محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1842446386
کسی از محتوای مذاکرات تهران-مسکو-دمشق خبر ندارد
واضح آرشیو وب فارسی:عصر دنا: به گزارش « عصر دنا » به نقل از مشرق - ولادیمیر پوتین روز دوشنبه 24 اسفند، ضمن اعلام این که عملیات نظامی روسیه در سوریه به اهداف اصلی خود رسیده است، به وزیر دفاع کشورش دستور داد تا عقب نشینی نیروهای روس از سوریه را کلید بزند. این عقب نشینی، در زمانی رخ می دهد که شاید کم تر کسی پیش بینی آن را می کرد. کارشناسان دلایل مختلفی را برای این اقدام روسیه متصور هستند و رسانه های غربی تلاش می کنند تا اولین واکنش ها به تصمیم پوتین را به نفع خود شکل بدهند و این گونه القا کنند که مسکو، متحدان خود در دمشق را رها کرده است. «روسیه در سوریه به اهداف خود رسیده است» البته دلایل زیادی می تواند پشت تصمیم پوتین نهفته باشد و نشان دهد این تصمیم بدون هماهنگی با بشار اسد و البته متحدان مسکو و دمشق در تهران، گرفته نشده است. پیروزی های میدانی در سوریه، برقراری آتش بس نسبی، نزدیک شدن به دور بعدی مذاکرات صلح، و محدود بودن این عقب نشینی (بر خلاف آن چه رسانه های غربی نشان می دهند) همگی نشانه هایی از این واقعیت است که پوتین تعهد خود مبنی بر کمک به بشار اسد برای حفظ ثبات سوریه را فراموش نکرده است. 00:00 03:36 space play / pause q unload | stop f fullscreen shift + ← → slower / faster ↑ ↓ volume m mute ← → seek . seek to previous 1 2 … 6 seek to 10%, 20% … 60% مأموریت پوتین در سوریه با موفقیت انجام شد - دانلود خبرنگار بین الملل مشرق در خصوص تصمیم اخیر پوتین، دلایل و پیامدهای عقب نشینی محدود روسیه از سوریه و ارتباط احتمالی این اقدام در مقطع کنونی، با مذاکرات آینده صلح در ژنو، با «اینسا سینکویووا» کارشناس روس و تحلیلگر مسائل خاورمیانه گفت وگو کرده است. آن چه در ادامه می خوانید توضیحاتی است که سینکویووا درباره تحولات اخیر در مسئله سوریه داده است. شاید هیچ کس در دنیا نتواند به اندازه پوتین، حامیان سیاست ها و استراتژی های رئیس جمهور روسیه را بهت زده کند. اگر نگاهی کوتاه به رسانه های اجتماعی بیندازید، با هزاران کاربری مواجه خواهید شد که از تصمیم جدید پوتین مبنی بر خروج نیروهای روس از سوریه، متعجب و حتی وحشت زده هستند. البته واقعیت این است که هیچ یک از این تعجب ها و وحشت ها دلیلی ندارد که وجود داشته باشد. برای درک بهتر تصمیم پوتین و خروج نیروهای روس از سوریه باید به چند نکته توجه داشت: اولاً پوتین اعلام کرده که دلیل این عقب نشینی چیست: تحقق اهداف اولیه روسیه از ورود به بحران سوریه. دوماً آن چه که پوتین دستور داده، عقب نشینی کامل نیروهای روسی از جنگ در سوریه نیست، بلکه خروج بخش خاصی از نیروهای زمینی این کشور از مناطقی در سوریه و در اطراف لاذقیه است که اکنون دیگر امن هستند. پوتین قطعاً مسئله عقب نشینی از سوریه را با اسد مطرح کرده است این تصمیم جدید پوتین ممکن است مبنی بر عقب نشینی یا جابه جایی برخی نیروهای ویژه «داوطلب» و یا «مشاوران بازنشسته» روسی باشد که در نیروی زمینی ارتش سوریه و یا یگان های دیگر در مرکز، شرق و شمال این کشور گنجانده شده بودند. درباره این افراد کم تر اطلاعاتی وجود دارد، اما به هر حال، ممکن بود مطرح شدن این ها در رسانه های مورد حمایت تیم مذاکره کننده معارضان و یا دور میز مذاکرات در ژنو، برای روسیه دردسرساز شود. نکته دیگری را هم باید در نظر گرفت: ممکن است عقب نشینی نیروهای روس از سوریه، تقاضایی از سوی تیم مذاکره کننده مقابل روسیه بوده باشد که پوتین با آن موافقت کرده است، چرا که حضور این نیروها در سوریه دیگر ضرورتی ندارد. لاذقیه در حال حاضر امن است و مشاوران روس هم آموزش های خود را در سوریه تکمیل کرده اند. هم چنین باید دانست که پوتین با عقب نشینی بخشی از نیروهایش از سوریه به صورت یک جانبه و خودخواسته، قبل از مطرح شدن این درخواست توسط معارضان و طرف غربی، به مذاکره کنندگان آن سوی میز اجازه نداد تا هرگونه عقب نشینی روسیه در آینده را یک موفقیت برای خود و نتیجه اراده سیاسی و قدرت تصمیم گیری مخالفان دمشق و کرملین معرفی کنند. در کنار همه این ها، روسیه هم می تواند فواید مدنظر خود را برداشت کند، از جمله این که خود را طرف منطقی در بحران سوریه نشان دهد و حسن نیت خود برای رسیدن به یک راه حل مسالمت آمیز را اثبات کند. مذاکرات صلح آینده می تواند یکی از دلایل عقب نشینی روسیه باشد روسیه به خوبی این واقعیت را درک کرده که در جهان امروز، استراتژی نظامی چیزی فراتر از صرفاً موفقیت در درگیری مسلحانه است و آن چه به اندازه موفقیت در عرصه نظامی مهم است، پیروزی در جنگ اطلاعاتی است. بنابراین باید این مطلب را درک کرد که اعلام عقب نشینی روسیه از سوریه توسط پوتین، چه نقشی در پیروزی کرملین در جنگ اطلاعاتی دارد. نکته دیگری که درک آن ضروری است، معنای واقعی و دقیق «عقب نشینی» است. برای درک این مفهوم، باید توجه داشته باشیم که روسیه، «سیاست خارجی» را به گونه ای کاملاً متفاوت از غرب و آمریکا می فهمد و پیاده می کند. اغلب مخاطبان وقتی حرف از «عقب نشینی» به میان می آید به یاد عقب نشینی آمریکایی ها از عراق یا افغانستان می افتند که به معنای پذیرش شکست و عدم تحقق اهداف واشنگتن بود. واقعیت این است که در فرهنگ لغت سیاست خارجی آمریکا، واژه «عقب نشینی» جای گزین واژه «شکست» شده است. این اتفاق در نتیجه نیاز به توجیه شکست های بزرگی مانند ویتنام و عراق افتاد. این در حالی است که در مورد روسیه، باید «عقب نشینی» را «عملیاتی مبتنی بر پایان تقابل مستقیم یک نیروی نظامی با دشمن» تعریف کرد. این نوع عقب نشینی نه تنها کاملاً عکس «عقب نشینی آمریکایی» است، بلکه دلایل بسیار خوبی هم برای انجام آن وجود دارد و نشان دهنده این واقعیت است که روسیه به سوریه کمک کرده تا دست برتر مورد نیاز در تحولات میدانی را به دست آورد و خودش بتواند برخی از مسائل مانند تأمین امنیت پایگاه هوایی لاذقیه را حل و فصل کند. این نوع عقب نشینی هم چنین در مذاکرات صلح آینده در ژنو نیز به روسیه کمک خواهد کرد. عقب نشینی پوتین را نباید با عقب نشینی بوش یا اوباما مقایسه کرد بنابراین این که عقب نشینی روسیه را با عقب نشینی آمریکا مقایسه کنیم، کار بسیار اشتباهی است. هم چنین این که عقب نشینی روسیه از سوریه را معادل با «تغییر در تعهدات پوتین» و یا «برگشتن ورق علیه روسیه یا ارتش سوریه» بدانیم، کاملاً اشتباه است. افرادی که از نزدیک عملیات های نظامی روسیه در سوریه را دنبال نکرده اند، کافی است در همین حد بدانند که شش ماه اقدام روسیه به پاک سازی اهداف مهم داعشی در مرکز و شمال سوریه و هم چنین تأمین امنیت مناطق ساحلی در اطراف لاذقیه، را نمی توان چیزی جز «یک رشته موفقیت های تاکتیکی و استراتژیک» توصیف کرد. آن چه باید اکنون بر آن تأکید کرد این است که کسب پیروزی های قاطع و تحقق اهداف اصلی در یک دوره کوتاه حضور در یک کشور هم می تواند دلیل خوب دیگری برای عقب نشینی از آن کشور پس از همین مدت کوتاه باشد. یکی از پیامدهای دیگر جنگ های شکست خورده آمریکا این است که اغلب مخاطبان اکنون فراموش کرده اند هدف از ایجاد برخی از جنگ ها در نهایت رسیدن به صلح است، نه درگیر شدن در جنگ های طولانی و بی نتیجه. خروج برخی از نیروهای روسیه از سوریه، به گونه ای طراحی شده تا مشوقی برای رسیدن به یک راه حل سیاسی برای بحران کنونی باشد. در عین حال، نیروهای هوایی و دریایی روسیه قرار است در سوریه باقی بمانند؛ یعنی حملات هوایی روسیه علیه داعش، النصره و برخی از گروه های معارضی که آتش بس را نپذیرفته اند، ادامه خواهد یافت. بنابراین ارتش روسیه قرار نیست سوریه را به حال خود بگذارد و به کشورش بازگردد. هدف پوتین از اعزام نیرو به سوریه، اشغال بلندمدت این کشور نبود عقب نشینی روسیه دو مفهوم مهم را دربر دارد: حسن نیت پوتین برای حل بحران سوریه و تحقق اهداف نظامی مسکو در این کشور. یک مقایسه خیالی، این مطلب را بهتر مشخص می کند. فرض کنیم که پوتین به جای اعلام عقب نشینی نیروهایش از سوریه، خبر می داد که کشورش قرار است شمار نیروهایش در سوریه را افزایش دهد و نقش فعال تری در جنگ ایفا کند. آیا این خبر به معنای این بود که همه چیز مطابق میل روسیه پیش می رود یا این که اقدامات قبلی روسیه نتیجه ای نداشته است؟ این دقیقاً خلاف روش آمریکایی هاست که با اعزام نیرو به کشورهای دیگر، عملاً به شکست خود اعتراف می کنند، اما به مردم می گویند اعزام نیرو به معنای مصمم بودن ما در حل مسئله است. واقعیت این است، حرکت به سوی یک فرآیند سیاسی برای حل بحران سوریه، بدون حملات هوایی روسیه، هرگز امکان پذیر نمی شد. تصمیم کنونی برای خروج نیروهای نظامی از سوریه هم نشانگر تغییر استراتژی روسیه از «دخالت مستقیم» به «سپردن امور به دست ارتش بشار اسد» است. حملات ارتش سوریه به سمت شرق هم چنان ادامه دارد. نبرد برای آزادی «تدمر» همین الآن دارد اتفاق می افتد. و اکنون تمرکز روس ها بیش تر بر مذاکرات صلح ژنو است. این تصور که پوتین با تصمیم اخیر خود به مردم سوریه و یا متحدان خود یعنی ایران، حزب الله، و ارتش سوریه خیانت کرده، کاملاً اشتباه است. در ابتدای بحران، ارتش سوریه توانایی اتخاذ یک استراتژی نظامی منسجم را در برابر گروهی تروریستی نداشت که تحت حمایت مستمر وزارت خارجه آمریکا بود. با این حال، بعد از مداخله روسیه شرایط تغییر کرد. اکنون ارتش سوریه سازمان یافته تر و دارای یک استراتژی نظامی منسجم است. هم چنین ساده لوحانه است که تصور کنیم، به عنوان مخاطبان عادی، از تمام محتوای مذاکرات و توافقات میان اسد و پوتین مطلع هستیم. از طرف دیگر، خروج روسیه از سوریه بدون داشتن یک استراتژی نظامی برای ادامه کار، غیرمنطقی به نظر می رسد و از پوتین بعید است اشتباهی به این سادگی مرتکب شده باشد. پوتین می داند که خروج از سوریه بدون یک استراتژی نظامی برای ادامه کار، نه تنها به ضرر دمشق، بلکه به ضرر مسکو تمام می شود باید دانست که از نظر روسیه، رسیدن به یک راه حل سیاسی، از همان ابتدای کار، هدف نهایی بوده است؛ به این دلیل که در غیر این صورت، تنها گزینه جای گزین، حضور نظامی دائم روسیه در سوریه می بود. بنابراین عقب نشینی کرملین از سوریه اقدامی در جهت کاهش درگیری ها در منطقه و تلاشی برای استفاده از چانه زنی های سیاسی با هدف رسیدن به گزینه مدنظر پوتین از آغاز کار است. در چارچوب تحولات کنونی و قبل از مذاکرات آینده صلح در ژنو، اتحاد عربستان-ترکیه-قطر در تلاش است تا برای جبران تلفات در میدان جنگ، روند مذاکرات را به سمت و سویی تغییر دهد که نهایتاً به نفع خودش تمام شود. از جمله این که پیش شرط مضحکی را برای مذاکرات درباره حل و فصل بحران گذاشته اند که همان هدفی است که اتحاد متجاوز به سوریه از ابتدا می خواسته است: تغییر حکومت در دمشق و حذف دولت کنونی سوریه از معادلات که البته به دروغ «انتقال قدرت» توصیف می شود. در هر حال، این خواسته معارضان و ائتلاف غربی-عربی کاملاً عجیب و غیرمنطقی به نظر می رسد، چراکه آن چه این ائتلاف دور میز مذاکره دنبال می کند، در تحولات میدانی سوریه کاملاً رد شده است. در دوره بعدی مذاکرات هم قطعاً این پیروزی های ارتش سوریه تأثیرگذار خواهد بود. روسیه نیز بر خلاف آن چه برخی رسانه های غربی دارند به مخاطبان خود القا می کنند، سوریه را به حال خود رها نکرده است. تصمیم جدید پوتین به هیچ عنوان مرموز و یا غیرمنطقی نیست ؛ به خصوص اگر نکات زیر را در نظر بگیریم: پوتین بر خلاف ادعای رسانه های غربی، سوریه را رها نکرده است 1) عملیات اصلی روسیه در سوریه، پاک سازی سواحل لاذقیه، و به حاشیه راندن داعش و متحدانش بود. این کار اکنون انجام شده است و در نتیجه، بسیاری از واحدهای نظامی روس در حال حاضر بی کار مانده اند و صرفاً هر از چند گاهی توپ خانه خود را «آتش می کنند». 2) نیروی هوایی روسیه در حال حاضر نسبت به ماه های اکتبر و نوامبر سال 2015، حدود 50 درصد از سورتی های خود را کاهش داده است. توافق درباره آتش بس و کاهش درگیری ها در سوریه نیز بازتابی از همین موفقیت هاست. 3) آتش بسی که روسیه به تحقق آن کمک کرد، موجب ایجاد درگیری های داخلی میان تکفیری ها شد و در نتیجه کمک خوبی به نیروهای سوری و متحدانشان کرد. 4) روسیه می تواند هر زمان که لازم شد و دمشق تشخیص داد، تمام نیروهایی را که عقب کشیده، مجدداً به سوریه اعزام کند. نکته این جاست که روسیه از سوریه «بیرون رانده نشده» و مأموریتش نیز منقضی نشده است. تشخیص این که آیا حضور روسیه در سوریه ضرورت دارد یا ندارد، چه اکنون و چه در گذشته، همواره به عهده دولت بشار اسد بوده است. 5) تصمیم پوتین برای عقب نشینی از سوریه قبل از مذاکرات و نه بعد از آن، با ایران و اسد هماهنگ شده و به احتمال زیاد، راهی برای جلوگیری از استفاده مذاکره کنندگان معارض از هرگونه عقب نشینی بعد از مذاکرات و ادعای پیروزی در میز مذاکره بوده است. کسی از محتوای مذاکرات پوتین با اسد و مقامات در تهران خبر ندارد نهایتاً باید توجه داشت که پایگاه های هوایی و دریایی روسیه و همین طور سامانه های اس400 هم چنان در سوریه خواهند ماند. بنابراین این ادعا که تصمیم پوتین در عقب نشینی از سوریه اشتباه بوده، هم نپخته و هم بی اساس است، چون کسی از آن چه در گفتگوها میان پوتین با اسد و متحدان ایرانی گذشته، خبر ندارد. اگرچه اظهارات و اقدامات مرموز رئیس جمهور روسیه، اغلب حتی حامیان او را غافل گیر کرده، اما یک چیز کاملاً مشخص است: این اظهارات و اقدامات، همه بخشی از یک استراتژی است که تا کنون کارساز بوده است.
چهارشنبه ، ۲۶اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر دنا]
[مشاهده در: www.asrdena.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها