محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803037950
زینب مزاری: پدر مشتاق تحقق عدالت اجتماعی در افغانستان بود
واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز: زینب مزاری: پدر مشتاق تحقق عدالت اجتماعی در افغانستان بود
جوان در گفت‌و‌گویی با زینب مزاری آورده است:
به گزارش نامه‌نیوز، استاد شهيد عبدالعلي مزاري از جمله چهره‌هاي مجاهدي است كه درآغاز تسلط طالبان بر افغانستان و به گونه‌اي مظلومانه به شهادت رسيد. با اين همه شيعيان اين كشور در داخل و خارج، همچنان ثناخوان انديشه و مبارزه اويند. مزاري را مي‌توان از شهداي بين‌المللي جهان شيعه قلمداد كرد كه از انديشه‌هاي سياسي امام خميني (قده) فراوان الهام گرفته بود. در سالروز شهادت اين روحاني مجاهد، گفت‌وشنودي با يگانه فرزندش «زينب مزاري» انجام داده‌ايم كه نتيجه آن درپي مي‌آيد.
درآغاز، از خانواده و شرايط تربيتي پدر بزرگوارتان آغاز مي‌كنيم. ايشان درچه شرايطي نشو و نما و تربيت‌يافته بود؟
بسم الله الرحمن الرحيم. خانواده پدري‌ام، كشاورز بودند و در منطقه «چهاركنت» ولايت بلخ زندگي مي‌كردند. پدربزرگ و عمويم كاري به امور سياسي نداشتند و به كشاورزي مشغول بودند. پدرم در مدرسه‌اي نزديك روستاي خودشان درس خواند و در جواني به حوزه علميه قم و بعد نجف رفت. مدت زمان اقامت ايشان در نجف طولاني نبود و پس از مدت كوتاهي دو باره به قم برگشت.
فعاليت‌ها و گرايش‌هاي سياسي ايشان از كي آغاز شد؟
ايشان در حوزه علميه قم با مسائل سياسي افغانستان و ايران آشنا و وارد فعاليت‌هاي سياسي و جهادي شد. در قم با بسياري از علما، از جمله آيت‌الله جوادي‌آملي رابطه داشت و از محضر آنان كسب فيض مي‌كرد.
شهيد مزاري چگونه با انديشه‌هاي سياسي امام خميني آشنا شد وچقدراز آن تأثير پذيرفت؟
ايشان در نجف بود كه با انديشه مرحوم امام خميني(رحمه‌الله) آشنا شد. در آنجا انديشه‌هاي شهيد علامه سيد اسماعيل بلخي هم بسيار ايشان را تحت تأثير قرار داد. مرحوم مادرم مي‌گفتند: پدر چند بار هم با شهيد بلخي ملاقات كرد و در واقع ايشان بود كه تفكر جهاد و مقاومت را در پدرم ريشه‌دار ساخت. در همان ايام پدر با توجه به شرايط دردناك افغانستان و تحت تأثير انديشه‌هاي امام خميني، تصميم گرفت حزب يا تشكيلاتي را براي نجات شيعيان هزاره افغانستان راه‌اندازي كند.
كه در نوع خود بي‌سابقه و كم‌نظير بود. اينطور نيست؟
همين‌طور است. تا آن زمان تشكلي كه از هويت شيعيان افغانستان دفاع كند، در آنجا وجود نداشت و شيعيان در جامعه افغانستان جايگاه خاصي نداشتند و كسي آنها را به عنوان يك جامعه انساني به رسميت نمي‌شناخت. شرايط بسيار سختي حاكم بود.
ظاهراً پدرتان گرفتار ساواك هم شدند! داستان ازچه قرار بود؟
بله، يك بار ايشان كه به ايران مي‌آيد، توسط ساواك دستگير، شكنجه و زنداني مي‌شود و پس از پنج ماه هم ايشان را به افغانستان تبعيد مي‌كنند. ساواكي‌ها خيلي تلاش مي‌كنند كه مقاومت ايشان را در دوره دستگيري بشكنند، اما موفق نمي‌شوند.
اشاره كرديد به تأثيري كه شهيد مزاري از افكار شهيد بلخي گرفته بودند. در اين باره توضيح بيشتري دهيد.
پدر پس از شهادت علامه بلخي، آثار و ديدگاه‌هاي ايشان را به‌دقت مطالعه كرد و بسيار تحت تأثير قرار گرفت و در مورد رويدادها و تحولات افغانستان ديدگاه جديدي پيدا كرد و به اين نتيجه رسيد كه بايد براي رهايي مسلمانان كشورش تلاش كند و راهي بيابد. به همين دليل تصميم گرفت به افغانستان برگردد و با تأسيس حزب نصر و سپس حزب وحدت اسلامي، همراه با برادران مسلمان خود در برابر شوروي كه افغانستان را به اشغال خود در آورده بود ايستادگي كند. با سلطه حكومت كمونيستي شوروي و پس از آنكه پدربزرگ و عمويم به شهادت رسيدند، خانواده ما هم مثل هزاران خانواده افغاني ديگر آواره شدند و مخفيانه به ايران مهاجرت كردند. البته پدرم در غرب كابل بود و با اداره حزب وحدت به مبارزه عليه اشغالگران روسي ادامه مي‌داد.
پدربزرگ شهيد شما در ترغيب پدرتان به مبارزه چقدر نقش داشتند؟
خيلي زياد. در ايامي كه پدرم در حوزه علميه قم تحصيل مي‌كرد، هزينه تحصيل او را به عهده گرفته بود. حتي ايشان به پدرم گفت: به سفر حج برود و او هزينه اين سفر را مي‌پردازد، ولي پدرم درگير فعاليت‌هاي سياسي و جهاد بود و از سفر به عربستان ترس داشت! از سوي ديگر عمويم تازه توسط كمونيست‌هاي حاكم بر افغانستان به شهادت رسيده بود و خانواده پدري در معرض تهديدهاي دائمي دشمنان بودند. طبيعي است پدر در چنين شرايطي به حفظ خانواده و جهاد با دشمن مي‌انديشيد. درواقع پدربزرگم نه به خاطر گرايش سياسي، بلكه به طور طبيعي وغريزي پدرم را به مبارزه با اشغالگران سوق داد.
هنگامي كه پدرتان شهيد شدند، شما چند سال داشتيد و چه خاطره‌اي از ايشان به يادتان مانده است؟
سه ماهه بودم كه خانواده‌‌ام ناچار شد به ايران مهاجرت كند و پدرم به غرب كابل رفت و تا هنگام شهادت هم به ايران نيامد. سه ساله بودم كه پدر شهيد شد و در اين سه سال هم او را نديدم!
بنابراين اطلاعات و خاطرات شما از پدر قاعدتاً به مطالبي كه مادر مرحوم‌تان نقل كرده‌اند برمي‌گردد. اينطور نيست؟
همين‌طور است. مادر هميشه در باره پدر برايم صحبت مي‌كرد. مي‌گفت: ايشان در صرف بيت‌المال دقت و تقيد زيادي داشت و اجازه نمي‌داد حتي يك ريال از پولي كه از اموال عمومي و مردم در اختيارش بود، صرف فعاليت‌هاي شخصي يا حيف و ميل شود. مادر تعريف مي‌كرد: وقتي من به دنيا آمدم، لباس نداشتم! مادر گلايه مي‌كند كه چرا پدرم حتي در برابر همين طفلي كه دارد، احساس مسئوليت نمي‌كند؟ پدر يكي از لباس‌هاي خود را به مادر مي‌دهد و مي‌گويد: از آن برايم دو دست لباس تهيه كند. پدر مي‌ديد برادرزاده‌هايش از فقر و تنگدستي رنج مي‌برند، ولي هرگز از پول بيت‌المال به آنها كمك نمي‌كرد و به مادر و عمه‌ام مي‌گفت: « گليم و قالي ببافيد يا هر كاري كه از دست‌تان برمي‌آيد، انجام بدهيد و خرج زندگي‌تان را در‌بياوريد! نمي‌توانم به بيت‌المال دست بزنم و از اين جنبه از من انتظار كمكم نداشته باشيد». امثال اين خاطرات را مكرر از مادر و مادربزرگم زياد شنيده‌ام.
در دوراني كه پدرتان مشغول مبارزه بودند، به افغانستان رفتيد؟
خير، ما به شكل مخفيانه به ايران مهاجرت كرده بوديم و لذا امكان بازگشت به افغانستان را نداشتيم. پدرم هم هيچ‌وقت پيش ما نبود و دوستان و همرزمانش خانواده را به قم آوردند و خودشان برگشتند.
شما با وجود زنده بودن پدر از ديدن او همواره محروم بوديد. چه حس و حالي داشتيد؟
پدر هميشه از من دور بود و من هم توقع خاصي از او نداشتم و از همان كودكي پذيرفته بودم كه پدر ندارم! اما از اينكه فرزند شهيد مزاري هستم، همواره افتخار مي‌كنم و شيوه و روش ايشان، همواره الگوي زندگي‌ام بوده است. قبل از اينكه مادرم از دنيا برود، نداشتن پدر برايم آسان‌تر بود، ولي با از دست دادن مادر، به‌شدت براي هر دوي آنها احساس دلتنگي مي‌كنم. با اين حال تسليم خواست و اراده خداوند هستم و همواره از زحماتي كه پدر و مادرم براي تربيتم كشيدند، از هر دوي‌شان ممنونم. انديشه‌هاي پدر و توجهات و مراقبت‌هاي دقيق مادر، هميشه با من همراه است و يادشان به من آرامش مي‌دهد.
هيچ‌وقت از اينكه پدرتان مبارزه در راه احقاق حقوق مردم را به مراقبت از شما ترجيح داد گله نداشتيد؟
چرا، تا وقتي كه بچه بودم، هميشه اين پرسش برايم مطرح بود كه چرا پدر مردم را به من ترجيح داد؟ ولي وقتي بزرگ‌تر شدم و معني جهاد و شهادت را فهميدم، از اينكه پدر، عمر و زندگي خود را بر سر بهبود وضعيت مردم مستضعف افغانستان گذاشت و جز رضاي حق به چيزي نينديشيد، احساس سرافرازي و افتخار مي‌كنم و مي‌بينم كمتر كسي افتخار برخورداري از چنين پدر و خانواده‌اي را دارد. الان هم وقتي مي‌بينم جامعه هزاره و شيعيان افغانستان موقعيت شايسته‌اي پيدا كرده‌اند، واقعاً خوشحالم و مي‌دانم مديريت و مقاومت پدرم در پيدايش چنين جايگاهي بسيار به‌سزا و قابل ملاحظه است. اگر پدر در اين راه همت و مقاومت نمي‌كرد، امكان داشت شيعيان هزاره همچنان كنيز و پيشخدمت ساير افغاني‌ها و در محروميت باقي بمانند، در حالي كه در حال حاضر پايگاه اجتماعي خوبي پيدا كرده‌اند و مي‌توانند در دولت و مجلس از حقوق خود دفاع كنند. مردم دنيا هم حالا ديگر براي هزاره و شيعيان افغانستان احترام خاصي قايلند. در كسب اين جايگاه قطعاً نقش پدرم بسيار برجسته است.
آيا اهداف پدر شما در باره شيعيان محقق شده‌اند؟ تا چه حد اين مهم را عملي مي‌بينيد؟
پدرم معتقد بود بايد عدالت اجتماعي در افغانستان مستقر شود. بايد بين مردم از اقوام مختلف برادري و برابري حاكم شود و نژادهاي مختلف افغانستان دست از خصومت و دشمني نسبت به هم بردارند و به‌جاي درگيري با هم، به دشمنان مشترك‌شان بينديشند و با آنها مبارزه كنند و افغانستان را به جايگاه واقعي خود برسانند. متأسفانه اين اهداف و آرمان‌ها محقق نشده‌اند، ولي در همين حد ظاهري هم كه ديگر اين اقوام همچون گذشته به جان هم نمي‌افتند، جاي شكر دارد. شايد بخشي از اهداف و آرمان‌هاي پدر هم محقق شده باشند، ولي براي دستيابي به ساير اهداف بايد تلاش زيادي كرد. ايشان همواره در سخنانش روي عدالت اجتماعي براي همه مردم افغانستان، از جمله شيعيان تأكيد مي‌كرد.
چه كساني در ترور پدرتان نقش داشتند و آيا عاملين جنايت به مكافات عمل خود رسيده‌اند؟
از همان ابتدا معلوم بود طالبان مسئول اين جنايت است. طالبان هزاران جوان و مجاهد افغاني را به شهادت رسانده و عامل گرفتاري و مصائب مردم افغانستان بوده است و تاكنون هيچ‌يك هم به مجازات نرسيده‌اند.
از ديدگاه مهاجران افغان نسبت به جايگاه پدر و خانواده برايمان بگوييد.
شهادت فجيع پدرم و يارانش احساسات مردم افغانستان، به‌خصوص شيعيان را به‌شدت جريحه‌دار كرد و اين احساسات در مراسم تشييع آنان كاملاً مشهود بود. سال‌ها از شهادت پدر مي‌گذرد، با اين همه مردم و مسئولان در تماس‌هايي كه دارند، بسيار ابراز علاقه مي‌كنند. اغلب بستگان ما به شهادت رسيده‌اند و لذا افراد زيادي باقي نمانده‌اند كه بتوانند از اين همه افراد علاقه‌مند پذيرايي كنند. گاهي در سمينارها و مجالس كه با مردم ديدار مي‌كنم، علاقه آنها را به رفت و آمد با ما و خانواده‌مان مي‌بينم و از اينكه نمي‌توانم از همه آنها پذيرايي كنم شرمنده مي‌شوم، چون فقط من از آن خانواده بزرگ باقي مانده‌ام! واقعاً جا دارد از مسئولان فرهنگي كه با برگزاري جلسات و تهيه يادنامه‌هايي سعي مي‌كنند ياد و نام اين شهدا را زنده نگه دارند سپاسگزاري كنم.
حزب وحدت در حاكميت فعلي افغانستان حضور دارد. اين حزب چقدر در تحقق آرمان‌هاي پدرتان موفق بوده است؟
دستيابي به همه اهداف و آرمان‌هاي پدر نياز به زمان طولاني دارد. تحقق عدالت اجتماعي و تحكيم اصول برادري در يك جامعه كار ساده‌اي نيست، اما جاي شكرش باقي است كه شيعيان به عنوان اقليتي كه همواره محروم و تحت ستم بوده‌اند، اينك مي‌توانند در انتخابات شركت كنند و تصميم بگيرند. اين از دستاوردهاي ارزنده شهيد مزاري است كه همواره آرزو داشت افغانستان با سربلندي زندگي كند. به آينده بسيار اميدوارم. ان‌شاءالله كه با توكل به خدا بقيه اهداف هم محقق مي‌شوند.
به نظر پدرتان مهم‌ترين عامل عقب‌ماندگي افغانستان چيست؟
ناآگاهي و توسعه نيافتگي، دشمن اصلي مردم افغانستان است. ناآگاهي است كه امكان رشد امثال طالبان را فراهم مي‌سازد. طالبان مثل صهيونيست‌ها انحصارطلب بودند و خود را بهتر از بقيه مردم تصور مي‌كردند و براي ساير اقوام افغانستان حقي قايل نبودند. اگر طالبان توانست از دل مردم افغانستان بيرون بيايد و اين‌گونه مسلط شود، قطعاً زمينه‌هاي اجتماعي آن فراهم بوده است. در همه جاي دنيا همين‌طور است. تا پذيرش عمومي از سوي اكثر مردم وجود نداشته باشد، انديشه‌اي رشد نمي‌كند و جرياني به وجود نمي‌آيد. بنابراين طالبان هم زمينه را مساعد ديد و تركتازي كرد. نكته‌اي كه پدرم را خيلي رنج مي‌داد، همين بود كه اگر ملتي آگاه، متحد و يكپارچه باشد، هيچ عامل خارجي نمي‌تواند او را از پاي در آورد. ما بيش از آنچه كه از جانب اشغالگران صدمه ديده باشيم، متأسفانه از درون آسيب ديده‌ايم.
آيا پدرتان را در خواب هم مي‌بينيد؟
در بچگي زياد خوابش را مي‌ديدم، ولي به‌تدريج كمتر شد!
و سخن آخر؟
پدرم آرمان‌خواه بود و افكار و اهداف بلندي داشت. از اينكه مي‌بينم وجود ايشان چه تحول عظيمي را در جامعه هزاره افغانستان به وجود آورده است به خود مي‌بالم و احساس غرور مي‌كنم. خدا را شكر كه به بركت خون شهدا و رنج‌هاي جانبازان، ديگر زنان جامعه هزاره به كنيزي نمي‌روند و مردان هزاره به بردگي نمي‌افتند. راه پدرم مايه مباهات و افتخار است، از همين‌رو فقدان حضور فيزيكي ايشان را احساس نمي‌كنم و مي‌دانم ايشان با كارهاي ارزشمند همچنان زنده است.
منبع: جوان آنلاین
۲۶ اسفند ۱۳۹۴ - ۰۷:۰۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[مشاهده در: www.namehnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 34]
-
سیاسی
پربازدیدترینها