تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805839997
سیری در راز و رمزهای چهارشنبه سوری...
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: سه‌شنبه ۲۵ اسفند ۱۳۹۴ - ۱۰:۲۹
چهارشنبه سوری آیینی باستانی با آداب و رسوم خاص است که متاسفانه به دلیل بی‌توجهی از مسیر آداب خود خارج و به مسیری نادرست رانده شده است و ای بسا که اگر این مراسم به‌درستی برگزار می‌شد از طرفی حوادث مختلف کاهش می‌یافت و از طرف دیگر سرمایه کشور برای خرید مواد و وسایلی که فایده‌ای جز نابودی و دردسر ندارند به هدر نمی‌رفت. به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)- منطقه خراسان، چهارشنبه‌سوری یکی از جشن‌های آتش بوده که در ایران باستان برای پیشواز نوروز برگزار می‌شد و با نام‌های چهارشنبه آخر سال و شب چهارشنبه سرخ نیز شناخته می‌شود و در شب آخرین چهارشنبهٔ سال (سه‌شنبه شب) برگزار می‌شود و آمیزه‌ای از چند آیین گوناگون است. سوری به یک معنی سرخی است و اشاره به سرخی آتشی دارد که در این روز می‌افروخته‌اند، این آتش را در شب سوری که همزمان با روزهای "بهیژک" یا "پنچهٔ دزدیده" بود برای گریزاندن سرما و فراخوانی گرما، آن هم بیشتر بر روی بام‌ها می‌افروختند که هم شگون داشته و هم به باور پیشینیان، تنورهٔ آتش و دود بر بام‌ها، فروهر درگذشتگان را به خانه‌های خود رهنمون می‌کرده است. با توجه به اینکه برای جلوگیری از حوادث خانواده‌ها تاثیر بسزایی دارند آموزش صحیح پررنگ شده و اهمیت فراوانی می‌یابد. باید به گونه‌ای عمل کرد تا کودکان و نوجوانان از حوادث درک درستی داشته باشند، همچنین آموزش اینکه در مقابل مواد محترقه و منفجره و آتشبازی آسیب پذیر هستند، اهمیت فراوانی دارد. همه ما از آسیب‌های جبران ناپذیر هرگونه بی توجهی به نکات ایمنی و سهل انگاری در برپایی مراسم چهارشنبه سوری می‌تواند آگاه هستیم و می‌دانیم که بهای آن زیان‌های جانی و مالی سنگین و غیر قابل جبران است. کوروش صالحی پژوهشگر تاریخ در گفت‌وگو با ایسنا در خصوص آداب و رسوم چهارشنبه سوری، می‌گوید: اسفند واپسین ماه سال خورشیدی است که در سال‌های عادی 29 روز و در سال‌های کبیسه 30 روز است که نام این ماه از گاهشمار ایرانی زرتشتی گرفته شده است. وی ادامه می‌دهد: از جمله آیین‌های سالانه ایرانیان در اسفند چهارشنبه سوری است، آنها آخرین سه‌شنبه سال خورشیدی را با بر افروختن آتش و پریدن از روی آن به استقبال نوروز می‌روند. این پژوهشگر تاریخ در ادامه می‌گوید: مردم در این روز برای دفع شر و بلا و برآورده شدن آرزوهایشان مراسمی را برگزار می‌کنند که ریشه این مراسم به قرن‌ها پیش باز می‌گردد. صالحی ادامه می‌دهد: چهارشنبه شادی یا چهارشنبه سوری از آیین و روشی کهن از هزاره‌های دور گرفته شده که سینه به سینه هر نسل آن را پاس داشته‌اند و برای فرزندان خود همانند یادگارهای بسیار فرهنگی دیگر مانند نوروز و شب یلدا به جا گذاشته‌اند، این آیین‌ها هرکدام در درون خود نمادها و نشان‌ها و گفته‌های بسیاری از گذشته‌های دور دارند که روش چگونه زیستن را به ما می‌آموزد. چهارشنبه سوری مانند دیگر جشن‌های باستانی دارای فلسفه است صالحی می‌افزاید: این شادی نیز مانند دیگر جشن‌ها و شادی‌ها بی مغز نبوده و برای خود فلسفه‌هایی دارد و از آنجا که ایرانیان در اخر سال دست به خانه تکانی می‌زدند و از زندگی خود غبار روبی می‌کردند چهارشنبه سوری نیز پیشوازی از نوروز و غبار روبی از جان و روان بوده است. وی اظهار می‌کند: مردم هنگام پریدن از آتش سرود ( زردی من از تو، سرخی تو از من) را زمزمه کرده و خواستار نشان دادن بیزاری از زردی و کژی و سستی بوده‌اند، همچنین از دیگر دلایل مهمی که برای برپایی جشن چهارشنبه سوری از آن یاد شده است یادبود گذر سیاوش شخصیت اسطوره‌های ایران از آتش است در واقع می‌توان گفت این جشن یادبود کشته شدن سیاوش در غربت و یا گذر سیاوش به خاطر نیرنگ سودابه از آتش است . این پژوهشگر تاریخ ادامه می‌دهد: در این شب مراسم ملاقه زنی نیز مرسوم بوده که در آن تهی دستان و نیازمندان با کشیدن چادر یا پارچه‌هایی بر سر و گرفتن قابلمه و ملاقه زدن به در خانه توانگران می‌رفتند و شیرینی و غذا و عیدی خودرا از آنان می گرفتند تا در شب به شادی عید سفره‌هایی پر داشته باشند . صالحی می‌گوید: برای برآورده شدن حاجات و بهبود یافتن بیمار نذر می‌کردند و در شب چهارشنبه آخر سال "آش ابودردا" یا "آش بیمار" می‌پختند و از آن اندکی به بیمار و مابقی را در بین نیازمندان پخش می‌کردند . چهارشنبه سوری شروع مفصل آیین‌های نوروزی است فاطمه جهان‌پور، پژوهشگر فرهنگ و زبان‌های باستانی ایران نیز در خصوص چهارشنبه سوری اظهار می‌کند: این آیین که خود شامل آیین‌های متفاوتی است از جمله قاشق‌زنی یا ملاقه‌زنی که در این مراسم لایه های متنوعی از باور و اعتقاد، اسطوره، نکات انسانی و نیز جنبه های تفریح و شادی را می‌توان دید. وی ادامه می‌دهد: در مراسم قاشق‌زنی، افرادی با صورت پوشیده در حالی که کاسه و قاشقی مسی در دست دارند به در خانه مردم و همسایگان رفته(معمولا درهفت خانه را می‌زدند) و با کوبیدن قاشق به کاسه وبا ایجاد سرو صدا از صاحبخانه تقاضای چیزی می‌کردند. قاشق و کاسه مسی نشان دهنده ارزش پایین آن ظرف بوده و برای ایجاد سر و صدای زیاد مورد استفاده قرار می‌گرفت. این پژوهشگر فرهنگ و زبان‌های باستانی ایران می‌گوید: در این شب مردم در خانه‌هایشان منتظر آمدن قاشق زن‌ها بودند و با همان صدایی که قاشق‌زن‌ها از طریق قاشق و کاسه خود ایجاد می‌کردند، متوجه حضور آنها می‌شدند در خانه را باز کرده و با خوشرویی و شادمانی در ظرف آنها مقداری شیرینی، شکلات و آجیل می‌گذاشتند. وی خاطرنشان می‌کند: معمولا آجیل شب چهارشنبه سوری با آجیل شب عید تفاوت داشت و از نوع آجیل شیرین بود که علاوه بر مغزها، برگه‌هایی از جمله برگه هلو، زردآلو، کشمش نیز در آن وجود داشت. جهان پور می‌افزاید: گاهی مردم حبوبات در ظرف‌ها می‌ریختند و با آنها آش شب چهارشنبه سوری پخته می‌شد و همه افراد محله در پخت آن شرکت کرده و پس از پخت هریک کاسه‌ای به نیت رفع حاجت و مشکل می‌خورد و این مراسم بهانه دیگری برای باهم بودن اعضای محله و زمانی را به شادی گذراندن آنها را فراهم می‌کرد. وی در خصوص جنبه عرفی مراسم قاشق زنی اظهار می‌کند: در بعضی از محلات رسم بود که دختران و زنانی که حاجت داشتند، چادرسر کرده و روی خود را می پوشیدند و به نیت حاجت خود، با قاشق و کاسه مسی به سراغ هفت خانه می‌رفتند و معتقد بودند که اگر کسی در کاسه آنها چیزی بگذارد، حاجتشان برآورده خواهد شد، به همین دلیل معمولا صاحبخانه کسی را ناامید از درخانه‌اش بر نمی‌گرداند. وی خاطرنشان می‌کند: لایه اخلاقی این مراسم کمک کردن و نیکوکاری به هم‌نوع است زیرا بسیار اتفاق می‌افتاد که فرد قاشق زن یکی از نیازمندان و تهیدستان بود که به دلیل شرم و خجالت، روی خود را می‌پوشانید و در هیأت قاشق زن و به امید اندک کمکی به در خانه‌های مردم رفته و صاحبخانه نیز با میل و رغبت مقداری شیرینی و اجیل و تنقلات در کاسه وی می‌ریخت و او را در شادی عیدش و شکرانه دارایی‌اش شریک می‌کرد. جهان پور یادآور می‌شود: در گذشته با وجود چنین سنت‌هایی، مردم آخرین چهارشنبه سال را به شادی در کنار هم پشت سر می‌گذاشتند؛ در حالی که متاسفانه امروزه این آین‌ها به فراموشی سپرده شده است. امروز در مراسم چهارشنبه سوری افراط و تفریط می‌شود دکتر محمدتقی ایمان پور، عضو هیأت علمی گروه تاریخ دانشگاه فردوسی مشهد با اشاره به اینکه متاسفانه امروزه در مراسم چهارشنبه سوری افراط و تفریط وجود دارد، می‌گوید: در رسم آتش افروختن، مفاهیم زیبای انسانی نهفته است که در هر جامعه و هر زمانی قابل ارزش بوده و هر آیینی به آن پایبند است. متخصص تاریخ ایران باستان، در خصوص آیین آتش افروختن در شب چهارشنبه سوری اظهار می‌کند: در فرهنگ ایران باستان با توجه به زندگی شبانی و کشاورزی، انسان به شدت وابسته به طبیعت بود، به همین دلیل تغییر فصول نقش مهمی در زندگی مردم داشت. وی تصریح می‌کند: در زمستان صحرا جوشش نداشت و زندگی خاموش و راکد بود، لذا زمستان نماد اهریمنی، سرما، بیماری، سختی و رکود تلقی می‌شد و بهار به دلیل شکوفایی طبیعت نماد اهورایی، جوش و خروش، تلاش، ثروت و سلامتی بود. متخصص تاریخ ایران باستان می‌افزاید: جامعه کهن ایرانی برای رهایی از دوره اهریمنی به دوره اهورایی که زندگی جدیدی است به استقبال این تحول می‌روند و این استقبال در آیین‌های نوروزی نمود می‌یابد که مقدمه آن خانه‌تکانی و تمیز‌کردن حیات زندگی از آن دوره سخت زمستانی و سپس چهارشنبه سوری است. دکتر ایمان پور آتش را نماد پاکی دانسته و می‌گوید: در گذشته مردم برای ورود به مرحله نوروز، آیین‌هایی را با استفاده از آتش برگزار می‌کردند و معتقد بودند که با افروختن آتش، عمر نمادهای اهریمنی به پایان می‌رسد و فضا پاک می‌شود. وی می‌افزاید: آتش افروختن یکی از مراحل ورود به حیات جدید است و از آنجایی که آتش نماد پاکی، زیبایی و قداست است، در این شب مورد استفاده قرار می‌گیرد تا هم بازمانده‌های دوران اهریمنی از بین برود و هم با توجه به خانه‌تکانی که از قبل انجام شده مردم خود را برای ورود به مرحله زیبا و تولد جدید آماده کنند. عضو هیأت علمی گروه تاریخ دانشگاه فردوسی مشهد ادامه می‌دهد: در شب چهارشنبه سوری، مردم برفراز پشت بام‌ها، آتش می‌افروختند و با خواندن شعر سرخی تو از من، زردی من از تو شادی می‌کردند تا به این شکل زردی که نشان از رنجوری، بیماری و فقر است از بین برود و سرخی که نماد نشاط، زیبایی و حیات است، جایگزین شود. بین آیین‌های کهن و ارزشی‌های دینی تضادی وجود ندارد وی خاطرنشان می‌کند: فلسفه چهارشنبه سوری، فلسفه زیبایی است و در هر آیینی می‌تواند جذابیت داشته باشد. در درون این رسم مفاهیم زیبای انسانی نهفته است که در هر جامعه و هر زمانی قابل ارزش بوده و هر آیینی به آن پایبند است. دکتر ایمان پور با اشاره به اینکه بین آیین‌های کهن وارزش‌های دینی هیچ تضادی وجود ندارد، می‌افزاید: زیرا انسانها با زشتی‌ها و نمادهای اهریمنی مخالفند و می‌خواهند از زشتی‌ها دور شده و به زیبایی، پاکی، حیات و نشاط برسند که این موارد در هر عصر‌ی، ارزش محسوب می‌شود. وی یادآور می‌شود: متاسفانه امروزه در این مراسم افراط و تفریط وجود دارد به همین دلیل کار بعضی از افراد ، فقط ایجاد سرو صدا است، در حالی که می‌توان به شکل ساده، آتش‌های کوچکی در محله‌ها برپا کرد تا افراد در آن جمع شده و با یکدیگر شادمانی کنند. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 99]
-
گوناگون
پربازدیدترینها