محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830499949
چرا نباید از برجام عبور کرد؟
واضح آرشیو وب فارسی:رودآور: عده ای می گویند برجام هرچه بود گذشت و باید از آن عبور کرد. البته این سخن تازه ای نیست. سه ماه پیش آقای روحانی هم در یک گفت وگوی زنده تلویزیونی اعلام کرده بود؛ دوران نقد برجام تمام شده است. اما شواهد و قرائن نشان می دهد با سیر تحولات فعلی و اتفاقات احتمالی آینده، چاره ای جز رجوع به برجام نیست.به گزارش رودآور به نقل از شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ در سرمقاله روزنامه کیهان به قلم محمد صرفی آمده است: عده ای می گویند برجام هرچه بود گذشت و باید از آن عبور کرد. البته این سخن تازه ای نیست. سه ماه پیش آقای روحانی هم در یک گفت وگوی زنده تلویزیونی اعلام کرده بود؛ دوران نقد برجام تمام شده است. اما شواهد و قرائن نشان می دهد با سیر تحولات فعلی و اتفاقات احتمالی آینده، چاره ای جز رجوع به برجام نیست. البته این رجوع بیش از آن که به گذشته بپردازد، راه و محملی برای شکل دادن به آینده و جلوگیری از تکرار رخدادهای خسارت آفرین است. آقای ظریف در مصاحبه با ویژه نامه نوروزی یکی از روزنامه های زنجیره ای و در پاسخ به سوالی درباره ارتباط خود با جان کری - همتای آمریکای اش- می گوید؛ «برخی اوقات اتفاقاتی در حاشیه مذاکرات می افتد که باعث می شود آن تفاهم و حس مشترک شکل نگیرد. بویژه در مواقعی که دولت آمریکا مجموعه اقداماتی انجام می دهد که با آنچه تعهد کرده بود مغایرت دارد. کماکان هم درباره اجرای تعهدات آمریکا همینطور است. اگر بشود این تعهدات را دو قسمت کرد یک قسمت تعهداتی است که باید با صدور اعلامیه و بیانیه و دستور و مقررات داخلی اجرا می کردند که آنها را انجام دادند اما یک قسمت هست که نیاز است دست کم دولت آمریکا با اراده سیاسی وارد مرحله اجرایی کردن تعهداتی شود که روی کاغذ اعلام کرده است. حالا ما از مجموعه حاکمیت آمریکا از جمله کنگره توقعی نداریم اما این توقع از دولت آمریکا هست.» ظریف در بهمن سال جاری - پس از اجرای برجام - نیز این موضوع را تکرار کرده و از کاخ سفید خواسته بود به بانک ها و طرف های خارجی برای کار تجاری با ایران تضمین بدهد که البته هیچگاه با پاسخی از سوی آمریکایی ها همراه نشد. مضمون این درخواست از آمریکا را هفته پیش آقای روحانی هم مطرح کرد. وی در کنفرانس خبری خود ضمن اشاره به انجام تعهدات برجامی واشنگتن روی کاغذ، گفت؛ «هنوز هم آمریکایی ها باید در اجرای برجام فعال تر باشند؛ خواست ما این است. در برخی موارد آمریکایی ها ممکن است آن مقداری که می بایست تلاش می کردند، نکردند.» موارد فوق تنها شواهد از نوع نگاه و وضعیت بازیگران و روند برجام نیست. آنچه مسئله را حساس و قابل تامل می کند، سخنان دولتمردان و اشتیاق زایدالوصف آنان برای گام نهادن بر پله بعدی برجام است. رئیس جمهور در ادامه سخنان خود در اظهار نظری جالب، عملی نشدن وعده های دولت را -که قرار بود همه مشکلات از جمله آب خوردن مردم و هوا را هم حل کند - به نوعی طبیعی توصیف کرد و آنها را به مذاکره و توافق درباره سایر مسائل منوط دانست! همان چیزی که دولتمردان از آن به عنوان برجام2 یاد می کنند و دل در گرو آن دارند. اگر بخواهیم وضعیت دولت یازدهم را در این عرصه خلاصه کنیم، این می شود؛ وعده های سنگین برزمین مانده، خواهش و تمنا از حریف برای تبدیل اندک تعهدات کاغذی برجام به تعهد عملی و تلاش برای رفو کردن برجام با برجامی دیگر. اما آن سوی میدان چه می گذرد؟ برای فهم نوع نگاه و طرح آمریکایی ها، سخن آقای ظریف کلیدی است. او درباره محتوای اولین دیدار دوجانبه اش با جان کری درباره موضوع هسته ای می گوید؛ کری موضوعات دیگری را هم مطرح کرد که یکی از آنها سوریه بود. کنار هم گذاشتن این دغدغه و هدف دو سال پیش واشنگتن و برخی شواهد امروزی، گویای برخی واقعیت هاست. هفته پیش ژنرال لوید آستین، بالا ترین مقام نظامی آمریکا در منطقه خاورمیانه - فرمانده سنتکام (سرفرماندهی مرکزی آمریکا)- در نشست استماع کمیته نیروهای مسلح سنا سیاست خارجی ایران در منطقه را تهدید کننده منافع راهبردی آمریکا توصیف کرده و گفت؛ «ما باید توجه داشته باشیم زمانی که گروه داعش شکست داده شد، و ثبات در سوریه ایجاد شد، ما و شرکای ما با نیروهای وابسته به ایران موسوم به شبکه تهدید ایران مواجه خواهیم شد که به شدت تقویت شده اند و تجربه جنگ های زیادی را هم دارند.» اما راه حل این مشکل استراتژیک از نظر آمریکایی ها چیست؟ پاسخ را باید در مقاله چند روز پیش دنیس راس - دستیار پیشین اوباما و یکی از تصمیم سازان آمریکا درباره مسائل خاورمیانه- در نشریه پولتیکو جست؛ «اگر خواهان مشاهده تغییرات مطلوب در ایران و کاهش سیاست های منطقه ای خصمانه هستیم، باید از همان منطقی که در کشاندن ایران به میز مذاکرات هسته ای استفاده کردیم بهره ببریم، اما اگر قاسم سلیمانی بدون هزینه به گسترش نفوذ ایران ادامه بدهد، ممکن است توافق هسته ای هم پایدار نماند.» البته طرح آمریکایی ها صرفا روی کاغذ و پشت تریبون ها نیست. آنها گام های عملی را هم در این باره آغاز کرده اند. اینکه دادگاهی در آمریکا جمهوری اسلامی را به پرداخت حدود 11 میلیارد دلار غرامت به اتهام دست داشتن در ماجرای 11 سپتامبر محکوم می کند - فارغ از اینکه این حکم ابلهانه اجرایی شود یا خیر - یک پیام واضح است. تدارک واشنگتن و رفقای مرتجع منطقه ای آن برای تحریم و اعمال فشار علیه حزب الله لبنان، سیگنال دیگری از این پیام است. از نظر آمریکایی ها دوره پسابرجام نباید دوران تنفس جمهوری اسلامی باشد. آنها نام این دوره را «سختگیری به ایران» گذشته اند که برخی از مختصات و تاکتیک های آن عبارت است از؛ 1- افزایش تحریم ها علیه ایران به بهانه تروریسم و حقوق بشر 2- محدود سازی تمام توان موشکی بالستیک ایران 3- حذف بند پایان توافق برجام و ابدی کردن محدودیت های آن 4- زمینه سازی برای بی ثباتی های داخلی در ایران و آمادگی برای پشتیبانی کامل از آنها 5- تشکیل نیروهای ویژه برای استفاده از فرصت های قومیتی برای ناامن کردن ایران 6- ارائه سیستم گنبد آهنین اسرائیل به اعراب برای مقابله با ایران 7- حمایت از پادشاهی های عربی درمقابل ناراضیان داخلی که ایران بر آنها نفوذ دارد 8- تقویت رابطه با گروه ها و فرقه های مختلف عراق با هدف کاستن از نفوذ ایران توقع از چنین آمریکایی برای «اجرایی کردن تعهدات روی کاغذ» بیشتر شبیه آرزوست تا مسئله ای قابل تحقق. رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار روز پنج شنبه اعضای مجلس خبرگان سه اولویت اصلی دولت را برشمردند؛ 1- اقتصاد مقاومتی۲- ادامه پرشتاب حرکت علمی کشور ۳- مصون سازی فرهنگی کشور، ملت و جوانان. حتی آینده برجام نیز بطور مستقیم و غیرمستقیم وابسته به سه موضوع فوق است. آمریکایی ها عملاً برجام2 را با هدف مهار قدرت منطقه ای ایران کلید زده اند. انتخابات با تمام مسائلش تمام شده و مردم از دولت انتظار کار و تلاش واقعی و نتایج ملموس دارند. تصمیم با دولت است که پا روی پله های نردبان اقتصاد مقاومتی، حرکت پرشتاب علمی و مصون سازی فرهنگی بگذارد یا به امید معجزه ای که برجام یک نکرد، بر پله دوم زیرزمین برجام ها قدم نهد! البته همیشه پایین رفتن از پله کار آسان تری بوده است!
سه شنبه ، ۲۵اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: رودآور]
[مشاهده در: www.roodavar.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]
-
گوناگون
پربازدیدترینها