تور لحظه آخری
امروز : دوشنبه ، 28 آبان 1403    احادیث و روایات:  پیامبر اکرم (ص):براى هر چیزى زکاتى است و زکات بدنها روزه است.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

خرید یخچال خارجی

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

قیمت سرور dl380 g10

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

نگهداری از سالمند شبانه روزی در منزل

بی متال زیمنس

ساختمان پزشکان

ویزای چک

محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

الک آزمایشگاهی

الک آزمایشگاهی

خرید سرور مجازی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

لوله و اتصالات آذین

قرص گلوریا

نمایندگی دوو در کرج

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1830616266




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

قربانیان چندگانه کف خیابان


واضح آرشیو وب فارسی:تیک: قبلا شاید چشم که می چرخاندید، تک و توک چشمتان به دست فروش هایی می افتاد که گوشه و کنار خیابان بساط پهن کرده اند. تعدادشان آن قدر کم بود که نه گله ای بود از سوی مردم و نه شکایتی از سوی مغازه داران. می گفتند روزی را خدا می رساند. یکی با دست فروشی و دیگری در کسوت کاسب؛ اما حالا انگار شرایط اقتصادی چنان عرصه را بر همه تنگ کرده که گاهی مغازه دارها هم در روزهای آخر سال و مناسبت های این چنینی ترجیح می دهند برخی از اقلام خود را بساط کنند و بفروشند؛ اما چرا دست فروشی به انتخاب تعداد بالایی از مردم تبدیل شده؟ چرا نه دست فروشان از شرایطشان راضی اند و نه مغازه دارها دلِ خوشی از دست فروشان دارند؟ چندی پس از آنکه امیر احمدی در راسته جمهوری به خاطر جمع کردن بساطش از سوی مأموران شهرداری، خودسوزی کرد، کمپینی در حمایت از دست فروشان شکل گرفت. کمپینی با نام «دست فروشی را حمایت کنید، نه حذف» که در آن به استناد پژوهشی از سوی وزارت تعاون، کار و امور اجتماعی، وضعیت معیشت دست فروشان را ناشی از بی کاری گسترده در کشور ارزیابی می کرد. در این کمپین که تاکنون به امضای بیش از ٥٠٠ نفر از فعالان اقتصادی و اجتماعی در حمایت از دست فروشان رسیده، از بسیاری از مقامات ارشد کشور، از جمله رئیس جمهور، رئیس مجلس شورای اسلامی، رئیس قوه قضائیه، رئیس شورای عالی استان ها، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، وزرای کار، صنعت و راه و شهرسازی، اعضای شورای عالی معماری و شهرسازی، ریاست سازمان امور شهرداری ها و دهیاری های وزارت کشور و ریاست دیوان عدالت اداری خواسته شده تا تدابیری در قوانین برای حمایت از مشاغل غیررسمی، اما گسترده ای مانند دست فروشی و فروشندگان دوره گرد در نظر بگیرند. حتی پیش از آن خواستار به رسمیت شناختن شغل دست فروشی از جانب مسئولان شده اند؛ همان گونه که در سازمان بین المللی کار این شغل به رسمیت شناخته شده است. ۹۰ درصد دست فروشان هیچ شغل دیگری ندارند در متن نامه سرگشاده این کمپین خطاب به مسئولان آمده: «بنابر پژوهش انجام شده به سفارش وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی دباره دست فروشان بساط گستر که در سه شهر تهران، رشت و اهواز صورت گرفت، به بخشی از نتایج آن در شهر تهران اشاره می شود، حدود ۹۰ درصد دست فروشان هیچ شغل دیگری ندارند و تقریبا تمامی آنها یعنی ۹۸ درصدشان غیر از درآمد حاصل از دست فروشی هیچ درآمد دیگری ندارند و حدود ۳۱ درصدشان حتی یارانه هم نمی گیرند. بسیاری از آنها ساعت های متوالی در روز را برای درآمد متوسط ۴۵ هزار تومان روزانه کار می کنند و به این اعتبار با وجود تلاش طاقت فرسای روزانه، همچنان زیر خط فقر به سر می برند. رسمیت نیافتن شغلشان باعث می شود ۴۱ درصد آنها از پوشش هیچ بیمه ای، حتی بیمه سلامت برخوردار نباشند و فقط ۲۵ درصد آنها از پوشش بیمه تأمین اجتماعی برخوردار هستند. ٣٣,٥ درصد دست فروشان اعلام می کنند که این شغل اولین شغل آنهاست و ٤٣.١ درصد به علت اجبار، تعدیل نیرو یا ورشکستگی به این شغل روی آورده اند. ۳۶ درصد آنها پیش از روی آوردن به شغل دست فروشی کارگر ماهر بوده اند و ۲۱ درصد آنها کارگر ساده یا کارگر کارخانه. به عبارت دیگر ۵۸ درصد آنها پیش از اینکه شغل دست فروشی را برای امرار معاش انتخاب کنند، در حوزه تولید مشغول به کار بوده اند و رکود اقتصادی یا ناتوانی جسمی آنها را به سمت انتخاب این شغل کشانده است». به رسمیت شناختن فروشندگان خیابانی در این نامه به ارائه این آمار بسنده نشده و اشاره ای نیز به، به رسمیت شناخته شدن فروشندگان خیابانی در سازمان بین المللی کار (ILO) شده است. «بنا بر تعریف این سازمان: «فروشندگان خیابانی کسانی هستند که کالاها و خدمات خود را در فضای عمومی به صورت عمده یا خُرد عرضه می کنند. منظور از فضای عمومی، خیابان، پیاده رو و فضاهای واسطه ای است. فروشندگان خیابانی ممکن است غرفه ای ثابت مثلا کیوسک داشته باشند یا فقط از یک میز برای عرضه کالای شان استفاده کنند. دیگر فروشندگانی نیز هستند که هرچند در جای ثابتی کالای شان را عرضه می کنند؛ اما آنها را بر روی سفره ای پلاستیکی یا پارچه ای می چینند. سایرین نیز نه جای لزوما ثابتی دارند و نه مکانی ثابت برای فروش. باید فروشندگان خیابانی را به عنوان طبقه ای از بازیگران غیررسمی اقتصادی نگاه کرد». اخراج شدم، دست فروشی را انتخاب کردم کافی است نگاهی به دور و بر خود بیندازید تا هر جا که چشم کار می کند، دست فروشی را هم ببینید. یکی ساعت می فروشد، یکی میوه. فرقی نمی کند. فقط روزی برسد و آن هم از دسترنج باشد، بس است. وارد مکالمه با یکی از دست فروشان خیابان طالقانی می شوم. میوه می فروشد. می گوید: «بعد از آنکه اخراج شدم، مجبور شدم برای امرار معاش دست فروشی را انتخاب کنم. به خاطر رکود، خیلی ها بی کار شدند. ما مجبوریم یا سراغ دست فروشی برویم یا اینکه مثل بعضی از افراد، خلاف را انتخاب کنیم».او که تازه سرِ درد و دلش باز شده ادامه می دهد: «ما سعی می کنیم روزی حلال درآوریم؛ اما برخورد مأموران با دست فروش ها این امکان را نمی دهد. ما هیچ مشکلی با مغازه دارها نداریم؛ اما الان شهرداری مغازه داران را به جان ما می اندازد تا زودتر بساطمان را جمع کنیم و برویم». نگاهی به اطراف می اندازد و می گوید: «چهار ماشین شهرداری با هم می آیند و بساط دست فروشان را جمع کرده و می برند. دست فروشان هم برای اینکه بساطشان را نبرند فرار می کنند. شده بازی دزد و پلیس». تا حالا به شما جای مشخصی را برای دست فروشی معرفی کرده اند یا فقط می آیند و بساط هایتان را می برند؟ به ما نمی گویند یک جا باشید و دست فروشی کنید. فقط دستور داده اند که دست فروشان را از سطح شهر جمع کنید. مردم زحمت می کشند تا خرج خانواده را در بیاورند. هر کجا فقر باشد جرم هم هست. اگر بگذارند مردم کار می کنند و سراغ جرم نمی روند. مغازه داران می گویند دست فروش ها باعث شدند دیگر فروش چندانی نداشته باشند... . قدرت خرید مردم پایین آمده. مردم نمی توانند از مغازه ها خرید کنند. این ربطی به دست فروشی ندارد. شاید دست فروش برای اینکه ارزان تر می فروشد چند مشتری بیشتر داشته باشد اما کاهش قدرت خرید مردم روی فروش دست فروشان هم اثر گذاشته است. کاسبی خوابیده چند قدم جلوتر وارد مغازه ای می شوم تا ببینم آن طور که این دست فروش می گوید مشکلی با آنها دارند یا نه. علی می گوید: «دست فروشان در فروش ما تأثیر گذاشته اند. دست فروشان هم از فروش کم خود شاکی هستند. اما بیشتر از مغازه داران می فروشند. وقتی آنها ناراضی اند بدانید مغازه داران چه می کنند». پرنده هم در مغازه اش پر نمی زند و آن قدر وقت آزاد دارد که دلش می خواهد بیشتر از دغدغه هایش بگوید: «الان که گل بازار است، کاسبی خوابیده. فروش امسال نسبت به سال گذشته کلا خیلی ضعیف تر شده. حتی کرایه را هم نمی توانم در بیاورم. کرایه مغازه و دارایی و مالیات آواری شده بر سر مغازه دارها». بوی خوبی از این وضعیت به مشام نمی رسد. آن قدر همه چیز درهم و پیچیده شده است که مشخص نیست باید هوای کدام طرف را داشت. دست فروش مجبور است کار کند تا خرج زندگی اش را بدهد اما از طرف دیگر از بس دست فروشی زیاد شده که مغازه دارها هم کار و کاسبی شان خوابیده. برای بررسی این موضوع با حسن راغفر، اقتصاددان هم صحبت کردیم تا شَمای کلی از وضعیت موجود ارائه دهد. دست فروشی، ناشی از فقر راغفر در گفت وگوی خود می گوید: «در نگاه به دست فروشی اصلی ترین مسئله ای که وجود دارد مسئله فقر ناشی از رکود اقتصادی است. وقتی بخش رسمی اقتصاد به خاطر رکود از بین می رود و نمی تواند خلق شغل کند، چه بسا مردم برای تأمین معیشت خود به خیابان ها می آیند. کاری جز این نمی توانند انجام دهند». راغفر می افزاید: «سیاست های اقتصادی دولت، متمرکز بر جذب سرمایه گذاری است و چندان توجهی به اشتغال زایی ندارد. در این وضعیت فقر بیشتر می شود. درحالی که دولت باید به اشتغال زایی بیندیشد و فقط در این حالت است که می توان از بحران کنونی کاست، هرچند که نمی توان امیدی به حذف آن داشت». قاچاق گسترده از طریق برخی دستگاه های رسمی او در توضیح سخن خود تصریح می کند: «اقتصاد ایران به دلیل کاستی های ساختاری و نهادی و کارکردهای غلط بنگاهی با مشکلات بسیار جدی روبه روست که نیاز به عزم سیاسی بسیار جدی در سطوح بالای کشور دارد. بدون اصلاحات اساسی در فضای کسب وکار کشور که در آن قاچاق از سوی برخی دستگاه های رسمی کشور در مقیاس های بسیار بزرگ صورت می گیرد، امکان حل بحران های اقتصادی از جمله دست فروشی وجود ندارد. اگر به صورت جدی و درست با این پدیده ناشی از فقر مواجه نشویم، این وضعیت تبعات سیاسی و امنیتی هم می تواند به دنبال داشته باشد. او در ادامه با تأکید بر اینکه سیاست های کنونی دولت در اقتصاد بیشتر سرمایه بر است تا کاربر، تصریح کرد: «این سرمایه ها عمدتا نصیب بنگاه های بزرگ قدرتمندی می شود که در اقتصاد کشور بسیار ناکارآمد عمل می کنند و منابع بزرگی را می بلعند اما بهره وری بالایی ندارند و در عین حال شغل چندانی نیز ایجاد نمی کنند». رکود بنگاه های کوچک و متوسط ادامه دار خواهد بود راغفر با تأیید رشد اقتصادی سال آینده می گوید: «سال آینده قطعا رشد اقتصادی خواهیم داشت، اما این رشد اقتصادی مولد اشتغال نیست، درحالی که باید این سرمایه ها یک درگیری بسیار اساسی در اقتصاد کشور ایجاد کنند تا در بلندمدت شاهد ایجاد اشتغال باشیم و از رکودی که سال ها درگیر آن هستیم خارج شویم. اما اکنون شواهد بسیار زیادی وجود دارد که نشان می دهد سال ٩٥ هم از رکود خارج نخواهیم شد ولو اینکه با رشد اقتصادی نیز روبه رو باشیم. زیرا بخش هایی با رشد روبه رو خواهند شد که شغل ایجاد نمی کنند. بخش اصلی اقتصاد کشور که اشتغال ایجاد می کنند یعنی بنگاه های کوچک و متوسط کماکان در رکود باقی خواهند ماند». حمایت از دست فروشان حتمی و ناگزیر است از او درباره به رسمیت شناختن دست فروشان می پرسم که آیا می تواند جزئی کوچک از راه حل باشد؟ می گوید: «در شرایط کنونی باید اقدامات حمایتی و سامان بخشی به دست فروشان را در دستور کار قرار داد. این یک مسئله حتمی و ناگزیر است. بنابراین همه دستگاه ها شامل دستگاه قضائی، وزارت کار، شهرداری ها، مدیریت شهری، وزارت کشور و همه دستگاه های حمایتی دخیل هستند و می توانند در ساماندهی این وضعیت اثرگذار باشند». اما او درعین حال هشدار می دهد: باید توجه داشت که ساماندهی آنها منجر به مهاجرت بیشتر از روستاها و شهرهای کوچک به کلان شهرها خواهد شد. باید بدانیم که ساماندهی آنها منجر به توقف دست فروشی نمی شود. ما باید مسئله را به طور ریشه ای حل کنیم. ایجاد اشتغال و کسب درآمد نسبتا مکفی در مناطق محروم کشور از طریق سیاست های کلان کشور می تواند مانع از ورود جمعیت بیشتر دست فروشان به کلان شهرها شود. راغفر با تأکید بر اینکه تأمین بیمه و ساماندهی دست فروشان قطعا باید صورت گیرد، می افزاید: اما اگر هم زمان برنامه هایی برای ایجاد اشتغال در مناطق به خصوص محروم تدوین نشود، سبب می شود مهاجرت ها شدت بیشتری بگیرد، چون عمده این افراد، مهاجر هستند. ضمن اینکه درون شهرها هم شاهد دست فروشی هستیم زیرا شغل کافی ایجاد نشده است. دست فروشی واقعیتی تلخ در کف خیابان هاسترسمی بودن به عنوان شغل مدنظر شماست یا صرفا حمایتی های دولتی را در نظر دارید؟ پذیرش رسمیت دست فروشی از سوی وزارتخانه ها یا همچنان در دسته شغل های غیررسمی قراردادن آنها به نظر نمی رسد مشکلی را حل کند، زیرا دست فروشان قربانیان نظام اقتصادی و اجتماعی هستند. بنابراین دولت باید پاسخ گوی حل این معضل باشد. دست فروشی واقعیتی تلخ در کف خیابان هاست که نمی توان و نباید آن را نادیده گرفت. راه حل این نیست که آنها را به رسمیت نشناسیم. در شرایط کنونی باید آنها را به رسمیت بشناسیم و موردحمایت قرار دهیم. او البته تأکید می کند پدیده دست فروشی پدیده ای جهانی است و می گوید: «دست فروشی ناشی از جهانی شدن اقتصاد و سرریزشدن آن بر کف خیابان های کشورهای جهان سوم و در حال توسعه است. حتی در کشورهای توسعه یافته نیز این پدیده حضور دارد. در شهر پاریس هم حدود ٣٠٠هزار شغل دست فروشی وجود دارد که همه ساماندهی شدند و به صورت رسمی در مناطقی که تعریف شده مستقر شده و فعالیت می کنند». دست فروشی را باید به رسمیت شناخت راغفر با بیان اینکه ناتوانی سیاست های بخش عمومی، جلوه حضور این فعالیت ها را برجسته تر می کند، ادامه می دهد: «بهترین کاری که دولت ها می توانند انجام دهند، ساماندهی اینهاست. در ابتدا باید دست فروشی را به رسمیت شناخت و تمهیداتی برای استقرارشان در نظر گرفت». مافیا در مقیاس های کوچک بسیاری از این افراد به شکل های گوناگون قربانی هستند. بسیاری از آنها به دلیل بی پناهی و بی سرپرستی به گوشه خیابان پناه می آورند و طعمه لاشخورهای دیگری می شوند که از سر باج گیری و زورگویی درآمد ناچیز آنها را می بلعند. البته این زورگویان در بعضی موارد نوعی تضمین و امنیت مکانی برای دست فروشانی که به آنها باج می پردازند در مقابل مأموران سد معبر شهرداری ایجاد می کنند. در حقیقت مافیایی در مقیاس های کوچک شکل گرفته که به ساماندهی این دست فروشان می پردازد اما هیچ نوع خدمات دیگری نمی تواند به آنها ارائه دهد. اصلی ترین حضور مافیا و گسترش آن نیز فقدان حضور دولت یا نهادهای رسمی در آن عرصه هاست. خلأ حضور دولت سبب می شود فضا برای گروه های سازمان یافته تبهکاری فراهم شود. منبع: روزنامه شرق


دوشنبه ، ۲۴اسفند۱۳۹۴


[مشاهده متن کامل خبر]





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: تیک]
[مشاهده در: www.tik.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن