واضح آرشیو وب فارسی:شفقنا: شفقنا- «سرگئی ریابوکوف»، معاون وزیر خارجه روسیه، در اظهارنظری آشکار کرد کشورش چه راه حلی را برای سوریه می پسندد: جمهوری فدرالیستی. این اظهارات به مثابه رهنمودی صریح برای گفت وگوهای آینده ژنو خواهد بود. به این معنا که از نظر روسیه باید همه بندهای مربوط به معاهدات سابق کنار گذاشته شده و براساس واقعیت های جدید، گفت وگو شود. روزنامه شرق به نقل از الحیاه نوشت: پیش از بیان این ایده، روسیه از هیأت هماهنگی (مخالفان داخلی) خواست «بر شروع مذاکرات آینده و قانون اساسی جدید تمرکز کنند نه تشکیل یک دولت انتقالی، زیرا در قانون اساسی جدید تشکیل نظام دموکراتیک نیز لحاظ خواهد شد». اما روشن است هدف از این حرف آن است که تعیین شکل دولت آینده در سوریه مهم تر از هر روند سیاسی ای است. هم زمان با طرح مسئله فدرالیسم، مقاله ای به قلم «ولادیمیر میخی اف» و با عنوان «سوریه: فدراتیو یا بالکانیزه» منتشر شد که در آن آمده بود «با توجه به انتقام گیری های تاریخی و خونین باید گفت سوریه واحد عمرش به پایان رسیده است». نویسنده به طور خلاصه نتیجه گرفته بود که «آینده سیاسی و نظامی سوریه می تواند به یکی از این سمت برود: فدراتیو یا بالکانیزه شدن». به این ترتیب هر روز بیشتر آشکار می شود که تمام مراحل بحران سوریه به صورتی کاملا حساب شده و برنامه ریزی شده پیش رفته است؛ یعنی از زمانی که نظام حاکم، انقلاب مردم سوریه را از اصل خود دور کرد، تا زمانی که این کشور درگیر جنگی داخلی و نیابتی شد و هنگامی که روسیه به شکلی آشکار در آن دخالت نظامی کرد، همه وهمه درواقع هر کدام مراحل مختلف یک سناریو بوده است تا درنهایت با توجه به واقعیت های جمعیتی و جغرافیایی این کشور، رژیمی فدرالی در آن تأسیس شود. به نظر می رسد دراین باره روسیه سه هدف مشخص را دنبال می کند: یکی ازبین بردن تأثیرگذاری اکثریت سنی که حضور روسیه را در منطقه نمی پذیرد؛ دیگری تضمین تداوم حضور روسیه در دریای مدیترانه برمبنای درخواست اقلیم «علوی نشین» و سوم تشکیل یک اقلیم کردی در کنار مرزهای ترکیه که با قطع ارتباط اعراب و ترکیه، دیگر نمی گذارد نفت و گازی از طریق سوریه روانه ترکیه شود و از سوی دیگر، صادرات گاز روسیه به اروپا را تضمین خواهد کرد. اما مرزهای این فدرالیسم کجاست؟ اقلیم علوی ها، کردها و سنی ها. اقلیم علوی ها از «حلب» تا «درعا» کشیده می شود. حدود این اقلیم را نظام دمشق و متحدانش بر یک سوم خاک سوریه تعیین می کند. این اقلیم بیشترین تعداد جمعیت و بیشترین منابع کشور را در اختیار دارد. اما اقلیم کردستان در حاشیه مرزهای ترکیه امتداد پیدا می کند. اقلیم سنی ها نیز شامل مساحتی می شود که هم اکنون در اختیار «داعش» و «جبهه النصره» قرار دارد و بین دو اقلیم علوی و کردستان است. روسیه می تواند ادعا کند این اقلیم نیز دارای منابع نفتی، آبی و زراعی است کمااینکه با مرزهای زمینی با عراق و اردن در ارتباط است. روسیه می داند طرحش از سوی بسیاری از بازیگران داخلی و منطقه ای و حتی بین المللی رد خواهد شد. مسکو همچنین می داند در شرق فدرالی ها موفق نبوده اند و این تعبیر بیشتر بیانگر تجزیه کشور است. بااین حال آن را مطرح می کند تا بتواند از این آب گل آلود ماهی بگیرد، زیرا طرح فدرالیسم می تواند برای بسیاری از مردم سوریه جذاب باشد. به نظر روسیه همه طرف های جنگ خسته شده اند و بنابراین دیدگاهش می تواند راهگشا باشد. اگر آتش بس فعلی به شکست بینجامد، بحران سوریه وارد مرحله خونین تری خواهد شد و همین امر ممکن است طرف های درگیر را به پذیرش طرح روسیه متمایل کند. نباید فراموش کرد هدف همکاری مسکو و واشنگتن، دورکردن سایر بازیگران از این عرصه بود. روسیه و آمریکا در پی آن بودند عربستان سعودی و ترکیه را از تأثیرگذاری بر بحران سوریه کنار بگذارند. بااین حال به نظر می رسد سهم ایران در قلب این فدرالیسم محفوظ شده باشد، زیرا اکثر سرمایه گذاری های ایران در منطقه دمشق و اطراف آن متمرکز است. همچنین راه ارتباطی بین دمشق و بغداد از طریق حومه شرقی دمشق باز است. به هرحال لازمه اجرای این فدرالیسم خارج کردن گروه های مخالف از منطقه سبز است؛ منطقه ای که روسیه خطوط آتش بس را تعیین کرده است. همچنین باید بخش هایی را از طریق دادوستد ارضی جابه جا کرد. روسیه تاکنون به لحاظ نظامی و سیاسی، همین برنامه را در سوریه و نیز شورای امنیت سازمان ملل متحد دنبال کرده است. www.fa.shafaqna.com
دوشنبه ، ۲۴اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفقنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 97]