تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804383808
انتخابات؛ عرصه ای برای حضور همه طیف ها
واضح آرشیو وب فارسی:روزنامه ستاره صبح: گروه تاریخ: روز ۲۴ اسفند ۱۳۵۸ اولین دوره انتخابسات مجلس شورای اسلامی برگزار شد. پس از تأسیس نظام جمهوری اسلامی، انتخابات متعددی برگزار شد که انتخابات اولین دوره مجلس شورای اسلامی در ۲۴ اسفند ۵۸ به عنوان پنجمین انتخاب در عمر کوتاه این نظام بود و قبل از آن رفراندوم تعیین نظام جمهوری اسلامی، انتخابات نمایندگان مجلس خبرگان قانون اساسی، همه پرسی قانون اساسی و ریاست جمهوری، قبل از تعیین نمایندگان مجلس برگزار شده بود. لذا تشکیل مجلس شورای اسلامی نهادسازی را در جمهوری اسلامی در مهم ترین بخش آن سامان می داد و با شروع به کار مجلس، یکی از قوای سه گانه تأسیس می شد و از آنجا که اختیارات فراوانی به آن اختصاص یافته بود، می توانست از لحاظ عملی نظام سیاسی را رسمیت بخشد. تدوین قانون انتخابات مجلس در این برهه نیروهای فعال سیاسی با آگاهی کامل از نقش و جایگاه این قوه، به تلاش و کوشش جهت موفقیت در انتخابات و راهیابی به مجلس پرداختند و به جز بعضی گروه های سیاسی کوچک که انتخابات را تحریم کردند، اکثر احزاب و گروه های مطرح، ضمن اعلام آمادگی برای شرکت همه جانبه در آن، مواضع خود را به صورت آشکار بیان کردند و هر کدام طرفداران خود را به شرکت گسترده در انتخابات فراخواندند که در روز جمعه ۲۴ اسفند ۵۸ جمعیتی بالغ بر ده میلیون و پانصد هزار نفر در فضایی توأم با آرامش و امنیت، آرای خود را به صندوق ها ریختند. اولین گام در خصوص برگزاری انتخابات مجلس شورای اسلامی، تدوین قانون انتخابات مجلس بود، لذا تیمی در وزارت کشور مشغول تهیه این قانون شدند و پس از تهیه آن، این قانون به تصویب شورای انقلاب رسید. با انتشار این قانون در ۱۸ بهمن ۵۸ دو نکته آن، یکی منطقه ای کردن انتخابات به ویژه در تهران و دیگری کسب رأی اکثریت مطلق برای هر یک از کاندیدا ها، مورد اعتراض بعضی از نیروهای سیاسی قرار گرفت. اکبر هاشمی رفسنجانی در این خصوص می گوید: «در این ایام، روشنگری افکار عمومی در مقابل مخالفان، خصوصا با توجه به فضاسازی های مطبوعات که با درج گسترده نظر مخالفان و عدم توجه کافی به نظارت موافقان ایجاد شده بود، یک ضرورت به نظر می رسید، به همین دلیل من با جمع بندی آرای نظرات گروه ها و افراد مختلف درباره کیفیت برگزاری انتخابات، بیانیه ای تهیه و به عنوان عضو شورای انقلاب و سرپرست وزارت کشور در تاریخ ۱۲ اسفند ۵۸ به روزنامه کیهان، به عنوان یکی از مهم ترین روزنامه هایی که با مدیریت آقای ابراهیم یزدی در گسترش نظر مخالفان می کوشید دادم و برای جبران موضع گیری منفی مخالفان در مقابل خواست اکثریت مردم و تصمیم شورای انقلاب و نیز برای هدایت افکار عمومی، خواستار درج آن شدم.» حضور روحانیت و ائتلاف بزرگ دکتر حسن حبیبی نیز در خصوص لغو این طرح (منطقه ای شدن انتخابات) می گوید: «علت لغو این طرح را دو دلیل اعلام کردند، اول آنکه این طرح مورد اعتراض و انتقاد شدید گروه ها و افراد بسیاری قرار گرفت و دیگر اینکه اجرای چنین طرحی انتخابات را به تأخیر می انداخت و با توجه به شرایط حساس پس از انقلاب، طرح لغو شد.» اما طرح دو مرحله ای شدن انتخابات و کسب اکثریت آراء، مجددا توسط شورای انقلاب تأیید شد و به نظرات مخالفان توجهی نشد، البته این طرح مورد حمایت جناح مذهبی (سیاسیون مذهبی) بود و آن ها استدلال می کردند که مجلس قدرتمند، زمانی شکل می گیرد که نمایندگان آن با اکثریت مطلق آراء به مجلس راه یابند و چون خانه ملت، مهم ترین کرسی حاکمیت ملی است، نمایندگان آن باید از اعتبار خاصی برخوردار باشند و مجلسی که متشکل از نمایندگان اکثریت مردم باشد به مراتب منسجم تر و متشکل تر خواهد بود. حضور روحانیت در این انتخابات، خصوصا بعد از انتخابات ریاست جمهوری و مسایلی که در آن برهه پیش آمد و با توجه به نظر امام، که برای حضور روحانیت در اینجا منعی نمی دیدند، خیلی جدی و مؤثر بود و به صورت گسترده هم مورد استقبال مردم و نیروهای مبارز مذهبی قرار گرفت. بدین ترتیب یکی از نیروهای عمده فعال در انتخابات گروه ها و احزاب مذهبی بودند که در رأس آن حزب جمهوری اسلامی قرار داشت و گروه هایی مانند روحانیت مبارز تهران و سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی با حزب جمهوری اسلامی ائتلاف بزرگ را شکل داده بودند. پیشنهاد ائتلاف از طرف جامعه روحانیت مبارز بود که اعلام کردند: «برای پیروزی کامل جمهوری اسلامی کلیه گروه ها و احزاب اسلامی و نهادهای انقلابی و نمایندگان قشرهای ملت ائتلاف نمایند» که به ائتلاف بزرگ مشهور شد. بنی صدر و کنگره انقلاب اسلامی نهضت آزادی تحت عنوان گروه همنام برای انتخابات مجلس نامزد معرفی کرد، سایر گروه های لیبرال مانند دفتر هماهنگی همکاری های مردم با رییس جمهور که مورد حمایت بنی صدر بود و جبهه ملی ایران در فهرست جداگانه ای کاندیداهای خود را معرفی کردند. نیروهای چپ نیز به صورت فعال مشغول برنامه ریزی جهت موفقیت در انتخابات بودند مانند حزب توده و سازمان مجاهدین خلق که با عنوان شورای مرکزی کاندیداهای انقلابی و ترقی خواه در انتخابات شرکت کردند. در این میان ابوالحسن بنی صدر، رییس جمهور وقت با هدف در دست داشتن اکثریت پارلمان و با این شعار که هیچ کس حق معرفی وکیل برای مردم ندارد، از طریق دفتر هماهنگی همکاری های مردم با رییس جمهور که به خود وی تعلق داشت، به تشکیل کنگره انقلاب اسلامی اقدام کرد. این کنگره که احتمالا در مقابل ائتلاف بزرگ نیروی مذهبی بر پا می شد، طوری برنامه ریزی شده بود که بخش هایی از نیروهای احتمالی ائتلاف را به خود جذب می کرد که در پوشش مشارکت دادن متعهدین و روحانیت مبارز شهرستان ها و مهم ترین مراکز انقلابی یعنی مساجد در شکل دهی به اجلاس های استانی انجام می شد. دفتر هماهنگی بنی صدر گرچه از راه کنگره موفق به معرفی نامزد برای مجلس نشد اما برخی نامزد ها را مورد حمایت خود قرارداد. مصائب و مشکلات بر اساس اعلام وزارت کشور برای انتخابات دوره اول مجلس شورای اسلامی، در حدود ۱۹۰۰ نفر ثبت نام کردند که از آن میان ۵۴۰ نفر نامزد نمایندگی از تهران و مابقی کاندیدهای سایر شهرهای کشور بودند. در این انتخابات دو گروه ائتلاف بزرگ که متشکل از جامعه روحانیت مبارز، حزب جمهوری اسلامی، سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، انجمن اسلامی معلمان، نهضت زنان مسلمان، سازمان فجر اسلام، اتحادیه انجمن های اسلامی شهر ری و بنیاد الهادی بود و گروه همنام در تهران کاندیداهای خود را معرفی کردند. از زمان بحث انتخابات مجلس تا ۲۴ اسفندماه، زمان برگزاری انتخابات، اغلب مناطق ایران، به خصوص شیراز، میانه و قائم شهر شاهد درگیری های لفظی و مسلحانه، اعتصابات و تحصن های مختلف بود؛ وقتی صبح روز برگزاری انتخابات، در دفتر روزنامه بامداد در تهران و مقابل رستورانی در منطقه عباس آباد تهران، دو بمب منفجر شد، در قروه، بهار مهران، سقز، بانه، مریوان و سنندج به دلیل درگیری و اعتصاب غذا انتخابات متوقف شد، در چندین شهر فارس از جمله اقلید، فیروز آباد، قیر و کازین ۴۶ صندوق رأی گیری به آتش کشیده شد، بازاریان کرمانشاه در اعتراض به نحوه برگزاری انتخابات تحصن کردند و در خلخال اعتراض کنندگان در اعتراض به نحوه برگزاری انتخابات، فرماندار و اعضای انجمن نظارت را به گروگان گرفتند. علیرغم تمام این مسایل و کاستی ها و کمبود ها، انتخابات اولین دوره مجلس شورای اسلامی، یکی از آزاد ترین و مردمی ترین انتخابات در مقایسه با انتخابات گذشته بود و تمامی گروه ها و احزاب با تفکرات مذهبی و چپ و راست، آزادانه در آن شرکت کرده و به بیان مواضع و دیدگاه های خود پرداختند و تمامی گروه ها از شانس برابری برای راهیابی به مجلس برخوردار بودند. معارفه برگزیدگان ملت با شورای انقلاب نتیجه انتخابات در دور اول، راهیابی ۱۸ نامزد از تهران و ۷۹ نامزد از شهرستان ها بود. در میان ۷۹ نامزد پیروز از شهرستان ها، از حوزه انتخابیه در گز دکتر ابوالفضل قاسمی از حزب ایران و از کرمانشاه، کریم سنجابی از جبهه ملی به پیروزی دست یافتند، در مقابل ۹۵ نفر از جناح مذهبی بودند، ضمن اینکه انتخابات به دور دوم کشیده شد، نتیجه انتخابات نیز مورد اعتراض نیروهای چپ به خصوص سازمان مجاهدین خلق قرار گرفت که نتوانسته بود حتی یک نامزد به مجلس بفرستد و تنها در برخی از شهرستان ها نامزد هایشان به دور دوم رسیده بودند. در مرحله دوم که در تاریخ ۱۹ اردیبهشت ۵۹ برگزار شد نامزدهای راه یافته به دور دوم به رقابت پرداختند. این در حالی بود که از برگزاری مرحله اول انتخابات تا مرحله دوم، همچنان تظاهرات، اعتصابات و درگیری های مسلحانه پراکنده ادامه داشت و حتی به دلیل وخامت اوضاع بعضی شهر ها مثل سنندج، چابهار، هشترود، نقده، فیروز آباد، فارس و چند شهر دیگر باعث شد انتخابات مرحله دوم در این شهر ها برگزار نشود. در بررسی شکایت های انتخاباتی، در برخی حوزه ها مانند کرمانشاه انتخابات باطل شد و در حوزه درگز، با مشخص شدن ارتباط نامزد پیروز با ساواک، وی از راهیابی به مجلس بازماند. کلیت انتخابات در پایان اردیبهشت ماه ۵۹ تأیید شد. در گزارش سوم خرداد ۵۹ روزنامه اطلاعات درباره ترکیب فراکسیون های مجلس چنین آمده بود که: «فراکسیون ائتلاف بزرگ، بزرگترین فراکسیون مجلس اول با ۸۵ نماینده متعلق به نیروهای مذهبی، فراکسیون متعلق به نهضت آزادی با حدود ۲۰ نماینده، فراکسیون دفتر همکاری های مردم با رییس جمهوری متعلق به هواداران رییس جمهور حدود ۳۳ نماینده و منفرد ها با داشتن حدود ۱۱۵ نماینده ترکیب مجلس اول را ایجاد کردند.» به طور کلی در ۲ مرحله ۲۳۴ نفر از سراسر کشور انتخاب شدند و چون تعداد انتخاب شدگان از ۱۸۰ نفر حد نصاب (دو سوم مجموع نمایندگان که ۲۷۰ نفر هستند) بیشتر بود، مجلس می توانست رسمیت یابد. برگزیدگان ملت پس از برگزاری معارفه با شورای انقلاب، در روز یکشنبه ۴ خرداد ماه ۵۹ به حضور امام خمینی رسیدند و ایشان رهنمودهایی به آنان ارایه کردند. اولین اقدام مجلس که در تعامل با رییس جمهور وقت برای تعیین نخست وزیر صورت گرفت، حاکی از همراهی منفرد ها با فراکسیون ائتلاف بزرگ بود و به طور تقریبی دو سوم کل نمایندگان با فراکسیون نیروهای مذهبی همراهی می کردند که حاکی از برتری مطلق نیروهای مذهبی در اولین دوره مجلس شورای اسلامی بود.
یکشنبه ، ۲۳اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روزنامه ستاره صبح]
[مشاهده در: www.setaresobh.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 34]
-
گوناگون
پربازدیدترینها