واضح آرشیو وب فارسی:عقیق: حضرت فاطمه(س) بر این نکته تأکید می کنند که خداوند عدالت را در میان انسان ها قرار داده و آنان را موظف به عمل بر طبق آن کرد تا قلب ها با یکدیگر هماهنگ شوند و پیوند یابند.عقیق : عدالت در ادیان توحیدی به ویژه در اسلام، امری الهی است. حضرت فاطمه (س) بنا بر نقلی، بر این نکته تأکید می کنند که خداوند عدالت را در میان انسان ها قرار داده و آنان را موظف به عمل بر طبق آن کرد تا قلب ها با یکدیگر هماهنگ شوند و پیوند یابند. از سخنان حضرت فاطمه (س) نیز می توان حسن و قبح ذاتی افعال را استنباط کرد، برای مثال آن حضرت غصب فدک و نادیده گرفتن حق ولایت را عملی قبیح دانسته، مسلمانان را به این خاطر که به سرعت به باطل گرویدند و در برابر عمل زشت و زیان بخش چشم می پوشند، سرزنش می کند. *قضا و قدر و ابداء در احادیث حضرت زهرا (س) به چند نکته پیرامون قضا و قدر اشاره شده است، نکته نخست اینکه قضا و قدر براساس مشیت و خواست خداست، در دعایی که حضرت زهرا (س) از پیامبر (ص) نقل می کند: آمده است:ماشاءالله قضی، آنچه را خدا خواست، به آن حکم کرد. براین اساس هنگامی که خداوند کاری را انجام می دهد و چیزی را می آفریند، ابتدا آفرینش آن را به طور کلی می خواهد، این مرحله مشیت نام دارد. حضرت زهرا (س) در دعایی از خداوند می خواهد: خدایا! مرا در کاری که برایم مورد تقدیر قرار ندادی خسته و در مانده نساز، و آنچه را که برایم مقدر کردی راحت و آسان قرار ده! حضرت فاطمه (س) در خطبه فدکیه، یکی از آثار و حکمت های صله رحم را تغییر در اجل انسان و افزایش طول عمر معرفی می کند. بدین سال انسان ها با اعمال اختیاری خویش می توانند زمینه از بین رفتن تقدیرات قبلی و به وجود آمدن تقدیرات جدید را فراهم کنند. بنابراین ایشان در یک دعا ابتدا رضایتمندی در قضا و قدرت را مسئلت می کند حال آنکه در دعای دوم رضایت پس از قضا را از خداوند درخواست نموده است. شاید نکته ای که در تعبیر دوم وجود دارد این است که تا پیش از مرحله قضا، یعنی در مرحله مشیت و قدر، می توان از خدا چیزی برخلاف قضا را درخواست کرد اما پس از آنکه مشیت و تقدیر الهی به مرحله قضا رسید و حکم قطعی صادر شد، تنها باید به قضای الهی راضی بود و از آنجا که معمولا پس از تحقق قضایی برخلاف میل انسان، نارضایتی دست می دهد، درخواست رضای بعدی امری بسیار مهم است که باید آن را از خدا مسئلت کرد. *تقدیر شرور در دعایی که حضرت فاطمه از رسول اکرم (ص) فرا گرفت، به شرور گوناگونی اشاره شده است که از آنها به خدا پناه می برد. این شرور را می توان به سه دسته شرور اخلاقی یا شروری که از گناه انسان ناشی می شوند، شرور ابلیس و لشکریانش و نیز شرور طبیعی تقسیم کرد. در این پیوند تعابیری مانند «شر فسقة العرب و العجم». منبع: دانشنامه فاطمی
یکشنبه ، ۲۳اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عقیق]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 113]