واضح آرشیو وب فارسی:دولت بهار: دولت بهار: واقعیت تلخ این است که حتی وقتی قرار است دولت ترکیه، اتحادیه اروپا یا سازمان ملل به آوارگان جنگ زده رسیدگی کند، کمترین مزایا از میان اتباع کشورهای مختلف نصیب افغان ها می شود.مشرق: «مصاحبه نمی کنم» . این تنها جمله ای بود که مهاجر افغان در ترکیه به خبرنگار رویترز گفته است چرا که در چند سال اخیر از مصاحبه با خبرگزاری ها و آژانس مهاجرت سازمان ملل منع شده اند. این مصاحبه می توانست اولین قدم برای به رسمیت شناختن حضور ده ها هزار افغان مهاجر در ترکیه و رسیدگی به مشکلات آنان باشد. از تابستان، مهاجران و مهاجرت به یکی از پرکاردبردترین واژه ها در رسانه های جهان تبدیل شده و جدا از رسانه ها، بسیاری از سیاستمداران را نیز در خاورمیانه و اروپا به خود مشغول داشته است. با این همه شاید کمتر سخنی از مهاجران افغان شنیده باشید، کسانی که حدود یک چهارم از سیل کنونی مهاجران به اروپا را تشکیل می دهند و عمدتاً از سواحل اروپا و از طریق دریای اژه، عزم یونان می کنند. پایگاه «شبکه همبستگی با مهاجران» اعلام کرده حدود 35% از مهاجران غیرسوری در ترکیه را افغان ها تشکیل می دهند اما حتی پس از تصویب قانون حمایت از مهاجران در ترکیه، همچنان عمده بار رسیدگی به افغان ها بر دوش سمن های بین المللی (INGO ها) است. افغان ها نه شانس زیادی برای به دست آوردن شغل و یا حمایت سیاسی در ترکیه دارند و نه می توانند امید زیادی به اسکان در اروپا داشته باشند. انتهای داستان آوارگی آنها از کوه های هندوکش تا کوهستان آلپ، در دیدرس هیچ کس نیست . دانلود گزارشی از وضعیت مهاجران افغان در ترکیه و اروپا اتحادیه اروپا روز دوشنبه و در آستانه برگزاری نشست اضطراری خود، اعلام کرد سه میلیارد یورو معادل با 3.3 میلیارد دلار به ترکیه پرداخت شده تا برنامه مؤثری را برای جلوگیری از خروج آوارگان به سمت اروپا به اجرا گذارد. قرار است باز هم کمک های مالی ادامه یاید زیرا برآوردها نشان می دهد هنوز حدود 2.7 میلیون نفر از مهاجران سوری در راه اروپا هستند. اما نکته اینجاست که تمرکز اصلی اتحادیه نیز بر همین افراد است. این را «کتی پیری» گزارشگر اتحادیه اروپا در ترکیه گفته و اضافه کرده که «اصلاً حرفی در مورد افغان ها در جلسات زده نشده است» . مشکل این نیست که مراکز درمانی و خدماتی که اروپاییان در ترکیه تأسیس کرده اند، از پذیرفتن افغان ها خودداری می کنند چرا که دو سال پیش قانونی در این زمینه به تصویب رسید. دغدغه اصلی این است که حتی در همین مرحله نیز فکری به حال زبان متفاوت آنها با عربی که دری و پشتو است، نشده است. پس از این اولین مشکلی که خود را نشان می دهد، اشتغال است. ترکیه تازه در ژانویه سال جاری قانونی را برای حل مشکل اشتغال مهاجران تصویب کرد، اما هنوز عملی نشده و تا به حال نمایشی برای جلب تعریفات اتحادیه اروپا بوده است. عمده افغان ها کارگرهای غیرقانونی شده و به میوه چینی و مانند آن مشغولند. بسیاری افغان ها در مسیر سفر پرمخاطره به اروپا جان می دهند پیری ادامه می هد که «اصلاً آمدیم و مشکل سوریه را حل کردیم. هنوز بسیاری از مهاجران غیرسوری در ترکیه خواهند بود که در آنجا به حقوق اولیه خود دسترسی ندارند». ظاهراً اغلب افغان ها به حقوق خود مطلع نیستند و کسی نیز به فکر مطلع کردن آنها نیست. برنور ایسن روان شناس شاغل در سازمان IMECE که وسایل ضروری مانند پوشاک میان مهاجران نجات یافته از دریا توزیع می کند، تنها راه جلوگیری از تلفات سفرهای مخاطره آمیز افغان ها را بهترکردن وضعیت آنان در ترکیه می داند و اینکه برای آنها وضعیت وخیم مهاجران در اروپا توضیح داده شود. او می گوید در تلاش برای اقناع اتحادیه اروپا برای تغییر سیاست های آن است. در مورد جنگ داخلی افغانستان بخوانید: اعتراف بی سابقه وزیر خارجه پاکستان در آستانه مذاکرات صلح پولات کیزیلداگ که یک مدیر برنامه در ASAM (سازمان ثبت احوال پناهجویان در ترکیه) است، اذعان می کند که به آنها گفته شده از پذیرش افغان ها خودداری کنند . سلین اونال، سخنگوی آژانس مهاجرت سازمان ملل می گوید در کل سال 2015 میلادی تنها 500 افغان مورد مصاحبه قرار گرفته اند (که از این تعداد نیز برخی از آنها دیپورت شده اند) در حالی که آمار ورود آنها در همان دوزه زمانی نشان می دهد بیش از 63000 افغان یعنی چهار برابر سال 2014 میلادی وارد ترکیه شده اند. دلیلی که عموماً مطرح می شود، این است که ترکیه اولین کشوری نیست که آنها به عنوان مهاجر وارد آن شده اند. پس باید در مقصد قبلی که برای بیشتر آنها ایران است ثبت نام شوند . از آن سو برخی گروه های حقوق بشری مدعی اند دولت ایران بسیاری از افغان ها را دیپورت می کند، بدون اینکه اجازه دهد به عنوان پناهجو ثبت نام شوند. مهاجران افغان نه راهِ پیش دارند، نه راهِ پس و نه می توانند با این وضعیت در ترکیه بمانند . حکیمه رضایی که کمتر از 40 سال سن دارد، در میان مهاجران افغان در نزدیکی آنکارا زندگی می کند. او سال پیش، چهار فرزندش را روانه اروپا کرده اما حالا به هر دری می زند، کسی او را به فرزندانش نمی رساند. حکیمه اتاق کوچک خود را با زغال گرم می کند. سمن های بین المللی (INGO ها) به بسیاری از مهاجران سوری کارت اعتباری موقت برای گذران زندگی داده اند، اما کسی به داد افغان ها از جمله حکیمه نرسیده است. او عکس فرزندانش را نشان می دهد و می گوید «هر روز گریه می کنم». وضعیت اسکان افغان ها در ترکیه مناسب نیست شاید کسی بپرسد با این احوالات چرا افغان ها شهر و دیار خود را رها می کنند و دسته دسته به کشورهای دیگر مهاجرت می کنند؟ اما هر کس چنین بپرسد، حتماً تجربه ای از جنگ داخلی ندارد. در همین سال 2015 میلادی، حدود 11 هزار افغان در کشور خود کشته یا مجروح شدند ، بسیاری از مسئولان دولتی به اختلاس متهم هستند و فرصت های شغلی روزبه روز کمیاب تر می شود. نیروهای حافظ صلح سازمان ملل از سال 2014 میلادی تعدادی از مناطق را خالی کرده اند و طالبان و حتی داعش در حال پیشروی هستند. دست کم یک سوم مملکت افغان ها در اختیار این گروه های تندرو یا در معرض تهدیدهای روزانه آنها است. ناجب الله که با چهار فرزندش از کابل تا سواحل اژه در ترکیه را پیموده است، حالا مانند بسیاری از هموطنانش عازم یونان است. وی گله دارد که «می خواهم اینجا در ترکیه بمانم اما هیچ کس از ما حمایت نمی کند. خیلی برای ما هزینه دارد». به سلامت ناجب الله! سفرت پرمخاطره است اما به هر حال اینجا کسی به داد تو و فرزندانت نمی رسد . منابع: http://www.reuters.com/article/us-europe-migrants-turkey-afghans-insigh-idUSKCN0W80DK http://www.refugeesolidaritynetwork.org/afghans-in-turkey
شنبه ، ۲۲اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دولت بهار]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]