تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835156332
نامزدی که پوستر تبلیغاتی اش جهانی شد: در حال رفتن به پشت پرچم بودم که پدرم دستم را گرفت و شروع به نصیحتم کرد(+عکس)
واضح آرشیو وب فارسی:عصر خبر: نامه تماشاگران امروز در شماره جدید خود با مهدی عبدالوند به عنوان پدیده تبلیغات انتخاباتی به گفت و گو نشسته است . هفته نامه تماشاگران امروز نوشت: مهدی عبدالوند بی شک پدیده تبلیغات انتخاباتی بود.او فرزند غلامرضا عبدالوند است؛ نماینده ازنا و دورود در مجلس های چهارم تا ششم که کرسی مهم رئیس کمیسیون آموزش را در مجلس ششم بر عهده داشته است . عبدالوند بزرگ، این دوره هم از زادگاهش ثبت نام کرده بود اما به دلیل آنچه در گذشته اتفاق افتاده، رد صلاحیت شد و مجددا مجال رسیدن به مجلس را نیافت تا مهدی به جایش وارد عرصه انتخابات شود. عکس انتخاباتی مهدی که در آن پدرش داشت به او توصیه می کرد، به سرعت همه جا پر شد و عکس های این دو سوژه شوخی و خنده شدند. مهدی که در انتخابات اخیر مجلس از حوزه دورود و ازنا بیشترین رای را آورده، نفر سوم شده، چون خیلی از آرایش به نام پدرش محاسبه و باطل شدند. بالاخره عکست جهانی شد. فکر کنم بیشتر از خیلی های دیگر، در تمام کشور بازنشر شد. طبق اطلاعی که از وزارت کشور دادند گفتند پوستر شما در فضای مجازی از محبوب ترین کاندیدای تهران هم بیشتر دیده شده است. آنها گفتند عکست دوبرابر عکس بالاترین رأی تهران رصد شده است. می گفتند چه عاملی باعث شد شما این عکس را انتخاب کردی که اینقدر جهانی شد و در بین مردم بازخورد داشت. خب این اتفاق از پیش تعیین نشده بود و ما برای آن برنامه ریزی نکرده بودیم. وقتی کاندیدای تهران شدم یک روز با پدرم در راه منزل بودیم که یکی از دوستانم تماس گرفت و گفت بیا اینجا چندتا عکس از تو بگیریم. من هم در حال رفتن به پشت پرچم بودم که پدرم دستم را گرفت و شروع به نصیحتم کرد. پدرم انگشت اشاره اش را به سمت من گرفت و گفت مهدی تو باید به شهر خودت بروی و در آنجا خدمت کنی. همین طور که پدرم در حال نصیحت من بود دوستان ما-به قول خودشان- شکار لحظه ها کردند و چند تا عکس گرفتند. بعد رفتم و با پرچم عکس گرفتم. در نتیجه، همه این اتفاقات از پیش تعیین نشده بود و آنی اتفاق افتاد. وقتی قصد داشتم بنر تبلیغاتی ام را چاپ کنم گفتند باید این عکس را به عنوان عکس اصلی کمپینت انتخاب کنی؛ چون هم پدرت نصیحتت کرده است که باید به شهرت بروی و هم ایشان در این شهر ردصلاحیت شده اند. پس یک آن تصمیم گرفتی که پدرت هم در تبلیغات انتخاباتی ات به این شکل حضور داشته باشند. پدرم را رد صلاحیت کرده بودند، ولی اگر نظرسنجی های شهر ما را رصد کنید، پدرم بیش از 80 درصد آرای شهرمان را داشت. این نظرسنجی ها را حتی افراد مخالف پدرم هم منتشر کرده بودند و این را می دانستند. خا نواده و پدرت این شوخی هایی که در فضای مجازی وجود داشت را می دیدند؟ بله. البته چون وقت را از ما گرفته بودند و رسما هیچ وقتی برای تبلیغات نداشتیم آن روزها اصلاً فرصت رصد فضای مجازی را نداشتیم. ما نزدیک به 400 روستا در آنجا داریم و باید به همه روستاها و شهرهای مان سرکشی می کردیم. اما از زبان دوستان می شنیدیم که این پوستر تبلیغاتی تقریباً سوژه جهانی شده است و خیلی از خبرگزاری های خارجی آن را به عنوان نصحیت پدر رد صلاحیت شده به پسرش منتشر کرده اند. البته پدر از این شوخی ها خیلی استقبال کرد و اصلاً ناراحت نشد. شما خودت کی این عکس ها را دیدی؟ من خودم تازه بعد از انتخابات این عکس ها را دیدم. کانال های مختلف تلگرامی را دیدم که این عکس ها را درست کرده اند. چون در آن چهار پنج روز حتی وقت خوابیدن هم نداشتم. ما در آن فرصت کم حتی سخنرانی هم نکردیم. فقط توانستم به روستاها بروم و بگویم من مهدی عبدالوند هستم، این اتفاقات برای من افتاده و ما را دیر به صحنه انتخابات وارد کرده اند. الان آمده ام. روزی ده جلسه برای من می گذاشتند که فقط بتوانم به مردم بگویم عبدالوند آمد. در نتیجه تا بعد از انتخابات نتوانستم این شوخی ها را ببینم. حالا جالب ترین شوخی ای که دیدی کدام شوخی بود؟ خیلی از آنها خوب بود. بالاخره حالت طنز داشتند و طنز های خیلی شیرینی هم بودند. ولی یک عکس را که در آخرین روزها دیدم تصویری بود که یک شمشیری به شکم من زده بود و نوشته بود که باعث ننگ فامیلم شدی. خون من هم روی پرچم ایران ریخته بود. شوخی با آقای قاضی پور را هم دیدم که در یک روز 300 هزار بیننده داشت. فکر می کردی یک روز چنین اتفاقی برایت بیافتد؟ بالاخره فکر کنم الان هرجا بروی به خاطر این پوستر تو را می شناسند. اتفاقاً من امروز برای انجام کاری به شهرداری رفتم. از قبل به بچه ها خبر داده بودم که می آیم. وقتی وارد ساختمان شدم همه بچه ها انگشت شان را مثل عکس به سمت من گرفته بودند. کلی با هم خندیدیم. دو سه جای دیگر هم که رفته بودم همه با همین حالت دست، من را نشان می دادند و شوخی می کردند. روز رأی گیری هم در شهرمان، کسانی که می خواستند به من رأی بدهند، این حالت دست تبدیل به نمادشان شده بود و هرکس سر صندوق رأی می خواست بگوید به عبدالوند رأی می دهیم دستش را به این شکل نشان می داد. چه شد که از شهرستان ازنا و دورود نامزد انتخاباتی شدی؟ سن کمی هم به نسبت دیگر نامزدها داشتی و دو سال از کف سنی مجاز بالاتر بودی. بالاخره با این تغییر نسلی که در کشور به وجود آمده برادر کوچک تر من و فرزند من برای شعارهایی که در انقلاب وجود داشته است نیاز به تحلیل دارند و بدون تحلیل زیر بار آن نمی روند. پس منی که هم نسل آنها و با زبان آنها آشنا هستم باید اینها را برای شان تحلیل کنم و این نسل را با شعائر کشور همراه کنم. از طرف دیگر وقتی مردم حجم رد صلاحیت ها را می بینند و متوجه می شوند که افراد زیادی به عناوین مختلف مانند عدم التزام به اسلام و دیگر دلایل رد صلاحیت می شوند، برای اینکه نشان دهند خیلی هوشمندانه عمل می کنند می آیند و به افراد جوانی که هم فکرشان هستند رأی می دهند؛ با اینکه ممکن است هیچ رزومه خاصی هم نداشته باشند. ولی مردم می آیند تا ثابت کنند دیگران نمی توانند برای آنها تصمیم بگیرند. حالا چه شد که تصمیم گرفتی وارد صحنه انتخابات شوی؟ من در شهر تهران مدیر دفتر خدمات شهری هستم. نزدیک به 200 تا 300 هزار مدرک صادر کرده ام و به مردم داده ام. در طول این مدت نزدیک به چهارصد پانصدهزار نفر به دفتر ما رفت وآمد داشته اند. من افتخار می کنم که هیچ وقت مدیریتی با آنها وارد بحث نشده ام. من همیشه به عنوان اولین نفر پشت پیشخوان با ارباب رجوع روبه رو می شوم. یعنی ارباب رجوع که وارد دفتر می شوند اول از همه من را می بینند. این هم به خاطر حساسیت کار من است. اگر کسی مشاوره بدی به ارباب رجوع بدهد آن فرد گرفتار می شود. به همین علت سعی می کنم اولین فردی باشم که با مردم روبه رو می شوم تا بتوانم زودتر کارهای شان را انجام دهم و مردم در سیکل بروکراسی نیافتند. این دوستان به علت خدمات صادقانه ای که برای شان انجام داده بودم به من پیشنهاد دادند که بیایید و کاندیدای مجلس شوید؛ شما خانواده سیاسی ای هستید و پدرتان هم سیاسی بوده، خودتان هم رزومه مناسبی دارید. من گفتم درست است که در منطقه های 13 و 14 و 15 مردم من را می شناسند و کلی پایان کار در این مناطق صادر کرده ام ولی اگر رأی این مناطق را هم جمع کنم ، تا در لیست نباشم رأی نخواهم آورد. آنها هم گفتند ما رایزنی و حمایت می کنیم تا شما را به لیست ببریم. نظر پدر در این باره چه بود؟ پدر با نامزدی من در انتخابات مخالفت کرد. ایشان می گفت اگر هدفت کمک به مردم است در جایی که الان هستی بیشتر می توانی به مردم کمک کنی و فعلاً صلاح نمی دانم وارد کارهای سیاسی شوی. به هر حال چون پدرم هم ضربه زیادی از کارهای سیاسی خورده بود دوست نداشت من وارد عرصه سیاسی شوم. چه کسی از پدر دعوت کرد که به صحنه انتخابات بیایند؟ پدر من معلم و آموزش و پرورشی بود. دانش آموزان وقتی دانشجو شدند و وارد کارهای سیاسی شدند به سراغ پدرم آمدند. شناسنامه ایشان را گرفتند و گفتند شما باید وارد صحنه انتخابات و نماینده ازنا و دورود شوی. ایشان هم در مرحله اول رأی نیاورد ولی در مرحله دوم وارد مجلس شد. ایشان از نیمه های مجلس چهارم وارد خانه ملت شد و تا مجلس ششم نماینده مردم ازنا و دورود بود. بعد از آن هم با رد صلاحیت توانستند این دست خدمت گذاری ایشان به مردم را کوتاه کنند. در هر انتخابات، ایشان با بیشترین آرا به مجلس می رفت تا اینکه با رد صلاحیت جلوی خواست مردم گرفته شد. از کاندیداتوری ات از تهران می گفتی. بله. این دوستان رایزنی کردند و ما دیدار های مختلفی با آقایان عارف، موسوی تبریزی و مرعشی داشتیم. اینها می گفتند که ما ائتلاف داریم و در این ائتلاف 41 حزب وجود دارند. از بین آنها باید جمع بندی کنیم و 30 اسم بدهیم. حالا این احزاب اگر هر کدام شان یک نفر را هم معرفی کنند، ما یازده نفر اضافه هم داریم. در نتیجه شما باید صبر کنید. تا اینکه حجم گسترده رد صلاحیت ها در تهران اتفاق افتاد. بعد از آن آنها خودشان با من تماس گرفتند و گفتند بیایم. گفتند رزومه شما بررسی شده است و شما به عنوان جوان ترین کاندیدای لیست اصلاح طلبان هستید. در آن روزهای اول که هنوز جواب عدم احراز صلاحیت ها نیامده بود من جوان ترین نامزد لیست اصلاح طلبان بودم. شورای ائتلاف اصلاح طلبان هم تصمیم داشت حتماً 30 درصد لیست از جوانان باشند. آنها گفتند با توجه به رزومه ام می توانم در لیست قرار بگیرم و می توانم به عنوان کاندیدا در صدر این لیست حضور داشته باشم. خلاصه گفتند شما به طور قطع در لیست حضور خواهی داشت. دفاتر خدمات شهرداری، پیشخوان دولت و پلیس به علاوه ده به من نامه زدند و گفتند از من حمایت می کنند. این اتفاقات افتاد که من برای نامزدی در تهران مصمم شدم. همزمان با من پدرم هم از حوزه دورود و ازنا کاندیدا شد، ولی پدر هم رد صلاحیت شد. بعد از تأیید صلاحیت، ستادهایم را فعال کردم. وقتی در شهرستان فهمیدند که من تأیید صلاحیت شده ام، هر روز مردم تماس می گرفتند که اینجا عده زیادی را رد صلاحیت کرده اند و تو باید از شهر خودمان کاندیدا شوی. نظر پدرت درباره اینکه از کدام حوزه نامزد شوی چه بود؟ پدرم می گفت حالا که وارد عرصه شده ای به نظر من باید به مردم دورود و ازنا خدمت کنی و کاری برای مردم آن منطقه انجام دهی که به سمت تهران نیایند و در شهرشان کارشان را انجام دهند. وقتی شهر خودت کاندیدا ندارد صلاح نیست که از تهران در انتخابات شرکت کنی. من هم به اصرار پدر و به رغم اینکه خیلی مخالف بودم قبول کردم. بالاخره یک سری مشکلات و دغدغه های خاصی آنجا بود؛ می گفتند فلانی تا الان خودش کاندیدا بوده و حالا می خواهد پسر جوانش را به مجلس بفرستد. خودم هم خیلی تمایل نداشتم و می خواستم در همان تهران کارم را انجام بدهم. در تهران بسیاری از هنرمندان از من حمایت کرده بودند. آنها در حال تهیه تیزر انتخاباتی من بودند. آقای سام درخشانی، خانم نیکی کریمی و آقای ابراهیم میرزاپور دروازه بان تیم ملی، هم جزو افرادی بودند که از من حمایت کردند. اکثراً در کمپین انتخاباتی من در لرستان هم حضور داشتند. چه شد که تصمیم آخرت این شد؟ افرادی از بزرگان شهر آمدند و با من صحبت کردند. آنها گفتند باید به شهر ما بیایی و به مردم اینجا ادای دین کنی. من هم روز 21 بهمن به فرمانداری تهران رفتم و پرونده ام را منتقل کردم. طی همین نقل و انتقالات هم حوادث بدی برایم اتفاق افتاد. وقتی قانون را مطالعه کردم نوشته بود تا دو هفته قبل از انتخابات می توانیم حوزه های مان را عوض کنیم. من هم قبل از موعد قانونی کارهای انتقالم را انجام دادم. طبق قانون، 24 ساعت بعد، هیأت اجرایی و 48 ساعت بعد، هیأت نظارت صلاحیت را بررسی کردند و کار انتقال من را انجام دادند. طبق قانون دو مورد باید بررسی شود. یکی اینکه در آن شهر عدم شهرت به فساد داشته باشی و دوم اینکه کار دولتی در آن شهر نداشته باشی. بعد طبق قانون نمی شود گفت که با انتقالت موافقت نشده است. باید یا من را ردصلاحیت می کردند یا تایید. هیأت اجرایی که از آنها بابت قانون مداری شان تشکر می کنم، بلافاصله پس از ابلاغ به لرستان، در موعد قانونی من را تأیید کردند. ولی متأسفانه شورای محترم نگهبان پرونده ما را آنقدر کش داد که ما به تبلیغات انتخابات نرسیدیم. سرانجام پس از کلی بلاتکلیفی و دو روز پس از شروع تبلیغات گفتند شما تأیید شده اید. داستان هم از این قرار بود که من و آقای یحیوی، کاندیدای بروجرد تنها کسانی بودیم که از لرستان حوزه های مان را جابه جا کرده بودیم؛ ولی ایشان که اصولگرا بودند روز اول کارشان تمام شد اما من که اصلاح طلب بودم تکلیف پرونده ام مشخص نشده بود. به همین دلیل، یک جلسه با مقام عالی وزیر کشور برگزار شد و بحث شد که چطور آقای یحیوی اصولگرا به سرعت تأیید می شود ولی عبدالوندِ اصلاح طلب تأیید نمی شود. اگر با او موافقت شده است باید با عبدالوند هم موافقت شود. آنها هم ناچار به پذیرش شدند. در نتیجه آقای یحیوی به داد ما رسید. وقتی همه داشتند تبلیغات می کردند، هنوز تکلیف من مشخص نبود که کاندیدای کدام شهر محسوب می شوم و کجا باید تبلیغات کنم. به تهران می آمدم می گفتند پرونده ات به دورود و ازنا منتقل شده است. به لرستان می رفتم می گفتند اینجا رد صلاحیت شده ای و طبق قانون باید به تهران بروی. بین زمین و هوا بودم و دو روز بعد از موعد قانونی تبلیغات بالاخره در لرستان من را تأیید کردند. ما هم به شهرمان رفتیم. باید تازه از صفر شروع می کردیم. همه تبلیغات را شروع کرده بودند و ما تازه دنبال یک مغازه برای ستاد بودیم. سرانجام هم یک مغازه ده متری پیدا کردیم و همان جا را به عنوان ستادمان انتخاب کردیم. با هزار بدبختی و مشقت هم یک داربست تهیه کردیم و عکس مان را به آن زدیم. خب این نوشتن نام پدرت در برگ رأی حرکت اعتراضی بوده یا واقعا اشتباه کرده اند؟ نه واقعاً نمی دانستند. چون آنها شنیده بودند یک عبدالوندی آمده ولی نمی دانستند که من مهدی عبدالوند هستم و در ذهنشان نام پدرم بود که همان را هم نوشتند. بالاخره مردم با استقبالی که از من کردندیک مدال خدمت گذاری غیر رسمی را به من دادند ولی خب با توجه به مشکلاتی که در نحوه اطلاع رسانی داشتیم قسمت نبود که قانونا هم بتوانم آنها را در مجلس نمایندگی کنم. آمار مشارکت در ازنا و دورود چگونه بود؟ در این دوره مشارکت 65 درصدی داشتیم ولی در دوره قبل شاهد کمترین میزان مشارکت در انتخابات بودیم که یکی از اصلی ترین دلایلش ردصلاحیت پدرم در بود. اگر من به صحنه انتخابات نمی رفتم مشارکت مردم ازنا هم پایین می آمد. پس با این شرایط تو می توانستی تهران بمانی و الان بی دردسر مثل باقی اعضای لیست با رأی بالا در مجلس بودی. بله؛ اگر تهران بودم رأی می آوردم. پدرم هم شاید اگر از تهران کاندیدا می شد ردصلاحیت نمی شد. ولی برایش مهم بود که به مردم ازنا و دورود خدمت کند. او زمانی که نماینده مجلس بود سه چهار طرح ملی در آنجا افتتاح کرد و پس از اینکه رد صلاحیت شد و به مجلس راه پیدا نکرد همه آن طرح ها از 12 سال پیش مسکوت ماند. خیلی دوست داشت به خاطر این حجم زیاد بیکاری خدمتی انجام دهد. الان متأسفانه بسیاری از جوانان از ازنا به تهران مهاجرت کرده اند. یک روند رکود جمعیتی در این شهر مشهود است و شهرستان در حال خالی شدن است. پدرم به خاطر این تعهد می خواست این پروژه ها را تمام کند. یکی از آن پروژه ها ذوب آهن فولاد ازنا بود که دو هزار نفر را مشغول به کار می کرد. حالا تو در عرصه انتخابات و سیاست می مانی یا اینکه پشیمان شده ای؟ من دوست دارم به مردم خدمت کنم حالا در جایگاه مجلس باشد، یا شورا یا جایگاه فعلی ام در تهران. هرجا که احساس کنم تأثیر دارم و می توانم به مردم خدمت کنم تمایل دارم در آنجا حضور داشته باشم. خب شاید ایرادی که بشود گرفت این است که تا حالا کار مدیریتی انجام نداده ای و به همین علت شاید بعضی ها در مورد انتخاب تو دو دل باشند. من در شرکت های سایپا، پتروشیمی، وزارت کار و چند جای دیگر جوان ترین مدیر مجموعه بوده ام. از سن 21 سالگی، هم کار کرده ام و هم درس خوانده ام. هرجا به عنوان کارمند وارد سیستم شدم، با عنوان مدیر از آنجا خارج شدم و بعد از آن هم یک فرصت بهتر نصیبم شد. من به عنوان جوان ترین مدیر شهرداری توانستم بالاترین پایان کار را داشته باشم. برویم به روز رأی گیری؛ خیلی ها در این شهر به نام عبدالوند رأی می دادند و پیش از این، این نام در آن منطقه با پدرتان شناخته شده بود. همین قضیه برایت مشکلاتی را ایجاد کرد. بله. ما سه شهر و دو شهرستان و 400 روستا در آنجا داریم که در این فصل خیلی از آنها صعب العبور است. ما در سه روز توانستیم تنها به 50 روستا برویم. اطلاع رسانی کردیم که به همه بگویید پسر عبدالوند آمده است. خب در شهر هم همه راه افتادند و گفتند عبدالوند آمده و وارد انتخابات شده است. منتها در آن زمان کم نمی شد اطلاع رسانی زیادی کرد. ما خبر تأیید صلاحیت را که شنیدیم سریع به سمت شهرمان حرکت کردیم و به ده یازده نفر از دوستانم اطلاع دادیم که در خانه عمویم جمع شوند تا در رابطه با راه اندازی ستاد صحبت کنیم. وقتی به شهرمان رسیدیم ناگهان متوجه شدیم که پنج شش هزار نفر به استقبال ما آمده اند و شهر تقریباً تعطیل شده بود. من آن صحنه را هیچ وقت فراموش نمی کنم. آن صحنه برایم از صندلی مجلس باارزش تر و مقدس تر است که بعد از دوازده سال ردصلاحیت پدرم، عملکرد ما در آن شهر جوری بوده که مردم گفتند در عرض سه چهار ساعت این جمعیت در شهر ازنا جمع شد تا حضور ما در انتخابات را جشن بگیرند. ولی باز هم ما نتوانسته بودیم با دقت اطلاع رسانی کنیم. نتیجه انتخابات در شهر ما همیشه ساعت 12 همان شب تقریباً مشخص است و اعلام می شود. دویست سیصد صندوق است که از طریق همان ها همه چیز مشخص می شود. ساعت 12 شب تقریباً 80 درصد نامزدها به من تبریک گفتند که تو با اختلاف زیادی نماینده شده ای. دوستان ما در ازنا همان موقع جشن گرفتند. وقتی آمار را اعلام کردند مشخص شد که تعداد زیادی از آرا با نام کوچک پدرم حاج غلامرضا یا با عنوان حاجی عبدالوند نوشته شده است. در نتیجه تعداد زیادی از آرای من در این انتخابات باطله محسوب شد. چه مقدار رأی داشتی و فکر می کنی چه تعداد از آنها باطله محسوب شد؟ 14 هزار رأیم خوانده شد و حوزه ما هشت هزار آرای باطله داشت. در صورتی که معمولاً در آن شهر آرای باطله چندانی وجود ندارد و مردم چون قومی قبیله ای رأی می دهند کسی رأیش را خراب نمی کند. خود مسوولان محترم هم اعلام کردند که عموما رأی های باطله یک جور هایی به عبدالوند مربوط می شود. تعداد زیادی از آرا با نام کوچک پدرم حاج غلامرضا یا با عنوان حاجی عبدالوند نوشته شده است. در نتیجه تعداد زیادی از آرای من در این انتخابات باطله محسوب شد. 14 هزار رأیم خوانده شد و حوزه ما هزاران آرای باطله داشت. خود مسوولان محترم هم اعلام کردند که عموما رأی های باطله یک جور هایی به عبدالوند مربوط می شود.
شنبه ، ۲۲اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر خبر]
[مشاهده در: www.asrkhabar.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 116]
-
گوناگون
پربازدیدترینها