محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846217845
برندسازی در عصر رسانه های اجتماعی
واضح آرشیو وب فارسی:نصر نیوز: یک دهه پیش، بیشتر شرکت ها از ظهور یک عصر طلایی جدید در برندسازی خبر می دادند. آنها آژانس ها و گروه های خلاق تکنولوژیست ها را به کار گرفتند تا برندها را وارد جهان دیجیتال کنند. اما با وجود همه این سروصداها، چنین تلاش هایی نتیجه چندانی به بار نیاورده است. به عنوان یک ویژگی اصلی از استراتژی دیجیتال، شرکت ها در مورد آنچه اغلب محتوای تبلیغاتی (branded-content) نامیده می شود، ریسک های بزرگی انجام می دهند. تفکری که وجود دارد این گونه است: رسانه های اجتماعی به شرکت شما اجازه می دهند از رسانه های سنتی عبور کرده و روابطی مستقیم با مشتریان برقرار کنید. اگر داستان های خوبی به آنها گفته باشید و در زمان درست با آنها ارتباط برقرار کرده باشید، برندتان به قطب جامعه ای از مصرف کنندگان تبدیل می شود. کسب وکارها برای پیگیری این دیدگاه میلیاردها دلار سرمایه گذاری کرده اند. با این حال، تعداد بسیار اندکی از برندها توانسته اند منافع معناداری برای مصرف کننده به صورت اینترنتی ایجاد کنند. در حقیقت، به نظر می رسد رسانه های اجتماعی از اهمیت برندها کاسته است. اشتباه کار کجاست؟ برای حل این معما، باید به یاد داشته باشیم برندها وقتی به موفقیت می رسند که درون فرهنگ ها نفوذ کنند و برندسازی مجموعه ای از تکنیک ها است که برای ایجاد قرابت فرهنگی طراحی شده است. تکنولوژی های دیجیتال نه تنها شبکه های اجتماعی پرقدرت جدیدی ایجاد کرده اند، بلکه نحوه کارکرد فرهنگ را به طور چشمگیری تغییر داده اند. جمعیت های دیجیتال اکنون نوآوران بسیار موثر و پربار فرهنگ محسوب می شوند؛ پدیده ای که ما آن را «جمع فرهنگی» (Crowdculture) می نامیم. جمع فرهنگی قوانین برندسازی را تغییر می دهد. اگر جمع فرهنگی را بشناسیم، می توانیم بفهمیم چرا استراتژی های محتوای تبلیغاتی نتوانسته اند اثرات لازم را داشته باشند و کدام روش های جایگزین برندسازی توسط رسانه های اجتماعی تقویت شده اند. چرا محتوای تبلیغاتی و اسپانسر شدن کارآیی داشت با اینکه فعالان عرصه تبلیغات اصرار دارند که محتوای تبلیغاتی چیز جدیدی نیست، می توان آن را یادگار عصر رسانه های ارتباط جمعی دانست که در بسته بندی جدید به عنوان یک مفهوم دیجیتال ظاهر شده است. در اولین روزهای آن عصر، شرکت ها رویکردهایی را از سرگرمی های رایج قرض می گرفتند تا برندهای خود را مشهور کنند. مثلا از داستان گویی کوتاه، حقه های سینمایی، شعرهای معروف و شخصیت های تاثیرگذار برای جذب مخاطب استفاده می کردند. این شکل اولیه از محتوای تبلیغاتی کارآیی خوبی داشت، چون رسانه های سرگرم کننده انحصاری بودند و بنابراین رقابت فرهنگی محدود بود. در ایالات متحده آمریکا، سه شبکه به طور سالانه برنامه های تلویزیونی را به مدت 30 هفته یا بیشتر تولید می کردند. فیلم ها تنها از طریق سالن های فیلم محلی توزیع می شدند. شرکت های بازاریابی محصولات مصرفی، مسیر مشهور شدن را از طریق جای دادن برند خود در این عرصه فرهنگی به شدت کنترل شده طی کردند. همچنین برندها با اسپانسر شدن برنامه ها و وقایع تلویزیونی در فرهنگ تاثیر گذاشتند و خود را به محتوای موفق متصل کردند. از آنجا که طرفداران شخصیت های سرگرم کننده محبوب تلویزیونی دسترسی محدودی به این افراد داشتند، برندها مثل یک واسطه عمل می کردند. تماشاچیان آمریکایی سال ها عادت کرده بودند که فست فودهای زنجیره ای معروف اسپانسر فیلم های معروف جدید شوند و خودروهای لوکس آنها را به رقابت های گلف و تنیس ببرند. ظهور تکنولوژی های جدید که به مخاطب امکان می داد در میان آگهی ها حق انتخاب داشته باشد – از شبکه های کابلی گرفته تا DVR و سپس اینترنت – باعث شد برندها خیلی سخت تر بتوانند به دنبال شهرت باشند. اکنون آنها مجبور بودند مستقیما با خود سرگرمی ها رقابت کنند؛ بنابراین شرکت ها هزینه های بیشتری متحمل شدند. مثلا BMW پیشتاز ساخت فیلم های کوتاه در اینترنت شد. خیلی زود شرکت های بزرگ کارگردانان مطرح را استخدام کردند و خواستار به کار بردن جلوه های ویژه خاص در فیلم های تبلیغاتی خود شدند. این تلاش های دیجیتال اولیه (قبل از ظهور رسانه های اجتماعی) شرکت ها را به جایی هدایت کرد که باور کنند اگر فیلم های تبلیغاتی خلاقانه اینترنتی در سطح کیفیت هالیوود تولید کنند، می توانند مخاطبان بیشتری را برای برندهای خود جمع کنند؛ بنابراین حرکت به سوی محتوای تبلیغاتی ایجاد شد. اما قهرمانان آن روی رقابت جدید حساب نمی کردند و این بار این مساله از سوی شرکت های رسانه ای بزرگ ایجاد نشد، بلکه از سوی جمعیت بود. ظهور جمع فرهنگی از گذشته، نوآوری فرهنگی از حواشی جامعه جریان می یافت؛ از گروه های فرعی، جنبش های اجتماعی و محافل هنری که هنجارها و قراردادهای اصلی را به چالش می کشیدند. شرکت ها و رسانه های ارتباط جمعی مثل واسطه عمل می کردند و این ایده های جدید را در بازارهای گسترده پخش می کردند. اما رسانه های اجتماعی همه چیز را تغییر داده اند. رسانه های اجتماعی جوامعی را که زمانی از نظر جغرافیایی از هم جدا بودند، به یکدیگر متصل می کنند و سرعت و شدت همکاری را به شدت افزایش می بخشند. اکنون که این جوامع ارتباط بیشتری با هم دارند، نفوذ فرهنگی آنها مستقیم و برجسته شده است. این جمع فرهنگی با دو خاصیت ظاهر می شود: خرده فرهنگ ها که ایدئولوژی ها و فعالیت های تازه ای را می پرورانند و دنیاهای هنری که زمینه های جدیدی در سرگرمی ایجاد می کنند. برندسازی فرهنگی در حالی که ظهور جمع فرهنگی اثر محتوای تبلیغاتی و اسپانسر شدن را کمرنگ می کند، شکل گیری رویکرد جایگزینی را که آن را «برندسازی فرهنگی» می نامیم، تسریع کرده است. پیشرفت چشمگیر رستوران های زنجیره ای غذای مکزیکی چیپاتل (Chipotle) بین سال 2011 تا 2013 نشان دهنده قدرت این رویکرد است. چیپاتل از یک فرصت فرهنگی بزرگ بهره برد. این فرصت زمانی ایجاد شد که جنبش هایی که فرهنگ غالب غذاهای صنعتی را به چالش کشیده بود، به نیرویی تبدیل شد که در رسانه های اجتماعی مورد توجه قرار گرفتند. این زنجیره به عنوان مدافع این ایدئولوژی جمع فرهنگی به جنجال تبدیل شد. چیپاتل با به کارگیری برندسازی فرهنگی به یکی از جذاب ترین برندهای آمریکایی تبدیل شد که همه در مورد آن صحبت می کردند. به طور خاص، چیپاتل با دنبال کردن پنج اصل زیر به موفقیت رسید: 1) طرح ریزی ارتدکسی فرهنگی در برندسازی فرهنگی، برند یک ایدئولوژی نوآورانه را شکل می دهد که با اصول مرسوم در یک دسته بندی محصولی در تعارض است. برای انجام این کار، برند ابتدا نیاز دارد تشخیص دهد کدام اصول باید کنار گذاشته شوند؛ چیزی که آن را ارتدوکسی فرهنگی می نامیم. ایدئولوژی غذای صنعتی آمریکا در اوایل قرن 20 توسط شرکت های بازاریابی غذا اختراع شد. آمریکایی ها به این باور رسیده بودند که از طریق درخشش اکتشافات علمی (مثل مارگارین یا قهوه فوری) و فرآیندهای تولید استاندارد، شرکت های بزرگ که تحت نظارت اداره غذا و دارو هستند، تولید غذاهای فراوان، سالم و خوشمزه را تضمین می کنند. این فرضیات دسته بندی فست فودها را زمان جهش مک دونالد در دهه 60 میلادی تقویت کرد. 2) مکان یابی فرصت فرهنگی با گذشت زمان، اختلالات در جامعه باعث می شوند ارتدوکسی از مسیر خارج شود. مصرف کنندگان به دنبال جایگزین ها می روند و این مساله فرصت هایی را به روی برندهای نوآور می گشاید تا یک ایدئولوژی جدید را در دسته بندی های خود پیش ببرند. برای غذای صنعتی این نقطه عطف در سال 2001 پیش آمد؛ زمانی که کتاب اریک اسکلازر به نام «ملت فست فود» با قدرت آن را به چالش کشید. فیلم مورگان اسپرلاک به نام «من را خیلی چاق کن» در سال 2004 و کتاب تاثیرگذار مایکل پولان به نام «معمای همه چیزخوار» در سال 2006 این موضوع را دنبال کرد. این منتقدان به شدت بر طبقه متوسط رو به بالا تاثیر گذاشتند و نگرانی ها در مورد غذای صنعتی به سرعت گسترش یافت. تحول مشابهی در دیگر کشورها که ایدئولوژی غذای صنعتی در آنها رواج داشت، شکل گرفت. قبل از رسانه های اجتماعی، تاثیر این گونه فعالیت ها درون بخش کوچکی از جامعه محبوس می ماند. در عوض، جمع فرهنگی منتقدان را احاطه و آنها را عصبانی کرد و باعث شد نگرانی نسبت به غذای صنعتی به یک جریان اصلی تبدیل شود. خبرها در مورد هر مشکل مهمی به تولید غذای صنعتی ارتباط پیدا می کرد. والدین به شدت نگران غذاهایی بودند که به کودکان خود می دادند. جمع فرهنگی نگرانی یک قشر خاص را به یک آسیب اجتماعی ملی تبدیل کرد. 3) هدف گیری جمع فرهنگی گروه هایی که ایدئولوژی غذای صنعتی را به چالش کشیده بودند بیش از 40 سال در کمین بودند و به عنوان مخالفان تکنولوژی های جدید نادیده گرفته می شدند. خرده فرهنگ های کوچک حول کشت محصولات ارگانیک و تغذیه سالم دام رشد کردند و در مرز بازار در کشاورزی مورد حمایت جامعه و بازارهای کشاورزان، کاستی ها را جبران کردند، اما وقتی رسانه های اجتماعی ظهور کردند، مجموعه تاثیرگذار و متنوعی از خرده فرهنگ های هم پوشاننده خواستار نوآوری در مواد غذایی شدند. این مجموعه طرفداران تغذیه تکاملی، مراتع پایدار، نسل جدیدی از فعالان محیط زیست، باغداران شهری و رستوران های که مواد غذایی ارگانیک و پرورش یافته مزارع را استفاده می کردند، تشکیل می داد. به طور خلاصه، جنبش فرهنگی گسترده ای برای احیای مواد غذایی قبل از غذاهای صنعتی سازماندهی شده بود. چیپاتل به موفقیت رسید، چون به سوی این جمع فرهنگی جهش کرده بود. 4) انتشار ایدئولوژی جدید چیپاتل ایدئولوژی قبل از غذای صنعتی را با دو فیلم ترویج داد. در سال 2011 این شرکت فیلم انیمیشنی «بازگشت به ابتدا» را با شخصیت های ساده چوبی درست کرد. در این فیلم نشان داده می شود که یک مزرعه قدیمی ناگهان به مزرعه ای صنعتی و مدرن تبدیل می شود که حیوانات آن در طویله ای بتنی جا داده شده اند. سپس وارد یک خط تولید می شوند که ماده ای شیمیایی یک به یک به آنها تزریق می شود که آنها را به بالن های تپلی تبدیل می کند و بعد در مکعب هایی فشرده در یک ردیف کنار هم قرار می گیرند. کشاورز شگفت زده از این تحول تصمیم می گیرد مزرعه را به شکل سابق و قدیمی خودش برگرداند. فیلم دوم مترسک نام داشت که یک شرکت تولید غذای صنعتی را نشان می داد که با تصاویری از یک مزرعه طبیعی محصولات خود را معرفی می کرد، اما در واقعیت کارخانه داروهایی را به حیوانات تزریق می کرد و رفتار بدی با آنها داشت. این کارخانه وعده های غذایی نیم آماده را به سرعت و بدون دقت تولید می کرد. مترسکی که در این کارخانه کار می کرد و شاهد این قضایا بود افسرده شده بود، تا زمانی که ایده ای به ذهنش رسید. او مواد غذایی طبیعی را از باغ شخصی خودش چید و آنها را به شهر برد و یک دکه ساندویچ مکزیکی زد که شبیه رستوران های چیپاتل بود. این فیلم ها در پایگاه های رسانه های اجتماعی منتشر شدند که بسیار تاثیرگذار بودند و ده ها میلیون نفر آنها را دیدند. فیلم های شرکت چیپاتل را نمی توان نمونه های عالی محتوای تبلیغاتی دانست. این فیلم ها موفق بودند چون از سرگرمی صرف فراتر رفتند. این فیلم ها هنری بودند؛ داستان آنها واقعی نبود و بارها و بارها با اشتیاق خلاقانه در مورد دهه گذشته تکرار شدند. اما در رسانه های اجتماعی غوغا کردند، چون افسانه هایی بودند که مشتاقانه ایدئولوژی جمع فرهنگی نوظهور غذاهای غیرصنعتی را تسخیر کردند. چیپاتل تصویری الهام گرفته از آمریکا را که به سنت های قدیمی کشاورزی و تولید مواد غذایی بازگشته بود، ترسیم کرد و بسیاری از مشکلات موجود در نظام غذایی را وارونه کرد. 5) نوآوری مداوم با استفاده از نقطه انفجار فرهنگی یک برند می تواند با دفع تعارضات یا توطئه های رایج در مباحث رسانه ای نسبت به یک ایدئولوژی، قرابت فرهنگی خود را حفظ کند. این همان کاری است که شرکت بن اند جری (Ben & Jerry) در دفاع از فلسفه کسب وکار پایدار خود به خوبی انجام داد. این شرکت از روش معرفی محصولات جدید خود استفاده کرد تا به شوخی به دولت ریگان در مورد مسائل روز مانند تخریب جنگل های بارانی و جنگ دارویی شکایت کند. چیپاتل برای پیشرفت کردن باید با محصولات و بیانیه های رسمی پیشبرد مسائل داغ روز را ادامه دهد. این شرکت در این بعد چندان موفق نبوده است. این شرکت مجموعه فیلم هایی را دنبال کرد که اثر چندانی در رسانه های اجتماعی نداشت، چون به جای اینکه به مسائل داغ روز بپردازد، فیلم های قبلی را به سادگی مسخره می کرد. پس از آن، چیپاتل به مساله جدیدی روی آورد و از غذاهایی که دستکاری ژنتیک نشده بودند دفاع کرد. جدا از این واقعیت که این موضوع خود این شرکت را به چالش می کشید، غذاهایی که دستکاری ژنتیک شده اند، موضوع داغ روز نبود. این تلاش ها نتوانست جمع فرهنگی را تقویت کند. تعدادی از دیگر مسائل روز مانند نوشابه های قندی و روغن های گیاهی صنعتی جنجال بیشتری ایجاد می کنند و باید بیشتر مورد توجه قرار می گرفتند. البته پیش رفتن با ایدئولوژی در بازار انبوه می تواند یک شمشیر دو لبه باشد. برند باید به وعده های خود عمل کند، وگرنه با خطر روبه رو است. چیپاتل کسب وکاری بزرگ و در حال رشد است و فرآیندهای صنعتی زیادی دارد. ارائه مواد غذایی تازه که این شرکت به آن متعهد شده، یک چالش عملیاتی بزرگ است. این شرکت نمی تواند اعتماد مصرف کننده را از طریق آگهی یا تلاش های روابط عمومی برگرداند. در عوض مجبور است جمع فرهنگی را متقاعد کند که می خواهد به وعده خود مبنی بر بازگشت به غذاهای سالم قبل از دوران غذاهای صنعتی پایبند بماند و در این صورت مردم بار دیگر طرفدار این برند خواهند بود. ...................................... نویسنده: Douglas Holt مترجم: مریم رضایی منبع: HBR .......................................
شنبه ، ۲۲اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نصر نیوز]
[مشاهده در: www.nasrnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
گوناگون
پربازدیدترینها