واضح آرشیو وب فارسی:قم پرس: رزمایش رعد شمال به پایان رسید و برق و باران آن بی تردید متوجه ایران است و نه اسرائیل. قطعا برخی از کشورهای شرکت کننده در آن «نم بارانی»به شکل کمک های مالی به آنها می رسد و چه بسا این همان دلیل اصلی مشارکت شماری از کشورهای اسلامی فقیر در این رزمایش است، مشارکتی که برای نشان دادن بزرگی حضور و گستردگی رزمایش بوده است. به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران ،روزنامه رأی الیوم در سرمقاله خود نوشت:در راستای پیگیری مرحله پایانی رزمایش«رعد شمال»که در 21 فوریه گذشته با مشارکت نیروهای 20 کشور آغاز شد و روز گذشته با نظارت ملک«سلمان بن عبدالعزیز آل سعود»با حضور رهبران11 کشور برگزار شد،به نتیجه و حاصل بزرگی از تحلیل ها و بررسی ها درباره برخی از تحولات سیاسی و نظامی آنی و آینده منطقه می توان رسید. پادشاه عربستان در سکوی اصلی در وسط قرار گرفت و روسای کشورهای دیگر بر اساس اهمیت کشورشان و روابطش با عربستان قرار گرفتند:در سمت راست ملک سلمان،شیخ «صباح الاحمد»امیر کویت و پس از وی شیخ«تمیم بن حمد آل ثانی»امیر قطر و سپس «عمر البشیر»رئیس جمهوری سودان و «محمد بن عبدالعزیز»رئیس جمهوری موریتانی قرار گرفتند؛اما در سمت چپش «عبدالفتاح السیسی»رئیس جمهوری مصر سپس «نواز شرف»نخست وزیر پاکستان قرار گرفتند.غیبت «عبدالله دوم»پادشاه اردن و «حمد بن عیسی آل خلیفه»پادشاه بحرین جالب توجه است.اما «عبدربه منصور هادی»رئیس جمهوری فراری و به اصطلاح مشروع یمن در این رتبه بندی جایی نداشت و عقب تر بود و حتی در عکس های اصلی که روزنامه های عربستان در صفحه های نخست خود منتشر کردند،جایی نداشت. این رزمایش که در آن نیروهای هوایی،زمینی و دریایی به منظور رصد و سپس مقابله با حمله احتمالی به عربستان برگزار شد، بزرگترین رزمایش توسط در منطقه از زمان برگزاری رزمایش«سپر صحرا»به فرماندهی ژنرال «شوراسکوف»آمریکایی به شمار می رود و پر واضح است که هدف از این رزمایش و زیاد بودن نیروهای شرکت کننده در آن و حضور 11 رهبر عربی رساندن پیام به ایران است که عربستان می خواهد این گونه وانمود کند که در هر گونه رویارویی با ایران در آینده تنها نیست. پیام مهم است و پیام مشابه آن که بازتاب دهنده مشارکت وزرای خارجه اردن و مراکش در نشست اخیر وزرای خارجه شورای همکاری کشورهای حاشیه خلیج فارس در ریاض در دو روز پیش نیز مهم است اما چه بسا برخی بر این باورند که نتایج این رزمایش و این نشست کاملا برعکس و برخلاف چیزی خواهد بود که عربستان به دنبال رسیدن به آنهاست.حضور رهبران 33 کشور که گمان می رفت ائتلاف اسلامی را شکل دهند که عربستان به رهبری خود آن را تاسیس کرد و البته بیشتر این کشور حاشیه ای هستند(بیش از دو سوم آنها)حکایت از آن دارد که «اختلاف خاصی»رخ داده که چه بسا تفسیر کننده این است که بسیاری از کشورهای عربی «مودبانه»از رویکرد رسمی کنونی عربستان دور شده اند. اگر گفتیم که غیبت پادشاهان اردن و بحرین به دلایل نامفهوم صورت گرفته است باید بگوییم که حضور نیافتن «رجب طیب اردوغان»رئیس جمهوری ترکیه،هم پیمان اصلی عربستان در جنگش علیه سوریه و «احمد داوود اوغلو»نخست وزیرش علاوه بر غیبت رؤسای مالزی،اندونزی،پادشاه مراکش و حضور نیافتن هر گونه مسئول الجزایری بلندپایه مثلا نخست وزیر این کشور،«تمام سلام»نخست وزیر لبنان و دیگر مسئولان بلندپایه کشورهای عربی که فهرست شان طولانی است،این غیبت های بزرگ علامت سووال های زیادی درباره دلیل غیبت آنها مطرح می کند از جمله اینکه آیا این غیبت نوعی«خشم»سیاسی است؟ اینکه السیسی رئیس جمهوری مصر در فاصله سه رهبر(که یکی از آنها پادشاه عربستان است)دور از امیر قطر یعنی شیخ تمیم بن حمد بنشیند مساله قابل توجهی است.دشمنی میان مصر و قطر همچنان برقرار است اگر چه طی ماه های اخیر این دشمنی در نتیجه تمایل دولت قطر به«آرامش»و عقب نشینی هر چند به طور موقت از سیاست های قدیمی خود که در که رویارویی با مصر و دیگر کشورها در پیش گرفته بود، اندکی فروکش کرده است.قطر ترجیح داده است که برای نخستین بار از بیست سال پیش تا کنون به نشستن روی صندلی های عقبی بسنده کند.آیا این دو مرد با هم دست دادند؟آیا عربستان تلاش کرد میان آنها نردیکی به وجود آورد؟آیا پشت پرده با هم دیدارهایی انجام دادند؟ برخی رسانه های مصری به ویژه روزنامه رسمی«الاهرام»نوشتند که «مصر آماده آشتی با قطر است به شرط آن که از حمایت از جماعت«اخوان المسلمین» دست بکشد و حملات رسانه ای به مصر را متوقف کند.آیا این پیامی به قطر است که پیش از حضور در رزمایش«رعد شمال»داده شد؟ تغییرها در منطقه خاورمیانه به سرعت در حال رخ دادن است به گونه ای که نفس آدم برای پیگیری این تغییرها به شمار می افتد.دیدار اخیر احمد داوود اوغلو نخست وزیر ترکیه از تهران که نتیجه آن افزایش همکاری اقتصادی میان دو کشور به بیش از 30 میلیارد دلار و تاکید دو طرف بر وحدت اراضی سوریه بود عامل اصلی غیبت آقای اوغلو و اردوغان رئیس اش از«عروسی»رزمایش«رعد شمال» و به منظور دادن پیام برعکس به رهبران عربستان است و چه بسا این همان چیزی است که استقبال«گرم» و چشمگیر از السیسی را در کنار دیگر عوامل نشان می دهد. رزمایش رعد شمال به پایان رسید و برق و باران آن بی تردید متوجه ایران است و نه اسرائیل.و قطعا برخی از کشورهای شرکت کننده در آن «نم بارانی»به شکل کمک های مالی به آنها می رسد و چه بسا این همان دلیل اصلی مشارکت شماری از کشورهای اسلامی فقیر در این رزمایش است مشارکتی که برای نشان دادن بزرگی حضور بوده است. ایران و هم پیمانانش قطعا این رزمایش و نیروهای شرکت کننده در آن را دنبال می کنند و پیام های آن را می گیرند اما بسیاری از ناظران در این تردید دارند که ایران و هم پیمانانش از برگزاری این رزمایش ترسی به دل راه دهند یا وحشت کنند زیرا آنها کار خودشان را در جنگ های فرسایشی می کنند.همچنین بعید است که حداقل در حال حاضر وارد جنگ هایی مستقیم با عربستان سعودی یا دیگر کشورهای عربی شوند. پرسش این جاست که پس از پایان این رزمایش در سایه سر و صدای رسانه ای و سایسی و نظامی عمدی، چه اتفاقی می افتد به ویژه آن که حرف و حدیث درباره دخالت زمینی عربستان در بحران سوریه کاهش پیدا کرد و مذاکرات سری میان عربستان و حوثی ها و تبادل اسیران نیز آغاز شده است؟پاسخی نداریم و چاره ای جز انتظار نداریم.
جمعه ، ۲۱اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قم پرس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]