تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833651236
جفت گیری نئاندرتال ها با انسان های مدرن خیلی پیشتر از آنچه که تصور می شد روی داده است
واضح آرشیو وب فارسی:اتاق نیوز: گروهی بین المللی از پژوهشگران به تازگی و با بهره گیری از روش های نوین بررسی دی ان ای به یافته هایی رسیده اند که گمان می رود این یافته ها می توانند به عنوان شواهدی بسیار قوی مبنی بر فرایند آمیزش میان انسان های مدرن و نئاندرتال ها در زمانی به اندازه ی ده هااتاق خبر - گروهی بین المللی از پژوهشگران به تازگی و با بهره گیری از روش های نوین بررسی دی ان ای به یافته هایی رسیده اند که گمان می رود این یافته ها می توانند به عنوان شواهدی بسیار قوی مبنی بر فرایند آمیزش میان انسان های مدرن و نئاندرتال ها در زمانی به اندازه ی ده ها هزار سال زودتر از آنچه که پیش از این پنداشته می شد به شمار روند. ۱۷ فوریه ی امسال گروهی از پژوهشگران گزارشی را در مجله ی نیچر منتشر کردند. آنها در این گزارش خود از شواهد مستدلی مبنی بر انجام یک فرایند جفت گیری میان انسان ها و نئاندرتال ها حدود ۱۰۰ هزار سال پیش پرده برداشته اند. نکته ی ویژه ای که در کار آنها وجود دارد این است که دانشمندان توانسته اند نخستین شواهد ژنتیکی را پیرامون سناریویی ارایه دهند که بر طبق آن گفته می شود انسان های اولیه ی مدرن قاره ی افریقا را ترک کرده اند و سپس با اعضای کهن (که امروزه از میان رفته اند) از خانواده ی انسان ها در هم آمیخته اند، اما نکته ی قابل توجهی که وجود دارد این است که این اتفاق خیلی پیشتر از مهاجرت اصلی انسان های مدرن از سرزمین افریقا و ساکن شدن شان در سایر سرزمین ها روی داده است. گفتنی است که پراکندگی اصلی انسان های مدرن از افریقا و اسکان شان در مکان های دیگری در حدود ۶۵ هزار سال پیش روی داده و اجداد همه ی انسان های غیرافریقایی تبار امروزی در واقع از همان گروه هستند. پروفسور آدام سیپل (Adam Siepel) یکی از سرپرستان گروه که زیست شناس از آزمایشگاه CSHL هم است در این باره می گوید: اکنون چندین سال است در پی اولین ترتیب دهی ژنومی نئاندرتال ها در سال ۲۰۱۰ به این نکته پی برده ایم که بین انسان های مدرن و نئاندرتال ها قطعا عمل لقاح صورت گرفته است. اما پیش از این و بر پایه ی داده هایی که تا به امروز یافت شده بودند، تاریخ وقوع این رویداد حدود ۴۷ تا ۶۵ هزار سال پیش در نظر گرفته شده بود که این زمان در واقع حدود همان بازه ای است که انسان های مدرن از سرزمین افریقا پراکنده شده اند. بر اساس یافته های ما ظاهرا این رویداد بسیار قدیمی تر از این بازه ی زمانی است. علاوه بر پروفسور سیپل که یکی از اعضای مرکز سیمونز در CSHL است، در این پژوهش چندین نفر از انستیتوی مکس پلانک در زمینه ی مردم شناسی فرگشتی هم همکاری داشتند و در مجموع این گروه پژوهش از ۱۵ همکار تشکیل شده بود. سیپل در ادامه ی صحبت هایش گفت: یکی از موارد بسیار جالبی که در یافته های ما آشکار شد، وجود نوعی نشانه از جفت گیری در روندی متضاد با روندهای شناخته شده ی پیش از این بود. به عبارتی ما در این کار توانستیم وجود دی ان ای انسانی را در ژنوم نئاندرتال ها نشان دهیم؛ به جای آنکه دی ان ای نئاندرتال را در ژنوم های انسانی مشاهده کرده باشیم. این یافته ها در واقع نتایج به دست آمده از چندین مدلسازی کامپبوتری پیشرفته بودند و طی این الگوریتم های مدلسازی، ژنوم های کامل بیش از صدها انسان امروزی با ژنوم های کامل و ناقص چهار انسان کهن به دقت مورد مقایسه قرار گرفت و نتیجه ی کار هم دستیابی به دانش فعلی ما درباره ی الگوهای مهاجرتی بود. مردمانی که امروزه در سرزمین های خارج افریقا زیست می کنند و دارای تبارهای اروپایی، اوراسیایی یا آسیایی هستند به وضوح در آنها بخش های ژنومی سرچشمه گرفته شده از نئاندرتال ها مشاهده می شود. این تکه ها در واقع نشانه هایی از رخ دادن جفت گیری میان انسان ها و نئاندرتال ها است و در ادامه ی روند کوچ انسان های مدرن به خارج از افریقا روی داده است و برآورد می شده که در حدود ۶۰ هزار سال پیش روی داده باشد. این رخداد تلویحا حاکی از این است که کودکان متولد شده ی نئاندرتال-انسان مدرن در بیرون از سرزمین افریقا در نزد انسان های مدرن پرورش یافته اند و در ادامه هم با سایر انسان های مدرن در هم آمیخته اند. این روند در واقع چرایی باقی ماندن اندکی از دی ان ای نئاندرتال ها را در ژنوم های انسانی تشریح می کند. از سویی دیگر باید بگوییم که انسان های افریقایی معاصر، نشانه های قابل کشفی از ژنوم های نئاندرتال ها را در خود ندارند. این امر به این معنی است که هرگونه آمیزش جنسی میان انسان های مدرن و نئاندرتال ها در واقع توسط انسان هایی انجام شده که در خارج از قاره ی افریقا می زیسته اند. به گفته ی ایلان گرانائو (Ilan Gronau)، نیاکان جمعیت های افریقایی تبار امروزی احتمالا موقعیتی برای در هم آمیزش با جمعیت های نئاندرتال نداشته اند، زیرا نئاندرتال ها به صورت عمده در بیرون از افریقا می زیسته اند. شواهد یافت شده مربوط به شارش ژنی از انسان های مدرن به ژنوم نئاندرتال ها در واقع روی یک نئاندرتال ویژه به کار رفت که بازمانده های این نئاندرتال چند سال پیش و درون غاری در جنوب غرب سیبری و در کوه های آلتائی واقع در نزدیکی مرز روسیه و مغولستان پیدا شده بود. نیای انسان مدرنی که توانسته است ژن های انسانی را به این نئاندرتال مذکور که با نام «نئاندرتال آلتائی» شناخته می شود انتقال دهد با یک تکه ی استخوان انگشت تشخیص داده شده است و به گفته ی دانشمندان این انسان باید در زمانی بسیار پیشتر از ۶۰ هزار سال پیش به خارج از افریقا مهاجرت کرده باشد؛ ۶۰ هزار سال پیش زمانی است که انسان های مدرن به طور گسترده از سرزمین افریقا به اروپا و آسیا پراکنده شده اند. در مقابل این پدیده، دو نئاندرتال یافت شده در غارهای اروپا که برای این آزمایش ترتیب دهی شده بودند و یکی از آنها از کرواسی و دیگری هم از اسپانیا به دست آمده بود، هیچ کدام از آن دو دی ان ای سرچشمه گرفته از انسان های مدرن را در خود نداشتند. گروه در طی بررسی خود از تحلیل دی ان ای یک انسان کهن خویشاوند دیگر نیز بهره بردند. یک انسان دنیسووان (Denisovan) که بقایای آن در همان کوه های آلتائی به دست آمده بود برای این کار استفاده شد. دنیسووان ها همانند نئاندرتال ها دسته ای از خط خانواده ی انسان هستند که در نهایت رو به انقراض گذاشته اند. خویشاوندان هر دوی این انسان های کهن در همان غار و البته در مقاطع زمانی مختلف می زیسته اند. دنیسووان تحلیل شده در این بررسی، بر خلاف نئاندرتال یافت شده در همان غار اثری از دی ان ای انسان مدرن را در خود نداشت. مسلما این به این معنا نیست که انسان های مدرن هرگز با دنیسووان ها یا نئاندرتال های اروپایی درهم آمیزش نداشته اند. سیپل درباره ی معنای ضمنی این رویداد چنین می گوید: نشانه ای که ما در این نئاندرتال آلتائی از انسان مدرن دیده ایم، احتمالا از یک رویداد آمیزشی سرچشمه می گیرد و مربوط به زمانی پس از اشتقاق این خط نئاندرتال های از خویشاوندان کهن ترشان است و برآورد می شود که این رویداد مربوط به کمی بیش از ۱۰۰ هزار سال پیش باشد. رشته های مربوط به انسان مدرن در نئاندرتال آلتائی ظاهرا از یک گروه از نیاکان انسان های مدرن از افریقا سرچشمه گرفته است. این دسته از انسان ها در زمانی بسیار زودتر از سایر انسان ها جدا شده اند؛ در واقع زمانی در حدود ۲۰۰ هزار سال پیش که در آن برای نخستین بار افریقایی های امروزی به دسته های گوناکون در پهنه ی سرزمین افریقا تقسیم شده اند. بنابراین باید فاصله ی زمانی درازی میان زمان انشعاب این گروه از انسان های مدرن از درخت خانواده ی انسان در حدود ۲۰۰ هزار سال پیش تا زمان بر جای گذاشتن نشانه های ژنتیکی از خود در نئاندرتال های آلتائی در حدود ۱۰۰ هزار سال پیش و زمانی پیش از رو به انقراض گذاشتن شان وجود داشته باشد. تحلیل های این گروه شامل بیش از ۵۰۰ ژنوم از انسان های افریقایی امروزی بودند. مارتین کولویلم (Martin Kuhlwilm) یکی از اعضای گروه در این باره می گوید: من به دنبال یافتن ناحیه های ژنومی بودم که در آنها نئاندرتال آلتائی دارای رشته های شبیه آنچه که در انسان ها می بینیم باشد. ما می دانیم که انسان های غیرافریقایی امروزی دارای نشانه هایی از نئاندرتال ها در خود هستند و بنابراین در جستجوی ما این دسته از افراد به کار نمی آمدند. بنابراین ما تصمیم گرفتیم برای انجام بررسی خود از ژنوم های مردم امروزی مربوط به پنج جمعیت گوناگون در پهنه ی قاره ی افریقا استفاده کنیم و در ادامه هم جهش هایی را که در اغلب این انسان ها مشترک بودند شناسایی کنیم. داده های به دست آمده از این بررسی ما را به شواهدی رساندند که بر طبق آن، ناحیه هایی در ژنوم نئاندرتال آلتائی وجود داشت که دارای جهش های مشاهده شده افریقایی ها بودند؛ اما در دنیسووان ها یا نئاندرتال های یافت شده در غارهای اروپا چنین چیزی مشاهده نشد. سیپل در این باره می گوید: این امر با سناریوی شارش ژنی از یک جمعیت مرتبط با انسان های مدرن به نئاندرتال های آلتائی سازگار است. در صورت غیر محتمل شمردن آلودگی نمونه های دی ان ای و پیشگیری از برخی منابع ممکن برای روی دادن خطا در نتایج، ما به طریق دیگری نمی توانیم این مشاهدات را توجیه و تشریح کنیم. پژوهشی که در این مقاله تشریح شد از سوی بنیاد ویژه ی آکادمی علوم چین، ICREA، EMBO، مجموعه ی مکس پلانک، بنیاد کرکلر، MICINN و همچنین انستیتوی ملی سلامت امریکا حمایت می شد. منبع: زومیت 94110
جمعه ، ۲۱اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اتاق نیوز]
[مشاهده در: www.otaghnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]
-
گوناگون
پربازدیدترینها