واضح آرشیو وب فارسی:هدانا: سال ها پیش بود که دکتر محمد طبیبیان اقتصاددان برجسته ایرانی به همراه مسعود نیلی، موسی غنی نژاد، محمدمهدی بهکیش، مهدی عسلی و پرویز عقیلی کرمانی و گروهی از روزنامه نگاران سایت رستاک را برای ترویج اندیشه اقتصاد رقابتی و آزاد پایه گذاری کردند. قتصاددانان یادشده در دهه ۱۳۸۰ دو بیانیه مهم نیز دادند که در آنها تلاش شده بود دولت های وقت را از اتخاذ سیاست های غیررقابتی و دولتی تر کردن اقتصاد برحذر دارند. این اقتصاددانان در دولت فعلی به دو دسته تقسیم شده اند: مسعود نیلی و مهدی عسلی در دولت یازدهم منصب و مسوولیت دارند و پرویز عقیلی کرمانی نیز به عنوان بانکداری که منافعش ایجاب می کند خوش بین باشد در یک سمت میزند و بهکیش و غنی نژاد و طبیبیان که مناصب دولتی و منافع شخصی قابل لمسی از فعالیت های دولت ندارند در یک سوی دیگر و البته کم و بیش با هم زاویه پیدا کرده اند. نشریه تخصصی تجارت فردا در شماره نوروز خود میزگردی با حضور مهدی بهکیش، موسی غنی نژاد، مسعود نیلی و عقیلی کرمانی برگزار کرده است. موضوع محوری این میزگرد «رشد اقتصادی سال ۱۳۹۵» بود. در حالی که موسی غنی نژاد و محمدمهدی بهکیش به عنوان اقتصاددانانی که مقام دولتی ندارند معتقدند دستیابی به رشدهای بالا خوش بینانه است و نمی توان به طور متوسط رشد ۸ درصدی را در سال های آتی تجربه کرد اما مسعود نیلی و عقیلی کرمانی به این دلیل که باید خوش بین باشند به رشدهای بالا امیدوارند. غنی نژاد در بخشی از سخنانش می گوید: «ایران تشنه رشد اقتصادی است و سیاست ها قرار است به سمتی سوق داده شود که کشور به رشد ۸ درصدی که به نظرم خوش بینانه است برسد.» بهکیش نیز می گوید: «آقای دکتر غنی نژاد اجازه دهید همین اول بحث من هم با شما همراه شوم چون معتقدم رسیدن به رشد ۸ درصدی غیرواقعی است زیرا حرکت اساسی در راستای اصلاح رفتارها و عملکردهای دولت نمی بینم و متاسفانه شاهد آن هستیم که دوباره رفتارهای ناپسند دولت قبلی مثل اختفای آمارها در این دولت باب شده است.» این سخنان بهکیش اما با تایید غنی نژاد همراه شده و می گوید: متاسفانه در چند هفته گذشته بانک مرکزی به برخوردهای شبه پلیسی روی آورده است و امیدوارم اختفای آمار تمام شود و بانک مرکزی دست از کنترل پلیسی بازارها بردارد. بهکیش نیز ادامه می دهد: من از رییس جمهور و معاون اول او تعجب می کنم که خودشان همواره منتقد پنهان کردن آمارها بودند اما خودشان اکنون همان کارهای دولت قبلی را تایید می کنند. در برابر این سخنان تند و تیز دوستان قدیم است که نیلی می گوید: «خوشحال می شوم در فضایی نقادانه کارنامه تیم اقتصادی دولت را بررسی کنیم» و البته تلاش می کند خود را از این تیم تا اندازه ای جدا کند و خود را در صف دوستان قدیم قرار دهد و می گوید: «نقش همه ما تبیشر و تنذیر است و دولت محترم است که باید از میان راه های ممکن استراتژی خود را انتخاب کند.» او اما چند لحظه بعد از دولت حمایت کرده و می گوید: «عیار اقتصادی تیم دولت مشخص شده و آنها توانسته اند در ۲.۵ سال گذشه تورم را از ۴۰ درصد به ۱۵ درصد برسانند و اقتصاد را از رشد منفی ۷ درصد به صفر تا ۳ درصد برسانند.» پرویز عقیلی کرمانی به کمک نیلی می آید و می گوید: «من مثل آقای دکتر بهکیش فضا را تا این حد تیره نمی بینم» که با واکنش سریع غنی نژاد مواجه می شود که پاسخ می دهد: «کاش می شد من هم مثل آقای عقیلی تا این حد خوش بین باشم.» و تاکید می کند: «آن گونه که من می بینم دولت برنامه خاصی برای مدیریت انتظارات ندارد.» این داوری سخت دکتر غنی نژاد اما به مشاور اقتصادی رییس جمهور گویا گران درمی آید که از لفظ «جسارت» استفاده کرده و می گوید: «جسارتا آقای دکتر غنی نژاد تصور نمی کنم دولت اینقدر هم بی برنامه باشد.» بهکیش اما خطاب به میلی می گوید: «آقای دکتر در سال ۱۳۹۳ توانستیم به رشد ۳ درصد برسیم اما نتوانستیم آن را برای سال ۹۴ نگه داریم و دلیل اینکه بانک مرکزی آمار نمی دهد این است که در نیمه اول امسال رشد اقتصاد منفی بوده است.» موسی غنی نژاد نیز می گوید: «اقتصاد ایران با خطر رشد نقدینگی و رشد پایه پولی مواجه است» که با حمایت عقیلی از بانک مرکزی مواجه می شود که «بانک مرکزی کامیابی هایی داشته است.» بهکیش در بخش دیگری از سخنانش می گوید: «آقای دکتر عقیلی من به بهبود وضعیت اقتصاد در کوتاه مدت خوش بین نیستم چون دیگر منابعی وجود ندارد که به این اقتصاد تزریق شود و معتقدم دولت در مسیر اصلاحات محافظه کارانه عمل می کند و از آقای نیلی می پرسم دلیل این همه محافظه کاری چیست؟» نیلی اما پاسخ می دهد: «باید واقع بینانه مسایل روز اقتصاد کشور را تحلیل کنیم» و به دوستان قدیم خود یادآور می شود که باید «مسوولانه برخورد کنیم» و عقیلی هم به کمک نیلی می آید که «چطور انتظار داریم تغییر پارادایم اقتصادی در چند ماه رخ دهد... درباره فرمایش دکتر بهکیش بگویم که تیم اقتصادی دولت یکی از قوی ترین تیم هایی است که بر سر کار آمده اند.» در ادامه این میزگرد اما دکتر نیلی ناگزیر می شود حتی از صنعت خودروسازی و فروش قابل توجه آن حمایت کند و در برابر داوری بهکیش که می گوید «امیدی ندارم که تقاضای خودرو رشدکند» از «صادرات ۳۰ درصدی خودروسازی» بگوید. تحلیل ساعت ۲۴ از این میزگرد نشان می دهد که مسعود نیلی به دلیل حضور ۲.۵ ساله در دولت و داشتن نقش و سهم در سیاست های اتخاذ شده و حتی اجرای آنها و دکتر عقیلی نیز به دلیل اینکه مالک و مدیر بانک خاورمیانه است و نیک می داند انتقاد از بانک مرکزی برایش ممکن است دردسر داشته باشد بی محابا از ۲.۵ سال گذشته حمایت کرده و به دلیل اینکه ذی نفع شده اند به مسایل خوش بینانه نگاه می کنند. مسعود نیلی شاید تمایل داشته باشد همچنان یک منتقد دولتی بماند اما اکنون به هر حال در آنچه رخ داده و آنچه رخ می دهد شریک است و نمی تواند خود را از خوب و بد و خیر و شر دولت بیرون بکشد. او در جایی که می گوید «جای اصلی من تا زمانی که توانی دارم آموزش است و اگر ببینم وجودم در دولت موثر بوده به رغم تمایل به آموزش در دولت می مانم» شاید حسرت روزهای آزاد بودن از تعلقات جناحی و دولتی بودن را می خورد و او بیشتر از اینکه نگران سال ۱۳۹۵ باشد به سال ۱۳۹۶ فکر می کند و خطاب به بهکیش می گوید: «من نمی توانم مثل شما بدبین باشم» که نشان می دهد یک مقام دولتی به هر حال در چارچوب تعصب می ماند و آزاداندیشی قبلی از دست می دهد. دقت در بحث هایی که دکتر پرویز عقیلی کرمانی در این میزگرد دارد نشان می دهد که او بیشتر از اینکه یک اقتصاددان باشد یک بانکدار است که می خواهد منافع سهامداران خود را توسعه دهد و اصولا در قامت فردی که مسایل را در سطح کلان ببیند نیست.
پنجشنبه ، ۲۰اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هدانا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 7]