واضح آرشیو وب فارسی:شمال نیوز: یک روز شوهرم سه مرد را به خانه آورد، فکر کردم از دوستان شوهرم هستند اما وقتی شاهرخ خانه را ترک کرد آنها به من حمله کرده و مرا مورد تعرض قرار دادند، خیلی سعی کردم مقاومت کنم اما گفتند به شوهرم پول داده اند و من حق ندارم مقاومت کنم و در نهایت زورم به سه مرد نرسید. شمال نیوز: حکم زنی که برای جلوگیری از اجبارهای بی شرمانه شوهرش، او را به قتل رسانده و از سوی دادگاه به حبس و دیه محکوم شده بود، در دیوان عالی کشور مورد تأیید قرار گرفت. به گزارش خبرنگار ما، مأموران پلیس مرداد سال ٨٨ باخبر شدند زنی، شوهرش را با ضربات متعدد چاقو به قتل رسانده است. وقتی پلیس برای تحقیقات بیشتر و کشف واقعیت به محل اعزام شد، ضمن کشف جسد، زن جوان را هم بازداشت کرد. این زن که خودش را نرگس معرفی کرد، به مأموران گفت: شوهرم را به قتل رساندم و قبول دارم این کار را کردم اما از کارهای او خسته شده بودم. شوهرم می خواست من را به مردان غریبه اجاره دهد و من هم برای دفاع از خودم این کار را کردم. با توجه به اعتراف این زن و شواهدی که مأموران به دست آورده بودند، کیفرخواست علیه زن جوان صادر و پرونده برای رسیدگی به شعبه ٧١ وقت دادگاه کیفری استان تهران ارسال شد. در جلسه محاکمه بعد از اینکه نماینده دادستان تهران کیفرخواست را خواند و خواستار مجازات قانونی این زن شد، اولیای دم در جایگاه حاضر و خواستار صدور حکم قصاص شدند. نوبت به نرگس که رسید، او زندگی پردردش را شرح داد و گفت: وقتی ١٨سالم بود به خاطر اتفاق تلخی که در مورد من توسط یکی از اعضای خانواده ام افتاد، خانه پدری را ترک کردم و به تهران آمدم. مدتی زندگی بدی داشتم و در پارک می خوابیدم تا اینکه با شاهرخ آشنا شدم. ما با هم در پارک آشنا شدیم. او اول خیلی با من مهربان رفتار می کرد و همین هم باعث شد به او اعتماد کنم و داستان زندگی ام را گفتم. شاهرخ به من گفت با من ازدواج می کند تا از این وضعیت بیرون بیایم، بعد من را به صورت صیغه ای عقد کرد و زندگی فقیرانه مان را شروع کردیم. در دماوند زندگی می کردیم. یک روز شوهرم سه مرد را به خانه آورد، فکر کردم از دوستان شوهرم هستند اما وقتی شاهرخ خانه را ترک کرد آنها به من حمله کرده و مرا مورد تعرض قرار دادند، خیلی سعی کردم مقاومت کنم اما گفتند به شوهرم پول داده اند و من حق ندارم مقاومت کنم و در نهایت زورم به سه مرد نرسید. وقتی رفتند و شاهرخ برگشت، به او اعتراض کردم و گفتم تو را می کشم، جواب داد تو فکر کردی که هستی که چنین کاری بکنی، مگر انسان شرافتمندی بودی، اگر شرف داشتی که اینجا زندگی نمی کردی و خانه ات را ترک نمی کردی. شاهرخ وقتی مواد مصرف می کرد آدم دیگری می شد. هرروز میزان استفاده از موادش بیشتر و رفتارهایی که با من می کرد هم بدتر می شد. او از طریق من امرارمعاش می کرد و زندگی ای که برایم درست کرده بود از مرگ بدتر بود. متهم گفت: شب حادثه به من گفت باید آماده باشم. به او گفتم از این کارهایش دست بردارد، گفت با تو ازدواج کردم، جای خواب می دهم و در خانه من غذا می خوری باید درآمدی هم داشته باشی. با هم جروبحث کردیم و من که به شدت از دستش ناراحت بودم و نمی خواستم تن به خواسته های بدش بدهم وقتی به سمتم حمله کرد، با چاقو او را زدم. آن قدر عصبانی بودم که نمی توانستم خودم را کنترل کنم. متهم گفت: من از کاری که کردم پشیمان نیستم چون کاری که شاهرخ با من می کرد مرگ هرروزه بود. حالا هم کسی را ندارم، فقط یک برادرم به سراغم آمده که او هم بعد از سال ها دنبالم آمده است و تنها کسی است که در زندان به دیدارم می آید. قضات بعد از پایان جلسه رسیدگی، با توجه به مدارکی که در پرونده وجود داشت و سابقه مقتول، او را مهدورالدم تشخیص داده و متهم را به هشت سال حبس و پرداخت دیه محکوم کردند. رأی صادره مورد اعتراض اولیای دم قرار گرفت و در شعبه ٢٤ دیوان عالی کشور بررسی شد اما قضات اعتراض را وارد ندانستند و رأی صادره مورد تأیید قرار گرفت. / شرق
پنجشنبه ، ۲۰اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شمال نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]