واضح آرشیو وب فارسی:مهر: معاون بنیاد سعدی در مقر اتحادیه اروپا مطرح کرد؛
زبان فارسی در پربارکردن تمدن ایران نقش مهمی داشته است
شناسهٔ خبر: 3576986 - چهارشنبه ۱۹ اسفند ۱۳۹۴ - ۱۵:۴۴
فرهنگ > شعر و ادب
معاون بنیاد سعدی در همایش اقتصاد، مدیریت، هنر و ایرانشناسی در مقر اتحادیه اروپا گفت: بزرگترین میراث فکری و فرهنگی ایران باستان این است که به دنیا درس تسامح، عدالت، قانون و انضباط داد. به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی بنیاد سعدی، سیدمحمدرضا دربندی در همایش «اقتصاد، مدیریت، هنر و ایرانشناسی» که در مقر اتحادیۀ اروپا در بروکسل و با حضور پروفسور دومنیکو روستی دیوال دالبرو، مدیرکل بخش تحقیقات، نوآوری و انرژی کمیسیون اتحادیه اروپا برگزار شد، پیرامون اهمیت تمدن سازی ایرانِ پیش از اسلام و پس از اسلام و نقش زبان وادب فارسی در پربار کردن این تمدن سخن گفت. وی اظهار کرد: در دنیایی که از تعصب و خشونت آکنده بود، ایران به جهانیان، تسامح را آموخت و نشان داد میتوان امپراطوری بزرگی از اقوام گوناگون را به وجود آورد و عدالت را با دقت و توجهِ به حقوق همه اقوام، رعایت کرد و ضمن حفظ آزادی همه، صلح و آرامش و امنیت را برای کشور تامین کرد. وی گفت: علت اینکه در ایران، اسلام را با تمام وجود پذیرفتند و باعث گسترش آن در سایر بلاد شدند، ولی زبان عربی را قبول نکردند، توجه مردم ایران به زبان و ادب فارسی و از سوی دیگر، توجه دانشمندان ایرانی به حفظ زبان فارسی بود. به عنوان مثال، ابوعلی سینا به تدوین آثار خود به زبان فارسی همت گماشت، ابوریحان بیرونی کتاب التفهیم را كه به عربی نوشته بود به فارسی برگرداند و ناصرخسرو هم در تدوین زادالمسافرین از ابوریحان و ابن سینا پیروی كرد. فردوسی نیز با همین هدف به سرودن شاهنامه روی آورد و زنده كردن ایران و ایرانی را مقصود نهایی خود اعلام کرد و برای رسیدن به آن، همه جوانی و بیشتر عمر خود را نثار، و اثری ماندگار خلق كرد. دربندی با بیان اینکه زحمات این دانشمندان ایرانی باعث شد تا تعدادی از بزرگان اروپا در قرون وسطی و دوره رنسانس، تحت تاثیر زبان فارسی قرار گیرند و جریانهایی را در مطالعات ایرانی بوجود آورند، گفت: نخستین گروههای ایران شناسی در اروپا، در قرن هفدهم میلادی شکل گرفتند و پس از چهار صدسال، اکنون در حدود ۴۰۰ دانشگاه جهان، مراکز ایران شناسی، شرق شناسی و زبان فارسی وجود دارد. معاون امور بین الملل بنیاد سعدی با اشاره به نخستین کشورهای اروپایی که ایرانشناسی و زبان فارسی را به طور جدی دنبال کردند، گفت: هلند در اوایل قرن هفدهم به عنوان اولین کشور اروپایی و به منظور آشنایی با ایران و زبان فارسی، گروه ایران شناسی تشکیل داد. ایتالیاییها هم ایران شناسی را با تلاشهای جووان باتیستا رایمُوندی که زبان فارسی را زیباترین زبان جهان میدانست، در قرن هفدهم آغاز کردند و در انگلستان نیز در همین سالها، توماس هاید، با تألیف کتاب «تاریخ دینی ایران» اذهان مردم اروپا را به تاریخ، زبان و ادبیات ایرانیان جلب کرد و در اواخر قرن هفدهم در فرانسه، آنکِتیل دو پرون، کتاب «زند اوستا» را از پهلوی به فرانسه ترجمه کرد و با این کار، بزرگترین رویداد علمی قرن در زمینه ایران شناسی را رقم زد. دربندی گفت: این جریان ادامه داشت تا اینکه در قرنهای هجدهم و نوزدهم میلادی، بسیاری از آثار مشاهیر ادب فارسی، مخصوصاً دیوان شعرای بزرگی مانند سعدی، حافظ، خیام، عطار، نظامی و فردوسی، به زبانهای اروپایی مخصوصاً فرانسه، انگلیسی و آلمانی ترجمه شده بود و مردم اروپا را به فرهنگ و ادب ایران علاقهمند و آنها را متوجه گنجینه غنی و پرارزش هنر و ادبیات فارسی ساخته بود. وی ادامه داد: با گسترش این ترجمهها و تحت تأثیر فکر و اندیشه و ادب ایرانی، آثاری در انگلستان، آلمان و فرانسه بوجود آمد که در شمار شاهکارهای جاودان ادب جهان محسوب میشوند؛ از جمله «دیوان شرقی گوته» که در شمار عالیترین آثار ادبی اروپاست و تحت تاثیر دیوان حافظ به وجود آمد، و اگر گوته با ادب پارسی و حافظ شیراز آشنا نمیشد، هرگز چنین دیوانی را خلق نمیکرد. این کتاب نسلهای مختلفی از مردم اروپا مخصوصاً آلمان را، با ادبیات فارسی آشنا کرد و خود، تأثیری خارقالعاده برروی ادبیات آلمان و سایر کشورها گذاشت. «نامههای ایرانی» اثر منتسکیو، «به سوی اصفهان» از پی یرلوتی، «کورش کبیر» نوشته دو اسکودری و «رستم و سهراب» به قلم ماتیو آرنولد نیز از جمله این شاهکارهای ادبی است. از جمله برنامههای دیگر در این همایش، افتتاح مرکز بینالمللی سیاستگذاری ایرانشناسی با حضور سی استاد از دانشگاههای ایران، اروپا و آمریکا، بود که وظیفه برقراری ارتباط با مراکز ایرانشناسی جهان و هم افزایی امکانات این مراکز را به عهده دارد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]