محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829973226
حذف صدای زنانه از مترو
واضح آرشیو وب فارسی:صدای ایران: روزنامه شهروند نوشت: صدای گوینده ایستگاه ها در بعضی از خطوط متروی تهران تغییر کرده و چند روزی است که به جای گوینده زن، صدای یک مرد نام ایستگاه ها را در واگن های قطار می خواند. چند روزی است مسافران خط ٢ متروی تهران وقتی به ایستگاه ها می رسند، صدای آشنای همیشگی نام ایستگاه را اعلام نمی کند. صدای همیشگی صدای یک زن بود که سال هاست در قطارهای زیر زمینی تهران شنیده می شود و حالا دست کم در یکی از خط های مترو، یکی در میان شده است. کم نیستند مسافرانی که در مترو، می پرسند چرا صدای گوینده ایستگاه ها تغییر کرده است؟ گروهی می گویند قرار است، صدای زنان را بردارند و به جای آن صدای مردان را بگذارند و گروه دیگری هم می گویند شاید صدای گوینده زن بلند و رسا نبوده و صدای مردان را گذاشته اند که مردم نام ایستگاه ها را بهتر بشنوند. در شرکت راه آهن شهری تهران و حومه یا همان مترو اما احسان مقدم، سخنگو و مدیر روابط عمومی مترو می گوید: همکاران ما در متروی تهران در حال اجرای یک طرح پایلوت هستند و به طور آزمایشی در یکی از خطوط مترو (خط ٢) صدای گوینده های مرد را هم برای اعلام ایستگاه ها مورد استفاده قرار دادند. این طرح در مراحل آزمایشی و پایلوت است و هنوز قرار نیست در همه ایستگاه های مترو اجرا شود تا نتایج بررسی ها مشخص شده و درباره آن تصمیم گیری شود. آن طور که مقدم توضیح می دهد، استفاده از صدای مردان به عنوان گوینده ایستگاه ها در مترو بر مبنای این طرح صورت گرفته که صدای گوینده زن و مرد به ویژه برای افراد نابینا و نیز سالمندان که دقت کمتری در پیدا کردن مسیر و ایستگاه ها دارند، به عنوان راهنما عمل کند به این ترتیب که:« این موضوع هنوز در دست مطالعه است و تاکید می کنم هنوز مشخص نیست که این طرح در تمام ایستگاه ها اجرا شود. در واقع ما در حال آزمایش این موضوع هستیم، به این ترتیب که برای مثال در مسیر خط شرقی به غرب مسیر رفت را گوینده خانم و مسیر برگشت را گوینده آقا اعلام کند به این ترتیب که افراد زمانی که سوار یک خط می شوند طول مسیر رفت را با صدای گوینده آقا طی می کنند و مسیر برگشت را با صدای گوینده خانم و این به آنها در مسیریابی کمک می کند.» شهرداری تهران در سال های اخیر تمرکز بیشتری بر مترو گذاشته و سالی ١٧ کیلومتر مترو می سازد. پیش از این شهردار تهران گفته بود که تا همین یکی دو سال دیگر همه خطوط متروی تهران را تحویل می دهد ، این در حالی است که هنوز جانبازان و نابینایان و حتی سالمندان نمی توانند از ایستگاه ها و خدمات مترو در تهران استفاده کنند. در چنین شرایطی تصمیم متروی تهران برای استفاده از صدای زنان و مردان به عنوان صدای راهنما در حالی است که به گفته «محسن سرخو»، رئیس کمیته حمل و نقل شورای شهر تهران به «شهروند»، می گوید که مترو درحال حاضر اساسا برای استفاده از نابینایان و سالمندان تجهیز و آماده سازی نشده است که حالا بحث استفاده از صدای زنان و مردان را آن هم به عنوان راهنما مطرح می کنند. او می گوید:«هنوز ایستگاه های مترو در تهران به آسانسور مجهز نشده اند با وجود اینکه سالهاست این موضوع مورد تاکید قرار گرفته که سالمندان و معلولان نمی توانند از پله ها استفاده کنند اما هنوز ایستگاه هایی در تهران هست که برای ورود و خروج حتی پله برقی هم ندارد و مسافران اگر نه در همه مسیر اما در بخشی از آن باید از صدها پله بالا و پایین بروند و امکان استفاده از مترو برای آنها وجود ندارد. هم سالمندان و هم معلولان در این زمینه با مشکل مواجه هستند.» به گفته سرخو مشکل مهم دیگری هم هست و آن اینکه در ارتباط با نابینایان، اساسا مترو برای استفاده از آنها امنیت ندارد و تا زمانی که دیواره های امن پی.اس.دی در کناره خطوط مترو در ایستگاه ها نصب نشود، نابینایان عموما نمی توانند از مترو استفاده کنند یا دست کم اینکه استفاده از مترو به تنهایی برای آنها ممکن نیست یا خطرناک است. یک سال پیش از این روزها همین موضوع یعنی بحث ایمن کردن ایستگاه های مترو با دیواره های پی.اس.دی در شورای شهر تهران مطرح شد. استفاده از این دیواره ها در بیشتر متروهای جهان رایج است، در واقع این دیوارها مسیر پیرامون ریل را مسدود می کنند و درهای آن در زمان ورود قطارها باز می شود. کشورهایی که از این سیستم ایمنی استفاده کرده اند، حوادث ناشی از سقوط یا خودکشی در ایستگاه های مترو را به کمترین میزان ممکن و بعضا به صفر رسانده اند. در تهران اما طرح این موضوع در شورا مخالفانی پیدا کرد. جعفر تشکری هاشمی، معاون حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران، گفت که شهرداری علاقه مند است که در این زمینه اقدام کند اما تا زمانی که هنوز ساخت خطوط مترو تمام نشده، صرف اعتبارات چند میلیاردی برای تجهیز هر ایستگاه به این دیواره ها بار مالی زیادی را به شهرداری تهران تحمیل می کند. با وجود اینکه انتظار می رفت دیگر اعضای شورا هم از اجرایی شدن این طرح و اختصاص اعتبارات به آن حمایت کنند اما در کمال تعجب این طرح رای نیاورد. رای منفی اعضای شورا به نصب دیوارهای محافظ در ایستگاه های مترو در حالی بود که همچنان خبرهایی از خودکشی در ایستگاه ها و حوادث آن به گوش می رسد. تهران هنوز خاطره و خبر مرگ یک معلم نابینا را که عصا به دست روی ریل قطار افتاد و جانش را از دست داد، از خاطر نبرده اند اما از آن سالها تاکنون هیچ اقدامی برای ایمن سازی و تجهیز مترو برای استفاده نابینایان انجام نشده است. دقیقا به همین دلیل است که «سرخو»، رئیس کمیته حمل و نقل شورا می گوید:« تا زمانی که پی.اس.دی ها نصب نشود در خطوط و محل بازشو درها از قبل مشخص نشده باشد استفاده جانبازان و معلولان از مترو امکان ندارد. نابینایان اگر وارد مترو شوند از سکو پایین می افتند و زیر قطار می روند. قرار بود نصب دیواره ها در خط ٧ مترو به صورت آزمایشی انجام شود و الان می گویند در خط مهرآباد برای اولین بار اجرا می کنیم به هر حال در این شرایط که اساسا مترو مخاطب نابینا ندارند، زنانه و مردانه شدن صدای گوینده ها کمکی به نابینایان نمی کند، چرا که آنها اساسا در مترو حضوری ندارند.» سرخو در ادامه حرف هایش بر این نکته تاکید کرد که در بسیاری از شهرهای جهان که آمار جانبازان و معلولان کمتری در مقایسه با ایران دارند، ایستگاه ها برای استفاده معلولان تجهیز شده است اما در ایران با وجود تعداد زیادی از جانبازان بازمانده از سال های جنگ و دفاع مقدس ما در فضاهای شهری و در متروها و اتوبوس ها باید توجه بیشتری به آنها داشته باشیم. در تهران تعدادی از ایستگاه های مترو در سال های اخیر به آسانسور و مسیرهای تردد ویلچر و همچنین مسیر حرکت نابینایان تجهیز شده است اما هنوز اکثریت ایستگاه ها فاقد آسانسور و علایم راهنما هستند. در همین شرایط اجرای یک طرح پایلوت برای استفاده از صدای زنانه و مردانه در قطارهای زیرزمینی هم فعلا دوران آزمایشی اجرا در خط ٢ را طی می کند و باید دید در نهایت آیا درهمه خطوط گویندگی ایستگاه ها بین در مسیرهای رفت و برگشت بین زنان و مردان تقسیم می شود یا اینکه همچون گذشته گویندگی ایستگاه ها را به زنان را می سپارند. در دنیا دلایل زیادی وجود دارد که اغلب ترجیح داده می شود از صدای خانم ها به عنوان صدای پیش فرض دستیار صوتی استفاده شود. بسیاری اعتقاد دارند که این موضوع، حتی ریشه در سنت دارد. در یک تحقیق در سال ۲۰۱۱، شرکت کنندگان به صدای یک زن و یک مرد گوش داده اند و هردو گروه مدعی هستند که به طور ناخودآگاه از صدای گوینده زن بیشتر استقبال کرده اند. حتی اعلام شده است که زن ها از شنیدن صدای هم جنس خود، بیشتر لذت می برند. سایت ABC براین باور است که کشش و علاقه به صدای زن از همان ابتدای طفولیت شروع می شود. استاد دانشگاه استنفورد، کلیفورد ناس در این باره می گوید: نوزادان به صدای یک خانم بیشتر از صدای یک آقا توجه می کنند. بنابراین احتمالا یک کشش ناخودآگاه نسبت به صدای زن در وجود اکثر ما قرار دارد. بخشی از آن ناشی از توجهی است که همه انسان ها در کودکی به صدای مادرانشان دارند و به همین دلایل است که صدای اکثر اپراتورهای تلفن و تبلیغ های موفق صوتی را صدای زنان تشکیل می دهد.
سه شنبه ، ۱۸اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: صدای ایران]
[مشاهده در: www.sedayiran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]
-
گوناگون
پربازدیدترینها