واضح آرشیو وب فارسی:صراط نیوز: از انفجار نارنجک در ورزشگاه آزادی در حضور اعضای کمیته بین المللی امنیت ورزش چه کسانی سود می برند؟ آیا این اتفاق با هدف خاصی از قبل برنامه ریزی شده بود؟صراط: ایسنا نوشت: یکشنبه 16 اسفندماه دیدار تیم های پرسپولیس و تراکتورسازی در ورزشگاه آزادی برگزار شد، ولی در کنار زیبایی های بازی، یک اتفاق تلخ تمام بازی را تحت الشعاع قرار داد؛ پرتاب نارنجک دستی روی نیمکت تراکتورسازان باعث شد نیمکت نشینان از ترس به داخل زمین فرار کنند. این اتفاق در حالی رخ داد که حضور تماشاگران پرسپولیس و تراکتورسازی بازی را گرم کرده بود و همه منتظر تماشای یک بازی جذاب و دیدنی بودند. علاوه بر این ها حضور مهمانان ویژه در ورزشگاه آزادی هم مزید بر علت شده بود که تمهیدات امنیتی بیشتری بر بازی حاکم باشد. مدیر امنیت یوفا و اعضای کمیته بین المللی امنیت به ایران آمده بودند تا ضمن برگزاری دوره آموزشی برای مسئولان ایرانی، از نزدیک امنیت موجود در ورزشگاه های ایران را ببینند و در صورت لزوم به کنفدراسیون فوتبال آسیا کمک کنند که رای مناسبی در پرونده اختلاف ایران و عربستان سعودی صادر کند. سعودی ها به AFC گفته اند که در ایران امنیت کافی برای برگزاری بازی فوتبال نیست و خواسته اند که دیدار نمایندگان سعودی و ایرانی در لیگ قهرمانان آسیا در کشوری بی طرف برگزار شود. یکشنبه، ناظران اروپایی حاضر در ورزشگاه آزادی شاهد اتفاقی بودند که می تواند پرونده اختلاف ایران و عربستان سعودی را به نتیجه برساند اما نتیجه ای که کاملا به ضرر فوتبال ایران خواهد بود؛ پرتاب نارنجک آن هم در درست روی نیمکت تیم مهمان. پرتاب ترقه و نارنجک در ورزشگاه های ایران و در بازی های داخلی اتفاقی تکراری است که در چند سال اخیر بسیار رخ داده است، به ویژه آنکه در روزهای پایانی سال قرار داریم و "چهارشنبه سوری" با نارنجک ها و ترقه های ناهنجارش کم کم نزدیک می شود. با این حال اتفاقی که در دیدار پرسپولیس و تراکتورسازی رخ داد، از جنس اتفاق های گذشته نبود، شدت و نحوه انجام این کار در روز یکشنبه ذهن ببیننده را به سمت شائبه ها و احتمالاتی می کشاند و وجود پشت پرده ای فراتر از آنچه دیده شد را به تصور می آورد. کینه توزی دشمنان یا بهانه جویی دوستان پیش از هر چیز، مشاهده انفجار نارنجک در ورزشگاه آزادی جلوی چشم ناظران اروپایی و مقامات امنیتی یوفا و فیفا، توجه ها را به سمت اختلاف ایران و عربستان بر سر وجود امنیت در ورزشگاه های ایران معطوف می کند. حالا که موعد تصمیم گیری AFC درباره شکایت واهی سعودی ها نزدیک است، پرتاب نارنجک در ورزشگاه آن هم به خطرناک ترین شیوه به سود کیست؟ قطعا این اتفاق روی رای AFC تاثیر خواهد داشت. بنابراین می شود خیلی ساده تصور کرد که حامیان تفکر سعودی ها با انجام عامدانه این عمل خطرناک، بازی را به سود طرف سعودی به هم زده اند. اصلا دور از انتظار نیست که ایادی همسو با سعودی ها یا مزدوران آن ها با قصد و نیت تخریب چهره امن ایران چنین اقدامی را صورت داده اند که در این صورت باید از عوامل اجرایی مسابقه پرسید که چگونه اجازه داده اند این ابزار و مواد محترقه وارد ورزشگاه آزادی شود؟ مگر نه این است که در ورودی های ورزشگاه حتی اجازه همراه داشتن بطری آب معدنی هم به تماشاگران داده نمی شود؟ مساله دوم که آن هم دور از انتظار نیست، این است که اقدام صورت گرفته نه با قصد تخریب بلکه صرفا برای تفریح عده ای نادان انجام شده باشد. همان گونه که روزی تفریح ناهنجار عده ای به نابینا شدن سربازی انجامید، این بار هم می توان تصور کرد یک فرد نادان در اقدامی نابخردانه سنگی را به چاه انداخته که صد عاقل از بیرون آوردنش عاجزند. حالت دیگری نیز در این ماجرا قابل تصور است، حالتی که در این فضای وانفسای فوتبال ایران شکل گیری و اجرای آن چندان هم دور از ذهن نیست چرا که حتما این "سنگ در چاه"، می تواند برای عده ای نان در روغن باشد. برای این عده، ایران در پرونده اختلافی با عربستان از پیش باخته بوده و هر تلاشی در راستای پیروزی در آن بی نتیجه است. این افراد، کم کاری خود در بهبود فضا به سود ایران را به قدرت طرف سعودی نسبت داده و از قبل خود را برای شکست در پرونده آماده کرده اند. اگر رای AFC عاقبت به ضرر ایران و به سود سعودی اعلام شود – که با اتفاقات بازی تراکتور و پرسپولیس دور از انتظار نیست – این عده دیگر بهانه لازم برای سرپوش گذاشتن روی تفکر خود را دارند؛ تفکر شکست خورده و اهمال گری که باعث ناکام ماندن ایران برابر توهم عربستانی ها شد. در روزی که باید بیشتر از همیشه مراقب رفتار تماشاگران می بودیم، شد آنچه نباید می شد و حالا توپ در زمین طرف عربستانی افتاده و ابتکار عمل دست آن هاست و شاید بازنده واقعی و قطعی مناقشه فوتبالی با عربستان شده باشیم. اما در این میان پرسش این است که آیا باید به راحتی همه ی اتفاق های استادیوم های ورزشی ایران این بار نیز تنها با جریمه نقدی باشگاه از این اتفاق شوم و سرنوشت ساز نیز گذشت؟ شاید برخی در خیابان سئول اکنون به همین می اندیشند، اما براستی چه کسی در روز خاصی که فوتبال ایران تحت نظر ناظران بین المللی بوده و کمتر کسی هم از این نظارت خبر داشته، چنین اتفاق تلخی را رقم زده است؟ آیا نباید موضوع بررسی و مقصران شناسایی و اهداف احتمالی آنها برملا شود؟ امید است که حراست وزارت ورزش، مسوولان سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال پاسخ روشن و دقیقی برای این پرسش ها داشته باشند تا شاید گره درهم فوتبال ایران یک بار برای همیشه باز شود.
سه شنبه ، ۱۸اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: صراط نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]