واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل > خاورمیانه - مهدی شکیبایی تجاوز بیست و دو روزه اسراییل به نوار غزه با اعلام آتش بس یکجانبه رژیم صهیونیستی به پایان رسید تا تل آویو با این اقدام، از یک سو ژست صلح طلبی به خود بگیرد و از سوی دیگر به زعم خود با انتقال توپ بازی به زمین گروههای مقاومت فلسطینی آنها را در برابر افکار عمومی جهان قرار دهد. اعلام یکجانبه آتش بس توسط ایهود اولمرت دقیقا شبیه اقدام یکجانبه سه سال پیش (15 اوت 2005) آریل شارون درخروج از نوار غزه بود. شارون با این اقدام درصدد القای این نکته بود که در طرف فلسطینی شریکی برای گفتگو نمی بیند و اصولا فلسطینی ها از چند پارگی رهبری رنج می برند بنابراین در چنین شرایطی بهترین گزینه اقدام یکجانبه است. حقیقت اما موضوع دیگری است. اقدام یکجانبه به اسراییل این امکان را می دهد که از شروط طرف فلسطینی فرارکرده و تعهدی در قبال هیچ یک از رفتارهایش (ویرانی و خروج نظامیان) نه در منطقه و نه در سطح بین المللی نداشته باشد. چنانچه اسراییل پس از پایان تجاوز اخیر براساس قرار دادی نظیر آنچه که هفت ماه پیش به میانجی گری مصر صورت داد، توافق نامه آتش بسی امضا می کرد آنگاه می بایست علاوه بر شروط گذشته گروههای مقاومت فلسطینی به شروط جدید این گروهها با شرایط موجود نه شرایط قبلی تن می داد. ضمن آنکه آتش بس توافقی به معنای رسمیت بخشی به گروههای مقاومتی بود که اصولا این رژیم را به رسمیت نمی شناسند. از این روست که تل آویو چند روز پس از قطعنامه شورای امنیت و طرح میانجی گرانه مصر، ترکیه و فرانسه ، بدون اعتنا به این طرح ها آتش بس یکجانبه اعلام می کند تا : نخست؛ تعهدی به هیچ یک از طرف های میانجی در خصوص قبول ارتکاب جنایات، رفع محاصره، بازگشایی گذرگاهها، پرداخت غرامت و... نداشته باشد. دوم؛ با اعلام آتش بس یکجانبه، حماس و سایر گروههای مقاومت در صورتی که بخواهند مستعمره های صهیونیستی را هدف موشک های خود قرار دهند در برابر افکار عمومی جهان قرار بگیرند. باتوجه به اهتمامی که جامعه جهانی طی سه هفته گذشته نسبت به تجاوزات اسراییل به نوار غزه داشت به زعم اسراییلی ها پس از توقف حملات بنابراین شلیک موشک هیچ توجیهی ندارد . بااین اقدام، طرف اسراییلی به هدفی که نتوانست با برخورد نظامی محقق کند با یک تاکتیک فریبکارانه می توانست تحقق بخشد. زیرا گروههای مقاومت در صورت شلیک موشک خود را در برابر موجی از فشار افکارعمومی هرچند ناحق می یافتند. سوم؛ با اعلام یکجانبه آتش بس راه برای اقدام مجدد اسراییل هموار می شود. به این معنی که اگر فرانسه، ترکیه و مصر نتوانند شروط اسراییل را بطور نیابی به حماس تحمیل نمایند آنگاه اسراییل هرگونه اقدام مجدد نظامی را در گستره ای محدود حق خود دانسته و در شرایط بهتری (خروج از بار روانی افکار عمومی جهان) به تجاوزاتش استمرار می بخشد. چهارم؛ اسراییل خواست با اعلام یکجانبه آتش بس هرگونه مشروعیت بخشی به جنبش "مقاومت فلسطین" را به نفع جریان"مذاکره فلسطین" مصادره نماید و اینگونه القا نماید که تمنای مذاکره کنندگان باعث اعلام آتش بس شده است نه اجبار مقاومت. پنجم؛ با این اقدام اسراییل، مدیریت بحران پس از جنگ به دست سران عربی به زعم آمریکا میانه رو سپرده می شود تا هرگونه الگو گیری از پیروزی مقاومت فلسطینی درمنطقه تحت الشعاع بارانی از نشست ها و اجلاس های پیرامون همین تجاوز قرار گیرد. ضمن آنکه سعی خواهد شد در این روند همه تلاش ها برای ترمیم چهره جریان مذاکره فلسطینی که در این تجاوز انگشت اتهام به سوی اوست، انجام پذیرد. در مقابل این تاکتیک اسراییل، سران سیاسی مقاومت اقدام به ارائه طرحی در قالب ضد تاکتیک کرده و با تدبیر ستودنی باصطلاح توپ را به زمین اسراییل و هم پیمانان او انتقال دادند. رهبران سیاسی گروههای مقاومت فلسطینی نیز با اعلام آتش بس یکجانبه به اسراییل یک هفته مهلت دادند تا از نوار غزه خارج شود. تمامی گذرگاههای نوار غزه را بازگشایی نماید و به محاصره سه ساله این منطقه پایان دهد. با این اقدام؛ نخست؛ اصطلاحا توپ در زمین اسراییل قرار گرفته است. اسراییل اگر از نوار غزه بطور کامل خارج نشود آنگاه شلیک موشک مقاومت ادامه خواهد یافت. این به معنای ان است که اسراییل هیچ طرفی ازاعلام یکجانبه آتش بس برای متوقف کردن شلیک موشک مقاومت نبسته است. دوم؛ گروههای مقاومت در صورت عدم پایبندی اسراییل به شروط مطرح شده محق هستند که به مقاومت ادامه دهند بدون آنکه تحت فشار افکار عمومی مصنوعی مورد نظر پس از اعلام آتش بس یکجانبه قرار داشته باشند. چون اسراییل با عدم التزام به شروط گروههای مقاومت باعث از سرگیری مقاومت شده است. سوم؛ با این اقدام رهبران سیاسی مقاومت، توطئه نادیده گرفتن این گروهها در روندهای پس از جنگ ناکام خواهد ماند. به بیانی دیگر گروههای مقاومت که هدف اصلی تجاوز در نوار غزه بودند مدیریت اوضاع در فلسطین و روندهای بیرونی تحولات این کشور را به دست خواهند گرفت. ناکامی اعراب در نشست شرم الشیخ پس از تجاوز اسراییل به غزه مصداقی بر این مدعااست. راقم این سطورمعتقد است، گروههای مقاومت فلسطینی "تک" ناشیانه رژیم اسراییل علیه جبهه مقاومت را با " پاتک" هوشمندانه ای تحقیر کردند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 302]