واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: آينده تاريك با سياستهاي وزارت ورزش!
نویسنده : فريدون حسن
شنبه رسول خادم و يكشنبه كيومرث هاشمي، امروز هم شايد فرياد اعتراض بزرگي ديگر از ورزش براي كم كاريهاي وزارت ورزش و اتفاقات ناخوشايندي كه ميافتد يا در شرف وقوع است بلند شود.
ديروز نوشتيم كه كارد به استخوان ورزشيها رسيده و حرفهاي كيومرث هاشمي اين را ثابت كرد. پيش از آن نامه پر درد و انتقاد رسول خادم بود كه پرده از بسياري چيزها برداشت. وزارت ورزش با سياستهاي مداخلهجويانه خود عملاً كمر به نابودي ورزش بسته، تيشه برداشته و به ريشه ورزش ميزند. اينكه گاهگاهي سري به اردوي تيمهاي ورزشي بزنند و چند عكس يادگاري بگيرند اينقدر نخنما شده كه به جرئت ميتوان گفت خودشان هم ديگر باورش نميكنند.
حرفهاي ديروز كيومرث هاشمي پرده از واقعيت تلخي برداشت كه اگر جلوي آن گرفته نشود آن وقت بايد منتظر تعليق ورزش ايران بود، بايد قيد المپيك را زد و ديگر سوداي برافراشته شدن پرچم سه رنگ ايران در بزرگترين آوردگاه ورزش دنيا را به فراموشي سپرد.
وزارت ورزش اين روزها به جاي حمايت فقط دخالت ميكند. به فوتبال نگاه كنيد، كفاشيان با تمام معضلاتي كه بابت مديريتش بر فوتبال دارد درست ميگويد كه وزارتيها به دليل اختلاف با او دارند اساسنامه و فوتبال را زير و رو ميكنند و اين نتيجهاي جز نابودي فوتبال نخواهد داشت.
وزارت ورزش اين روزها بزرگنمايي ميكند كه برخي از فدراسيونها حتي بيش از صددر صد بودجه خود را دريافت كردهاند، آن وقت رسول خادم مستقيماً رئيس جمهور را مخاطب قرار ميدهد كه اگر نميتواند هزينه فقط 20 مدالآور ورزش كشور را تأمين كنيد صادقانه به مردم بگوييد.
وزارت ورزش ميخواهد فعال مايشاء ورزش باشد و حتي در كوچكترين تصميمگيريها دخالت داشته باشد. بهانه خوبي هم براي اين هدف براي خود تراشيده است، ميگويد ورزش ايران دولتي است پولش را ما ميدهيم پس ما هم بايد تصميم بگيريم، بنابراين ميآيد و حتي دست ميبرد در اساسنامه فدراسيونها و مجامع استاني. آن وقت است كه فرياد مديري چون كيومرث هاشمي بلند ميشود كه من نوكر وزارت ورزش نيستم، من معيارهاي آنها را قبول ندارم.
بسيار تكراري است اگر عنوان كنيم كه فقط شش ماه تا المپيك ريو فرصت باقيمانده و باز هم تكرار است اگر بگوييم كه وزارت ورزش بيخيال ورزش و المپيكيهاي ايران شده است. فقط اينقدر بايد گفت اوضاع خرابتر و اسفبارتر از آني است كه تصور ميشود، وزارت ورزش تماميت ورزش را ميخواهد بيآنكه توجهي به تبعات آن داشته باشد، وزارتيها در حالي روي منافع خود پافشاري ميكنند كه دلسوزان ورزش نگران آينده نه چندان روشن پيش رو هستند.
ورزش كشور در آستانه سال جديد روزهاي حساسي را پشت سر ميگذراند،حالا ديگر اختلافهاي عميق و قديمي وزارت و كميته ملي المپيك عيان شده و همه ميدانند شرايط چگونه است. حالا ديگر همه ميدانند ورزش و افتخارآفريني به نام ايران در مجامع بينالمللي جزو اولويتهاي دولت و وزارت ورزش نيست و اين يعني زنگ خطر، زنگ خطري كه البته همه صداي آن را ميشنوند،وزارتي هم ميشنوند ولي گويا نصرالله سجادي و محمود گودرزي و بقيه ترجيح ميدهند خود را به نشنيدن بزنند، آنها ورزشي را ميپسندند كه صفر تا صد آن به نام خودشان باشد، حتي اگر جايگاهي در دنياي ورزش نداشته باشد، حتي اگر تعليق باشد.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۷ اسفند ۱۳۹۴ - ۱۰:۴۱
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]