تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805345565
لاله زار تهران در گذر تصاویر تاریخی
واضح آرشیو وب فارسی:بلاغ نیوز: لاله زار قسمتی از شهر تهران قدیم بود که از اندک تفرجگاههای محبوب تهران شمرده می شد. تهرانی که با توجه به دور بودن تفرجگاه ییلاقیش در شمیران لنگه کفشی در بیابان بود.به گزارش بلاغ ، دود زیادی به هوا می رفت به طوری که نه تنها احساس تنگی نفس دست می داد، بلکه تصاویر پخش شده بر روی پرده نقره ای سینما هم از این تراکم دود بی کیفیت می شد. صدای نامفهوم فیلم همراه با دست زدنهای تماشاچیان عرق کرده که بوی تند عرقشان با دود سیگار آکنده شده بود همراه می شد به سختی به گوش می رسید. برخی از این تماشاچیان روی صندلیهای تاشو پاره نشسته بودند و برخی سر پا ایستاده بودند. جالب این بود که تعدادی هم بر روی پیت حلبی های روغنی با مارک قو نشسته بودند که معلوم بود صاحب سینما برای فروش بیشتر بلیط به اینها داده است. دو فیلم با یک بلیط هم به عنوان ترفندی بود که هر چه بتوانند به آدم بیشتری به سینمای فکسنی و زهواره دررفته بکشانند و پول بیشتری به جیب بزنند. جالب این است که تماشاچیان باز با دیدن این دو سانس از سینما بیرون نمی رفتند و با ورود تماشاچیان جدیدالورود به داخل سالن و حمله آنان به سوی صندلیهای هنوز خالی نشده جنجالی به پا می کرد. دست تکان دادنهای تماشاچیان روی بالکن نشسته، بر روی سوراخی که آپاراتچی از توی آن فیلم را پخش می کرد هم مزید بر علت می شد و فحش و ناسزا بود که به این عمل افراد از همه جوانب صادر می شد. پاره شدن پی در پی نوار فیلم را هم در نظر بگیرید که چها می کرد. و در این میان سوء استفاده فروشندگان سینما، با بساطی چوبی در دست که به قسمتهای یکسانی تقسیم شده بود و با انواع آجیل و تخمه و بستنی و خصوصاً ساندویچ کالباسش ــ که بوی آن همه فضا را پر می کرد ــ به پذیرایی از تماشاچیان عصیانگر می پرداختند. این توصیفی از یک سینمای متعارف دهه پنجاه خیابان لاله زار در کوچه ملی بود. خیابان لاله زار در دوره ناصری که تتمه انبوه درختان باغ دیده می شود ساختمان قصر باغ وحش واقع در باغ لاله زار نمایی از یکی از اطاقهای عمارت کلاه فرنگی باغ لاله زار عمارت کلاه فرنگی باغ لاله زار که محل پذیرایی سفرای خارجی دربار بود دروازه خیابان لاله زار در بخش شمال شرقی میدان توپخانه، نمای بانک شاهی در سمت راست و محل تقاطع حرکت واگن اسبیها از خیابانهای چراغ برق، لاله زار و مریضخانه. ازدحام عابران پیاده از هر نوع و گوسفندانی در کنار ساختمان بانک مطبعه فاروس از مشهورترین چاپخانه های کشور که در خیابان لاله زار واقع بود شانزده لیزه ایرانی، لاله زار بخشی دیگر از این خیابان همراه با حرکت گاری و واگن اسبی تشییع جنازه عشقی در این خیابان از وقایع سیاسی پس از کودتای سوم حوت قنادی حاجی نایب کافه پارس در تقاطع اسلامبول و لاله زار که هنوز بقایی از آن دیده می شود کافه پارس در تقاطع اسلامبول و لاله زار که هنوز بقایی از آن دیده می شود پیاده شدن خانمی با حجاب خاص اوایل دوره پهلوی حرکت واگن اسبی خیابان لاله زار بعد از تخریب سردر آن و تأسیس عمارت بلدیه جدید در کنارش و باز هم حرکت واگن اسبی و جماعت بی نظم پیاده در آن نظافت کارگری در جوی رو باز و خانمی در لباس فرنگی در بالای تصویر نمایی دیگر از انتهای خیابان لاله زار و تقاطع اسلامبول، بخشی از کوچه برلن هم در سمت راست تصویر دیده می شود آذین بندی ابتدای خیابان لاله زار از میدان توپخانه به مناسبت ازدواج محمدرضای ولیعهد و فوزیه مصری تأثیر کودتای 28مرداد در لاله زار کرک داگلاس، تونی کرتیس در فیلم وایکینگها یکی از اولین مغازه های لوازم برقی لاله زار که الان این خیابان بورس آن شده است کافه ای در لاله زار با مشتریان و «بارمن»هایش فیلم سینمایی دره انتقام و کودکان ولگرد شهر سینماهایی که هر کدام با قدمتی چند ده ساله و فرسوده بدون اینکه به آن رسیدگی شود به سینمای ملی و فارسی خدمت رسانی می کرد و عمده تماشاچیان این دوره را که اغلب از اقشار ضعیف و کارگر و روستایی بودند سرگرم می کرد. لاله زار دیگر مورد پسند اقشار سطح بالاتر جامعه نبود. ساخته شدن برخی سینماهای مدرن در خیابانهای بالای شهر مانند پهلوی و 24 اسفند قشر سینما روی حرفه ای را از لاله زار تارانده بود. لاله زار پوست می انداخت چنانکه امروز هم لاله زار پوست دیگری انداخته است. لاله زار قسمتی از شهر تهران قدیم بود که از اندک تفرجگاههای محبوب تهران شمرده می شد. تهرانی که با توجه به دور بودن تفرجگاه ییلاقیش در شمیران ــ که امکان رفتن به آن برای همه میسور نبود ــ لنگه کفشی در بیابان بود. تا قبل از فتحعلی شاه باغی به نام لاله زار در تهران نبود. خرده شهر تهران با حصار شاه طهماسبیش و محدوده اندکش نمی توانست از باغ ها و زمینهای مشجر زیادی برخوردار باشد. فتحعلی شاه که سلطنت طولانیش برخلاف شاه قبلی و با اینکه بیشتر زمان سلطنتش به جنگ گذشت از اوقات فراغت بیشتری برخوردار بود، توانست به پایتخت، هر چند اندک سر و صورتی دهد و به زیبایی آن بیشتر بپردازد. نمونه آن باغ لاله زار بود. باغ در خارج از حصار شهر و در بخش شمالی آن قرار داشت. شاه که از ارگ سلطنتی به قصد تفرج بیرون می آمد به این باغ می آمد و سپس از کنار آن گذشته به ییلاق شمالی شهر می رفت. محمدشاه هم به صورت کامل از این باغ استفاده می کرد ولی وی نیز چندان توسعه و شکوهی به آن نداد. چهارمین شاه قاجار که هم زمان فراوان و هم ذوق هنری داشت این باغ را به اوج زیبایی رساند. وی با ملاحظه حقارت دارالخلافه اش به فکر توسعه آن افتاد. با تخریب حصار قدیمی صفوی و توسعه شهر به دو برابر آن، بسیاری از ساختمانها و اماکن بیرون دروازه سابق را به درون شهر وارد کرد. از جمله این مکانها باغ لاله زار بود. این محل بعدها به محله دولت معروف شد که بیشتر فرنگیان و سفارتخانه های خارجی در آن ساکن شدند. وی علاوه بر این کار دست به توسعه و ایجاد ساختمانهای جدید هم در داخل شهر و هم در این باغ زد. از جمله این ابنیه جدید شهری، میدان توپخانه جدید بود که در شمال ارگ سلطنتی بنا شد. بنای این میدان موجب توسعه ای وسیع در بخش شهرسازی شمال تهران و ورود خیابانهای جدید به این قسمت شهر شد. چون ابنیه این بخش از شهر، کاملاً جدید بود مهندسین می توانستند برخلاف اسلوب قدیمی جنوب تهران به شکل آبرومندی دست به مهندسی شهری بزنند. از جمله جایهایی که بعدها به محلی آبرومند برای تهران تبدیل شد همین باغ لاله زار بود. البته محدوده این باغ وسیع شامل خیابانهای فردوسی فعلی در غرب، و از سمت شرق خیابان سعدی و از شمال تا خیابان جمهوری که وسعت زیادی به حساب می آمد گسترش داشت. این مکان مشجر و خوش آب و هوا برای تهرانی که درتابستان به فساد هوا و تعفن شهره بود نعمتی بود که مردم علاوه بر اینکه می توانستند از هوای دلپذیرش استفاده کنند از مناظر دلفریبش هم با ورود به آن، که شاه اجازه داده بود استفاده نمایند. شاه که خود اهل گردش و حال و البته چشم چرانی بود در بسیاری مواقع در این جمع عمومی مردم هم حاضر می شد و البته با نگاه تیزبینش تمام جزئیات و حرکات و سکنات مردم عوام را به قلم روانش به تصویر می کشید. البته شاه علاوه بر اینکه ابنیه ای در داخل باغ احداث کرد به مانند شهرهای اروپایی که در سفرهای فرنگش دیده بود، دستور داد باغ وحشی هم در آن بنا کنند و از حیواناتی که در دسترس بودند از قبیل؛ خرس و پلنگ و شیر و تعدادی از پرندگان جالب را نگهداری نمایند و این باغ وحش هم از بودجه کشوری پولی داشت و مواجبی که هر ساله به اجزای آن و کارگرانش از هر قبیل پرداخت می شد. و دیگر آنکه این باغ هم مانند دیگر باغهای تهران با مرغوب شدن زمینهای داخل حصار ناصری نابود شد. میدان توپخانه که به مرکزیت تهران تبدیل شده بود از چهار طرف در حال گسترش بود؛ از شرق خیابان چراغ برق از غرب خیابان مریضخانه، از جنوب ناصریه و الماسیه ولی از شمال که امکان ترقیش بیشتر بود به باغ لاله زار منتهی می شد. درختان آن باغ مانعی در جهت توسعه شهری بودند. به قول امروزیها بساز بفروشها دست به کار شدند و این باغ را تخریب کردند و البته شاه صاحبقران در جهت پر کردن خزانه از جیب می خورد و چه خوب می خورد! آنچه که امروزه از نوشته های محققان بر می آید، دو خیابان لاله زار جنوبی فعلی یعنی در واقع لاله زاری که در جنوب خیابان جمهوری است و خیابان باغ وحش یا سعدی کنونی در دو طرف این باغ احداث شد. همین امر سبب شد تعداد بسیاری این درختان قطع شده و از بزرگی باغ کم شود. به علت بی توجهی شاهان پس از ناصرالدین شاه کم کم این باغ به قطعات کوچکتری تقسیم شد و در ابتدا بر خیابان لاله زار به مغازه و ساختمان و سپس عمق باغ به عمارتهای مسکونی و شخصی تبدیل شد. دیگر نه از باغ نشانی ماند و نه از لاله و گلزار آن. با باز شدن دهنه لاله زار به داخل میدان توپخانه از گوشه شمال شرقی، رونق این خیابان دیگر تضمین شده بود. قطعات زمین به قیمتهای گزافی فروخته می شد و روز به روز به تجاری شدن این خیابان می افزود. مهندس طراح این خیابان عبدالرزاق بغایری بود که از اولین مهندسین و نقشه برداران زبردست ایرانی به شمار می رفت. با استقرار اکثر کاسبان فرنگی ساکن تهران دراین خیابان که به دادوستد کالاهای روز فرنگ می پرداختند رونق این خیابان بیش از بیش بیشتر شد. باز شدن برخی سفارتخانه های خارجی هم بر رونق آن افزود. در واقع می توان گفت که قشر متوسط و فرنگی مآب تهران خیابان لاله زار را تنها مکانی یافتند که می توانستند به آخرین اخبار از مد روز اروپا و وسایل تازه اختراع شده و یا تولید شده آن پی ببرند. انواع خیاط خانه ها به سبک فرنگ، عکاسهای حرفه ای که آتلیه ای هم در بالاخانه مغازه ها برای خود تأسیس کرده بودند، مغازه های فروش آلات موزیکان مانند گرام و صفحه، مغازه های فروش البسه و قماش خارجی و غیره به وفور در این خیابان دیده می شد. جوانانی که به فکلی معروف بودند هم برای چشم چرانی و گاه قرار و مدار با خواتین که البته همه محجبه بودند به این خیابان سر می زدند. در واقع این خیابان در بعدازظهرها و خصوصاً ایام تعطیل به پاتوقی برای این جوانان که چندان هم پایبند اصولی نبودند تبدیل می شد. قشر مذهبی برای احتراز از بدنامی سعی می کردند یا هیچ گاه پای به این خیابان نگذارند یا اینکه اگر کاری داشتند سریع انجام داده و از آن بگریزند. وقایع مشروطه البته فضای دیگری هم به این خیابان داد. باز شدن فضای سیاسی ایران در حول و حوش مشروطه و پس از آن موجب افزایش نه تنها تیراژ مطبوعات بلکه افزایش عناوین جراید هم گردید. بسیاری از این نشریات دفاتری باز کردند که تعداد زیادی از این دفاتر در همین خیابان لاله زار بود. فی الواقع با باز شدن پای این نشریات به این منطقه با اینکه فضای فرهنگی بهتری به این منطقه بخشید ولی باز جنبه تفریحی و خاص این خیابان به جای خود بود. یکی از دیگر نکاتی که نمی توان به راحتی از آن گذشت و تا دهها سال نماد فرهنگی این خیابان بود باز شدن پای تئاتر و سینما به این منطقه بود. وسایل جدیدی که شاید از دید بسیاری از مردم کوچه و بازار ماورایی و افسانه بود و به ظن مذهبیون هتک دین و ایمان جوانان. و البته وقایع مشروطه و آزادیهای پس از آن به این هنرهای نمایشی چنان سرعت داد که هیچ چیزی به گرد پایشان نمی رسید. هر چند که در دعوای مشروطه خواه و مشروعه خواه جنگ و دعوا بر سر اباحه گری و ارزشهای دینی و آزادی و مساوات، درگیری بود خیابان کار خود را می کرد و کاری به دعوای راست و چپ نداشت. حتی این تفاوتهای فرهنگی قدیم و جدید پای در ادبیات و شعر همعصران این زمانه هم داشت. چرا که گروه مشروطه خواه با پذیرفتن تبعات آزادی، معنای این آزادی را نه به شکل لاابالی گریی می دانستند بلکه به آزادی فکر و عقیده نسبت می دادند. و این جوابی بود برای مشروعه خواهان که مشروطه را سم هالک دین و مردم و فساد می دانستند. و البته در این بین خیابان لاله زار و دور دور جوانان در آن، نماد این جنگ و دعوای نعمتی و حیدری بود. نسیم شمال حرف دل و خواسته خود را زده ولی چه می توان گفت که این خیابان به هر روی بدون توجه به مشروطه و مشروعه و هر چیز دیگر نماد تهران پر عیش و نوش بود. تهرانی که جدای از مناطق دیگر شهر می نمود و مردم بدون تفریح و امکانات تهران جایی غیر از آن نمی یافتند که یک روز تعطیل خود را بی دغدغه بگذرانند. مرحوم جعفر شهری که از تهرانشناسان بزرگ کشور است به بهترین وجهی این خیابان هفت رنگ را که به شانزده لیزه ایران ــ البته در حجم بسیار کوچک ــ معروف بود شناسانده است: ...لاله زار خیابان عشاق بود که از بهترین تفریحگاهها و نیکوترین محل چشم چرانی و عشقبازی و کامیابی فکلی ها و مردهای جلوه گر به شمار می آمد و اول خیابانی که در آن تاتر و سینما و هتل به وجود آمده، عشقی و عارف بهترین نمایشنامه های خود را در سالن گراندهتل آن به معرض نمایش گذارده سینماهای آن برای مردم آورده... از طرف عصر دسته دسته مردم اهل دل رو به این خیابان می آوردند زیرا گذشته از ابنیه عالیه و عمارات رفیعه و مغازه های شیک و لوکس فروشیهای دیدنی که در آن به وجود آمده بود زیباترین خانمهای شوخ و شنگ و رعناترین پسران دلربا نیز از این ساعات رو به آن می آوردند و شیک پوش ترین مردان و آلامدترین جوانان در این خیابان دیده می شدند. کتهای بلند پشت چاک دو تکمه یا یقه باریک و دمیسیزونهای چسبان، با شلوارهای تنگ لوله تفنگی و پیراهنهای یقه دار آهاری لردی سفید که تسمه کراوات از دور آنها نمایان می گردید، با کلاههای مقوایی ماهوت که فکلیها و اعیان و رجال پوشیده بر سر می گذاشتند در این خیابان دیده می شد و چادر سیاههای چرخی بی کمر و دامن (کلوش) تازه درآمده که بر سر بعضی زنان به جای چادر کمری جا گرفته بود و بتدریج کوتاه و کوتاه تر گردیده اندک اندک تا زیر زانو و بالای زانو آمده، همراه پیچه های چهار انگشتی و کفشهای نوک مدادی پاشنه یک وجبی سه تا هفت پله ای با جورابهای پانما و پیراهنهای بدن نمای کوتاهتر از چادر...در این خیابان جلوه گری می نمود....اینها و صدها از این قبیل اسبابی بودند که لاله زار را بر دیگر خیابانهای ممتاز می نمود، مخصوصاً که اندک اندک نسیم آزادی و نوای قوانین استقلال خواهی و مشروطه... به گوشها رسیده دستاویزی می شد تا هر منتهز فرصتی بتواند به طریقی پرده عفاف را دریده به هر صورت و شکل و شمایل که دلخواهش باشد در انظار ظاهر گردیده خود و دیگران را مستفیض گرداند. /م
یکشنبه ، ۱۶اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بلاغ نیوز]
[مشاهده در: www.bloghnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]
-
گوناگون
پربازدیدترینها