تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805164020
اگر اجل را به یاد بیاویم، آرزوهای دور و دراز نمی کنیم
واضح آرشیو وب فارسی:دولت بهار: دولت بهار: این آرزوها است که انسان را بدبخت می کند. اگر به اجل و سرنوشت آن بیاندیشیم، درمی یابیم که ما در مسیر اجل قرار گرفته ایم؛ یعنی هیچ اطمینانی نیست که انسان ساعت دیگر هم زنده باشد. کِی این دروگر بیاید و ما را درو کند؟به گزارش دولت بهار به نقل از فارس، موعظه و نصیحت، کلید سعادت و رستگاری در دنیا و آخرت است. موعظه، دل ها را صفا می بخشد و چشم و جان را به جهان پُر رمز و راز معنویت می گشاید. خداوند متعال در قرآن کریم یکی از مهمترین تکالیف حضرت رسول(ص) را ارشاد مردم از راه پند و اندرز و موعظه معرفی می کند. به همین منظور، فرازهایی از درس اخلاق آیت الله سیدمحمد علوی گرگانی از مراجع تقلید را برای علاقه مندان بازنشر می کنیم: ای اباذر! چه افرادی که به استقبال و دنبال روز رفتند، ولی نتوانستند آن روز را به پایان برسانند. یعنی عمرشان کفاف نکرد و اجل سر آمد و چه بسیار افرادی که منتظر فردا بودند و برای فردا برنامه ریزی می کردند که فردا چه کنیم، اما به فردا نرسیدند. اگر نگاهی به اجل خود و مسیر آن بکنیم، آرزوهای دور و دراز که باعث مغرور شدن آنهاست، را دشمن خواهی داشت. اگر به اجل و سرنوشت آن بیاندیشیم، درمی یابیم که ما در مسیر اجل قرار گرفته ایم؛ یعنی هیچ اطمینانی نیست که انسان ساعت دیگر هم زنده باشد. کِی این دروگر بیاید و ما را درو کند؟ و هیچ معلوم نیست حضرت عزرائیل(ع) کی تشریف بیاورند و جان ما را بگیرند. جداً اگر انسان به اجل و عمر خودش توجهی داشته باشد، همین طور است و جای تعجب نیست. با اینکه خداوند بشر را نسبت به اجلش آگاهی نداده و نفرموده که عمر انسان کِی به سر می رسید، با این حال کارهای ما طوری است که گویی همیشه می خواهیم در دنیا زنده بمانیم. همان طور که حضرت امیر(ع) می فرماید: «چقدر اولاد آدم، بیچاره و بدبخت است»، زیرا یکی از بدبختی های بشر طبق فرموده حضرت علی(ع) این است که «مکتوم الاجل» است، یعنی اجلش پوشیده شده است. چه وقت پایان عمر ما است، نمی دانیم که چه روزی دفتر زندگی ما بسته می شود، نمی دانیم چه زمانی پرونده ما را جمع می کنند، نمی دانیم. چه بسیار افرادی که از ما قوی تر و نیرومندتر و سالم تر بودند، دور هم بودند و می گفتند و می خندیدند، یک دفعه دیدیم از دنیا رفتند و تعجب هم می کردیم، چطور شد که فلانی از دنیا رفت؟ او که سابقه کسالت و مریضی نداشت، به هر حال با اینکه تاریخ مرگ خود را نمی دانیم، کارهای ما این گونه است، وای بر آن روزی که خدا می فرمود: تا فلان موقع زنده هستید، چه می کردیم. خدا می داند چقدر نسبت به یکدیگر زورگویی می کردیم. با اینکه بشر نمی داند چه زمانی می میرد و احتمال می دهد چیزی از عمرش باقی نباشد و به حسابش می رسند، این قدر جنایت و خیانت می کند. اینجا است که حضرت می فرماید: «چه بسیار افرادی که انتظار فردا را می کشند، ولی به آن نمی رسند»، آنگاه حضرت می فرماید: «اگر اجل خودت و مسیری که در این راه برای تو تعیین کرده اند را بنگری، از آرزوهای خود خشمناک می شوی و دیگر از غروری که از آرزوها به دست می آید، کناره می گیری». این آرزوها است که انسان را بدبخت می کند، مخصوصا در این دوران که همه کارها به صورت آرزو درآمده است؛ یعنی همه کارها به صورت وعده است. اگر انسان کارهای هر روز را همان روز تمام کند، چقدر زیبا است. روزی «اُسامه» معامله ای را انجام داد و در آن وعده یک ماهه داد. این خبر که به گوش پیامبر اکرم(ص) رسید، ایشان اسامه را سرزنش کردند که چقدر آرزویش دراز است. «ان اسامه لطویل الامل»؛ آیا اسامه می داند که یک ماه دیگر زنده است؟! امروز جامعه ما از آن مسیری که باید داشته باشد، فاصله گرفته است، حتی معاملاتی که انجام می شود، چندساله است. من معتقدم اینها یک سلسله مسائل استدراجیه است و اگر خدای ناکرده این گونه باشد، خطر دارد. قرآن کریم در این خصوص می فرماید: «سَنَسْتَدْرِجُهُم مِّنْ حَیْثُ لاَ یَعْلَمُونَ»؛ یعنی گاهی اوقات بندگانم را به استدراج می کشانم، یعنی رفته رفته آنها را از بین می برم و طوری می شود که در مسیر بدبختی و گرفتاری و خطر قرار می گیرند. قرآن کریم می فرماید: «اگر در مسیر دنیا قرار گرفتی، بترس که مبادا استدراج باشد». دنیا ظاهرش خوش خط و خال است و باطنش خراب. خداوند متعال در آیه 45 سوره مبارکه «قلم» می فرمایند: «وَ أُمْلی لَهُمْ إِنَّ کَیْدی مَتینٌ» ما اینجا مهلت می دهیم که هر کاری می خواهند انجام دهند؛ چراکه نقشه های ما محکم و دقیق است.
شنبه ، ۱۵اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دولت بهار]
[مشاهده در: www.dolatebahar.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها