واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: اين روزها شايد شما هم بارها با اين موضوع برخورد کرده باشيد که بعضي پزشکان، بيماريها و ناراحتيهاي مختلفي را به مصرف گوشتهاي هورموندار ربط ميدهند. ماجرا صحت دارد؟ اصلا چرا بايد به دامها هورمون تزريق کرد؟ دکتر آراسب دباغمقدم متخصص صنايع غذايي به سوالهاي ما پاسخ داده است... سلامت: واقعا در کشور ما براي رشد بيشتر دام و طيور، به آنها هورمون تزريق ميکنند؟ اولا بايد بحث دام و طيور را از هم جدا کنيم. در مورد طيور، در سيستم دامپزشکي کشور ما هيچگونه هورموني استفاده نميشود. دليلش قوي بودن نظارتها نيست؛ علت اصلياش بالا بودن قيمت هورمونهاست. به عبارت سادهتر، استفاده از هورمون از نظر اقتصادي براي طيور به صرفه نيست. گاهي ديده ميشود متخصصان تغذيه در برنامههاي تلويزيوني به اين موضوع اشاره ميکنند که به طيور، هورمون تزريق ميشود. دليل اين موضوع آن است که متخصصان محترم، مطالبي را در کتب درسي که عمدتا مرجع آمريکايي دارند، مطالعه کردهاند. حتي در آمريکا هم تزريق هورمون به طيور براساس شرايطي که دارند به صرفه نيست. اما در مورد سيستم دامپروري بايد بگويم که استفاده از هورمون به 3 علت ممکن است مطرح باشد. اول به دليل رشد دام، دوم به دليل توليدمثل و سوم براي پيشگيري و کاهش التهاب. در مواردي که مربوط به رشد دام است، سعي ميشود هورمون به دلايل متفاوتي استفاده نشود. يکي از اين دلايل، مسايل اقتصادي و پرورشي است. در 2 مورد ديگر، متاسفانه استفاده از هورمونهاي توليدمثلي و کورتوني شايع است که گاهي حتي به مقدار زياد مصرف ميشود و موازين مربوط به آن توسط مصرفکننده رعايت نميشود. سلامت: منظورتان از موازين مربوط به آن چيست؟ ببينيد؛ ما مسالهاي داريم با عنوان مدتزمان منع مصرف؛ يعني هر دارويي که در سيستم دامپزشکي مصرف شود (چه هورموني، چه آنتيبيوتيکي) وقتي به دام داده ميشود، بايـد بـراي مـدت زمـانـي محصولاتاش (گوشت يا شير دام) را مصرف نکرد. از سوي ديگر، لازم است نظارت دامپزشکاني که در دامپروريها بهعنوان مسوول فني بهداشتي دام کار ميکنند، قوي باشد و از دامدار بخواهند اين مساله را براي حفظ سلامت مصرفکنندگان در نظر بگيرد. بر داروخانههاي دامپزشکي هم بايد نظارت بيشتري داشت و آموزش داد تا داروهاي دامپزشکي را صرفا با نسخه دامپزشک بفروشند. متاسفانه در حال حاضر، دامداران خودشان ميتوانند هورموني را خريداري کرده و استفاده کنند و البته در کنار داروخانهها، سيستم قاچاق دارو هم وجود دارد. سلامت: گفتيد براي رشد دام، به ويژه در کشور ما، هورمون چندان مورد مصرف قرار نميگيرد. آيا استفاده از هورمون براي توليدمثل ضروري است؟ در دامپزشکي، توليدمثل يعني افزوده شدن سرمايه دامدار. اگر گاوي قرار است شير بدهد، بايد در موقع مقرر باردار باشد تا هم گوسالهاي متولد شود و سرمايه دامدار افزايش يابد و هم شيردهي دام ادامه پيدا کند. عقب افتادن بحث آبستني و زايمان دام ميتواند خسارت اقتصادي به دامدار وارد کند. يادتان باشد دامي که از مولد بودن خارج شود، به کشتارگاه فرستاده ميشود. سلامت: وجود اين هورمونها در شير يا گوشت دام، چه مشکلاتي براي مصرفکننده ايجاد ميکند؟ البته در ايران مطالعهها محدود بوده ولي در يکي دو تحقيقي که روي هورمونها انجام شده و در اولين کنگره فارماکولوژي دامپروري و بهداشت موادغذايي نيز نتايج آن مطرح شده، بحث عوارض بسيار گسترده بوده است. هورمون در علم پزشکي به موادي گفته ميشود که از غدد داخلي بدن ترشح ميشوند و وقتي وارد خون ميشوند بر ارگان خاص يا چند ارگان اثر گذاشته و مقادير کم آنها که درحد نانوگرم و پيکوگرم است آثار بسيار بالايي دارد. حال فرض کنيد اين هورمون از يک منبع خارجي وارد بدن شود. چنين هورموني ميتواند سبب بلوغ زودرس، اختلالهاي قاعدگي، بزرگ شدن سينهها، مشکلات استخواني و... شود. به هر حال، بسته به نوع هورمون وارد شده به بدن عوارض متفاوت بوده ولي بيشتر به بلوغ مربوط ميشود. البته همانطور که گفته شد اين مشکلات به شرطي پيش ميآيد که آن مدتزمان منع مصرف رعايت نشود. سلامت: مساله دقيقا همينجا است. اين مدت زمان منع مصرف چقدر رعايت ميشود؟ اصلا آماري از محصولهاي آلوده به هورمون در کشورمان داريم يا خير؟ خير؛ متاسفانه آماري وجود ندارد، چون کسي روي اين مساله کار نکرده. در يکي، دو تحقيقي که انجام شده، تنها 60 تا 70 نمونه شير پاستوريزه مورد بررسي قرار گرفت؛ آن هم به دليل بالا بودن هزينههاي آزمايش، از طرف وزارت بهداشت تقبل شد. با 60 نمونه نميتوان در مورد کل شيرهاي پاستوريزه موجود در ايران صحبت کرد ولي بايد گفت متاسفانه تحقيق روي همين 60 نمونه هم وضعيت چندان جالبي نداشت و اکثر آنها آلوده به چند هورمون استروژن، پروژسترون، کورتون و ... بودند که هر يک عوارض خاص خود را دارد. وقتي هورمون به يکي از دامها تزريق شود، هيچ کارخانهاي نميتواند آن را حذف کند. وقتي هورموني وارد گوشت و شير شد، حتي استريليزه و پاستوريزه کردنش هم سبب حذف آن نميشود. جالب است بدانيد كه اين موضوع هم در مورد انواع هورمونها و هم در خصوص آنتيبيوتيکها صادق است. سلامت: راهحلچيست؟ آيا با افزايش نظارت وزارت بهداشت، اين مساله برطرف خواهد شد؟ در بحث نظارت بر موادغذايي، به نظر من اولين سازماني که بايد بر آن نظارت داشته باشد، فائو در سطح جهاني و وزارت جهاد کشاورزي و دامپزشکي در سطح کشورهاست. اگر ميخواهيم غذاها سالم باشند، بايد از مزرعه و دامپروريها شروع کنيم. در واقع، وزارت کشاورزي و دامپزشکي بايد نظارتها را از پايه قوي کنند. وزارت بهداشت از وسط زنجيره وارد کار شده و گاهي متخصصان مربوطه را ندارد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 640]