تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
خرید سوسیس پرکن اصل با گارانتی
تشخیص دیسک و صفحه اصلی از تقلبی (6 راه ساده)
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
ده راهنمایی برای نوازندگان مبتدی یوکللی
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1806423737
کتابی که به دستور امام زمان(عج) برای منتقدان عصر غیبت نوشته شد
واضح آرشیو وب فارسی:ناب نیوز: شیخ صدوق(ره) نقل می کند در عالم خواب امام زمان(عج) را می بیند که از او می پرسند: چرا کتابی در موضوع غیبت نمی نویسی تا پریشانی خاطرت را برطرف سازد؟ از تو می خواهم کتابی بنویسی و غیبت هایی را که انبیا(ع) داشته اند، در آن بیاوری!به گزارش ناب نیوز ؛ آیت الله سیدمحمد ضیاءآبادی از اساتید برجسته اخلاق در شهر تهران است. در ادامه پای سخنان این مفسر قرآن کریم می نشینیم: مرحوم شیخ صدوق که تا اواخر قرن چهارم هجری حیات داشته است، در مقدمه کتاب کمال الدین و تمام النّعمه نوشته است: علت تألیف این کتاب آن بود که دیدم جمعی از مسلمین درباره طول غیبت امام مهدی (عج) به شبهه افتاده اند. مخصوصاً جریان ملاقاتش را با یکی از اهل علم و فضل در نیشابور نقل می کند که: دیدم آن مرد فاضل هم بر اثر تشکیک مردی فیلسوف ، به شبهه افتاده است در مقام رفع شبهه از ذهن او و سایر مردم بر آمده و دل ها را با نقل روایات معصومین (ع) آرامش بخشیدم و در همان ایام شبی با حال پریشان خوابیدم و در خواب خودم را در مکه و در حال طواف بیت دیدم که در شوط هفتم مقابل حجر الاسود آمده و استلام و تقبیل(دست مالیدن و بوسیدن) حجر نمودم. در همان حال چشمم به باب کعبه افتاد. شخص بزرگواری را مقابل باب ایستاده دیدم و ملهم شدم که او حضرت امام مهدی (ع) است جلو رفتم و سلام کردم به من فرمودند: «لم لاتُصنِّفُ کتاباً فی الغیبه حتّی یَکفیَ ما قد هَمّک»؛ «چرا کتابی در موضوع غیبت نمی نویسی تا پریشانی خاطرت را برطرف سازد؟» گفتم: مولای من در این باب مطالبی نوشته ام. فرمود: «لیس من سبیل ذلک»؛ «آن از این قبیل نیست». اینک از تو می خواهم کتابی بنویسی و غیبت هایی را که انبیاء (ع) داشته اند، در آن بیاوری. از خواب بیدار شدم و تا سحر به گریه و ناله و زاری پرداختم و صبح قلم برداشتم و امتثالاً للامر نوشتن این کتاب را آغاز کردم. منظور این که ملاحظه می فرمایید: مرحوم شیخ صدوق که در اواخر قرن چهارم هجری بوده است، آن موقع شاید بیش از هشتاد سال از عمر شریف و غیبت امام (ع) نگذشته بوده؛ مع الوصف آن گونه شک و شبهه و تردید در اذهان مردم به خاطر طول غیبت به وجود آمده بوده است؛ پس و اویلا اگر آن حال شک و تردید در اذهان ادامه می داشت، تا به امروز که قرن پانزدهم است و بیش از ۱۱۵۰ سال از غیبت می گذرد؛ چه وضعی پیش می آمد و چه اضطراب شومی در افکار و قلوب ایجاد می شد؟! نه تنها غیبتش بلکه ولادت و زنده بودنش نیز زیر سؤال می رفت و اصلاً نام مقدس امام (ع) از زبان ها می افتاد و یاد شریفش از خاطرها می رفت و در نتیجه چه انحراف و ضلالت و محرومیت از سعادتی دامن گیر ما مردم می شد! ولی بحمدالله ائمه اطهار (ع) از این پیامد هلاک انگیز پیشگیری کرده و موضوع طول غیبت را با جد تمام به شیعیان اعلام نموده و محدثان و راویان احادیث را وادار به ضبط اخبار راجع به غیبت نمودند و حالت آمادگی عمیقی در شیعه برای تحمل دوران طولانی غیبت حضرت حجت (ع) ایجاد کردند؛ به طوری که امروز ما پس از گذشت چهارده قرن از آغاز غیبت، هیچگونه شک و تردیدی در امامت امام بزرگوارمان و در حیات و سلامت وجود اقدسش نداریم و با یقین و ایمان کامل و با قلبی مطمئن و آرام به ولادت با میمنتش معتقدیم؛ به حیات و زنده بودنش معتقدیم، به غایب بودن و طول غیبت پر از حکمت و مصلحتش معتقدیم؛ شب و روز با حضرتش راز و نیاز و عرض توسل داریم؛ به هنگام پیشامد مشکلات در زندگی به پناه ولایت و لطف و عنایتش می رویم و با اظهار عجز تمام، فریاد «المستغاث بک یا مولانا یا صاحب الزمان» از عمق جان به سمع مبارکش می رسانیم و متقابلاً دست مِهر و نوازشش را بر سر خویش احساس می کنیم و از بلیات و گرفتاری ها نجات می یابیم. آری؛ این ایمان و این اطمینان و آرامش قلبی که ما در این زمان داریم و آیندگان نیز خواهند داشت؛ همه از برکت بیانات حضرات معصومین (ع) و زحمات علما و رُوات و محدثین عالی قدر شیعه نصیب ما شده است که اخبار غیبت را ضبط کرده به دست ما رسانده اند. «جزاهم الله عنّا و عن جمیع المؤمنین خیر الجزاء؛ منبع:فارس
جمعه ، ۱۴اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ناب نیوز]
[مشاهده در: www.nabnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 43]
-
گوناگون
پربازدیدترینها