محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829809396
روابط تجاری ایران و پاکستان پس از برجام؛ دست اندازهایی که هنوز باقی است
واضح آرشیو وب فارسی:دایان: اگر قرار باشد روابط اقتصادی ایران و پاکستان گسترش یابد این امر یک پروسه طولانی مدت خواهد بود چرا که پاکستان حاضر نیست روابط خود با سایر کشورها از جمله آمریکا و عربستان را قطع کند اما سعی دارد مناسبات با ایران را نیز حفظ نماید.به گزارش خبرنگار دفتر منطقه ای خبرگزاری فارس، روابط تجاری و اقتصادی ایران و پاکستان از گذشته تا امروز در منطقه از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده و به تازگی هم با مذاکراتی که بین مقام های سیاسی و اقتصادی دو کشور و سفر هیات تجاری پاکستان به ایران به منظور رفع موانع تجاری بین دو کشور، وارد فصل جدیدی شده است. سفر سال گذشته نخست وزیر پاکستان به ایران به منظور رفع موانع تجاری و اقتصادی بین دو طرف را می توان به نوعی سرآغاز فصل جدیدی از روابط دو کشور دانست. در سفر اخیری که محمد جواد ظریف به پاکستان داشت در کنار مذاکرات سیاسی، بر لزوم تکمیل پروژه خط لوله گاز ایران و پاکستان و تحرک بخشیدن به اراده دو کشور برای پیشبرد آن تاکید شد. وزیر خارجه کشورمان همچنین در این دیدار با اشاره به آمادگی ایران در زمینه های انتقال برق و کنترل مرز و تقویت مکانیسم های موثر برای مقابله با اقدامات تروریستی گفت: در این ارتباط خواهان سرعت بخشیدن به موافقت نامه امنیتی که توسط مجلس ایران نیز تصویب شده و نیازمند اهتمام بیشتری است، هستیم. همچنین به تازگی رئیس یک هیات بازرگانی پاکستان که به ایران سفر کرده از افزایش سطح مبادلات تجاری با ایران تا سطح پنج میلیارد دلار در سال خبر داد. علی اوسط هاشمی استاندار سیستان و بلوچستان در سفر به بلوچستان تحت کنترل پاکستان از قسمت های مختلف طرح و توسعه بندر گوادر دیدن کرد. نشست هیات ایرانی به ریاست علی اوسط هاشمی استاندار سیستان و بلوچستان با سروزیر جدید ایالت بلوچستان نواب ثنا الله خان زهری از سوی سروزیر برگزار شد. در این نشست به موضوعات خوبی به خصوص در ارتباط با مطالعه شبکه ریلی بندر گوادر به بندر چابهار نیز پرداخته شد که مورد توافق دو طرف قرار گرفت. طبق آمار گمرک جمهوری اسلامی در 9 ماهه ابتدایی سال جاری ایران در حدود 440 میلیون دلار کالای غیرنفتی به پاکستان صادر کرده که در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته 32 درصد کاهش یافته و در مقابل 166 میلیون دلار کالا از پاکستان وارد کرده که در مقایسه با سال گذشته 2 درصد افزایش داشته است. بنابراین با وجود ظرفیت های فراوان تجاری بین ایران و پاکستان، در 9 ماه سال جاری مجموع تجارت دو کشور به صورت غیر رسمی در حدود 600 میلیون دلار بوده با این وجود در برخی منابع رسمی این رقم تا 1 میلیون دلار نیز ذکر شده است. به طور کلی کشور پاکستان با بیش از 190 میلیون نفر جمعیت و مردمی مسلمان، این ظرفیت را دارد که به بزرگترین مقصد کالاهای وارداتی ایران تبدیل شود بنابراین لازم است ایران از فرصت همسایگی و نزدیکی فرهنگی با این کشور استفاده کند و با بالابردن سطح روابط تجاری با این کشور از مزایای افزایش تجارت و صادرات چون ایجاد اشتغال و ارزش افزوده بهره ببرد. با وجود کاهش صادرات ایران به پاکستان در سال جاری، روند تجارت ایران و پاکستان در سال های اخیر روندی روبه رشد بوده به طوری که پاکستان به یکی از اصلی ترین مقاصد صادراتی ایران تبدیل شده است. هر دو کشور ظرفیت خوبی برای گسترش روابط تجاری با یکدیگر دارند اما در این بین مشکلاتی وجود دارد که سبب شده پاکستان و ایران نتوانند آنطور که باید روابط اقتصادی خود را گسترش دهند. علل گسترش نیافتن روابط اقتصادی ایران و پاکستان قبل از تحریم و بعد آن رویکردهای تجاری پاکستان و ایران تقریبا مشخص است. پاکستان خواهان واردات انرژی از ایران است و در قبال برنج و مرکبات به کشورمان صادر می کند. به عبارتی پاکستان ظرفیت خوبی برای صادرات محصولات کشاورزی و منسوجات دارد. موقعیت ژئوپلیتیکی و جغرافیایی پاکستان امکان امتیاز گیری اقتصادی را برای این کشور فراهم می کند. ایران نیازی به امتیاز دادن به پاکستان ندارد بنابراین تلاش جدی برای گسترش روابط اقتصادی با این کشور انجام نداده است. ایران نه نیاز به سرمایه گذاری در پاکستان داشته و نه به دنبال استفاده سیاسی از این کشور بوده تا برای امتیاز دادن به این کشور تلاش کند. ایران در زمان جنگ با عراق به پاکستان نیاز داشت و از طریق بندر کراچی کمک نظامی دریافت می کرد و پاکستان نیز کمک هایی دریافت کرده است اما در حال حاضر چنین موقعیتی وجود ندارد. در یک جمله باید گفت تاکنون اراده سیاسی چندانی برای گسترش روابط اقتصادی بین ایران و پاکستان وجود نداشته است. پاکستان از کشورهای دریافت کننده کمک خارجی است و حتی در مناسبات اقتصادی به دنبال کسب منافع سیاسی وامتیاز گیری از کشورهای دیگر می باشد. به طور مثال چینی ها برای رسیدن به آبهای آزاد پروژه های اقتصادی در پاکستان را اجرا می کنند. عربستان می تواند سلفی گری را در پاکستان تبلیغ کند و از طریق این کشور نفوذ خود را در افغانستان و آسیای مرکزی افزایش دهد بنابراین در این کشور سرمایه گذاری می کنند. آمریکا برای ادامه سلطه بر افغانستان نیاز به عبور از خاک پاکستان دارد به همین علت با اینکه از بازی دوگانه این کشور آگاه است حاضر می شود امتیازاتی به این کشور بدهد. آمریکا کمک مالی و تسلیحاتی خود به پاکستان را کاهش داده اما هرگز این کمک ها را قطع نکرده است. نوع روابط پاکستان با سایر کشورها استفاده از مزیت های سیاسی برای انجام مناسبات اقتصادی می باشد. می توان گفت پاکستان فقط منافع اقتصادی را در روابط خود با سایر کشورها در نظر نمی گیرد و بیشتر به دنبال امتیاز گیری است. موانع تجاری ایران و پاکستان نبودن ساز و کار مناسب برای تجارت قانونی بین ایران و پاکستان سبب شده که گروه های مافیایی و قاچاقچیان به تجارت غیر قانونی در بلوچستان روی آورند که نمونه بارز آن قاچاق سوخت ایران به پاکستان است. به گزارش روزنامه امت و نوای وقت،مقدار سوخت قاچاق به طور دقیق مشخص نیست اما تاجران سوخت می گویند که روزانه 100 تا 130 تانکر که هر کدام قابلیت 25 تا 40 هزار لیتر دارند، گازوئیل قاچاق به بلوچستان پاکستان حمل می کنند. در سواحل پاکستان، بیش از 90 پمپ بنزین شناور به صورت غیرقانونی مشغول فعالیت می باشند که اغلب آنها محل فروش بنزین قاچاق ایران هستند. به گفته ماهی گیران کراچی، هیچ پست ایست و بازرسی برای جلوگیری از ورود بنزین قاچاق به بندر کراچی وجود ندارد و تاکنون اقدام جدی علیه گروه های مافیایی که از این طریق کسب درآمد می کنند، انجام نشده است. یک مقام دولت ایالتی سند در پاکستان عنوان کرد حتی با افزایش بازرسی ها نیز نمی توان از ورود نفت قاچاق به سواحل این کشور جلوگیری کرد زیرا قاچاقچیان مهارت و تجربه بالاتری دارند. نارنگی و سایر محصولات پاکستانی از جمله دام نیز به شیوه های مختلف توسط باندهای مافیایی به ایران قاچاق می شود. حسین مهاجران رئیس اتحادیه فروشندگان میوه و سبزی ایران چندی پیش در این زمینه گفت: اگر قرار است این حجم واردات قاچاق به کشور انجام شود بهتر بود که ممنوعیت ورود آنها برداشته می شد تا به صورت آزاد و قانونی وارد کشور شوند چون با این کار با قیمت واقعی عرضه خواهند شد. فقدان برنامه ریزی برای مبادلات ارزی و نبود بانک مشترک از دیگر مشکلات افزایش حجم تجارت بین دو کشور است. بازرگانان دو کشور نبود سازوکار پرداختی کالا را عامل اصلی افت تجارت بین دو کشور عنوان می کنند. بازرگانان پاکستان علاقه زیادی برای تجارت با ایران و سرمایه گذاری در این کشور دارند اما معتقدند بدون ضمانت بانک ها و اطمینان از سود تجارت نمی توان وارد معامله شد. به گفته این بازرگانان حتی مبادله ارزهای خارجی در ایران نیز با مشکلات زیادی همراه است به طور مثال تراول چک های سایر کشورها قابلیت نقد شدن در ایران را ندارد. یکی دیگر از موانع تجارت بین ایران و پاکستان نبود اطلاعات کافی از بازارهای دو طرف است. بازرگانان ایران با ظرفیت های تجاری پاکستان آشنا نیستند. باید اطلاعات تجاری پاکستان که به زبان اردو یا انگلیسی است به زبان فارسی ترجمه شود و در اختیار بازرگانان قرار گیرد. تاجران پاکستانی هم اطلاعات دقیقی از ظرفیت های تجاری ایران ندارند و با همین مشکل مواجه هستند. بازاریابی بین دو کشور بسیار ضعیف است و همین موضوع سبب شده بازرگانان نتوانند تجارت بین دو کشور را گسترش دهند. بازارچه های مرزی بین پاکستان و ایران غیر فعال هستند بنابراین باید با گسترش این بازارچه ها و فعال کردن آنها بخش دیگری از موانع تجاری بین دو کشور برطرف شود. تأثیر کشورهای دیگر بر روابط تجاری ایران و پاکستان عترت جعفری کارشناس پاکستانی با ارائه گزارشی در روزنامه نوای وقت نوشت: اجرای خط لوله صلح نیاز به عزم جدی دولت اسلام آباد برای تکمیل این پروژه بعد از پایان یافتن تحریم های ایران دارد و در غیر این صورت برجام هیچ تأثیری روی روابط تجاری و ساز و کار اقتصادی دو کشور نخواهد داشت. کارشناس پاکستانی گفت: اسلام آباد نباید فراموش کند که معاون وزیر امور خارجه آمریکا و نماینده ویژه این کشور بارها نسبت به اجرای پروژه خط لوله صلح هشدار داده اند که هنوز برخی تحریم ها علیه ایران ادامه دارد و پاکستان نباید برای واردات گاز از این کشور عجله کند. وی افزود: آمریکا اعلام کرده شرکت روسی که قرار است پروژه انتقال گاز از کراچی به لاهور را اجرا کند، تحریم است. به گفته جعفری،دولت پاکستان باید برای تحمل فشار آمریکا برای اجرای خط لوله صلح برنامه ریزی کند. جعفری تأکید کرد: بدون شک ایران یک بازار خوب برای محصولات پاکستانی است اما نبود ساز و کار درست و بانک مشترک از جمله موانعی است که بالا بردن حجم تجارت دو کشور را مختل می کند. پاکستان تا کنون نتوانسته با احداث بازارچه های مرزی با ایران در نزدیک مرز چمن به تجارت غیرقانونی در این منطقه مهم مرزی پایان دهد. از سال 2006 قراردادهای تجاری زیادی بین پاکستان و ایران امضا شد اما حجم تجارت بین دو کشور آنطور که باید افزایش پیدا نکرد. پاکستان پیشنهاد کرده که ظرف 5 سال باید حجم تجارت با ایران تا 5 میلیارد دلار افزایش پیدا کند اما هنوز تهران پاسخی در این زمینه نداده است. جعفری اظهار داشت: یکی از مسائل مهم در تجارت با ایران این است که هند، بازار این کشور را از آن خود کرده است. هند در ازای نفت محصولات خود را به ایران صادر می کند و در حال حاضر برنج هندی جای برنج پاکستانی را در ایران گرفته است. پاکستان در حال از دست دادن بازار مهم ترین صادرات خود یعنی برنج به ایران می باشد. کشورهایی چون آمریکا، عربستان و قطر مخالف گسترش تجارت پاکستان با ایران هستند و ادعا می کنند در صورتی که اسلام آباد برای دریافت انرژی به تهران رجوع نکند، انرژی و سوخت مورد نیاز این کشور را تأمین خواهند کرد. از یک بعد دیگر هم می توان این موضوع را بررسی کرد و آن اینکه اگر ایران خواسته باشد در پاکستان سرمایه گذاری کند یا به دنبال اجرای پروژه های اقتصادی در این کشور باشد باید با چه کشورهایی رقابت کند. اولین کشوری که ایران باید با آن مواجه شود چین است. چین با سرمایه گذاری 46 میلیارد دلاری بیشترین سرمایه گذاری خارجی در پاکستان را به خود اختصاص داده است. چین علاوه بر پروژه بندر گوادر و احداث بزرگراه به کشورهای آسیای مرکزی راکتورهای هسته ای پاکستان در منطقه چشمه (سرچشمه رود سند) راه اندازی کرده است و سال هاست که روابط عمیق سیاسی و اقتصادی با این کشور دارد. مسلم است که ایران نمی تواند در این زمینه با چین رقابت کند. به عبارتی ایران نه توان چنین سرمایه گذاری در پاکستان را دارد و نه خواهان امتیازی از این کشور است تا خواسته باشد چنین کاری انجام دهد. چندی پیش «یوری کوزلوف» نماینده تجاری فدراسیون روسیه گفت: بیش از 50 شرکت روسی پس از امضای پروژه 2 میلیارد دلاری خط لوله گازی کراچی-لاهور، به دنبال فرصتی برای سرمایه گذاری مستقیم در پاکستان هستند. شورای بازرگانی آمریکا هم اعلام کرد که بیش از 65 شرکت بازرگانی این کشور خواستار سرمایه گذاری در پاکستان هستند و تنها مشکلی که وجود دارد تأمین امنیت توسط اسلا م آباد می باشد. البته باید این موضوع را در نظر داشته باشیم که سرمایه گذاری کشورهای خارجی در پاکستان هدفمند است اما ایران چنین اهدافی را دنبال نمی کند. با اینکه پاکستان و ایران ظرفیت های زیادی برای گسترش روابط تجاری دارند اما انتظار نمی رود روابط اقتصادی دو کشور حتی بعد از برداشته شدن تحریم ها و اجرای برجام چندان تغییر کند. اگر قرار باشد روابط اقتصادی دو کشور گسترش یابد این امر یک پروسه طولانی مدت خواهد بود. پاکستان حاضر نیست روابط خود با سایر کشورها از جمله آمریکا و عربستان را فدای گسترش روابط اقتصادی با ایران کند اما سعی دارد مناسبات با این کشور را نیز حفظ نماید. بنابراین ممکن است اسلام آباد با توجه به منافع خود در برخی موارد بدون توجه به فشارهای برخی کشورها روابط خود با ایران را گسترش دهد. انتهای پیام/ح http://fna.ir/WXQZZW
چهارشنبه ، ۱۲اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دایان]
[مشاهده در: www.dayan.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]
-
گوناگون
پربازدیدترینها