محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1842227712
بازخوانی غفلت ۲۶ ساله در شبکه سازی اجتماعی
واضح آرشیو وب فارسی:دیمه نیوز: با گذشت قریب به ۶ سال از شکست فتنه صهیونیستی- آمریکایی سبز، هنوز پرده های بسیاری از این پروژه بزرگ که حاصل هما وردی بی نظیری از مجموعه قدرت های بزرگ جهانی بر ضد جمهوری اسلامی ایران بود، پنهان باقی مانده است. به گزارش پایگاه خبری دیمه نیوز ؛ کیهان نوشت: یکی از مهم ترین قسمت های این پرونده مهم شامل مدیریت مجموعه ای از نهادهای تشکیل شده به نام مردم در ذیل مدیریت مشهورترین مراکز بین المللی وابسته به تشکیلات جهانی ضدایرانی است. بررسی نحوه بروز رفتارهای ضد اجتماعی اعم از لشکرکشی خیابانی، خوراک دهی رسانه ای طولانی مدت، حفظ آرایش جنگی نیروها به واسطه مجموعه ای از سازمان های مشهور غیردولتی(NGOs) همگی نشان از تربیت و شکل گیری مدیریت واحد و شبکه حرفه ای در مدتی طولانی، سال ها پیش از ۱۳۸۸ دارد. شبکه ای که به واسطه مدیریت هزاران کرسی شغلی در تهران با اتکا به شرکت های خصوصی خارجی، تاثیر بسزایی بر افکار عمومی بخشی از قشر متوسط جامعه پایتخت نشین دارد و مردم را با تمسک به انواع حیله ها داوطلبانه وادار می سازد با کسب مزایا و منافع حداقلی شغلی، پشتیابی الیگارشی اشراف را در بزنگاه های سیاسی و اقتصادی عهده دار شوند. بخشی از پشت پرده این نقشه به واسطه افشای ماهیت برخی افراد درگیر در این سیستم منظم جهانی افشا شده است اما حجم زیادی از ماجرا هنوز برای بسیاری از مردم و مسئولین نامعلوم است. طبیعتا وقتی مسیر گزیده شدن حاکمیت و مردم در چنین فتنه بزرگی پس از ۶ سال از اتمام ماجرا مبهم باقی بماند، راه برای تکرار چنین وقایع خطیری همچنان گشوده خواهد ماند. در این مقاله تصمیم داریم ماجرای فتنه سبز را از مسیر شکل گیری سازمان های مردم نهاد در شکل دولتی در ایران پیگیری کنیم. ماجرایی که در تحلیل آرای قشر متوسط پایتخت در انتخابات ۱۳۹۴ نیز می تواند موثر باشد. تشکیل سازمان نفوذ مفهوم ساده «سازمان مردم نهاد» شامل هر تشکل غیردولتی می شود که به واسطه خواست گروهی از مردم با نگارش آیین نامه ای داخلی شکل بگیرد. از صندوق های قرض الحسنه محلی گرفته تا هیئت های مذهبی، همگی به نوعی در ذیل همین دسته قرار می گیرند. اما بحث ما از جای دیگری آغاز می شود… تیر ماه ۱۳۸۱ مرکزی به نام «مرکز توانمندسازی سازمان های جامعه مدنی» به دستور وزیر وقت کشور – موسوی لاری- در دولت اصلاحات تشکیل شد. هدف اصلی از ایجاد این مرکز «دولتی»، تشکیل شبکه ای از سازمان های غیردولتی، به منظورگذار موفقیت آمیز به جامعه دموکراتیک و تحکیم دموکراسی در ایران اعلام شد. مدیریت این مرکز هم به فردی به نام «سهراب رزاقی» سپرده شد که تا پیش از این چهره چندان مشهوری به شمار نمی رفت و در امور اجرایی کم تجربه محسوب می شد. رزاقی به مدیر NGO های وزارت کشور مشهور شد. اما حقیقت ماجرا این بود که سازمان های مردم نهاد به مدیریت جریانی جهانی سال ها بود که در کشور در حال فعالیت بود و شکل گیری مرکز توانمند سازی وزارت کشور تنها با هدف رسمی نمودن کمک های خارجی به این نهادها و به طور دقیق تر «قانونی نمودن توافقات» صورت گرفت. کنشگران یا همیاران؟ «باقر نمازی» که اخیرا پس از بازگشت به کشور برای نجات پرونده مسکوت فرزند زندانی اش – سیامک- به دام نیروهای امنیتی کشورمان افتاده، یکی از بزرگ ترین چهره های نفتی کشور است که به همراه خانواده متمول و پرنفوذ خود مالک تعداد زیادی از شرکت های داخلی و خارجی طرف قرارداد با گردن کلفت ترین غول های نفتی جهان همچون هالیبرتون و استات اویل و توتال از سال ۱۳۶۸ بود. نمازی در زمان پهلوی ۱۸ سال استاندار خوزستان بود و پس از آن نیز سمت های مختلفی در تشکیلات سازمان ملل داشت. با ابتکار دولت اصلاحات، باقر نمازی صاحب پیش مرگی در ویترین سیاست به نام سهراب رزاقی شد که پروژه شبکه سازی در کشور را رسمیت بخشید. رزاقی در اولین قدم سازمان مردم نهاد خود را با نام «کنشگران داوطلب» در سال ۱۳۸۰ راه اندازی کرد. اما نمازی دست کم چهار سال از او پیش بود! او در سال ۱۳۷۶ اولین نشست مشورتی سازمان های غیردولتی را در بوشهر۱ به راه انداخته بود. یعنی شبکه ای که از سال ۱۳۷۲، بلافاصله پس از بازگشت بی دردسر نمازی ها به ایران، تشکیل شد در نشست بوشهر اعلام حضور رسمی نمود. پس از نشست بوشهر، یک گروه کاری برای پیگیری مصوبات نشست تشکیل شد که سه سال بعد در اسفند ماه ۱۳۷۹ با عنوان «همیاران غدا» به ثبت رسید! آن زمان هیچ کدام از داخلی ها گمان نمی کردند تشکیل همیاران ابتدای مسیری باشد که پایان آن به کودتای مخملی ۱۳۸۸ ختم شود اما باقر نمازی قطعا می دانست چه می کند! همیاران به ریاست باقر نمازی در اولین قدم، مدیریت محکم کردن اتصال مالی و اطلاعاتی مجموعه سازمان های به اصطلاح مردمی را در دستور کار قرار داد. سرازیر شدن پول به ایران! در همه دنیا ارتباط گیری منظم و طولانی مدت با اقشار مختلف مردم که از گرایش های فرهنگی- سیاسی و اجتماعی متنوعی نیز برخوردارند تنها از یک راه ممکن است … «پول خرج کنید!» و باز هم پول خرج کنید! نمازی مجری و مدیر خوبی بود؛ اما در هر حال طراح پروژه شبکه سازی در داخل مرزهای ایران، وی نبود.۲ واضح است که وقتی طرحی جهانی همزمان از جانب وزارت خارجه آمریکا۳ و مجموعه ای از نهادهای بین المللی۴ به مردم جهان دیکته می شود بودجه مبسوطی نیز به جهت عملیاتی شدن آن در مناطق هدف تامین شود. خلاصه آش سازمان های مردم نهاد در ایران به اندازه ای شور شد که در ذیل گزارشات رسمی سالیانه شان در بخش تامین اعتبار از شرکت های نفتی مثل شل و توتال گرفته تا مجموعه ای از بنیادهای جهانی مثل آکسفام و سازمان ملل و بانک جهانی و انواع اندیشکده های ضد ایرانی صهیونیستی نام برده می شد. حماقت ایرانی و هوشیاری صهیونیست ها البته اغلب کشورها مثل دولت ایران در مقابل جریان نفوذ جهانی ایستادند. به طور مثال دولت رژیم غاصب صهیونیستی از فعالیت «آکسفام» و «بنیاد فورد» در حمایت از سازمان های مردم نهاد صهیونیستی جلوگیری کرد چرا که اهداف این سازمان ها را به اندازه کافی همراه با ارزش های صهیونیسم نمی دانست. کار تا آنجا پیش رفت که هر دو سازمان ذکر شده از رژیم اشغالگر قدس عذرخواهی رسمی نمودند! مشکل از همان ابتدا آشکار بود اما کسانی در داخل به عمد کوشیدند در ذیل شعار «همراهی با طرح های بین المللی» و «جهانی شدن» مثل همیشه با آنچه توهم توطئه می خواندند مبارزه کنند. در صفحه ویکی پدیای «NGO» می خوانیم: «بخش اعظمی از بودجه سازمان های مردم نهاد از محل حق عضویت در سازمان، فروش محصولات، کالا و خدمات، کمک های مالی اعطا شده توسط موسسات بین المللی یا دولت ها و کمک های مردمی تامین می شود. هدایای اتحادیه اروپا نیز که بسیار زیاد اعطا می شود، می تواند تامین کننده بودجه سازمان های مردم نهاد باشد. اگرچه اصطلاح «سازمان های مردم نهاد» تلویحاً بیانگر استقلال این سازمان ها از دولت است، برخی از NGO ها به منظور تامین بودجه مورد نظرشان وابستگی شدیدی به دولت دارند. یک چهارم از درآمد ۱۶۲ میلیون دلاری موسسه خیریه آکسفام در سال ۱۹۹۸ از محل کمک های دولت انگلیس و اتحادیه اروپا تامین شد. «ورلد ویژن» که سازمان امداد و توسعه مسیحیان آمریکا است، کالاهایی به ارزش ۵۵ میلیون دلار از دولت آمریکا به عنوان کمک دریافت کرد. ۴۶ درصد بودجه انجمن پزشکان بدون مرز که برنده جایزه نوبل نیز شده است، از محل منابع دولتی می باشد.» همیاران پس از فارغ شدن از طرح توانمند سازی مالی شبکه ای که تقریبا صد سازمان غیردولتی را شامل می شد به سرعت وارد فاز آموزش نیرو شد. اینجا بود که پروژه از فاز بی خطری وارد مرحله خطرناک فعالیت های ضد امنیتی شد. با گذشت اندک زمانی پای سازمان های جاسوسی رسمی در قالب اندیشکده های خارجی، به لطف دولت اصلاحات با هدف آموزش همین سازمان های غیردولتی به کشور باز شد. به طور مثال بنا بر گزارش وطن امروز، نایاک به عنوان مرکز رسمی تاثیرگذاری وزارت خارجه آمریکا بر جامعه ایرانیان به دعوت رسمی همیاران غدا در سال ۲۰۰۴ (۱۳۸۲) دو نفر از اعضای بلندپایه تیم حقوق بشر خود – دخی فصیحیان و هادی قائمی- با گرایش سیاسی نزدیک به منافقین و مذهب بهایی را در قالب مدیران اجرایی به ایران فرستاد. همچنین بنیاد آلمانی فردریش ابرت در زمانی که اینترنت و حتی کامپیوتر هنوز در کشور فراگیر نشده بود طرح اختصاصی شبکه الکترونیک داخلی را با هدف اتصال امن مجموعه سازمان های مرتبط در نشست سالیانه NGO های ایرانی و مصری برگزار کرد. این اولین همکاری رسمی تیم باقر نمازی و «ن.ج»، معاون نفوذی وزیر ارتباطات دولت یازدهم بود! با رشد تعداد اعضای شبکه، مدیران و طراحان آمریکایی نیز یکی پس از دیگری به کشور سفر کرده و از نزدیک با اقدامات زیرمجموعه خود آشنا می شدند. هاله اسفندیاری از بنیاد دموکراسی ملی (NED)، ویلیام میلر از سازمان جستجوی زمینه های مشترک، نمایندگان گری سیک از آژانس امنیت ملی آمریکا، فرح کریمی رابط نایاک و منافقین از پارلمان هلند، کیان تاجبخش از انستیتو جامعه باز جرج سوروس، زیبا میرحسینی از دانشگاه سوآس وابسته به MI6 و بسیاری از بزرگان عرصه انقلاب مخملی که امروز با مرور نام شان کلاه از سر هر سیاست نخوانده ای می افتد برای «توانمند سازی نهادهای مدنی» به ایران سفر کردند! قابل ذکر است که همه بنیادها و نهادهای ذکر شده علی رغم مدیریت آشکار کودتای مخملی ۸۸ در کشور بعضا با وقفه ای یک یا دو ساله مجددا اقدامات و فعالیت های خود را در پیش گرفته اند؛ بدون اینکه با کوچک ترین مزاحمت قانونی از سوی قوای مجریه، مقننه یا قضائیه در اجرای آنچه «توانمند سازی نهادهای مردمی در کشور» می خوانند، روبرو باشند! رفاقت انگلیس و اصلاحات؟! وخامت اوضاع زمانی آشکار می شود که اظهارات سعید ابوطالب نماینده مجلس هفتم را در سال ۱۳۸۳ در قالب طرح سوال از وزیر وقت ارشاد- احمد مسجد جامعی- مرور کنیم: «…«شل » دارد NGO های بزرگ ما را مدیریت می کند …«شل »، صدهزار دلار، به اینها کمک می کند و می گوید شما چکار کنید و آنها فعالیت های فرهنگی انجام می دهند! همه جا هم هستند، در زابل ، در بابل ، در گلستان در روستاهای مرزی جنوب ، هر جایی که یک محرومیتی است می بینیم که این NGO ها هستند که در واقع دارند حمایت مالی از سمت شل می شوند.» اسناد تاریخی نشان می دهد اولین مرکز آموزشی زیرمجموعه باقر نمازی اعم از تریتا پارسی، علیرضا امیدوار و رضا مرعشی و غیره، نمایندگی شرکت شل در تهران بوده است. * ابوطالب اقدامات شل را در ادامه این گونه برمی شمرد: «- شناسایی ظرفیت های فرهنگی و اجتماعی ما برای یافتن جای پای محکم خصوصاً در مناطق نفت خیز جنوب . این را خود «شل » اعتراف می کند. می گوید ما برگشتیم ، (انگلیسی ها می گویند) ما ۲۰ سال را در ایران از دست دادیم حالا برگشتیم که جبران مافات کنیم . درست شد؟ می آورند در خوزستان ، در مناطق محروم ما آنجا مدرسه می سازند، مدرسه ما داریم ، در مجلات خود «شل » که الان نزد من است به جناب آقای مسجدجامعی حتماً می دهم مدرسه ساختند، آرم «شل » بالای آن است . ـ فرهنگ سازی به صورت در استخدام درآوردن آدم ها و استعدادهای انسانی ما و حتی مدیران جزیی نفتی و غیر نفتی ما و از بین بردن حساسیت مردم و رسانه ها و مسئولین نسبت به اهداف استعماری خود! مجلس هفتمی ها آن زمان چیزی از پروژه «شبکه سازی اجتماعی» وزارت خارجه آمریکا و انگلیس نمی دانستند اما با تمسک به تجربه تاریخی اعلام کردند: این کارهایی که شل می کند مشخصاً معنی جاسوسی اجتماعی ، سیاسی و اقتصادی می دهد…من می گویم آقا چرا با وزارت ارشاد همکاری می کنند آنها می گویند ما با نهضت سواد آموزی هم همکاری می کنیم ، اصلاً کسی به ما کاری ندارد! ـ مشارکت در ساخت سه پژوهشکده فرهنگسرای خانه جوان اهواز به عاملیت یک بنیادی که اسمش را نمی آورم . حالا فکر نمی کنم صلاح باشد جناب آقای حداد فرمودند که اسم نیاورید. این از آن بنیادهایی است که در واقع معلوم نیست که کجا به ثبت رسیده ؟ [ بنیادی که ابوطالب نامش را به یاد نمی آورد «بنیاد زیرک زاده» به سرپرستی مصطفی ترابی زاده بود که فرهنگسرای خانه جوان اهواز را با بودجه شرکت نفتی شل ساخت. ترابی زاده از اعضای هیئت مدیره همیاران غدا متعلق به باقر نمازی بود. موسس بنیاد زیرک زاده هم؛ احمد زیرک زاده از اعضای هیئت اولیه تشکیل جبهه ملی ایران و بنیانگذار حزب ایران بوده است. این بنیاد در سال ۱۹۹۹ هماهنگی سفر مدیر سازمان صهیونیستی جستجوی زمینه های مشترک- ویلیام میلر- و مجموعه ای تیم اطلاعاتی همراه وی به کشور در پوشش طرح رصد آخرین کسوف قرن۲۰ را برعهده داشت. در سال ۲۰۰۱، هشت نفر از ایران برای مذاکره درخصوص «طرح تبادل دانشجو» و در پاسخ به سفر هیئت آمریکایی به ایران، به کلرادوی آمریکا سفر کردند که سه نفر از آنها از بنیاد علمی زیرک زاده بوده اند. این سفر به میزبانی سازمان جستجو برای زمینه های مشترک، انجام گرفته است. از ۲۵ آوریل تا ۲ می ۲۰۰۴، تیمی از آمریکا به ایران سفر کرده و از دانشگاه اصفهان، و مراکز علمی وابسته به بنیاد زیرک زاده در تهران، اصفهان و اهواز دیدن کردند؛ این دیدار در راستای طرح تبادل دانشجو به میزبانی وزیر علوم و فناوری وقت، جعفر توفیقی انجام گرفت. تنها چند ماه پس از این دیدار، مدیر کل اداره بورس دانشجویان، بورسیه دولتی را قطع کرده و دانشجویان را به سوی دریافت بورسیه از دانشگاه ها و دولت های خارجی هدایت نمود.] توانمندسازی انگلیسی که ادامه دارد! – مشارکت در پروژه توانمندسازی زنان سرپرست خانواده در مناطق محروم ملاشیعی ، ملاعربی و کوی ابوذر در اهواز، «شل » اصلاً آنجا چه کار می کند؟ «شل » چکار دارد به زنان سرپرست خانواده ؟ … – پرداخت کمک هزینه به دانشجویان فوق لیسانس و بالاتر برای ادامه تحصیل در انگلستان تحت عنوان بنیان کمک هزینه تحصیلی شل و نیز پرداخت کمک هزینه و اعزام هشت تن از دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف . البته آقای مسجدجامعی ممکن است بفرمایند که به ما مربوط نمی شود، به وزارت ارشاد مربوط می شود! – حمایت مالی از NGO ها در راه اندازی سایت های اینترنتی و تجهیز کتابخانه و اهدای رایانه ! … مشارکت در تأسیس خانه بهداشت روستای محروم خوچه بپاغی در شهرستان کلاله . پس از سیل سال ۸۲ طرح تبادل فرهنگی بچه های ۶ تا ۱۲ ساله ایران و هلند با برنامه هایی همچون ارتباط اینترنتی ، جشن شب یلدا، جشن میلاد مسیح ، جشن نوروز، بازدید از بم ، یک چنین حرف هایی … – حمایت مالی از بنیاد دانش و هنر که در لندن به ثبت رسیده است و توسط یک استاد ایرانی دانشگاه امپریال کالج لندن اداره می شود و این بنیاد در فعالیت های زیر شرکت دارد. ایجاد مرکز اطلاع رسانی در زاهدان به بهانه کارآفرینی در استان سیستان و بلوچستان و دریافت وام بلاعوض از بانک جهانی به بهانه همین طرح … [ در تکمیل اظهارات نماینده مجلس هفتم باید بگوییم: موسس بنیاد دانش و هنر «عباس عدالت» است. وی بنیان گذار شعبه لندن نایاک- کاسمی- است و به نام حمایت از صلح ایران و آمریکا ارتباطات گسترده ای با برخی دیپلمات های وزارت خارجه برقرار کرده است. یکی دیگر از چهره های شاخص هیئت مدیره این بنیاد «بیژن خواجه پور» عضو اتاق بازرگانی ایران و انگلیس، داماد باقر نمازی و از محکومین فتنه ۸۸ بود. وی هم اکنون ضمن مدیریت مجموعه بزرگی از شرکت های نفتی ایرانی و سازمان های مردم نهاد داخلی، در نایاک مشغول فتنه گری برضد جمهوری اسلامی ایران نیز می باشد! خواجه پور از بعد وقایع سال ۸۸ در ژنو ساکن است.] – ایجاد سخت افزارها و نرم افزارهای آموزشی برای استانداردسازی خط و زبان فارسی در شبکه اینترنت و ارائه پلات فرم برای آموزش از راه دور و آموزش مجازی به زبان فارسی و انگلیسی ، تجهیز (۵۰) کتابخانه و مرکز فرهنگی از قبیل آموزشگاه معلولان ، جمعیت زنان ، یتیم خانه های تحت پوشش بهزیستی برای اتصال به اینترنت ، پروژه درازمدت لباس های محلی مردم ایران ، راه اندازی شبکه اینترنتی مدارس خوزستان با هدف کاربری یارانه و امکان ارتباط دانش آموزان ایرانی از طریق اجرای پروژه های فنی – فرهنگی ، برگزاری جشنواره بازی های بومی و سنتی ایران در ارگ بم …» پاسخ وزیر اصلاحات به نفوذ انگلیس پاسخ مسجد جامعی به مجلس در همان جلسه: …یک دفعه یک بزرگواری آمده ، دست روی این همه جنایتی که در طول این سال ها شده گذاشته ، جلو آن را گرفته ، بعد هم گفته وزیر ارشاد بگوید، چرا «شل » دارد جاسوسی می کند؟! چرا دارد برای زنان سیستان و بلوچستان این کار را می کند، چرا دارد مدرسه می سازد؟! چرا دارد… اصلاً جاسوسی در نظام اجرایی مگر به این راحتی است؟! بنده وزیر ارشاد چگونه می توانم پاسخگوی این باشم ؟ می گویند، چرا نمایندگان شل هرجا دل شان می خواهد می روند؟ بابا! مملکت حساب و کتاب دارد، اطلاعات شما شاید ناقص است ، شاید اطلاعات شما ناقص است ، شاید شما عجولانه صحبت می کنید، به هرحال من می فهمم ، مسئله رسانه ، مسائل رقابت ، مسئله دعواهای گروهی ، اینها همه جای خود دارد ولی این طوری مملکت را زیر سؤال نبرید! انگار که در طول این مدت نه وزارت اطلاعاتی بوده ، نه رئیس جمهوری بوده ، نه مجلسی بوده ، نه کسی توجه کرده ، «شل » آمده اطلاعات … حضرت آقا هم اقتضاء می کند که همه این مراکز را در… اصلاً اینطوری نیست (!) در سؤال شما سه مورد بود که من توضیح دادم . هر سه مورد آن هم مبنای قانونی دارد و همه آنها هم درست هستند. من تازه تردید دارم که خود این را «شل » دارد مطرح می کند یا دیگران دارند مطرح می کنند؟! (همهمه اعتراضی نمایندگان ). ایران، بهشت جاسوسان و مهندسان فرهنگی! حقیقتا در تمام دوره ۸ ساله اصلاحات، ایران تبدیل به بهشت جاسوسان و اجرای پایلوت پروژه های خاورمیانه ای سازمان های امنیتی کشورهایی همچون آمریکا و انگلیس شد. اوضاع به قدری مفتضح شد که هلند و فنلاند و ایرلند و آلمان نیز با هدف کمک به شکل گیری پایه های دموکراسی و حقوق بشر در ایران هزینه می کردند و در تمام این مدت سهراب رزاقی سوژه بود و باقر نمازی و سایر اعضای خانواده بزرگ وی در حاشیه امنیتی بی نظیر، طرح های دشمن را از نزدیک مدیریت می کردند و با مهدی هاشمی رفسنجانی و برخی کارگزاران دوره سازندگی پالوده نفتی نوش می کردند! باقر نمازی و پسرانش به عنوان «مشاور» در مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام، در قانون نویسی مشارکت می کردند و با آنها مشابه «دانشمندان جهانی نیکوکار» رفتار می شد که برای نان رسانی به الیگارشی اشراف، از آمریکا ظهور کرده اند! کنشگران داوطلب و همیاران مجموعه ای از جوانان جویای کار و زنان بی سرپرست یا بدسرپرست و دانشجویان اصلاح طلب را با اشتغال زایی در انواع بنگاه های به ظاهر مردم نهاد با رویکرد توانمندسازی، خیریه و بنگاه های خوداشتغالی جذب کردند و پرواضح است که در غیاب جهادگران وطنی، رای و نظر مردم و نسل آینده را به سمت خود می کشیدند. بخشی از جوانان جویای کار نیز توسط مجموعه شرکت های تامین منابع انسانی متعلق به خانواده نمازی از جمله «گروه آتیه» در کشور مدیریت شدند. شبکه حتی برای فمنیست ها و فعالان حقوق بشر و حافظان محیط زیست نیز مراکزی را در نظر گرفته بود. علاوه بر آن با قدرت گرفتن مجموعه و بزرگ شدن نهادهای مالی حامی در خارج از کشور، نیروهای ناراضی و باقی مانده احزاب حذف شده ای همچون نهضت آزادی، مارکسیست ها و باقی گروه های چپ گرایی همچون منافقین و فدائیان خلق و بهائیان جذب این سیستم شدند. حال تصور کنید در چنین سیستم منظمی چه کسی حاضر است دست مدیر رزاق خود را که شهره به «خوش حسابی» هم هست گاز بگیرد؟! امنیت فتنه سازان در دستگاه امنیت ملی! در تمام این سال ها تنها یک بار رزاقی در سال ۱۳۸۶ دستگیر شد و پس از یک ماه نیز به قید وثیقه با وکالت شیرین عبادی و عبدالفتاحسلطانی آزاد شد! با پایان دوره اصلاحات تنها دوره های آموزشی ضمن خدمت مدیران ارشد سازمان های غیردولتی به خارج از کشور منتقل شد و هیچ مانع قابل ذکری در مسیر رشد شبکه ایجاد نشد. شبکه ای که آغاز فعالیتش با اجرای طرح موفق تحدید نسل خانه به خانه ایرانیان شروع شده بود به واسطه وقوع زلزله بم در سال ۱۳۸۲ مانوری پیروزمندانه را به روی پرده برد. بررسی اسناد رسمی منتشر شده در همیاران غدا نشان از بسیج مثال زدنی نیروها، مدیریت منابع انسانی از شهرستان های مختلف در قالب تیم های امدادرسان و پایه گذاری شعبه جدیدی از شبکه در قالب طرح ارتباط گیری با ضعیف ترین اقشار جامعه را دارد. علاوه بر اینکه در مرحله پس از بحران نیز همین مدیریت واحد شبکه در قالب توزیع حساب شده منابع مالی جذب شده از مراکز خارجی موفق شد ایالتی نمونه را در جنوب کشور تشکیل دهد. بعد از عملیات بم بود که وزارت کشور تازه به قابلیت های این شبکه بزرگ نوظهور پی برد و امروز پس از گذشت ۶ سال از فتنه ۸۸ تازه عده ای در داخل کشور به این موضوعات فکر می کنند که چگونه جمعیتی ۳ میلیونی در ۲۵ خرداد به خیابان ها آمدند؟ کتانی نارنجی هایی که با حرکات از پیش تمرین شده جمعیت را هدایت می کردند چه کسانی بودند؟ کمیته صیانت از آرا متشکل از چه افرادی بود؟ وقتی در کشور حتی یک حزب با سابقه نیز وجود ندارد چطور تنها ۲۵۰ هزار نفر هماهنگ بر سر صندوق های رای با هدف صیانت از آرا حاضر می شوند؟ اصلا سیستم ارتباط گیری پیامکی در روز انتخابات کی و کجا به این تعداد نیرو آموزش داده شد؟ جزوه یارگیری جنبش سبز با ایده هر سرتیم صد رای به شیوه مارکتینگ چطور و کجا تهیه شده بود و اصولا ارتباط گیری با زیرمجموعه چگونه صورت می گرفت؟ شبکه «شما رسانه هستید» با سرتیم های خبررسان معین چطور یک شبه در کشور شکل گرفت؟ میزان نفوذ یک ایده انتخاباتی چگونه به صورت ناگهانی به اندازه یک جنبش برانداز با شعار و هدف معین در هر شهر افزایش یافت؟ هزینه چندین دهه غفلت همان طور که هر دیگرگونی همچون انقلاب اسلامی نیاز به شبکه سازی در طول سالیان (۱۳۵۷-۱۳۴۲) دارد بی شک به راه انداختن یک کودتای مخملی تمام عیار در همان کشور پهناور و یا براندازی حکومت مستضعفین از مسیر الیگارشی اشرافیت نیز زمان زیادی برده است. دستگاه های نظارتی ما سال ها عملیات آشکار دشمن در خاک خودی را ندیدند! مسئولین ما بعضا با شبکه دشمن همراه شدند. قطعا باید شاکر باشیم که دست قدرت خدا به یاری ملت مظلوم ایران آمد، اما آیا پس از اینکه تا آستانه شکست پیش رفتیم به ترمیم مواضع ضعیف قدیمی اقدام کردیم؟ سهراب رزاقی با حکم غیابی دادگاه به ۲۰ سال زندان محکوم شد اما مجموعه لابی اقتصادی باقر نمازی و حتی تشکیلات کنشگران داوطلب۵بدون تابلوی رسمی، کماکان پابرجاست! شبکه سازمان های مردم نهاد همچنان به واسطه قانون نگاری خائنانه دولت اصلاحات۶ در پایان دوره ریاست جمهوری وی، بدون هیچ گونه نظارتی به جذب سرمایه از مخوف ترین بنگاه های براندازی نرم در جهان مشغول است و تعداد این بنگاه ها از ۸۸ تاکنون به صورت تصاعدی رشد یافته است! شبکه سازی اجتماعی براساس طرح جدید وزارت خارجه آمریکا و انگلیس به شبکه سازی «اقتصادی- اجتماعی» تبدیل شده است. شتابدهنده های استارتاپی آمریکایی به دنبال بازگشت سرشاخه های جدید با سبقه سفید به کشور دقیقا پس از فتنه ۸۸، کار را از نو این بار با هدف قرار دادن شهرستان ها و روستاها آغاز کرده اند. معاونت امور زنان ریاست جمهوری نزار ذکا، سرپل آمریکایی پروژه شبکه سازی در خاورمیانه را برای پیشبرد هدف پوششی «توانمندسازی جامعه زنان» به کشور دعوت می کند و «ن.ج»، همچنان در مسیر تشکیل زیرساخت ملی اطلاعات کشور با هدف تکمیل شبکه سازی دشمن، کارشکنی می کند! اینجا معادله ای یک مجهولی پیش روی نظام قرار دارد. اگر امروز مجموعه ای از نهادهای وابسته به وزارت خارجه آمریکا براساس قانون جمهوری اسلامی(!) در قالب تشکیل خیریه و شتابدهنده و بنگاه پولی- مالی، ده ها مرکز در نقاط مرزی کشور و دورافتاده ترین روستاها به خرج سیا و MI6 دایر می کنند و تربیت کودکان معصوم و بی بضاعت و فعال سازی جوانان بیکار را رسما برعهده می گیرند، چه کسی مقصر است؟! آیا حقیقتا آمریکا نیز به طور مثال به سازمان مردم نهادی همچون کمیته امداد امام خمینی اجازه می دهد در ۱۸ ایالت خیریه و مهدکودک و کارگاه کارآفرینی و مرکز آمارگیری دایر کند؟ چه بسا همین کودکان و جوانانی که امروز توسط بنیادهای آمریکایی و مهدکودک های آلمانی بورسیه تحصیلی دریافت می کنند فردا روز مدیریت طرح های آینده غرب، مشابه فتنه ۸۸ را عهده دار شوند. کارآفرینی برای مردم ایران وظیفه حاکمیت است. خدمت رسانی به روستاها و شهرستان ها بر عهده نظام است. حاکمیتی که اجرای پروژه های توانمندسازی و آموزشی برای زنان و جوانان ایرانی را به دشمن واگذار کند، ذخیره آرمانی و پشتوانه مردمی اش را به تدریج از دست خواهد داد. به همین جهت است که هیچ حاکمیت مستقلی اجازه شبکه سازی اقتصادی و اجتماعی در داخل مرزهای خود را به بیگانه و نه حتی دشمن نمی دهد. آیا دستگاه های امنیتی و مدیران دولت به هوش خواهند آمد؟ ـــــــــــــــــــــــ ۱- در نشست بوشهر که اولین گردهمایی گسترده سازمان های غیردولتی بود، بیش تر شرکت کنندگان از تهران بودند و فقط یک نماینده از تشکل های مردمی شهرستان ها حضور داشت. سه چهارم شرکت کنندگان زن بودند و در پایان نشست دبیرخانه ای با مسئولیت «انجمن تنظیم خانواده» متعلق به ملک افضلی- معاون وزیر بهداشت- برای اجرای مصوبات نشست تشکیل شد. به این ترتیب اولین پروژه رسمی سازمان های مردم نهاد با هدف کاهش نرخ رشد جمعیت براساس برنامه جهانی «تحدید نسل ایرانیان» کلید خورد. جالب توجه است که این طرح جهانی در کمتر از ده سال با موفقیت صددرصدی به پایان رسید! ۲- حمایت از شکل گیری و توانمندسازی NG ها در جهان به صورت رسمی در برنامه سازمان ملل در سال ۲۰۰۰ قرار گرفت که با هدف «مداخله در کمک های بشردوستانه» به عنوان «حقی جهانی» اعلام رسمی گردید. http://www.cfr.org/iran/iranian-civil-society- role-us-foreign-policy/p ۴- گزارش کاربری شماره۸؛ ظرفیت سازی سازمانی در جامعه مدنی ایران؛ نویسنده: کاترین اسکوایر. ۵- جرس- ۹۱/۱۲/۲۹؛ سهراب رزاقی: کنشگران مدنی باید به فراتر از انتخابات بیاندیشند. ۶- آیین نامه تأسیس و فعالیت سازمان های غیردولتی مورخه ۸۴/۳/۲۹ در آخرین روزهای دولت اصلاحات، بنا به پیشنهاد مورخه ۸۳/۵/۸ وزارت اطلاعات و به استناد اصل ۱۳۸ قانون اساسی تصویب و اجرایی شد. انتهای پیام/
چهارشنبه ، ۱۲اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دیمه نیوز]
[مشاهده در: www.dimehnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]
-
گوناگون
پربازدیدترینها