تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816441095
یادی از خالق ترانه های ماندگار
واضح آرشیو وب فارسی:بولتن نیوز: دوازدهم اسفندماه سال روز تولد بیژن ترقی شاعر و ترانه سرای فقید است. او چهره ای است که شاید نامش کمتر از آثارش در یادها باشد.به گزارش بولتن نیوز به نقل از خبرنگار ادبیات ایسنا، خیلی از ترانه های ماندگاری که با صدای خوانندگان مطرح در ذهن ها مانده، شعرشان متعلق به بیژن ترقی است؛ آتش کاروان، بهار دلنشین، برگ خزان، افسانه محبت و ایران جوان. بیژن ترقی اگر زنده بود 86 ساله می شد. داریوش رفیعی، بنان، کورُس سرهنگ زاده، محمدرضا شجریان، علیرضا افتخاری و سالار عقیلی از جمله خواننده هایی هستند که شعرهای بیژن ترقی را خوانده اند؛ شعرهایی که بخشی از حافظه ایرانیان را به خود اختصاص داده اند. دوازدهم اسفندماه سال 1308 در تهران به دنیا آمد. پدرش محمدعلی ترقی بنیان گذار انتشارات خیام بود و به او آموزش می داد؛ به همین سبب تحصیل رسمی را در سال 1318، از کلاس پنجم ابتدایی شروع کرد. از سال 1320 در انتشاراتی پدرش شاعرانی چون شهریار، گلچین معانی و امیری فیروزکوهی را می دید. فعالیت ادبی خود را با استادانی چون ملک الشعرای بهار، امیری فیروزکوهی، نیما یوشیج و شهریار آغاز کرده بود و با هنرمندان و آهنگ سازان نامی روزگار خود چون ابوالحسن صبا، رضا محجوبی، علی تجویدی، داریوش رفیعی و پرویز یاحقی همکاری نزدیک داشت. بیژن ترقی از سال 25 شروع به سرودن غزل و مثنوی می کند. در سال 1336 با زنده یاد پرویز یاحقی، آهنگساز و استاد ویلن آشنا می شود و سرودن ترانه هایی بر وزن آهنگ های او همچون «می زده»، «برگ خزان» و «اسیر» را آغاز می کند. او در سال 50 نخستین مجموعه شعر خود با نام «سرود برگ ریزان» را منتشر می کند و در اواخر این سال دیوان «حزین لاهیجی» را پس از سال ها پژوهش برای اولین بار در ایران چاپ می کند. همچنین به ترانه سرایی برای برنامه هایی چون گل ها می پردازد و با رادیو همکاری می کند. بیژن ترقی مهرماه سال 84 سرود «ایران جوان» را برای ارکستری با رهبری و تنظیم پیمان سلطانی نوشت که بعد با رهبری فرهاد فخرالدینی و صدای سالار عقیلی اجرا شد. این شاعر در مقدمه این سرود چنین نوشته بود: «آرزو داشتم شعری و سرودی در عظمت و بزرگی وطنم بسازم. از خداوند بزرگ سپاسگزارم که در اواخر عمر به این آرزوی خود رسیدم.» این ترانه سرای پیشکسوت که در تابستان سال ۱۳۸۷ سکته قلبی کرد و بیماری اش تشدید شد، زمانی گفته بود: «با این که مردم هنوز ترانه های مرا زمزمه می کنند، از یادها رفته ام. از وقتی مریض شدم، کسی احوالی از من نمی پرسد.» پیکر بیژن ترقی هفتم اردیبهشت ماه سال 1388 از مقابل تالار وحدت تشییع و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) در کنار همکاران قدیمی اش علی تجویدی و پرویز یاحقی به خاک سپرده شد. کتاب خاطرات خودنوشت بیژن ترقی به نام «از پشت دیوارهای خاطره» (پنجاه سال خاطره در زمینه شعر و موسیقی) که چاپ اول آن به سال 85 برمی گردد، بارها تجدید چاپ شده است. این کتاب با بخش هایی همچون: سال شمار زندگی، نقش شاعر از دیدگاه شاعران و هنرمندان معاصر، در رهگذر شاعران، با طلیعه داران هنر موسیقی ، خاطرات ایام سفر، مصاحبه ها، مقالات ادبی و خاطرات پراکنده همراه است. رحیم معینی کرمانشاهی - شاعر و ترانه سرای فقید - در تجلیل از دوست ترانه سرایش گفته بود: هنگامی که بیژن ترانه ای را می ساخت و برایم می خواند، می دیدم که چه فکر نوی دارد و نمی دیدم که در قالب قدیم حرکت کند. فکرش خیلی باز بود و بزرگ ترین امتیازی که نسبت به سایر ترانه سراها داشت، شناخت موسیقی بود. همایون خرم - آهنگ ساز فقید - از ترقی به عنوان ترانه سرایی بی نظیر و بااحساس یاد و اظهار کرده بود: او شوق ترانه سرایی داشت. اگر کسی عاشق نباشد، باید راه دیگری انتخاب کند. عاشق جز طلب معشوق چیز دیگری نمی خواهد و معشوق بیژن ترقی، ترانه سرایی بود. می بینیم شاعرانی هستند که خوب غزل و قصیده می گویند؛ اما ترانه های شان آن چنان که ترانه های بیژن ترقی دلنشین است، به دل نمی نشیند. سیدعلیرضا میرعلی نقی - تاریخ نگار موسیقی – می گوید: بیژن ترقی از جمله چهار ترانه سرای بزرگ دوران برنامه گل ها و چند دهه اخیر ماست. ترقی از پیشتازان تغزل لطیف شاعرانه در ارتباط با انسان و نیز طبیعت بود و طبیعت در آثارش جلوه زیادی داشت. ترانه های او از ماندگارترین ها هستند. احترام زیادی هم برای شخصیت هنری او که از توصیف بی نیاز است و هم برای شخصیت انسانی اش که از لحاظ پاکیزگی روحی و خلوص نیت یک نمونه تک بود، قائل ام. نجابت، حیا و انصافی که در او مشاهده شد، شاید اگر بی نظیر نبود، کم نظیر بود و متأسفم که بگویم نه تنها یک شاعر و ترانه سرا بلکه یک انسان حقیقی و نیک را از دست داده ایم. همچنین محمدعلی بهمنی – شاعر و ترانه سرا - بیان می کند: بسیاری از ترانه سرایان به شکلی وام دار بیژن ترقی هستند. من لحظات ماندگاری با بیژن ترقی داشتم؛ هم با دقایق ترانه ای او و هم با دقایق شعری او خاطرات ماندگاری در حافظه دارم. عبدالجبار کاکایی - شاعر و ترانه سرا - نیز در پی درگذشت بیژن ترقی می گوید: بیژن ترقی به وجودآورنده خاطرات شیرین و زیبایی در دنیای ما بود. برای قدر دانی از این ابداع و خلق نمی دانم چه کار باید کرد؛ اما می شود گفت به عدد همه لحظاتی که با دل نوشته های او زندگی کردم و لذت بردم، او را دوست دارم. اگر او نبود، من بی ترنم ترانه «آتشی ز کاروان» و «اشک من هویدا شد»، حتما محروم تر بودم؛ پس ساعت های صادقانه ای که با این کلمات گذشت، بهره های من بود از وجود او. متن «ایران جوان» سروده بیژن ترقی: نام جاوید وطن صبح امید وطن جلوه کن در آسمان همچو مهر جاودان وطن ای هستی من شور و سرمستی من جلوه کن در آسمان همچو مهر جاودان بشنو سوز سخنم که هم آواز تو منم همه جان و تنم وطنم، وطنم، وطنم، وطنم بشنو سوز سخنم که نواگر این چمنم همه جان و تنم وطنم، وطنم، وطنم، وطنم همه با یک نام و نشان به تفاوت هر رنگ و زبان همه با یک نام و نشان به تفاوت هر رنگ و زبان همه شاد و خوش و نغمه زنان ز صلابت ایران جوان منبع: ایسنا
چهارشنبه ، ۱۲اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بولتن نیوز]
[مشاهده در: www.bultannews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]
-
گوناگون
پربازدیدترینها