تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804921714
گفت وگو با نویسنده کتاب «زندان موصل»
واضح آرشیو وب فارسی:آزادگان ایران: جواد کامور بخشایش نویسنده، محقق و پژوهشگر حوزه ادبیات، انقلاب اسلامی و دفاع مقدس است که تاکنون آثار متعددی را به چاپ رسانیده. او علاوه بر نگارش مقالاتی در فرهنگ ناموران معاصر ایران، دایره المعارف انقلاب اسلامی، فرهنگ نام آوران، فصلنامه پانزده خرداد و... در همایش های مختلف آثاری همچون یاس در قفس و نامی که ماند را در قالب کتاب انتشار داده است. کتاب «زندان موصل» خاطرات ۱۰ سال اسارت رباط جزی بهانه ای شد تا با ایشان گپ وگفتی داشته باشیم.پایگاه اطلاع رسانی آزادگان ایران : جواد کامور بخشایش نویسنده، محقق و پژوهشگر حوزه ادبیات، انقلاب اسلامی و دفاع مقدس است که تاکنون آثار متعددی را به چاپ رسانیده. او علاوه بر نگارش مقالاتی در فرهنگ ناموران معاصر ایران، دایره المعارف انقلاب اسلامی، فرهنگ نام آوران، فصلنامه پانزده خرداد و… در همایش های مختلف آثاری همچون یاس در قفس و نامی که ماند را در قالب کتاب انتشار داده است. کتاب «زندان موصل» خاطرات ۱۰ سال اسارت رباط جزی بهانه ای شد تا با ایشان گپ وگفتی داشته باشیم. در ابتدا بفرمایید چرا تاریخ شفاهی اهمیت دارد؟ تاریخ شفاهی پس از پیروزی انقلاب اسلامی مورد توجه قرار گرفت از این جهت که تاریخ را مردمی می کند و روایت و نگارش حوادث را به متن جامعه می کشاند. به ریزترین و جزئی ترین حوادث، آن هم از زبان مردم و شاهدان اشاره دارد. احساس و عاطفه در این آثار حاکم است که تاریخ رسمی این مشخصه ها را ندارد، به همین خاطر تاریخ شفاهی توانسته بین مردم جا باز کند. چرا با این وجود خیلی شناخته شده نیست؟ به نظر من اقبال مردم برای کارهای خاطره ای بد نیست. ما توانستیم یک نهضت جدیدی به اسم نهضت خاطره نویسی راه بیندازیم. در این ۱۰ سال اخیر حتی سینمای جنگ ما هم نتوانسته است ارتباط دائمش را با مخاطب حفظ کند ولی کتاب و خاطره با استناد به این سبک موفق بوده است. نهضتی پدید آمد که آغازگر آن هم کتاب های تاریخ شفاهی بودند و توانستند مخاطبانی را که شاید ۱۰ سال از خاطرات جنگ دورشده بودند، به خاطرات انقلاب و جنگ برگردانند. چگونه باید حرکت کنیم تا این ارتباط کم نشود؟ این فرآیندی است که باید درباره آن فکر و برنامه ریزی داشت و راهکاری پیدا کنیم که تاریخ شفاهی را به سمت دانشگاه ها ببریم و به شکل آکادمیک به آن نگاه کنیم تا مباحث نظری درباره آن زیاد تولید شود چون هرچه در این عرصه وجود دارد به نوعی تجربه است. حرکت تاریخ شفاهی امروز با استناد از تجربه افرادی است که در این عرصه گام نهاده اند، بنابراین ضرورت دارد به سمت مردم کشیده شود و اصولی و علمی باشد تا بتواند ماندگاری خود را حفظ کند. در عین حال توجه به مخاطب امروز را هم در نظر داشته باشیم. یکی از مشکلات تاریخ شفاهی غلو خاطرات افراد در طول زمان است. این مسئله را چطور برطرف می توان کرد؟ قطعاً همینطور است یعنی در کنار محاسن، آفت من محوری راوی در حوادث وجود دارد، چون با توجه به ماهیت خاطره، افراد از زاویه دید خودشان مطالب را روایت می کنند، همین باعث مشکل است لذا باید به صورت علمی کار بشود و من محوری مورد راستی آزمایی قرار بگیرد. اینکه هر خاطره را بشنویم و تولید کنیم مطمئناً نمی توانیم با تاریخ پاسخگو باشیم و ارتباط منطقی و مفهومی بین آنها ایجاد کنیم چون هرکس روایتی دارد که همگونی ندارد. به نظرم خاطره باید با توجه به استنادات باشد و فعالان این عرصه به استنادات و راستی آزمایی توجه بیشتری کنند. درباره خاطره گویی از شخصیت های بزرگ هم همین گونه است؛ باید راستی آزمایی شود و اگر امکانش نیست، مجبوریم به فرد روای اعتماد کنیم که تاریخ نقلی می شود. از بین کارهایی که در این حوزه داشتید کدام مورد برایتان بیشتر جالب توجه بود؟ زندگی سیدمرتضی نبوی که در حال نوشتن جلد دوم کتاب ایشان هستم. از نظر مذهبی، مبارزات سیاسی و سبک زندگی که داشت برایم جالب توجه بوده است. در تاریخ شفاهی دوره جنگ هم زندگی اولین شهید دفاع مقدس برایم بسیار ارزشمند است و برکات حضور این شهید در زندگی را بارها دیده ام. شما به تأثیر سبک زندگی اشاره کردید، بیشتر توضیح دهید. وقتی کتابی نوشته می شود به عهده سایر رسانه هاست که کتاب را تبلیغ و معرفی کنند و به جامعه بکشانند، به خصوص کتاب های انقلاب و جنگ که دربردارنده سبک زندگی اسلامی هستند باید در جامعه پیاده سازی شوند چون در همه آنها درس زندگی است. با توجه به اینکه افراد عمدتاً به خواندن مطالب کوتاه علاقه دارند چطور می توان این کتاب های نسبتاً قطور را ترویج داد؟ متأسفانه این معضل جدی است باید فعالان و جامعه شناسان تمهیداتی بیندیشند زیرا بعد از نوشتن و نشر کتاب تازه باید راه ارتباطی با مخاطب را پیدا کرد تا کتاب ها انبار نشوند. به نظرم نیاز به یک شبکه جامع توزیع کتاب است تا مخاطب خاص خودش را در ابعاد و موضوعات گوناگون بتواند جذب کند. این راهکاری است که می تواند مفید باشد تا مخاطب خاص را با کتاب خاص وصل کند. اخیراً کتاب هایی را با روایتگری بازیگران در تلویزیون داریم. نظر شما در این باره چیست؟ شیوه جدیدی است که روی بعضی کتاب ها جواب داده است. اگر بتوانیم هنر را با کتاب تلفیق کنیم، می تواند مؤثر باشد چون مخاطبان به راوی کتاب علاقه دارند مثلاً دختر شینا با اجرای ساده امین زندگانی وجهه پیدا کرد. جامعه باید یک نویسنده را بشناسد که زمان زیادی می برد. تازه آن هم مخاطب خاص ولی برای اینکه مخاطب عام را جذب کنیم، این شیوه ها خوب است تا نبود ارتباط بین مخاطب و نویسنده برطرف شود. تبلیغات مختلفی از تلویزیون پخش می شود آیا مانند اینها تبلیغ کتاب هم لازم می دانید؟ بله، اعتقاد دارم وقتی تبلیغ چیپس و پفک می شود باید بخشی را هم به تبلیغ کتاب اختصاص داد البته ممکن است نویسنده یا مؤسسه نشر کتابی توانایی مالی زیادی نداشته باشند تا پول تبلیغ را بدهند باید رسانه ها و رأس آن تلویزیون بستری فراهم کنند که بخشی از هزینه ها را با تعاملی با سازمان مربوطه تأمین کنند و بخشی را هم با هدف اعتلای فرهنگ کتابخوانی بدون دریافت هزینه انجام بدهند تا عادت کنیم وقتی تبلیغ خوردنی در تلویزیون می شود کنار آن تبلیغ کتاب خوب هم می شود. تاریخ شفاهی مربوط به خارج نشینان چقدر قابل استناد است؟ باید راستی آزمایی بشوند و مورد تطابق قرار بگیرند. خیلی از اسناد توسط مرکز اسناد انقلاب منتشر شده است؛ بنابراین وقتی در این زمینه خاطره می گویند به نوعی می خواهند رژیم قبل را تطهیر کنند که از این طریق می توان به راحتی قابل انطباق قرار بگیرند. ما روایان زیادی از انقلاب داریم همه اینها را می توان در کنار هم چید و به آنها جواب درستی داد. مثل فیلم انقلاب ۵۷ که یکسونگری کرده بود. باید با تولید کتاب، راه مقابله با تحریفات آنها را داشته باشیم البته بعضی کتاب ها هم ارزش جواب دادن ندارند. اتاق فکری در این رابطه داریم؟ نه اما در سال های اخیر مؤسسات تاریخ شفاهی انجمنی را تشکیل داده اند به اسم مهتاب که دور هم جمع می شوند و سیاستگذاری هایی داشته اند تا حداقل کارهای موازی صورت نگیرد. درباره کتاب «زندان موصل» برایمان بگویید. از کجا شروع شده؟ یک اتفاق بود. وقتی با آقای علی اصغر رباط جزی آشنا شدم احساس کردم خاطرات ایشان قابلیت کتاب شدن را دارد. تا اینکه از اسفند ۸۹ کار شروع شد. ۵۰ جلسه با ایشان مصاحبه داشتم و ۳۵ جلسه با افرادی که ایشان اسم بردند و سرانجام در قالب کتاب درآمد. برای جذب بهترمخاطب علاوه بر روایت های ایشان، فضای کلی اسارت، نام افراد مؤثر، شکنجه گران، زندانبانان و… را در انتهای هرفصل آوردم تا با استفاده از خاطرات، بررسی بیشتری داشته باشند. کتاب هشت فصل دارد؛ هشت فصل به تداعی هشت سال دفاع مقدس. به تداعی دروازه های مختلف اردوگاه های اسرای ایرانی در عراق، عنوان فصول کتاب را دروازه گذاشتم. بازخوردها چگونه بود؟ البته هنوز زود است، ولی در مراسم رونمایی استقبال بی نظیری شد. اساتید، علاقه مندان و فرهیحتگان زیادی حضور داشتند. ان شاءالله کتاب با مخاطب ارتباط خوبی برقرار کند. قصد ترجمه کتاب را هم دارید؟ علاقه مند هستم ولی این کار به سیاست های مجموعه که کتاب را منتشر کرده بازمی گردد. باید ببینیم نگاهشان چگونه است. خودم به ترجمه اعتقاد دارم تا کار ارزش بیشتری پیدا کند، زیرا کتاب نگاه فراملی و فرامنطقه ای دارد. خاطره ای از زندان موصل دارید؟ من همیشه با راویان ارتباط عاطفی برقرار می کنم. رفت و آمد خانوادگی یا سفر برای بازسازی برخی خاطرات دارم. بعد از ۵۰ جلسه گفت وگو، شاید ۱۰۰ساعت سفر با هم داشتیم. نکته جالب اینکه سه ماه بعد از ازدواج ایشان اسیر شد. در این ۱۰ سال اسارت ارتباط او و همسرش از هم قطع نشده بود از طریق نامه با هم مرتبط بودند و به هم امید و روحیه می دادند. درحالی که آقای رباط جزی در شرایط سخت زندان بود و خانمش هم شرایط خوبی نداشت ولی هر دو در نامه هایشان از توکل، استقامت و صبر برای هم نوشته بودند که بسیار زیبا و اثرگذار است. نکته دیگر مربوط به روستای ایشان در حوالی سبزه وار است. روستای دورافتاده ۴۷ شهید داشت که تعدادی از آنها با آقای رباط جزی مرتبط بودند ولی حتی دو خط درباره هیچ کدام از این شهدا وجود نداشت. برای همین کار نوشتن را کنار گذاشتم و شروع به تحقیق درباره شهدا کردم و همه آنها را به ترتیب الفبا گویاسازی نمودم. دلم می خواست کارم به نام شهدا مطهر شود. پس این کتاب به نوعی دایره المعارف هم هست! بله، یک تاریخ سیاسی، اجتماعی و منطقه ای است که علاوه بر خاطرات ایشان، سعی کردم به جوانب دیگر هم بپردازم. خاطرات اسارتگاه های عراق در این کتاب بیان شده است. کتاب در کنار اینکه خاطرات است با توجه به حاشیه نگاری های مفصل، یک دایره المعارف اسارت است. من هیچگاه در روایت خود از جنگ شروع نمی کنم بلکه از زادگاه فرد که شخصیت شکل می گیرد کار را شروع می کنم. امیدوارم کتاب با مخاطب ارتباط پیدا کند.
سه شنبه ، ۱۱اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آزادگان ایران]
[مشاهده در: www.badriyoon.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]
-
گوناگون
پربازدیدترینها