واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: خوابگاه لازم است اما كافي نيست
دانشگاهها و مراكز آموزش عالي به منظور ترغيب دانشجويان و افزايش ازدواجهاي دانشجويي، خوابگاههايي ويژه متأهلين ايجاد كردهاند...
دانشگاهها و مراكز آموزش عالي به منظور ترغيب دانشجويان و افزايش ازدواجهاي دانشجويي، خوابگاههايي ويژه متأهلين ايجاد كردهاند تا آنان براي آغاز زندگي مشترك خود با مشكل مسكن مواجه نباشند اما ظاهراً در مقوله ازدواج دانشجويان تنها داشتن مسكن شرط نيست، به عبارت ديگر ازدواج به شرط داشتن خانه مستقل، شغل مناسب و پول قابل توجه ميسر است و در غير اينصورت تأهل قدري سخت و غيرممكن ميشود. بدون ترديد جوان دانشجويي كه ازدواج ميكند بايد متناسب با رشته خود، شغل و پول هم داشته باشد تا بتواند پاسخگوي نيازهاي زندگي مشترك باشد. هر چند اعطاي خوابگاههاي متأهلي توانسته مقدمهاي براي تشكيل خانواده دانشجويان باشد اما در اينجا يك مشكل بزرگ وجود دارد و آن اينكه زاويه نگاه جوان امروزي و گستره ديدگاه او با گذشته از زمين تا آسمان تفاوت پيدا كرده و حال با چنين وضعيتي اين سؤال پيش ميآيد كه آيا به راستي خوابگاههاي متأهلي و توسعه آن ميتواند در گشايش بخت جوانان ما مؤثر باشد، آيا گره ازدواج اينگونه و با اين روش باز خواهد شد؟ آيا ميتوان به صرف اعطاي يك خوابگاه متأهلي ازدواج كرد؟ «كوروش طهماسبي» دانشجوي كارشناسي ارشد شيمي در پاسخ سؤال ما ميگويد: جامعهاي كه در آن مصرفگرايي حرف اول را ميزند و فقير و ثروتمند با فرهنگ چشم و همچشمي و تجملگرايي خو گرفتهاند، آيا ميتوان به صرف اعطاي يك خوابگاه متأهلي از سوي مسئولان دانشگاه ازدواج كرد؟ وي ميافزايد: ازدواج پول، ماشين، خانه و شغل ميخواهد، يعني دختري كه در اين دانشگاه بخواهد با من ازدواج كند و تازه سختگيري هم نداشته باشد بازهم ميپرسد شغلت چيست؟ چقدر درآمد داري؟ كجا خانه داري؟ و چقدر در اين سالها پسانداز كردهاي؟ بعد فكر ميكنيد چنين دختري كه تازه توقعش نسبت به خيليها كمتر است ميآيد با من در خوابگاه متأهلي زندگي كند؟ آن هم خوابگاههايي كه اغلب امكانات آنچناني ندارد. فرهنگ ازدواج در جامعه ما تغيير كرده، ديگر كمتر كسي حاضر ميشود با حداقل امكانات به يك زندگي دانشجويي قدم بگذارد. بيكاري؛ عامل اصلي عدم تمايل دانشجويان به ازدواج «امانالله قراييمقدم»، جامعهشناس با تأملي در ماجراي ازدواج دانشگاهي به ما ميگويد: بنده اعتقاد دارم كه ازدواج دانشجويي تنها با اختصاص خوابگاههاي متأهلي نميتواند رونق بگيرد بلكه همه ما بهخوبي ميدانيم كه اغلب جوانان ما بهويژه پسران از نداشتن شغل رنج ميبرند. وي برخلاف ساير صاحبنظران، بيكاري را عامل اصلي عدم تمايل دانشجويان پسر به ازدواج ميداند و تصريح ميكند: ازدواج دانشجويي بهترين نوع ازدواج است و مطابق آمارها ميزان طلاق نيز در اين نوع ازدواج بهشدت كم است چون ميزان سازگاري و انعطافپذيري اين زوجين بالاست اما بايد به آنها امكانات بيشتري داد. بدون ترديد خوابگاههاي متأهلي توانسته برخي از جوانان را به سمت اين ازدواج سوق دهد اما بايد خاطر پسران و دختران دانشجو را از بابت اشتغال هم آسوده كرد، وقتي پسر شغل نداشته باشد يعني از پس تأمين معيشت خود برنميآيد پس صرف دادن خوابگاه متأهلي چاره كار نيست. اين جامعهشناس معتقد است، اعطاي خوابگاههاي متأهلي بهتنهايي نميتواند ارتباطي در افزايش ازدواجهاي دانشجويي داشته باشد و بايد ساير مؤلفهها را نيز در نظر گرفت، آخر مگر ميشود با جيب خالي زندگي را ساخت؟ اگرچه فرهنگسازي نسبت به ازدواج ساده بايد در دستور كار باشد اما بالاخره بايد فكري براي اشتغال اين جوانان هم داشت. امروزه فارغ از تمامي حواشي كه اين مسئله دارد، بازهم سلسله سؤالاتي پيرامون ارتباط ازدواج دانشجويي با خوابگاههاي متأهلي مطرح ميشود و بسياري از جامعهشناسان با طرح اين پرسش كه آيا مهمترين عامل تشويق مادي به ازدواج دانشجويي فراهم كردن خوابگاههاي متأهلي است يا خير؟ به دنبال يافتن پاسخهاي خود هستند. مطابق آمارها، كمتر از 3 درصد ازدواجهاي دانشجويي به طلاق ميانجامد و اين مسئله نشان ميدهد كه در چنين ازدواجي ميزان درك متقابل طرفين بالاست و حتي زوجين براي دغدغهها و مسائل يكديگر احترام ويژهاي قائل هستند اما اينكه بتوان با فراهم كردن يك خوابگاه، دانشجو را به سمت ازدواج سوق داد كار چندان راحتي نيست. مشكل اشتغال دانشجويان آنطور كه كارشناسان مدعي هستند بايد بتوان حداقل مشكل نداشتن شغل را از پيش پاي دانشجويان برداشت تا آنها بتوانند با خيال راحت ازدواج كنند. در همين ارتباط يك كارشناس مسائل خانواده با اشاره به اين ضربالمثل كه «نميتوان گز نكرده، بريد»، ميگويد: هيچكس منكر مزيت ازدواج دانشجويي نيست اما بايد با انجام اقدامات تشويقي و در نظر گرفتن سازوكارهاي مناسب، ازدواجهاي دانشجويي را گسترش داد. حجتالاسلام «واعظ موسوي» عنوان ميكند: مسئله خوابگاههاي متأهلي انگيزه نسبتاً خوبي براي تأهل دانشجويان است اما اين موضوع بهتنهايي كافي نيست و بايد شغل هم ايجاد كرد. مطابق تحقيقات صورت گرفته دو عامل در ازدواج بيش از همه داراي اهميت بوده، يكي موضوع مسكن و ديگري شغل است اما داشتن هر عامل بدون در نظر گرفتن عامل ديگر مسئله ازدواج را به تأخير مياندازد چون سطح انتظارات جامعه بالاست و بايد براي اصلاح اين رويه كار فرهنگي انجام داد. اين كارشناس مسائل خانواده ضمن تأكيد بر انجام كار فرهنگي براي رونق ازدواج آسان ميگويد: كليد ايجاد شغل براي دانشجويان در دست وزارت علوم است، اين وزارتخانه ميتواند با ارتقاي كيفيت آموزش و آموختن مهارتهاي لازم به دانشجويان زمينه ورود آنها به بازار كار را فراهم كند. حال بايد بپذيريم در اين چرخه عدهاي از مسئولان دانشگاه ايجاد خوابگاههاي متأهلي را بهتنهايي در افزايش گرايش دانشجو به ازدواج، كافي ميدانند بنابراين ما براي اينكه به نظرات آنان هم احترام بگذاريم اين سؤال را مطرح ميكنيم كه براي ايجاد جهش در تعداد خوابگاههاي متأهلي چه بايد كرد؟ آيا بايد خيرين آستين همت بالا بزنند يا دولت خود دست به كار شود؟ توسعه خوابگاههاي متأهلي به تنهايي كارگشاي ازدواج نيست اما يك عضو كميسيون فرهنگي مجلس شوراي اسلامي در اين زمينه مدعي است: هم دولت و هم خيرين بايد تا ميتوانند در ساخت خوابگاههاي متأهلي پيشگام باشند، هر چند كه داشتن نگاه پدرانه نسبت به دولت كار غلطي است اما بايد از ظرفيت اين بخش نيز استفاده كرد. حجتالاسلام «نصرالله پژمانفر» ميگويد: هرقدر كه شاهد گسترش خوابگاههاي متأهلي و اقداماتي از اين دست باشيم، به همان ميزان خير اين كار هم به خيرين و هم به دولت ميرسد؛ چه اشكال دارد براي يك امر خداپسندانه، دولت و خيرين در كنارهم حضور داشته باشند، قطعاً بزرگترين مشكل قشر دانشجو براي ازدواج مسكن است كه با همراهي اين دو بخش، اتفاقات خوبي روي ميدهد. مدتي پيش شهيندخت مولاوردي، معاون رئيسجمهور در امور زنان هم با صراحت گفته بود ارائه تسهيلات مناسب و دستيابي به مسكن لازمه تشويق جوانان بهويژه دانشجويان به امر ازدواج است، بدون ترديد شتاب مسئولان دانشگاه و خيرين براي توسعه خوابگاههاي متأهلي ميتواند در افزايش ازدواجهاي دانشجويي مؤثر باشد. اكنون در همين زمينه حجتالاسلام «احمد سالك»، رئيس كميسيون فرهنگي مجلس شوراي اسلامي در گفتوگو با ما بر اين مسئله اذعان دارد كه عليرغم ايجاد خوابگاههاي متأهلي بايد بحث اشتغال و توجه به وضعيت اقتصادي و معيشتي دانشجويان نيز مدنظر قرار گيرد، هرچند همه ما ميدانيم براي كاهش بيكاري اين اقشار بايد يك زنجيره بين دانشگاه، بازار و صنعت شكل بگيرد. به گفته وي توسعه خوابگاههاي متأهلي ميتواند در ازدواجهاي دانشجويي مؤثر واقع شود ولي اين مسئله به تنهايي شرط كافي براي افزايش ازدواج نيست.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۰ اسفند ۱۳۹۴ - ۲۱:۳۸
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 130]