واضح آرشیو وب فارسی:هدانا: شهرداری تهران پنج شنبه گذشته مانور مقابله با موش برگزار کرداما کارشناسان معتقدند روش های مدیریت شهری برای مقابله با این رقیبان اصلی آدم ها سرانجامی ندارد وتنها به دلایل اقتصادی دنبال می شود.خبرگزاری مهر ، گروه جامعه - مسعود بُربُر: رئیس کمیسیون محیط زیست شورای شهر تهران زمانی در صحن علنی شورای شهر از آمار ۵۰ میلیونی «موش های زنده خوار» در پایتخت خبر داده بود. محمد حقانی بعد از آن توضیح داده بود که گروهی از سازمان ها ۲۰، گروهی دیگر ۳۰ و گروهی ۶۰ و حتی ۷۰ میلیون موش را اعلام کرده اند اما آنچه مسلم است تعداد آنها کمتر از ۳۰ میلیون نیست. اکنون یک مسئول مدیریت شهری در مانور مقابله با موش جمعیت این رقبای شهرنشین انسان ها را یک میلیون و ۴۰۰ هزار اعلام کرده است! آیا به راستی جمعیت موش ها این اندازه کم شده است؟ آمار درست جمعیت موش های تهران کدام است؟ راهکارهای مبارزه با این مهمانان ناخوانده کدام است؟ یک فعال محیط زیست به خبرنگار مهر می گوید: هر ساله بودجه های کلانی برای مقابله با موش ها هزینه می شود اما همواره اعتراضات فراوانی هم مبنی بر ناکارآمدی روش ها و اثرات منفی آنها مطرح می شود. امیر سبزی با بیان اینکه بقای چرخه اقتصادی این پروژه ها، اخبار، اعتراض ها و تبلیغات گسترده از سوی مسئولان و پیمانکاران، ارتباطی مستقیم با وجود و بقای موش ها داشته می گوید: این موضوع در سال های گذشته باعث ایجاد شبهات فراوانی شده است. گاهی ارائه آمار بدون انجام مطالعات علمی، اغراق ها در وجود خطرات حمله به انسان و زنده خوار بودن موش ها، بالا نشان دادن ریسک انتقال بیماری های واگیردار در شرایطی که موش های شهری در حداقل تماس مستقیم و غیرمستقیم با انسان هستند و ... مستمرا به این شبهات دامن زده است. جمعیت یک و نیم میلیونی، جمعیت هفتاد میلیونی وی درباره جمعیت موش های تهران که تعداد آنها در مانور اخیر یک میلیون و ۴۰۰ هزار اعلام شده است، می گوید: در سال های گذشته از سوی مسئولان مربوطه آمارهای بسیار متفاوتی از جمعیت موش ها در تهران اعلام می شد. ۲۰، ۴۰ و حتی ۷۰ میلیون، آمارهایی است که در چند سال اخیر اعلام شده است. تفاوت های فاحش این احتمالات ناشی از عدم اجرای مطالعات جامع و علمی بود. بدون شک اقدامات بدون شناخت از میزان جمعیت، افزایش یا کاهش آن، عوامل محیطی و موثر بر جمعیت و ... اثرگذاری کافی نخواهند داشت. سبزی درباره روش های مقابله با موش ها می گوید: طی سالهای اخیر شاهد انواع روش های اجرا شده در شهرهای مختلف بودیم. از استفاده گسترده از تله و سم تا به کارگیری سلاح! از ناکارآمدی این روش ها همین کافیست که بدانیم هنوز اثرگذاری محسوسی بر جمعیت موش ها مشاهده نشده است. وی با اعلام اینکه این روش ها اثرات منفی زیادی به همراه داشته است، توضیح می دهد: برای مثال استفاده از سم، علاوه بر آلودگی ها و خطراتی که صورت مستقیم برای انسان ها داشته است به این دلیل که مکان مرگ حیوان غیرقابل کنترل و پیش بینی است می تواند خطرات و معضلات ثانویه ای را به وجود آورد. از جمله ورود حیوان مسموم به منازل و نزدیک شدن به انسان ها، مرگ در فضاهای ناخواسته و تولید بو و گسترش آلودگی، حشرات ناقل بیماری که پس از مرگ جسد حیوان را در پی یافتن میزبانی جدید (از جمله انسان ها) ترک می کنند، آلودگی آب های سطحی و گسترش آن به واسطه بارندگی ها و .... آن گونه که این فعال حقوق حیوانات می گوید از دیگر روش های پرهزینه و ناکارآمد اتخاذ شده استفاده از سلاح است. این روش علاوه بر خطرات فراوان و حوادث ناگواری که رقم زده است به عنوان نمادی از خشونت عریان در جامعه نیز هست. خشونت علیه حیوانات که این روزها نیز موضوع داغ رسانه هاست و با اتخاذ چنین روشی به صورت سازمان یافته اثرات سوء فراوانی به لحاظ روانی و اجتماعی داشته و خواهد داشت. موش ها و آدم ها: نبرد مغلوبه موش ها یکی از مهمترین گونه های مهاجم در اکثر دنیا شناخته می شوند که بعد از انسان موفق ترین پستاندار به لحاظ جمعیتی و گستردگی در جهان است. موش ها به واسطه فراوانی و سازگاری بسیار بالا با محیط های مختلف توانسته اند در برخی نقاط جهان با انسان به رقابت غذایی پرداخته و خسارات زیادی به لحاظ اقتصادی و زیست محیطی و ... وارد کنند. موش ها توان زاد و ولد بالایی دارند؛ برای مثال گونه موش صحرایی قهوه ای (Rattus norvegicus) از یک ماده می تواند بسته به شرایط زیستی، ۵بار در سال و هربار حداکثر تا ۱۴ بچه به دنیا آورد (۷ بچه متداول تر است)، این نوزادان ۵ هفته زمان نیاز دارند تا به بلوغ برسند. آنچه این تصاعد اعجاب انگیز را کنترل می کند، نرخ ۹۵درصدی مرگ و میر پیش از بلوغ است. سبزی درباره مقابله با موش ها در سطح جهان می گوید: در اکثر کشورها تقابل جدی بین انسان ها و موشها وجود دارد و هر ساله مطالعات و اقدامات زیادی برای کنترل این موجودات انجام می شود. به گفته وی از نظر حفاظت محیط زیست، حذف این حیوانات به عنوان گونه مهاجم در تمام دنیا به غیر از زیستگاه طبیعی و خواستگاه خود الزامی است. خطر انتقال بیماری نیز از دیگر مواردی است که بر این موضوع تاکید دارد. اما این خواسته با توجه به نرخ زاد آوری، سازگاری فوق العاده و توانمندی های موش ها امری سخت بوده که در غالب موارد با شکست مواجه شده است. این ویژگی ها موجب شده است که هرکجای کره خاکی که انسان وجود دارد به استثنای قطب جنوب، موش ها نیز گسترش پیدا کنند. عامل اصلی، تغذیه از زباله است/ بودجه کلانی صرف سایر روش ها می شود عضو دیدبان حقوق حیوانات درباره راهکارهای کنترل یا حذف این گونه مهاجم توضیح می دهد: به طور کلی، مادامی که آب، غذا و سرپناه برای موش ها فراهم باشد کاهش جمعیت میسر نخواهد شد. با منابع گسترده ای که در اختیار موش ها قرار دارد روش های اجرا شده اثرات مقطعی و بسیار کوتاه مدت داشته و به واسطه کاهش رقابت بین موش ها به عنوان اثرگذارترین عامل کنترلی، جمعیت با سرعت بالایی احیا خواهد شد. وی تأکید می کند: کنترل یا حذف آب برای کنترل جمعیت موش ها به واسطه باران های فصلی و آب های جاری امری غیرممکن به نظر می آید اما وجود قنات ها به عنوان منابع دائمی و زیستگاه مناسب، موضوعی اثرگذار و قابل مدیریت است. مدیریت سرپناه برای موش ها به عوامل شهرسازی و معماری وابستگی مستقیم دارد که به وضوح می توان مشاهده کرد که در وضعیت موجود این رویکرد لحاظ نشده است و در تمام نقاط شهر با وجود آبراه ها، راه های ارتباطی بین منازل و معابر و ... شرایط مناسب زیستی تامین شده است. سبزی تصریح می کند: بدون شک کنترل عوامل محیطی و فیزیکی تنها راه کاری است که می تواند به صورت پایدار بر جمعیت موش های شهری اثرگذار باشد و بدون به خطر انداختن سلامت جامعه و اعمال خشونت علیه حیوانات به عنوان یک عامل مهم در سلامت روانی جامعه، از هدر رفتن بودجه کشور جلوگیری کند. وی در پایان می گوید: اصلی ترین عامل تغذیه است که از طریق زباله ها منابع نامحدودی در اختیار این موجودات قرار دارد. متولی مدیریت زباله ها شهرداری ها هستند که با راه کارهای مکانیزه، اقدامات سلبی، آموزش و فرهنگسازی و .. به جمع آوری و مدیریت پسماند شهری می پردازد. این در شرایطی است که اقدامات اساسی در مطالعات و تحقیقات، سرمایه گذاری، بهبود کیفیت عملکرد اجرایی و کاهش منابع غذایی(زباله)، فرهنگسازی و ... با محوریت ارتباط مستقیم مدیریت پسماند و کنترل جمعیت موش ها در این دو وظیفه شهرداری مشاهده نمی شود و بودجه های فراوانی برای سایر روش ها اختصاص داده می شود.
دوشنبه ، ۱۰اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هدانا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]