واضح آرشیو وب فارسی:شبکه خبری فرهنگ و هنر: مریم معصومی از جمله هنرمندانی است که در عرصه هنر لباس و مد فعالیت دارد، او در تازه ترین فعالیت خود در این حوزه در سی و چهارمین جشنواره فجر لباسی را به تن کرد که بسیاری برای اولین بار آن را می دیدند، همین امر باعث شد تا فعالان و صاحب نظران این حوزه لباس اورا مورد نقد و بررسی قرار دهند.وی در گفتگو با شبکه خبری فرهنگ و هنر در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه به نظرشما چرا عده ای از هنرمندان در مراسمات رسمی مختلف از جمله جشنواره فجر لباس هایی را به تن دارند که کاملا با فرهنگ ایرانی متفاوت است ابراز داشت: در ابتدا باید عرض می کنم که لباس یک امر کاملا شخصی و سلیقه ای می باشد، سلیقه به این معنا که خلاقیت فرد روش و اسلوب آن بنابرانتخابی است که خودش انجام می دهد؛ شرایط مختلفی دست به دست همه می دهند تا فرد چیزی را انتخاب کند و آن را تن کند اما چون این امر کاملا شخصی است هیچکس نمی تواند بگوید که چرا شما این لباس را پوشیدی!؟ معصومی ادامه داد: نکته ی بسیار مهمی که در این امر باید به ان توجه ویژه ای کرد اینجاست که قرار نیست حتما همیشه لباس ایرانی به تن کنیم، همه جای دنیا افراد می توانند لباس هایی را انتخاب کنند که با فرهنگ خود متفاوت باشد و در واقع اون ریسک را می پذیرند و اولین نفر این لباس متفاوت را به تن می کنند؛ در واقع باید بگویم که ما تابوشکن هستیم و طریقه ای برای خود داریم. بازیگر سریال سه دونگ سه دونگ، عنوان کرد: عده ای نیز در این مراسمات وجود دارند که لباس هایی به تن می کنند که از نگاه بعضی ها عجیب غریب به نظر می آید و متفاوت تر از سایرین است، اما اگر با این فرد صحبت کنیم می فهمیم حتما در پوشیدن همچین لباسی طرز فکری وجود داشته است و یک انتقال مفهومی در آن است که با آن چیزی که ما می بینیم کاملا متفاوت است. او تاکید کرد: چقدر زیباست ریسک و جرآت افرادی که برای اولین بار لباس هایی را به تن می کنند که هیچ کس آن را نپسندیده و یا ندیده است، البته من مخالف هستم با عده ای که لباس های عجق وجق به تن می کنند اما به جز چند نفر، از نگاه من نحوه پوشش بسیاری از بازیگران خیلی خوب و در خور شخصیت آنها بود. معصومی با اشاره بر اینکه این امر به هیچ وجه نمی تواند یک اعتراض اجتماعی باشد بیان کرد: لباسی که فرد به تن می کند یک انتقال مفهومی را در خود نهان کرده است بنابراین نمی توان گفت که اگر لباسی متفاوت یا عجیب قریب است حتما می تواند یک اعتراض اجتماعی باشد چراکه اعتراض اجتماعی راه های دیگری هم دارد که بسیار هم زیاد است؛ از نگاه من به هیچ وجه نمی توان اسم این کار را اعتراض اجتماعی گذاشت و آن هم به این دلیل است که هنرمندان طریق و سبکی جدا از مردم عام انتخاب می کنند که بگویند ما جدایی از مردم هستیم و ریسک پذیری و جرات لازم برای این کار را داریم. این بازیگر سینما و تلویزیون با تاکید بر اینکه مد و لباس ایرانی توان رقابت های بین المللی را دارد گفت: مد چیزی نیست که منحصر به کشوری خاص و یا دوره ای خاص باشد، مد بدین معناست که این لباسی را که مردم می پوشند را تو به تن نکنی و صددرصد این حرکت ریکشن هایی را در پی دارد که اگر این ریکشن ها را نداشته باشد نمی توان نام آن را مد گذاشت و باید به این نکته توجه خاص داشت که فردی این کار را انجام میدهد باید توان هم داشته باشد تا هرچیزی را به جان بخرد. او ادامه داد: مد هم می تواند با علم و آگاهی باشد و هم می تواند تقلیدی و کورکورانه باشد، که هرچیزی تلقی و کورکورانه بودنش اصلا قابل قبول نیست؛ اما اگر در کل بخواهیم فضای مد را توضیح بدهیم باید بگوییم که مد درواقع به دونکته ویژه اشاره می کند اول آنکه باید حتما با محیط اینترنشنال همخوانی داشته باشد و آن چیزی که به تن خواهی کرد کاملا ایده خودت نباشد و نکته دوم این لباس باید با جامعه محل زندگی ما همخوانی ویژه ای داشته باشد . او در پاسخ به این سوال اینکه ایرانیان بیشتر به کدام حوزه مد و لباس ایرانی یا مد و لباس غربی رقبت دارند گفت: ما نمی توانیم این دو امر را کاملا از یکدیگر جداسازی کنیم و بگوییم که ایرانی ها به حوزه ایرانی علاقه ندارند یا به لباس غربی علاقه بیشتری دارند چراکه همانطور که گفتم این امر کاملا سلیقه ای است چراکه از نگاه فرد لباسی برایش مناسب است که یک طراحی زیبا داشته باشد، نوع پارچه و نوع دوختش مناسب باشد و هزاران دلیل دیگر برای انتخابات آن لباس، حال او این نکات را در این لباس دیده است و این لباس می تواند متعلق به هر کشور یا ملتی باشد. مریم معصومی در پایان تاکید کرد: در کل به شخصه لباسی را انتخاب خواهم کرد که حرفی برای گفتن داشته باشد، و من دوست دارم آنرا تن کنم حال این لباس متعلق به هر ایلاتی که باشد البته با توجه به مواضین اخلاقی که در جامعه ما وجود دارد و باید رعایت شود و این کاملا طبیعی است که مردم هر جامعه ای به لباس های کشورها و یا قوم های دیگری گرایش داشته باشند چراکه یک لباس کاملا متفاوت با جامعه خودرا دیده و شناخته اند و این امر همان فرار از یک نواختی و تنوع طلبی است و چیز دیگری معنا نخواهد داد و به هیچ وجه نشان غرب گرایی و این حرفا نیست.
دوشنبه ، ۱۰اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شبکه خبری فرهنگ و هنر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]