واضح آرشیو وب فارسی:قدس آنلاین: قدس آنلاین: قرآن کتاب واحد و متعلق به تمام مسلمانان است و حفظ رسم الخط تاریخی آن نشان دهنده دوری این کتاب آسمانی از تحریف و نشانه اعتبار تاریخی آن است.به گزارش قدس آنلاین، سیدعلی سرابی، قائم مقام مرکز طبع و نشر قرآن جمهوری اسلامی با تاکید بر اینکه باید در کتابت و چاپ قرآن به رسم الخط واحد مورد پذیرش جهان اسلام پایبند باشیم و حفظ رسم الخط مانند حفظ و التزام به قرائات معتبر قرآن یعنی همان قرائات سبعه ، سبب مصونیت قرآن از هر گونه تحریف و سند اعتبار تاریخی آن است، عنوان کرد: رسم الخط براساس کتب و منابع علمی املاء زبان عربی، دو گونه است؛ رسم الخط قیاسی و املایی و دیگری رسم الخط اصطلاحی و یا همان رسم المصحف که رسم ویژه قرآن است. وی همچنین با بیان اینکه موضوع رسم الخط قرآن، موضوعی جدا از ویژگی های هنری و مسئله خطاطی و خوشنویسی است، افزود: در کتابت به زیبانویسی در قالب انواع خطوط چون نستعلیق، ثلث و نسخ اشاره می شود، ولی در رسم المصحف قرآن درباره اضافه و کم شدن حروف مانند حذف حرف ملفوظ «الف» مثلاً در کلمه «ملک» بحث می شود که دلیل آن قرائت این کلمه به دو صورت، مالک و ملک است. وقتی از این موضوع صحبت می شود که رسم الخط باید عربی باشد، منظور مواردی این چنینی است، وگرنه ممکن است یک کاتب قرآن با خطوطی مثل نستعلیق و یا نسخ ایرانی و با رسم الخط عربی قرآن را کتابت کند. قائم مقام مرکز طبع و نشر قرآن جمهوری اسلامی گفت: اغلب افراد تصور می کنند که خط نسخ عربی است، ولی این خط فارسی و اختراع ایرانیان است که تاریخ پیدایش آن به قرون چهارم و پنجم هجری باز می گردد. خط اصیل عربی، کوفی است که در قرن های اولیه ظهور اسلام در کتابت قرآن استفاده می شد. وی با بیان اینکه در اغلب کشورهای اسلامی تلاش می شود، قرآن بر اساس رسم الخط قرون اولیه یا همان رسم المصحف، کتابت و ارائه شود، تصریح کرد: علمای اهل تسنن رسم الخط را توقیفی می دانند و فاصله گرفتن از آن را جایز نمی شمارند. ایکنا انتهای خبر/ سرابی گفت: در کشور ما طی سال های اخیر براساس رهنمودهای مقام معظم رهبری و مطالعات تطبیقی و پژوهش های مفصل انجام شده، سیاست چاپ قرآن بر اساس رعایت رسم المصحف تنظیم شده است که البته این به معنای کنار گذاشتن مصاحفی که قبلاً و بدون رعایت ویژگی های رسم المصحفی چاپ شده اند، نیست. رسم المصحف دارای منابعی است که در آن منابع هر یک از کلمات قرآن بررسی شده اند که این بررسی ها بر اساس گزارش های مستند تاریخی است و کاتب قرآن باید به این رسم الخط ملتزم باشد و آن را رعایت کند، همان طور که قاری قرآن باید قرآن را براساس قرائات معتبر قرآنی بخواند و مجاز نیست که از آنها عدول کند. وی بیان کرد: قرآن کتاب واحد و متعلق به تمام مسلمانان است و حفظ رسم الخط تاریخی آن نشان دهنده دوری این کتاب آسمانی از تحریف و نشانه اعتبار تاریخی آن است. قائم مقام مرکز طبع و نشر قرآن جمهوری اسلامی ابراز کرد: همان گونه که قرائت قرآن به قرائت های هفت گانه قرآنی مجاز است و علمای این حوزه و همچنین فقهاء، اختلاف در قرائت را اگر در این هفت قرائت جای گیرد، جایز می دانند، در کتابت نیز اگر وجوه مختلف کتابت کلمه در منابع مستند آمده باشد، استفاده از هر یک از این وجوه جایز است، به این شرط که سند آن مشخص باشد. به عنوان نمونه کلمه «صراط» را با نقل های تاریخی مختلف با «الف» یا بدون «الف» ذکر کرده اند و اگر کسی با تحقیقات کافی و ذکر مستندات از یکی از این شکل ها استفاده کند، پذیرفته است. وی خاطرنشان کرد: وارد کردن سلیقه در اضافه و کم کردن حروف به واژه های قرآنی جایز نیست و کتابت باید بر اساس منابع رسم الخط باشد. اگر در کتابت قرآن رسم الخطی به کار رفت که با منابع مستند همخوانی داشت، بی اشکال است. ایکنا انتهای خبر/
یکشنبه ، ۹اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]