واضح آرشیو وب فارسی:عقیق: حامد زمانی در کانال تلگرامی اش در خصوص درگذشت فرج الله سلحشور نوشت: آقای پشت میز! آقای رسانه. آقایون! خانما!! قیمت غربت تو دوره زمونهٔ ما چنده؟؟ قیمت ترور شخصیت چی؟؟ قیمت اینکه یه عمر زخم زبون و فحش بشنوی چی؟؟عقیق :حامد زمانی در کانال تلگرامی اش در خصوص درگذشت فرج الله سلحشور نوشت: «.... للحق.... از صبح تا حالا که این خبر رو شنیدم، هزارتا جمله و حرف تو سرم می چرخید... همهٔ بچه ها رو بسیج کردم که عکس مشترکی که باهاش داشتمو پیدا کنن... خیلی عجیب بود... اما انگار ناپدید شده بود... انگار از همه جا پاک شده بود... .خوب که از پیدا کردنش نا امید شدم یه دفعه یاد جملهٔ خودش افتادم... که قبل از اینکه باهم عکس بگیریم؛ منو کشید کنار و با خنده گفت: نمی ترسی با من عکس بگیری؟؟ تو الان اول جوونی و راهته... واست بد می شه ها!! بازم خندید... منم خندیدم... گفتم: اتفاقا برا شما بیشتر بد می شه حاج آقا! -کاش می شد حرف بزنم بجای نوشتن! - کاش می شد... ..... آقا! اولش بگم! هر کی دین و ایمون درست حسابی نداشته باشه کلاش پس معرکه است.... ..... اون خندید و گفت... منم خندیدم و گفتم... اما این دوتا جمله شد: یه تعریف کامل از وضع امروز کسایی مثل ما... .... بخدا مسئولیم هممون!! تک تکمون مسئولیم... هر کی تو این کشور زندگی می کنه مسئوله! هر کی اسمی از سلحشور و حاتمی کیا و ابوالقاسم طالبی و... می شنوه مسئوله!! آقای پشت میز! آقای رسانه. آقایون! خانما!! قیمت غربت تو دوره زمونهٔ ما چنده؟؟ قیمت ترور شخصیت چی؟؟ قیمت اینکه یه عمر زخم زبون و فحش بشنوی چی؟؟ قیمت این حرفهایی که تو سینهٔ فرج الله سلحشور موند و با خودش برد زیر خاک چی؟؟ قیمت کارایی که می تونست بکنه... حرفایی که می تونست بزنه... اثرایی که می تونست بذاره اما صرف جواب دادن به یه سری کثافت کاریا و حاشیه ها شد چی؟؟..... چند نفر حاضرن تو خونه ای که خاکشو خوردن تا اونجور که درسته ساخته بشه و هزینه مردن کردن براش و یه جورایی بخاطر راهشون باید صاحبای اصلیش باشن مث مستاجرا توش بمونن و هی زخم بخورن، زخم زبون بشنون، فحش بخورن و قلب و اعصاب بذارن، جون بذارن و هی با پای زخمی و پر از تاول مسیرو ادامه بدن؟؟؟ تازه نه تنها اون انتظاری که دارن برآورده نمی شه بلکه طرف مقابل دو قورت و نیمشم باقی باشه؟! ....تا زنده ان که هیچی... اگه به پیری برسن که دو سه تا بچهٔ کتاب و ورق بدست رو می فرستیم تا بشینن از خاطره ها و نصیحتا و پنداشون بگن و بنویسن تا مبادا برگه ای از دفتر تاریخ هنر انقلاب، موسیقی انقلاب کم بشه!!! غافل از اینکه زندگی و جوونی همین ها تاریخ انقلابه! به فکر همینهایی که هستند باشید!! نه اینکه همین ها رو فراموش کنیم و از یه طرف از پشت بومِ جوون گرایی و کشف استعداد بیفتیم و از طرف دیگه از پشت بوم تکریمِ پیش کسوت!! هر چند هردوی این ها هم چیزی بیش از شعاری توی همایش ها و جشنواره ها، برای جلوی دوربین ها نیست.»
یکشنبه ، ۹اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عقیق]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 55]